วันนี้ผมลองไปส่องดูลีกเพื่อนบ้านคนดูลีกบ้านเค้า ต้องบอกว่าคนเยอะผิดคาดมากลองไปหาข้อมูลเพิ่ม 2 ลีกใหญ่(มั้ง)
ของอาเซียนอินโดมีสนามระดับหมื่นอัพทุกทีมแถมเกือบครึ่งลีกยังเป็นระดับสามหมื่น+ ของมาเลยิ่งโหดสัสมากมีสนาม
ระดับสามหมื่นอัพค่อนลีกแถมบางสนามใหญ่กว่าราชมังเราอีกมีสนามระดับความจุห้าหมื่นถึงแปดหมื่นด้วย ในบ้านเรามี
แค่บรร.ทีมเดียวเองที่ความจุสนามถึงสามหมื่น แต่สาระจริงๆคือยอดคนดูในสนามของเค้า ไปค้นดูอินโดนีเซียลีกเค้า
ค่าเฉลี่ยผู้ชมสูงมากเป็นอันดับ 20 ของโลกมากกว่าลีกรัสเซีย โปรตุเกต สก๊อตแลนด์ ทีนี้มาดูแต่ละสนามดีกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สนามบันดุงของทีมเปอซิบจุคนได้ 45000
สนามสุราบาย่าจุได้ 65000
เสนายันที่ทีมเปอร์สิย่าเช่าจุคน 88000!!
มาดูของมาเลย์บ้าง
เริ่มจากยอดทีมบ้านเค้ายะโฮร์ใช้สนามลาร์คินสเตเดี้ยมจุคนได้ 30000
สนามปาหังทีมเก่าปิยะพงษ์คนดู 40000
เประจุคนดู 62000
และนี่สนามที่ใหญ่ที่สุดในลีกบ้านเค้าชาห์อาลัมของซาลังงอห์เห็นในซูซูกิคัพ
ใช้เป็นสนามเหย้าทีมชาติสนามนึงด้วยจุคนได้ 82000 คน!!
สำหรับผมที่รู้สึกทึ่งไม่ใช่ขนาดความจุแต่เป็นจำนวนผู้ชมในสนาม ขนาดสนามใหญ่โตมโหฬารขนาดนั้นคนดูยังแน่นสนามได้
แสดงว่าลีคฟุตบอลอาชีพบ้านเค้าฐานคนดูต้องแข็งแกร่งมาก ในคลิปมีชื่อกลุ่มแฟนคลับอุลตร้านู่นอุลตร้านี้ตั้งกลุ่มกองเชียร์
กันเป็นกิจลักษณะเลย ส่วนตัวผมว่าวัฒนธรรมการเชียร์บ้านเค้าไปไกลว่าที่คิดมากมาเทียบกับบ้านเรา มีไม่กี่ทีมที่มีความจุ
สนามเยอะๆเกินสองหมื่น สุพรรณ นครราชสีมา สนามแค่2หมื่นกลางๆแต่หลังผ่านช่วงฟีเวอร์ขึ้นมาแรกๆคนดูเต็ม มาตอนนี้คนดู
แทบไม่เคยกลับไปแตะถึงครึ่งของความจุสนามอีกเลย อีกสองทีมสนามใหญ่ระดับสองหมื่นกว่าอย่างอาร์มี่ แบงค๊อกก็คนดูน้อย
โหลงเหลงสุดๆขนาดทีมหลังฟอร์มดีจนขึ้นมาลุ้นแชมป์ได้คนดูยังบางตามากๆจนสตาร์ทีมแบบมาริโอยังต้องเรียกร้องให้คน
เข้ามาดูกันเยอะๆเลย ที่ดูใช้ได้หน่อยมีบุรีรัมยแต่ช่วงหลังๆยอดคนดูก็มีตกไปเหมือนกัน นี่ขนาดแค่เทียบกับลีกอาเซียนนะผมว่า
ลีกเรายังต้องพัฒนาอีกหลายๆด้านทั้งฐานแฟนบอล การตลาด วัฒนธรรมการเชียร์ถึงจะขึ้นไปเทียบลีกระดับแนวหน้าเอเชียได้ที่
สำคัญเราต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือให้ลีกฟุตบอลไปได้ไกลกว่านี้
