ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีกับ 2 นักแสดงหญิงที่พัฒนาทักษะฝีมือทางการแสดงของตัวเอง จนก้าวข้ามคำครหา ปรามาส กร่นด่า วิจารณ์เชิงลบต่างๆนานามา จนได้มีวันที่สามารถขึ้นมารับรางวัลทางการแสดงจากเวที Siam drama awards 2016 ทั้ง ปุ๊กลุก ฝนทิพย์ และ โบว์ ธัญญะสุภางค์ ที่นอกจากจะเอาชนะใจคนดูจนเป้นที่ยอมรับถ้วนหน้าแล้ว พวกเธอยังสามารถเอาชนะใจคนในแวดวงสื่อด้วยกันเอง...เพราะมันนานมากแล้วที่นักแสดงจากช่อง 7 จะมีที่ยืนในใจของคนในแวดวงสื่อต่างๆได้ และพวกเธอก็ทำให้ สื่อ ยอมรับในความสามารถของพวกเธอได้และสามารถมีพื้นที่ได้มายืนรับรางวัลทางการแสดงได้จนสำเร็จ
แต่ในความเป็นจริง ไม่ได้มีเพียปุ๊กลุก และ โบว์ ธัญญะฯ ที่สามารถก้าวข้ามคำรหา เหล่านั้นมาได้ ยังมีนักแสดงรุ่นใหม่ของช่อง 7 อีกหลายคนที่ต้องใช้เวลาฝ่าฟัน ฝึกฝน เพิ่มพูนทักษะตนเอง จนพัฒนาฝีมือเป็นที่ยอมรับของคนดูทั่วไปอย่างเราๆท่านๆ และจะกลายเป้นกองกำลังหลักของทัพนักแสดงคุณภาพของช่อง 7 อีกต่อๆรุ่นๆกันไป...มันประจวบเหมาะ ที่นักแสดงเหล่านี้ มีสายและทางการแสดงที่เหมือนมีเงา มีความคล้ายคลึงกับนักแสดงคุณภาพรุ่นก่อนๆหน้านี้ หรือ ที่เราเรียกว่า "ตัวแม่" ดูช่างเหมือนมีการสืบทอดยีนส์เด่นทางการแสดงจาก ตัวแม่ มาสู่ ตัวลูก อะไรก็ไม่ปาน อาจจะเป้นความบังเอิญ หรือเป็นการสั่งสอนรุ่นต่อรุ่นกันมาก็ตามที อย่างเช่น
*โบ เมลดา - มาในแนวทางนางเอ๊กนางเอก นางเอกเจ้าน้ำตา นางเอกผู้ถูกกระทำ น่าสงสาร จนบางทีน่าหมั่นใส้ในความซื่อหรือความโง่ในแบบฉบบับของนางเอกละครไทย แต่ขณะเดียวกันน้องก็มีความน่ารักใสๆ น่าเอ็นดู น่าทะนุนอม เหมือนสมัยแม่กบ ยังสาวๆ และนับวันการแสดงและความสามารถต่างของเธอก็ปล่อยมาให้เห็นได้อีกเรื่ิอยๆ
*เซฟฟานี่ - ก็มาในนางเอกลุ๊คที่ดูแพง ดูมีมูลค่า ดูแรงๆ จะบทร้าย บทบู๊ บทหวาน นางก็ดูทุ่มเทเอาเป็นเอาตาย จะบทดี บทร้าย บทแรง บทเรียบๆ แต่น้องก็ดูแพงได้ตลอดแทบจะทุกลุ๊ค เหมือนได้รับยีนส์จากแม่อั้ม มาเลยอะ พัฒนาและสั่งสมขึ้นอีกเรื่อยๆ ในอนาคตแม่อั้มคงโล่งอกโล่งใจที่มีคนมาสืบทอดยีนส์แพงๆแบบนี้ได้
*ปุ๊กลุก - ซึ่งนางก็เดินมาทางสายดราม่าเป็นหลัก หลังจากโดนอะไรๆมามากมาย จนนางเคยเสียน้ำตาและเกือบท้อแท้งานทางการแสดงมาแล้ว นางจึงเลือกที่จะไม่เน้นสร้างกระแสให้ตนเองดูแรงเพื่อขายกระแส แต่นางเลือกที่จะเน้นเรียนรู้ ฝึกฝนการแสดงอย่างจริงจรังและต่อเนื่อง จนตอนนี้แทบจะเรียกได้ว่า ควีนออฟดราม่า ในบรรดานักแสดงเจนใหม่ไปแล้ว ทางสายดราม่าแบบนี้จะนึกถึงใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ แม่นุ่น
*แซมมี่ - เธอมาแนวเงียบๆแต่สั่งสมฝีมือมาจากบทบาทที่หลากหลายทั้ง คอมมิดี้ บู๊ ดราม่า นางผ่านมาหมด...และเห็นฝีมือนางแบบพีคสุดๆจนทำเอาคนดูอึ้งในฝีมือของเธอก็จากบทที่เคยประชันกับแม่ป๊อก จากไฟหวน มาแล้วและนางก็เอาแม่ป๊อกอยู่ ด้วยชั้นเชิงการแสดงแบบเล่นน้อย แต่ได้เยอะ คิดว่าจากประสบการณ์ในครั้งนั้น จึงทำให้เธอรับเอาอิทธิพลทางการแสดงแบบคล้ายๆแม่ป๊อก มาเยอะพอสมควร เห็นการแสดงของเธอแล้วอดนึกถึงแม่ป๊อกยังไงไม่รู้ ชอบแบบนี้แหละ เล่นน้อยแต่แอบซ่อนพลังมหาศาล...ยิ่งชัดเจนขึ้นมาใน เลื่อมสลับลาย และ ไฟรักเกมส์ร้อน มันใช่เลยอะ...ยีนส์แม่ป๊อก
*ทับทิม - มาแนวเดียวกับแม่ยุ้ยเลย คือ จะบทอะไร บทไหน บทดี บทร้าย บทรอง นาง2-3 นางเอกค่ำ นางเอกเย็น นางก็ไม่วอแวงอแงแต่อย่างใดเลย แถมนางตีบทแตกกระจุยกระจาย แบบชนิดที่คนดูไร้ข้อกังขาในฝีมือของนาง ฝีมือที่ทรงพลังอินเนอร์พุ่งมาแล้วแทบจะทุกบทเลยก็ว่าได้ ขาดแค่บทบู๊ ดีเดือด เสี่ยงตาย เท่านั้นที่รอให้นางตอย้ำความครบเครื่องเหมือนแม่ยุ้ย จีรนันท์
*โบว์ ธัญญะสุภางค์ - ที่นางพลิกมาเล่นบทร้ายแบบทรงพลังดุดันใน รอยรักแรงแค้น คือแบบอินเนอร์นางมาเต็มจัดเต็ม เล่นร้ายแบบตาแทบถลน ปากสั่น คอเป้นเอ็น ตัวสั่นเทา บางทีก็จนดูน่ากลัวแต่บางทีก็ดูน่าสงสาร และจนทำให้เธอมีที่ยืนสำหรับรางวัลทางการแสดงของเธอในที่สุด หลังจากที่นางก้าวข้ามคำสบประมาทต่างๆที่มีมาในช่วงแรกๆของงานละครของเธอ ความที่เล่นร้ายจนดูน่ากลัวแกมน่าสงสาร มันเลยทำให้นึกถึง นางร้ายในตำนานอย่าง แม่กิ๊ก สุวัจนี ขึ้นมาในใจเลยละ
การพัฒนาฝีมือจากรุ่นสู่รุ่นของช่อง 7...กับการถ่ายทอดยีนส์ทางการแสดงจากตัวแม่ --> ตัวลูก
แต่ในความเป็นจริง ไม่ได้มีเพียปุ๊กลุก และ โบว์ ธัญญะฯ ที่สามารถก้าวข้ามคำรหา เหล่านั้นมาได้ ยังมีนักแสดงรุ่นใหม่ของช่อง 7 อีกหลายคนที่ต้องใช้เวลาฝ่าฟัน ฝึกฝน เพิ่มพูนทักษะตนเอง จนพัฒนาฝีมือเป็นที่ยอมรับของคนดูทั่วไปอย่างเราๆท่านๆ และจะกลายเป้นกองกำลังหลักของทัพนักแสดงคุณภาพของช่อง 7 อีกต่อๆรุ่นๆกันไป...มันประจวบเหมาะ ที่นักแสดงเหล่านี้ มีสายและทางการแสดงที่เหมือนมีเงา มีความคล้ายคลึงกับนักแสดงคุณภาพรุ่นก่อนๆหน้านี้ หรือ ที่เราเรียกว่า "ตัวแม่" ดูช่างเหมือนมีการสืบทอดยีนส์เด่นทางการแสดงจาก ตัวแม่ มาสู่ ตัวลูก อะไรก็ไม่ปาน อาจจะเป้นความบังเอิญ หรือเป็นการสั่งสอนรุ่นต่อรุ่นกันมาก็ตามที อย่างเช่น
*โบ เมลดา - มาในแนวทางนางเอ๊กนางเอก นางเอกเจ้าน้ำตา นางเอกผู้ถูกกระทำ น่าสงสาร จนบางทีน่าหมั่นใส้ในความซื่อหรือความโง่ในแบบฉบบับของนางเอกละครไทย แต่ขณะเดียวกันน้องก็มีความน่ารักใสๆ น่าเอ็นดู น่าทะนุนอม เหมือนสมัยแม่กบ ยังสาวๆ และนับวันการแสดงและความสามารถต่างของเธอก็ปล่อยมาให้เห็นได้อีกเรื่ิอยๆ
*เซฟฟานี่ - ก็มาในนางเอกลุ๊คที่ดูแพง ดูมีมูลค่า ดูแรงๆ จะบทร้าย บทบู๊ บทหวาน นางก็ดูทุ่มเทเอาเป็นเอาตาย จะบทดี บทร้าย บทแรง บทเรียบๆ แต่น้องก็ดูแพงได้ตลอดแทบจะทุกลุ๊ค เหมือนได้รับยีนส์จากแม่อั้ม มาเลยอะ พัฒนาและสั่งสมขึ้นอีกเรื่อยๆ ในอนาคตแม่อั้มคงโล่งอกโล่งใจที่มีคนมาสืบทอดยีนส์แพงๆแบบนี้ได้
*ปุ๊กลุก - ซึ่งนางก็เดินมาทางสายดราม่าเป็นหลัก หลังจากโดนอะไรๆมามากมาย จนนางเคยเสียน้ำตาและเกือบท้อแท้งานทางการแสดงมาแล้ว นางจึงเลือกที่จะไม่เน้นสร้างกระแสให้ตนเองดูแรงเพื่อขายกระแส แต่นางเลือกที่จะเน้นเรียนรู้ ฝึกฝนการแสดงอย่างจริงจรังและต่อเนื่อง จนตอนนี้แทบจะเรียกได้ว่า ควีนออฟดราม่า ในบรรดานักแสดงเจนใหม่ไปแล้ว ทางสายดราม่าแบบนี้จะนึกถึงใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ แม่นุ่น
*แซมมี่ - เธอมาแนวเงียบๆแต่สั่งสมฝีมือมาจากบทบาทที่หลากหลายทั้ง คอมมิดี้ บู๊ ดราม่า นางผ่านมาหมด...และเห็นฝีมือนางแบบพีคสุดๆจนทำเอาคนดูอึ้งในฝีมือของเธอก็จากบทที่เคยประชันกับแม่ป๊อก จากไฟหวน มาแล้วและนางก็เอาแม่ป๊อกอยู่ ด้วยชั้นเชิงการแสดงแบบเล่นน้อย แต่ได้เยอะ คิดว่าจากประสบการณ์ในครั้งนั้น จึงทำให้เธอรับเอาอิทธิพลทางการแสดงแบบคล้ายๆแม่ป๊อก มาเยอะพอสมควร เห็นการแสดงของเธอแล้วอดนึกถึงแม่ป๊อกยังไงไม่รู้ ชอบแบบนี้แหละ เล่นน้อยแต่แอบซ่อนพลังมหาศาล...ยิ่งชัดเจนขึ้นมาใน เลื่อมสลับลาย และ ไฟรักเกมส์ร้อน มันใช่เลยอะ...ยีนส์แม่ป๊อก
*ทับทิม - มาแนวเดียวกับแม่ยุ้ยเลย คือ จะบทอะไร บทไหน บทดี บทร้าย บทรอง นาง2-3 นางเอกค่ำ นางเอกเย็น นางก็ไม่วอแวงอแงแต่อย่างใดเลย แถมนางตีบทแตกกระจุยกระจาย แบบชนิดที่คนดูไร้ข้อกังขาในฝีมือของนาง ฝีมือที่ทรงพลังอินเนอร์พุ่งมาแล้วแทบจะทุกบทเลยก็ว่าได้ ขาดแค่บทบู๊ ดีเดือด เสี่ยงตาย เท่านั้นที่รอให้นางตอย้ำความครบเครื่องเหมือนแม่ยุ้ย จีรนันท์
*โบว์ ธัญญะสุภางค์ - ที่นางพลิกมาเล่นบทร้ายแบบทรงพลังดุดันใน รอยรักแรงแค้น คือแบบอินเนอร์นางมาเต็มจัดเต็ม เล่นร้ายแบบตาแทบถลน ปากสั่น คอเป้นเอ็น ตัวสั่นเทา บางทีก็จนดูน่ากลัวแต่บางทีก็ดูน่าสงสาร และจนทำให้เธอมีที่ยืนสำหรับรางวัลทางการแสดงของเธอในที่สุด หลังจากที่นางก้าวข้ามคำสบประมาทต่างๆที่มีมาในช่วงแรกๆของงานละครของเธอ ความที่เล่นร้ายจนดูน่ากลัวแกมน่าสงสาร มันเลยทำให้นึกถึง นางร้ายในตำนานอย่าง แม่กิ๊ก สุวัจนี ขึ้นมาในใจเลยละ