[CR] หนีร้อน มานอนหนาว ที่ "เชียงดาว" กัน!

" โดนเพื่อนเท เครียดเรื่องที่มหาลัย อยากไปปีนเขา แล้วเราก็พบกัน 'เชียงดาว' "

ทริปใจง่าย ที่มีแต่ผู้หญิง กับเด็กขึ้นหนาว

เริ่มแรกของทริปนี้ คือพี่ที่รู้จักกัน บอกว่าเขาจะขึ้นเชียงดาว ถ้าว่างก็เชิญ แต่ไม่คิดจริงจังด้วยเพราะเรามีทริปอยู่ปลายปี เกรงว่าเงินจะไม่พอ

จนปลายเดือนพฤจิกายน โดนเพื่อนทริปลาวเลื่อนวันเดินทาง เปลี่ยนไปวันที่เราติดสอบ(อ้าว?) ด้วยความพัง และเซง เลยตกลงปลงใจ ไลน์ไปบอกพี่ "น้องขอไปด้วย"

และเหมือนทุกอย่างจะลงตัวกับทริปนี้มากๆ

1. เงินเหลือ เยอะ แบบเยอะเกิน ใช้ชีวิตที่เชียงใหม่แบบอยู่สบายมาก
2. เป็นช่วยที่มหาลัยหยุดพอดี ได้หยุดฟรีโดยไม่ต้องขาดเรียน
3. ไม่ตรงช่วงสอบ แถมกลับมาก็ยังเหลือเวลาอ่านหนังสือยาวๆ
4. เป็นครั้งแรกที่ไปเที่ยวโดยมีข้ออ้างบอกที่บ้านว่า ไปกับพี่แถมเป็นอาจารย์อีก ไม่ต้องห่วงใดๆ มีพี่ๆคอยดูแลตลอดทริป สบายเวอร์
5. มีรุ่นน้องอยู่ที่เชียงใหม่ ระหว่างรอพี่ๆจากสนามบิน มีน้องอยู่เป็นเพื่อน ปลอดภัย

ด้วยเหตุและผลที่เหมาะเจาะขนาดนี่ รู้ตัวอีกที อ้าว จองตั๋วไปเชียงใหม่ซะแล้ว




5 ธันวาคม 2015

19.30

หมอชิต 2

ถึงจะบอกว่ามีเงินเหลือเยอะจากทริปลาว แต่ทำใจไม่ได้จริงๆ ถ้าจองตั๋วเครื่องบินไปเชียงใหม่เกิน 1500 บาท ขอบายยย
สุดท้ายเลยมาจบที่รถทัวร์ แถมเป็นบขส ป.1 ที่มีเด็กวิ่งเล่นอยู่ข้างๆ (เริ่มต้นได้เยี่ยมมาก)



ได้ร่วมจุดเทียนชัยถวายพระพรพอดีค่ะ







6 ธันวาคม 2015

6.00

เชียงใหม่

เช้านี้ นัดให้น้องมารับที่ บขส โดยแผนที่เตรียมไว้คือ อยากไปดูไร่สตรอเบอรี่ โดยขับรถมอไซด์ขึ้น และอย่าลืม ใช้ google map ให้เป็นประโยชน์

น้องบอกเช้าๆแบบนี้ต้องเติมพลังก่อนการเดินทางก่อน เลยพาเรามากินข้าวเช้าใต้ตลาดวโรรส



8.00

ทางไปสะเมิง

หนาวมากกก ไม่เคยลองมาเชียงใหม่ตอนที่หนาวขนาดนี้ แล้วเราดันเปรี้ยว ใส่เสื้อยืด เสื้อกันหนาวเบาๆและกางเกงวิ่งขาสั้นผ้าร่ม
ต้องให้น้องแวะจอด หยิบเอากางเกงขายาวมาสวมทับ แถมเสื้อกันหนาวแบบฮู้ดอีกตัว อาห์ อุ่นขึ้น แต่หน้ากับมือนี่ ชาไปหมดแล้ว

ทางที่สะเมิงขับไม่ยาก แต่ซดน้ำมัน (น้องบอก) โค้งไปโค้งมา ทางก็สวย เขียวๆ พอให้มีแดดส่องถึง






9.00

ไร่สตรอเบอรี่นภ ภูผา

ถึงไร่ รีบพุ่งไปที่ซุ้มกาแฟ สั่งลาเต้ร้อนๆมาเพิ่งอุณหภูมิในร่างกายก่อน






พอกาแฟหมด ต้องการความอุ่นเพิ่ม เลยออกไปตากแดดอ่อนๆที่ไร่สตรอเบอรี่กันต่อ

เก็บชิมได้ เลยจัดไปเบาๆ 2 ลูกน้อยๆ




























11.00

ในเมือง เชียงใหม่

ขับรถลงจากสะเมิงมาถึงในเมือง น้องว่าจะพาไปเที่ยวที่แม่โจ้ต่อ แต่ดั้นรถเสีย (พี่ขอโทษ)
เลยต้องเปลี่ยนแผน ต้องหาที่ไปรอพี่ๆที่กำลังนั่งเครื่องมา