ไทยลีกยังต้องพัฒนายอดคนดูให้ได้มากกว่านี้
ของอาเซียนอินโดมีสนามระดับหมื่นอัพทุกทีมแถมเกือบครึ่งลีกยังเป็นระดับสามหมื่น+ ของมาเลยิ่งโหดสัสมากมีสนาม
ระดับสามหมื่นอัพค่อนลีกแถมบางสนามใหญ่กว่าราชมังเราอีกมีสนามระดับความจุห้าหมื่นถึงแปดหมื่นด้วย ในบ้านเรามี
แค่บรร.ทีมเดียวเองที่ความจุสนามถึงสามหมื่น แต่สาระจริงๆคือยอดคนดูในสนามของเค้า ไปค้นดูอินโดนีเซียลีกเค้า
ค่าเฉลี่ยผู้ชมสูงมากเป็นอันดับ 20 ของโลกมากกว่าลีกรัสเซีย โปรตุเกต สก๊อตแลนด์ ทีนี้มาดูแต่ละสนามดีกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สนามบันดุงของทีมเปอซิบจุคนได้ 45000
สนามสุราบาย่าจุได้ 65000
เสนายันที่ทีมเปอร์สิย่าเช่าจุคน 88000!!
มาดูของมาเลย์บ้าง
เริ่มจากยอดทีมบ้านเค้ายะโฮร์ใช้สนามลาร์คินสเตเดี้ยมจุคนได้ 30000
สนามปาหังทีมเก่าปิยะพงษ์คนดู 40000
เประจุคนดู 62000
และนี่สนามที่ใหญ่ที่สุดในลีกบ้านเค้าชาห์อาลัมของซาลังงอห์เห็นในซูซูกิคัพ
ใช้เป็นสนามเหย้าทีมชาติสนามนึงด้วยจุคนได้ 82000 คน!!
สำหรับผมที่รู้สึกทึ่งไม่ใช่ขนาดความจุแต่เป็นจำนวนผู้ชมในสนาม ขนาดสนามใหญ่โตมโหฬารขนาดนั้นคนดูยังแน่นสนามได้
แสดงว่าลีคฟุตบอลอาชีพบ้านเค้าฐานคนดูต้องแข็งแกร่งมาก ในคลิปมีชื่อกลุ่มแฟนคลับอุลตร้านู่นอุลตร้านี้ตั้งกลุ่มกองเชียร์
กันเป็นกิจลักษณะเลย ส่วนตัวผมว่าวัฒนธรรมการเชียร์บ้านเค้าไปไกลว่าที่คิดมากมาเทียบกับบ้านเรา มีไม่กี่ทีมที่มีความจุ
สนามเยอะๆเกินสองหมื่น สุพรรณ นครราชสีมา สนามแค่2หมื่นกลางๆแต่หลังผ่านช่วงฟีเวอร์ขึ้นมาแรกๆคนดูเต็ม มาตอนนี้คนดู
แทบไม่เคยกลับไปแตะถึงครึ่งของความจุสนามอีกเลย อีกสองทีมสนามใหญ่ระดับสองหมื่นกว่าอย่างอาร์มี่ แบงค๊อกก็คนดูน้อย
โหลงเหลงสุดๆขนาดทีมหลังฟอร์มดีจนขึ้นมาลุ้นแชมป์ได้คนดูยังบางตามากๆจนสตาร์ทีมแบบมาริโอยังต้องเรียกร้องให้คน
เข้ามาดูกันเยอะๆเลย ที่ดูใช้ได้หน่อยมีบุรีรัมยแต่ช่วงหลังๆยอดคนดูก็มีตกไปเหมือนกัน นี่ขนาดแค่เทียบกับลีกอาเซียนนะผมว่า
ลีกเรายังต้องพัฒนาอีกหลายๆด้านทั้งฐานแฟนบอล การตลาด วัฒนธรรมการเชียร์ถึงจะขึ้นไปเทียบลีกระดับแนวหน้าเอเชียได้ที่
สำคัญเราต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือให้ลีกฟุตบอลไปได้ไกลกว่านี้