วันนี้ครึ้มอกครึ้มใจอยากเล่าสู่กันฟังสำหับเรื่องสยองขวัญที่เคยได้เจอมา หลังจากตะลุยดูหนังผีมา1อาทิตย์ตอนนี้ผมเลยอินมาก ทำให้นึกถึงเรื่องราวที่เคยได้ประสบกับตัวเอง ซึ่งยังกลัวและสงสัยมาจนถึงทุกวันนี้
เริ่มเลยล่ะกันครับเรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณปี2554 ช่วงนั้นผมอยู่มหาลัยปี2 คณะวิศวกรรมคือตามคาแรคเตอร์หนุ่มๆคณะนี้ ปากดี ใจกล้า ท้าทาย เป็นปรกติครับ ไม่ค่อยกลัวหรอกผีสางนางไม้ มหาลัยที่ผมอยู่มีเรื่องเล่ามากมาย ที่ผมเองยังไม่เคยเจอ แต่ดันมาเจอนอกมหาลัย!!!!!!!!! ปรกติมหาลัยก็จะมีหอในแต่ผมย้ายมาเช่าบ้านกับเพื่อนตอนปี2 นี่แหละครับ โดยอยู่กับเพื่อน4-5คน เป็นบ้าน2ชั้น 2ห้องนอน2ห้องน้ำ มีระเบียงหน้าและหลังบ้าน ตรงข้างหลังบ้านติดมหาลัยครับ มีซอกป่ากับถนนกั้นไว้ ทำให้ข้างหลังบ้านน่ากลัวมากๆ มืดๆมีต้นไม่สูง แต่ลานหลังบ้านเหมาะสำหรับนั่งกินเหล้านักเชียว หลังจากย้ายมาอยู่ได้สักเดือน สองเดือนก็เริ่มมีเหตุการณ์ประหลาดๆ ที่เพื่อนๆเราให้ฟัง ทั้งได้ยินเสียงคนเดินขึ้นลง ไฟติดๆดับ และที่เจอกันบ่อยๆคือ เวลาอ่านหนังสือที่ชั้นล่างใครเผลอนอนหลับขวางหน้าประตู จะรู้สึกไม่ก็ฝันว่ามีคนมาเดินเหยียบ ส่วนตัวผมเนี่ยไม่เคยเจอ เลยไม่ได้สนใจอะไร เพื่อนๆในบ้านผมห้อยพระทุกคน ส่วนผมค่อนข้าง ห้าว ท้าทายหมด มาเลย ไม่กลัวหรอก อยากเจอ
ปรกติวันหยุดเพื่อนๆก็จะกลับบ้านกันจะมีผมอยู่นอนเฝ้าบ้านคนเดียว เพราะผมไม่กลัวแล้วก็ติดเกมด้วย กลับบ้านไม่ได้เล่นเลยไม่กลับ คืนนึงผมก็นอนดูทีวี อ่านหนังสือการ์ตูนแล้วผมก็หลับไป หลับไปได้สักผัก ก็รู้สึกเหมือนที่ใครมาเหยียบๆตัวพยายามลุกก็ลุกไม่ได้ เหมือนโดนเหียบไหล่ กับต้นขากดไว้เราก็ฮึดๆ สักพักถึงหยุดมาได้ยันตัวเองลุกพรวดขึ้นมาเลย มองไปซ้ายขวาประตูหน้ากับหลังบ้านเปิดทิ้งไว้เลยแต่ไม่มีใครมีแต่เสียงลมพัดผ่าน ถามว่ากลัวไหมตอนนั้นยอมรับเลยครับใจมันหวิวๆ คนเดียวด้วยตอนนั้นประมาณตี3และคนเขานอนกันหมด ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ ได้ยินเสียงกุกๆกักๆบนบ้าน เราหลุดจากห้วงถวังค์ความคิดเลยครับ มองไปที่บันได ซึ่งมืดมากกกกก มองอยู่ประมาณไม่ถึง10วินาที ยันตัวลุกขึ้นมานั่งขัดสมาดทำจิตทำใจให้ปรอดโปรง ก็ได้ยินเสียงกุกกักอีกละ เหมือนคนเดินจากห้องนอนหนึ่งไปอีกห้อง(ชั้นบนมีห้องนอน2ห้องครับ) ก็เลยคิดในใจ มันจะมีไรวะผีอะไร เลยตัดสินใจเดินขึ้นไปดู เปิดห้องหน้าว่างเปล่า ทีนี้ก็ไปห้องข้างหลัง ก็เปิดเข้าไปก็ไม่มีไรนี่หว่า(โล่งใจ)พอกำลังจะเดินออก นึกยังไงไม่รู้เปิดม่านดู เห็นคนบ้านข้างๆจ้องกลับมาใจผมนี่หายแวบ พอสักเกตดีๆก็อ๊อเจ้าของบ้านที่เราเช่านี่เอง เขาอยู่บ้านข้างๆกัน พอเขาหันสบตาผมก็ปิดม่านไป
ทีนี้เริ่มหลอนละฮะชั้นบนนี่พูดเลยไม่กล้านอน เลยไปนอนชั้นล่างหน้าทีวี(คิดในใจถ้ามีอะไรทำเลนี้ดีสุดวิ่งออกไปได้เลย) ก็นอนเพลินๆแล้วก็หลับไป ทีนี้แหละครับหลับไปได้สักพักรู้สึกอึดอัดเหมือนอะไรมารัดคอ ค่อยๆแน่นขึ้น แน่นขึ้นจนไม่ไหวจะลุกขึ้นมาก็ขยับตัวไม่ได้ลืมตาก็ลืมได้ไม่เต็มเห็นได้แค่หางๆหา นึกถภาพตามนะครับผมนอนประตูหน้าบ้านอยู่ซ้ายมือ หัวผมหันไปทางกำแพงผมนอนติดฝั่งประตูเลยครับด้านขวผมจะโล่งมากๆบ้านเป็นห้องโถงกว้างๆไม่มีโต๊ะตู้ไรเลย
ผมพยายามหันหน้ามองซ้ายขวาแต่มองเห็นได้แค่หางๆตา ห่างจากผมไปประมาณ2เมตรด้านขวาผมเห็นเด็กคนนึงลางๆหัวโล้นๆนะคิดว่าเสื้อผ้าไม่ใส่นั่งพิงกำแพงกอดเข่าอยู่ตอนนั้นนี่แบบหลายอารมณ์มากครับกลัว โกรธ ตกใจ สงสัย แต่หนักไปโกรธกับสงสัย จึงถามไปว่า"ทำเราทำไม" คือไม่ได้ขยับปากนะครับเหมือนคิดแล้วมันถ่ายทอดไป พักนึง เด็กคนนั้นค่อยๆหันมา ใจผมนี้เต้นตุ้บๆเลย จากที่ตอนแรกดิ้นๆตอนนี้ผมนิ่งเลยครับ สักพักนึงก็เหมือนมีเสียงมาพูดในหัวผมเลยว่า "หนูไม่ได้ทำแม่หนูทำ"
แล้วเหมือนเขาดลใจให้ผมก้มมองคอคือนึกภาพนะฮะโดนรัดคออยู๋มันจะเห็นปลายมือก็ต้องเอี้ยวมองหลังคอ ผมมองเห็นเล็บสีแดงๆที่หางตาซ้ายผมเท่านั้นแหละครับ ดิ้นสุดชีวิตๆคิดในใจว่าตายแน่ๆดิ้นยังไงก็ไม่หลุดจนโมโหคิดไปว่ากูไม่ยอมตายแบบนี้แน่ ไม่ยอมมมมม แล้วก็หลุดพรวดขึ้นมา บรรยากาศรอบตัวนี่คือเงียบมาก ได้ยินเสียงลมหายใจตัวเองเลย เชื่อไหมครับช่วงระยะเวลาจากที่ผมเล่าตอนต้นผ่านมาแค่ชั่วโมงกว่าๆเพราะผมดูเวลาแค่ ตี4กว่าๆเองทีนี้ครับผมอยู่ไม่ได้ล่ะต่อให้ปรกติจะไม่เชื่อไม่กลัวเลยหนีไปนอนร้านเกมครับตื่นมาอีกทีประมาณ9โมงแล้วเลยจะกลับไปเอาตังมาจ่ายค่าเกมเพราะรีบออกมาลืมกระเป๋าตัง
ไปถึงมีเพื่อนมารอหน้าบ้านครับเป็นเพื่อนในคณะแหละเป็นผู้หญิงไม่ค่อยสนิทกัน เพราะเขาชอบแบบมีเซ้นเล่นของอะไรแบบนี้ซึ่งผมไม่เชื่อ เอาขนมอะไรไม่รู้มาไหว้หน้าบ้าน ผมก็ถามว่ามาได้ไงเขาบอกว่า เมื่อคืนเขาฝันว่าผมน่ะขับรถไปผ่านทางมืดๆแล้วมีใครเกาะรถติดมา เขาถามผมว่าได้ไปที่ไหนมาไหมในช่วงอาทิตย์นี้เช่นสุสานหรือป่าอะไรแบบนี้
ผมบอกตรงๆผมขนลุกนะคือก่อนหน้าพวกเพื่อนๆผมกลับบ้านผมไปส่งแฟนเพื่อนกับเพื่อนมา คือมันผ่านป่าช้าผมจำได้ผมยังแซวเพื่อนอยู่เลยว่า
แฟนผ่านทางนี้ผีไม่หลอกหรอวะ ผมยังไม่ได้เล่าให้เพื่อนคนนี้ฟัง เขาก็พูดต่อว่า เขาเกาะรถผมมาตอนนี้เขาอยู่ในบ้านแล้วอยู่ๆมีคนเอายันต์มาแปะประตูเขาออกไม่ได้ ผมเลยเปิดบ้านมียันต์แปะไว้จริงๆด้วย ไม่เคยสังเกตพอเพื่อนเดินเข้ามาก็บอกว่าเมื่อคืนนอนตรงนี้หรอ ทำไมหันหัวไปทางตะวันตกล่ะ แล้วทำไมบ้านสร้างแบบนี้ ประตู้หน้ากับหลังบ้านตรงกับมันทางผีผ่านนะ ผมนี่ยืนเอ๋อ- เขาก็พูดต่อว่าแล้วเราอ่ะอย่าไปพูดท้าทายไรมากเขาไม่ได้คิดร้ายแต่บางทีก็หมั่นไส้แบบคนเรานี่แหละ พูดเสร็จเธอก็บอกว่างั้นไม่มีอะไรเรากลับล่ะนะ ผมนี่ยืนเอ๋อ- อยู่หน้าประตู พอได้สติก็เข้าไปอาบน้ำช่วงนั้นนอนเช้าฮะกลางคืนเล่นเกม จนเพื่อนๆกลับมาแหละ ถึงค่อยทำใจได้ หลังจากนั้นไม่นานผมก็ย้ายออกมาอยู่หลังอื่นแล้วก็ไม่เจออะไรอีกเลย ก็เท่านี้แหละครับเรื่องราวที่ผมเจอมา
หนูไม่ได้ทำ.........
เริ่มเลยล่ะกันครับเรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณปี2554 ช่วงนั้นผมอยู่มหาลัยปี2 คณะวิศวกรรมคือตามคาแรคเตอร์หนุ่มๆคณะนี้ ปากดี ใจกล้า ท้าทาย เป็นปรกติครับ ไม่ค่อยกลัวหรอกผีสางนางไม้ มหาลัยที่ผมอยู่มีเรื่องเล่ามากมาย ที่ผมเองยังไม่เคยเจอ แต่ดันมาเจอนอกมหาลัย!!!!!!!!! ปรกติมหาลัยก็จะมีหอในแต่ผมย้ายมาเช่าบ้านกับเพื่อนตอนปี2 นี่แหละครับ โดยอยู่กับเพื่อน4-5คน เป็นบ้าน2ชั้น 2ห้องนอน2ห้องน้ำ มีระเบียงหน้าและหลังบ้าน ตรงข้างหลังบ้านติดมหาลัยครับ มีซอกป่ากับถนนกั้นไว้ ทำให้ข้างหลังบ้านน่ากลัวมากๆ มืดๆมีต้นไม่สูง แต่ลานหลังบ้านเหมาะสำหรับนั่งกินเหล้านักเชียว หลังจากย้ายมาอยู่ได้สักเดือน สองเดือนก็เริ่มมีเหตุการณ์ประหลาดๆ ที่เพื่อนๆเราให้ฟัง ทั้งได้ยินเสียงคนเดินขึ้นลง ไฟติดๆดับ และที่เจอกันบ่อยๆคือ เวลาอ่านหนังสือที่ชั้นล่างใครเผลอนอนหลับขวางหน้าประตู จะรู้สึกไม่ก็ฝันว่ามีคนมาเดินเหยียบ ส่วนตัวผมเนี่ยไม่เคยเจอ เลยไม่ได้สนใจอะไร เพื่อนๆในบ้านผมห้อยพระทุกคน ส่วนผมค่อนข้าง ห้าว ท้าทายหมด มาเลย ไม่กลัวหรอก อยากเจอ
ปรกติวันหยุดเพื่อนๆก็จะกลับบ้านกันจะมีผมอยู่นอนเฝ้าบ้านคนเดียว เพราะผมไม่กลัวแล้วก็ติดเกมด้วย กลับบ้านไม่ได้เล่นเลยไม่กลับ คืนนึงผมก็นอนดูทีวี อ่านหนังสือการ์ตูนแล้วผมก็หลับไป หลับไปได้สักผัก ก็รู้สึกเหมือนที่ใครมาเหยียบๆตัวพยายามลุกก็ลุกไม่ได้ เหมือนโดนเหียบไหล่ กับต้นขากดไว้เราก็ฮึดๆ สักพักถึงหยุดมาได้ยันตัวเองลุกพรวดขึ้นมาเลย มองไปซ้ายขวาประตูหน้ากับหลังบ้านเปิดทิ้งไว้เลยแต่ไม่มีใครมีแต่เสียงลมพัดผ่าน ถามว่ากลัวไหมตอนนั้นยอมรับเลยครับใจมันหวิวๆ คนเดียวด้วยตอนนั้นประมาณตี3และคนเขานอนกันหมด ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ ได้ยินเสียงกุกๆกักๆบนบ้าน เราหลุดจากห้วงถวังค์ความคิดเลยครับ มองไปที่บันได ซึ่งมืดมากกกกก มองอยู่ประมาณไม่ถึง10วินาที ยันตัวลุกขึ้นมานั่งขัดสมาดทำจิตทำใจให้ปรอดโปรง ก็ได้ยินเสียงกุกกักอีกละ เหมือนคนเดินจากห้องนอนหนึ่งไปอีกห้อง(ชั้นบนมีห้องนอน2ห้องครับ) ก็เลยคิดในใจ มันจะมีไรวะผีอะไร เลยตัดสินใจเดินขึ้นไปดู เปิดห้องหน้าว่างเปล่า ทีนี้ก็ไปห้องข้างหลัง ก็เปิดเข้าไปก็ไม่มีไรนี่หว่า(โล่งใจ)พอกำลังจะเดินออก นึกยังไงไม่รู้เปิดม่านดู เห็นคนบ้านข้างๆจ้องกลับมาใจผมนี่หายแวบ พอสักเกตดีๆก็อ๊อเจ้าของบ้านที่เราเช่านี่เอง เขาอยู่บ้านข้างๆกัน พอเขาหันสบตาผมก็ปิดม่านไป
ทีนี้เริ่มหลอนละฮะชั้นบนนี่พูดเลยไม่กล้านอน เลยไปนอนชั้นล่างหน้าทีวี(คิดในใจถ้ามีอะไรทำเลนี้ดีสุดวิ่งออกไปได้เลย) ก็นอนเพลินๆแล้วก็หลับไป ทีนี้แหละครับหลับไปได้สักพักรู้สึกอึดอัดเหมือนอะไรมารัดคอ ค่อยๆแน่นขึ้น แน่นขึ้นจนไม่ไหวจะลุกขึ้นมาก็ขยับตัวไม่ได้ลืมตาก็ลืมได้ไม่เต็มเห็นได้แค่หางๆหา นึกถภาพตามนะครับผมนอนประตูหน้าบ้านอยู่ซ้ายมือ หัวผมหันไปทางกำแพงผมนอนติดฝั่งประตูเลยครับด้านขวผมจะโล่งมากๆบ้านเป็นห้องโถงกว้างๆไม่มีโต๊ะตู้ไรเลย
ผมพยายามหันหน้ามองซ้ายขวาแต่มองเห็นได้แค่หางๆตา ห่างจากผมไปประมาณ2เมตรด้านขวาผมเห็นเด็กคนนึงลางๆหัวโล้นๆนะคิดว่าเสื้อผ้าไม่ใส่นั่งพิงกำแพงกอดเข่าอยู่ตอนนั้นนี่แบบหลายอารมณ์มากครับกลัว โกรธ ตกใจ สงสัย แต่หนักไปโกรธกับสงสัย จึงถามไปว่า"ทำเราทำไม" คือไม่ได้ขยับปากนะครับเหมือนคิดแล้วมันถ่ายทอดไป พักนึง เด็กคนนั้นค่อยๆหันมา ใจผมนี้เต้นตุ้บๆเลย จากที่ตอนแรกดิ้นๆตอนนี้ผมนิ่งเลยครับ สักพักนึงก็เหมือนมีเสียงมาพูดในหัวผมเลยว่า "หนูไม่ได้ทำแม่หนูทำ"
แล้วเหมือนเขาดลใจให้ผมก้มมองคอคือนึกภาพนะฮะโดนรัดคออยู๋มันจะเห็นปลายมือก็ต้องเอี้ยวมองหลังคอ ผมมองเห็นเล็บสีแดงๆที่หางตาซ้ายผมเท่านั้นแหละครับ ดิ้นสุดชีวิตๆคิดในใจว่าตายแน่ๆดิ้นยังไงก็ไม่หลุดจนโมโหคิดไปว่ากูไม่ยอมตายแบบนี้แน่ ไม่ยอมมมมม แล้วก็หลุดพรวดขึ้นมา บรรยากาศรอบตัวนี่คือเงียบมาก ได้ยินเสียงลมหายใจตัวเองเลย เชื่อไหมครับช่วงระยะเวลาจากที่ผมเล่าตอนต้นผ่านมาแค่ชั่วโมงกว่าๆเพราะผมดูเวลาแค่ ตี4กว่าๆเองทีนี้ครับผมอยู่ไม่ได้ล่ะต่อให้ปรกติจะไม่เชื่อไม่กลัวเลยหนีไปนอนร้านเกมครับตื่นมาอีกทีประมาณ9โมงแล้วเลยจะกลับไปเอาตังมาจ่ายค่าเกมเพราะรีบออกมาลืมกระเป๋าตัง
ไปถึงมีเพื่อนมารอหน้าบ้านครับเป็นเพื่อนในคณะแหละเป็นผู้หญิงไม่ค่อยสนิทกัน เพราะเขาชอบแบบมีเซ้นเล่นของอะไรแบบนี้ซึ่งผมไม่เชื่อ เอาขนมอะไรไม่รู้มาไหว้หน้าบ้าน ผมก็ถามว่ามาได้ไงเขาบอกว่า เมื่อคืนเขาฝันว่าผมน่ะขับรถไปผ่านทางมืดๆแล้วมีใครเกาะรถติดมา เขาถามผมว่าได้ไปที่ไหนมาไหมในช่วงอาทิตย์นี้เช่นสุสานหรือป่าอะไรแบบนี้
ผมบอกตรงๆผมขนลุกนะคือก่อนหน้าพวกเพื่อนๆผมกลับบ้านผมไปส่งแฟนเพื่อนกับเพื่อนมา คือมันผ่านป่าช้าผมจำได้ผมยังแซวเพื่อนอยู่เลยว่า