เกริ่นนะครับ ผมมีแฟนซึ่งกำลังจะแต่งกันปลายปีนี้ครับ
ผมมีอาชีพรับเหมากระจก แฟนผมทำงานห้าง เราคบกันมาปีนึงครับ
และรักกันดีมาก เธอเป็นคนดี ดีในทุกๆอย่าง
เสียอย่างคือ เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยว เป็นผู้นำเกินไป มันทำให้เกิดปัญหาขึ้นครับ
คือช่วงนี้ผมทำหน้าที่สร้างความมั่นคงให้ครอบครัว
แน่นอนงานรับเหมา ไม่ต่างอะไรกับงานกรรมกร
แต่รายได้นั้นดีมาก ผมจึงมุ่งมั่นที่จะสร้างอนาคตสองเราให้มันดียิ่งขึ้น เพื่อภรรยา เพื่อลูกในวันข้างหน้า
แต่รายได้ยิ่งเยอะ ปัญหาและความเหนื่อยล้า มันก็ยิ่งมากตามมาด้วย
ทุกๆวันผมจะพบกับปัญหา ซึ่งผมจะปรึกษาใครนอกจากแฟนผม
และเกือบทุกๆครั้ง(บางครั้งก็ดีนะ) จะมีแต่การสอน การพูดจาเหยียดหยาม -ดันครอบครัวผม (แฟนผมกับครอบครัวไม่ค่อยลงรอยกัน) มันทำให้ผมปรี้ดแตกแทบทุกครั้งไป
โอเคผมเข้าใจนะ ว่าเธอก็หวังดี แต่เธอก็พูดเหมือนแม่ผมเกินไปรึเปล่า จะทะเลาะกันทุกครั้งไป
แต่เธอก็ดีนะ ทุกๆวันจะไปส่งเธอทำงาน ตกเย็นก็ไปรับกลับบ้าน ผมก็มาทำงานต่อ วันไหนเธอหยุดเธอก็จะมาช่วยผม
แต่สิ่งที่ผมไม่โอเคคือเธอชอบทำตัวเป็นผู้นำครอบครัว ชอบสอนสั่งนั่นนี่ -ดันผมและครอบครัวผมอย่างนั้นอย่างนี้เวลามีปัญหากัน
ผมก็พยายามเข้าใจว่าสิ่งที่พูดมามันก็มีจริงบ้าง (แต่เธอใช้คำพูดไม่ถูก)
ทุกวันนี้ผมและเธอต่างคนต่างทำงาน ไม่ปรึกษาปัญหาอะไรกันอีก กลับบ้านมาก็ปกติทุกอย่างแต่จะไม่คุยกันเรื่องปัญหา
แต่ผมนับวันยิ่งเครียด เพราะเจอแต่ปัญหา บางครั้งผมก็อยากได้แค่กำลังใจและแนวทาง ไม่ได้อยากได้คำพูดสอนสั่ง-ดันอะไรแบบนี้
มีแต่พ่อ(ผมเป็นลูกน้องของพ่อครับ) ที่ผมพอปรึกษาได้ ปัญหาอื่นๆผมก็ต้องเก็บไว้เพื่อแก้ปัญหาคนเดียว เพราะไม่อยากทะเลาะกันอีก เพราะต่อให้คุยยังไงก็ไม่โอเคเลย เธอใช้แต่อารมณ์มาคุย แน่นอนบางครั้งมันก็ถูกต้อง แต่เธอไม่ได้เอาเหตุผลมาคุยเลย ผมทำงานทุกๆวัน 7 โมงกว่าๆยันสามทุ่มทุกวันก็เพื่อเธอ เเต่เหมือนเธอจะกลายเป็นแม่ผมไปแล้ว
ผมจะทำอย่างไรดีครับ นับวันมันยิ่งเครียด
ผู้ชายคนไหนเคยเป็นแบบนี้บ้างครับ แฟนเป็นที่ปรึกษาให้ไม่ได้
ผมมีอาชีพรับเหมากระจก แฟนผมทำงานห้าง เราคบกันมาปีนึงครับ
และรักกันดีมาก เธอเป็นคนดี ดีในทุกๆอย่าง
เสียอย่างคือ เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยว เป็นผู้นำเกินไป มันทำให้เกิดปัญหาขึ้นครับ
คือช่วงนี้ผมทำหน้าที่สร้างความมั่นคงให้ครอบครัว
แน่นอนงานรับเหมา ไม่ต่างอะไรกับงานกรรมกร
แต่รายได้นั้นดีมาก ผมจึงมุ่งมั่นที่จะสร้างอนาคตสองเราให้มันดียิ่งขึ้น เพื่อภรรยา เพื่อลูกในวันข้างหน้า
แต่รายได้ยิ่งเยอะ ปัญหาและความเหนื่อยล้า มันก็ยิ่งมากตามมาด้วย
ทุกๆวันผมจะพบกับปัญหา ซึ่งผมจะปรึกษาใครนอกจากแฟนผม
และเกือบทุกๆครั้ง(บางครั้งก็ดีนะ) จะมีแต่การสอน การพูดจาเหยียดหยาม -ดันครอบครัวผม (แฟนผมกับครอบครัวไม่ค่อยลงรอยกัน) มันทำให้ผมปรี้ดแตกแทบทุกครั้งไป
โอเคผมเข้าใจนะ ว่าเธอก็หวังดี แต่เธอก็พูดเหมือนแม่ผมเกินไปรึเปล่า จะทะเลาะกันทุกครั้งไป
แต่เธอก็ดีนะ ทุกๆวันจะไปส่งเธอทำงาน ตกเย็นก็ไปรับกลับบ้าน ผมก็มาทำงานต่อ วันไหนเธอหยุดเธอก็จะมาช่วยผม
แต่สิ่งที่ผมไม่โอเคคือเธอชอบทำตัวเป็นผู้นำครอบครัว ชอบสอนสั่งนั่นนี่ -ดันผมและครอบครัวผมอย่างนั้นอย่างนี้เวลามีปัญหากัน
ผมก็พยายามเข้าใจว่าสิ่งที่พูดมามันก็มีจริงบ้าง (แต่เธอใช้คำพูดไม่ถูก)
ทุกวันนี้ผมและเธอต่างคนต่างทำงาน ไม่ปรึกษาปัญหาอะไรกันอีก กลับบ้านมาก็ปกติทุกอย่างแต่จะไม่คุยกันเรื่องปัญหา
แต่ผมนับวันยิ่งเครียด เพราะเจอแต่ปัญหา บางครั้งผมก็อยากได้แค่กำลังใจและแนวทาง ไม่ได้อยากได้คำพูดสอนสั่ง-ดันอะไรแบบนี้
มีแต่พ่อ(ผมเป็นลูกน้องของพ่อครับ) ที่ผมพอปรึกษาได้ ปัญหาอื่นๆผมก็ต้องเก็บไว้เพื่อแก้ปัญหาคนเดียว เพราะไม่อยากทะเลาะกันอีก เพราะต่อให้คุยยังไงก็ไม่โอเคเลย เธอใช้แต่อารมณ์มาคุย แน่นอนบางครั้งมันก็ถูกต้อง แต่เธอไม่ได้เอาเหตุผลมาคุยเลย ผมทำงานทุกๆวัน 7 โมงกว่าๆยันสามทุ่มทุกวันก็เพื่อเธอ เเต่เหมือนเธอจะกลายเป็นแม่ผมไปแล้ว
ผมจะทำอย่างไรดีครับ นับวันมันยิ่งเครียด