ไดอารี่หมอดู โดย คุณหมอพีร์ ค่ะ   

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 156 ค่ะ


กันยายน ๒๕๕๕

สวัสดีทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดูค่ะ เมื่อวันอาทิตย์ผ่านมาได้ทำกับข้าวไปถวายวัด มีแกงจืดฟัก ส่วนอาทิตย์นี้เป็นน้ำพริกกะปิ นอกจากนี้พีร์ยังชงน้ำหวานไปทำบุญด้วยค่ะ อนุโมทนากันนะคะ

สำหรับอาทิตย์นี้มีเวลาว่างเลยมีเหตุให้ได้ดูข่าวเยอะ และข่าวก็มีแต่เรื่องเศร้าที่ทำให้เกิดความเศร้าสลดใจ การเสพข่าวมาก ๆ มักจะมีส่วนให้จิตใจเกิดความทุกข์ได้ง่ายมากค่ะ บางคนไม่เสพข่าวทางทีวีก็ยังมีช่องทางรับข่าวทางเฟสบุ๊ค ได้รับรู้เรื่องราวของเพื่อนอีกมากมาย

บางคนติดโซเชียลเน็ตเวิร์คจนเสียบุคลิกไปเลยทีเดียวค่ะ เคยมีคนมาดูดวงดูไปด้วยแชทไปด้วยก็ยังมี รู้สึกงง ๆ ว่าตั้งใจมาดูเลยหรือเปล่า หรือบางทีนัดเจอเพื่อนคุยกันอยู่ดี ๆ ก็ยังมีแอบแชทคุยกับคนอื่นไปด้วย ทำให้คนในกลุ่มรู้สึกไม่ดีเลย ความจริงหลังจากคุยกันเสร็จค่อยไปคุยกันดีกว่าไหม ยิ่งถ้าใครไปเจอผู้หลักผู้ใหญ่อย่าทำแบบนี้เลยนะคะอาจจะทำให้เสียเครดิตได้ และที่สำคัญอย่าเอามาเบียดเบียนเวลางาน

มีลูกค้าคนหนึ่งเธอเป็นหัวหน้า มีลูกน้องหลายคน แต่มีลูกน้องคนหนึ่งคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรเธอ เพราะเป็นเด็กเส้นในบริษัท มาทำงานสายบ้างกลับเร็วกว่าคนอื่น แถมมาทำงานยังเอาเวลางานแชทคุยกับเพื่อน เธออึดอัดใจมากไม่รู้จะทำยังไง เธอเคยเรียกมาเตือนแต่ไม่ได้ผลอะไรทำตัวเหมือนเดิม เธออึดอัดใจมากเลยมาดูดวง สิ่งที่แนะนำเธอไปคือเรียกมาเตือนสามครั้ง และครั้งสุดท้ายให้บอกไปด้วยว่าถ้าไม่พัฒนาตัวเองจะรายงานต่อขึ้นไปกับผู้มีอำนาจเหนือกว่านะ ถ้าเขาไม่พัฒนาตัวเองอีกเราต้องรายงาน ต้องไม่กลัวที่จะเดือดร้อน ถ้าเกิดว่าเจ้านายเข้าข้างเด็กแบบนี้ให้ทำใจ ถ้านายเขาต้องการเด็กแบบนี้ไว้ทำงาน หลังจากนั้นเราต้องเลือกเจ้านายใหม่บริษัทอื่นแทน การให้โอกาสคนเป็นสิ่งที่ดีทำให้เรารู้สึกผิดบาปน้อยลง พระพุทธเจ้าท่านให้โอกาสคนสามครั้งเหมือนกัน ถ้ามีการตักเตือนก่อนแล้วเขาไม่ทำตามเราสามารถให้เขาออกได้ ส่วนหนึ่งต้องไม่ปล่อยให้คนเสียนิสัยปล่อยให้ลูกน้องทำตัวแย่ ๆ ทำบาปทำกรรมเบียดเบียนบริษัท การเป็นนายต้องไม่ปล่อยปละละเลยหน้าที่ตัวเองเหมือนกันค่ะ จุดหนึ่งต้องยืนบนพื้นความถูกต้องอย่างมีคุณธรรมด้วยนะคะ ไม่ใช่ทำไปเพราะคำคนอื่นใส่ร้ายบอกเล่ามาอีกทีหนึ่ง ต้องเห็นกับหูกับตา ไม่เห็นต้องสืบสวนไต่สวนมีพยานหลักฐาน

ช่วงที่ผ่านมาลูกค้าที่มาดูดวงหลายคนได้รับความเดือดร้อน ต้องออกจากงานเพราะถูกใส่ร้าย ไม่ได้รับความยุติธรรม ส่วนหนึ่งตัดสินใจฟ้องร้องเพราะไม่อยากให้ไปทำอย่างนี้กับคนอื่น อีกบางคนตัดสินใจยอมรับข้อเสนอที่เขาให้ออก และยอมรับชะตากรรมอย่างศิโรราบพร้อมหางานใหม่ บางคนที่ไม่ได้รับความยุติธรรมสามารถฟ้องร้องได้ แต่อย่าทำเพราะความแค้นความเกลียดชังจะได้ไม่สร้างบาปหนักเพิ่มให้ชีวิตเท่าไหร่.

การยอมรับกรรมวิบากไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครหลาย ๆ คนจะยอมรับได้ เพราะการถูกกระทำนั้นเป็นเรื่องเฉพาะตน ที่จะยอมรับได้ต้องใช้เวลากันสักหน่อย แต่ขอให้จำไว้เถิดว่าความบังเอิญไม่มีในโลก ส่วนอีกหลายคนที่ต้องถูกออกเพราะไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ ทั้งยังสร้างกรรมเพิ่มกับเจ้านาย ต้องรีบแก้ไขอย่าให้ความสุขส่วนตัวต้องทำให้ชีวิตการทำงานดับ เพราะเห็นเจ้านายหลาย ๆ คนเขาจะทนไม่ไหวแล้วนะคะ ดวงไม่ตกอาจจะตกงานได้เพราะกรรมใหม่ที่ทำในชาตินี้แหละค่ะ