13.00

Wake Up Coffee ถนนนิมมานเหมินทร์

กลับมาสู่ comfort zone ที่คุ้นเลย นั่งแช่ได้ ชาร์ตแบตได้ มีเบอร์เกอร์กิน แถมโกโก้อร่อยมาก





16.00

สถานีขนส่ง ช้างเผือก

ในที่สุด พี่ๆก็มาถึง เรามาซื้อตั๋วรถไปเชียงดาวกัน ที่นี่มีรถออกทุกครึ่งชม (ซึ่งก่อนมาถึงก็เพิ่งออกไปคันนึง) และราคาจำไม่ได้

เย่ รถมาแล้วว







19.00

ในตัวเมืองเชียงดาว

รถมาส่งเราที่หน้า โลตัสเล็กๆ (บรรยากาศเหมือนซอยในหมู่บ้านที่กรุงเทพเลย แต่มองไปข้างหลับเป็นภูเขา และหนาวมาก)

พี่บอกว่าเพื่อนเขาที่เป็นเจ้าหน้าที่อุทยานกำลังขับรถมารับเราไปนอนพักที่อุทยานก่อนคืนนี้


20.00

บ้านพักอุทยาน

มาถึงที่พัก เราก็ได้เจอกับพี่ๆอีก 2 คนที่เป็นเพื่อนของพี่เจ้าหน้าที่ มาขึ้นดอยหลวงเชียงดาวพร้อมเราด้วย และแล้ว สรุป ทริปเรากลายเป็น หญิงล้วน 5 คน มีพี่ๆอายุเท่ากันหมด 4 คน ล้วนแล้วแต่เป็นอาจารย์บ้าง เจ้าหน้าที่อุทยานบ้าง ยิ่งรู้สึกดีมากๆ รีบโทรรายงานแม่อย่างด่วน ว่าทริปนี้ ปลอดภัยยิ่งกว่าหุ้มที่กันกระแทกของไปรษณีย์ไทย


7 ธันวาคม 2015


7.00

บ้านพักอุทยาน

เช้านี่เรารีบตื่นตั้งแต่เช้า เก็บกระเป๋า และแยกของใช้ที่จำเป็นพกติดตัว ยกกระเป๋าขึ้นรถ แล้วออกไปหาเสบียงที่ ตลาดเชียงดาว





7.30

ตลาดเชียงดาว










8.00

ร้านขาหมูเสวย สาขา2

พี่เจ้าหน้าที่อุทยาน พามากินขาหมูเจ้าดังประจำเชียงดาว บอบ ร้านนี้เด็ด!









อิ่มหน่ำสำราญแล้วก็มุงหน้าสู่ทางขึ้นดอยหลวงกัน นั่งหลังกระบะ หน้าชากันไป










9.00

ทางขึ้นดอยหลวงเชียงดาว

เราเริ่มเดินขึ้น กันจากจุดนี้ ถ่ายรูปกับป้ายกันพอหอมปากหอมคอ แวะเข้าห้องน้ำกันให้พร้อม ลูกหาบพร้อม คนนำทาง แล้วเราก็พร้อมออกเดินทางกัน










รองเท้ายังคงสะอาดเอี่ยม




เป็นการเดินป่าแบบที่ไม่มีทางเดินให้พร้อม คือเดินในป่าจริงๆ ยิ่งลึกยิ่งสูง ยิ่งเสียวตก ยิ่งกลัวความสูง (อ้าว?)
มีจังหวะถ้าก้าวพลาด จะต้องกลิ้งลงไปนอนอยู่ข้างล่างแน่ๆ

แถมยังเอารองเท้าวิ่งที่กำลังจะปลดประจำการ และลื่นมาก (วืดไปหลายครั้ง)
อย่าทำตามนะคะ ควรเลือกรองเท้าดีๆสำคัญมาก พี่อีกคนใส่คอนเวิร์สไป เจ็บเท้าแรงมาก




เดินไป พักไป แวะถ่ายรูปตามทางบ้าง

















12.30

พักกินข้าว

หลังจากกินข้าวเสร็จ เราก็เดินต่อไปเรื่อยๆ ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว

ยิ่งเดินก็ยิ่งเหนื่อย (ในใจคืออยากโทรบอกแม่มาก อยากกลับบ้านเหนื่อยสุดๆ แต่กลัวจะโดนด่าซ้ำ แถมสัญญาณมือถือก็ไม่มี)










16.00
จุดที่พัก บนยอดดอยหลวงเชียงดาว

เดิน เดินๆ

และด้วยความที่ไม่ได้อ่านอะไร ไร้การเตรียมตัว ไม่ได้ฟิตร่างกาย ทำให้มีจังหวะที่ที่ยิ่งเดินสูงขึ้น ทางชันขึ้น
และหายใจผิดจังหวะ ทำให้ปวดจี๊ดที่หน้าอก พี่ๆเลยให้นั่งพัก เป็นการพักที่นานกว่าเดิม จนอาการดีขึ้น กลับมาร่าเริงเหมือนเดิม
(โชคดีที่พี่ๆรุมดูแลและให้คำแนะนำ รู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ)