เวลาที่พลาดอะไรไป มี 2 คำที่ควรพูด ขอโทษ และ ขอบคุณ

วันนี้ มีคนถอยรถกระบะ มีบันไดอยู่ที่หลังคากระบะ ถอยหลังจอดข้างบ้าน ปลายบันไดชนเข้ากับไม้ที่เสาไฟฟ้าใช้สำหรับติดมิเตอร์ไฟ พอตะโกนเสียงดังเพื่อให้ได้ยิน คนขับคงไม่พอใจ ลงมาจากรถก็แก้ตัวว่าขับไม่โดน จอดห่างตั้งเยอะ เลยต้องบอกอีกทีว่า ที่ถอยโดนน่ะ บันไดไม้ ไม่ใช่รถ แทนที่จะยอมรับแล้วพูดขอบคุณ ที่เตือน หรือจะขอโทษ มองไม่เห็นก็ว่าไป แต่ยังแย้งกลับอีกว่าชนเสา ไม่ได้ชนมิเตอร์
วันก่อน ไปเข้าจอดรถที่สวนจตุจักร เจอคันหน้าพอเห็นที่จอดก็ถอยหลังทันที บีบแตรเตือนไม่ทัน ถอยจนชนกันชนหน้า คนขับลงมาจากรถอายุสูงวัยกว่าผม ยกมือพนมขอโทษก่อนเลย ในใจที่นึกโกรธตอนแรกหายไปทันที ลงไปจากรถก็บอกไปก่อนเลยว่าไม่เป็นไร (ค่อยเรียกประกัน) พอดูที่กันชนเห็นเป็นรอยไม่มาก รอยเดิมยังไม่ได้เคลมด้วย เลยหยวนๆกันไป