เคยคุยกับพี่คนนึงคะพี่เขาเป็นรักแรกเรายังจำกลิ่นตัวพี่เขาได้อยู่เลยตอนนี้พี่เขากำลังเข้ามหาลัยเราคุยกันมาได้4เดือนเแล้วตอยนั้นทุกอย่างโอเคมาจนมาช่วงหลังๆที่เราเริ่มไม่เข้าใจพี่เขาเรามีปัญหากันบ่อยๆจนวันนึงเรากับเขาก็เลิกคุยกันเราเป็นคนบอกเลิกคุยก่อนน่ะเราเหนื่อยแต่พอเราบอกเสร็จเราก็รีบขอโทษแต่พี่เขาบอกเราว่าความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมแล้วเรายื้อเขาไม่ทุกทางเลยน่ะค่ะแต่เขาบอกเขาไม่กลับมาแล้วเขาคงไม่เหมาะกับเด็กคือเราเป็นรุ่นน้องคนแรกที่พี่เขาคุยด้วยจากนั้นพี่เขาก็ไปเข้าค่ายเตรียมมหาลัยเราไม่ได้เจอกันประมารเดือนนึงเราพยายามไม่ทักพี่เขาไปแต่ก็มีบ้างจนเมื่อวานเราได้มาเจอกับเขาอีกครั้งเราปรับความเข้าใจกันเขาบอกว่าเขาไม่โอเคกับสิ่งที่เราเป็นอ่ะ.คือเรายังนิสัยเด็กๆอ่ะคะ ยังน่าเป็นห่วง ไม่ค่อยทันคน เขาเลยบอกให้เป็นพี่น้องกัน
เราก็เข้าใจน่ะคะแต่เรายังเชื่อว่าถ้าเราพยายามเปลี่ยนทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงได้ เราบอกว่าเรายังเหมิอนเดิมน่ะ แต่พี่เขาก็ยำ้กับเราอยู่ตลอดๆว่าไม่กลับมาแล้วแต่เราก็เลือกที่จะอยู่ที่เดิมอ่ะค่ะ
ไม่รู้จะเริ่มต้นใหม่ยังไงถ้าเรามีใครเพื่อมาแทนที่พี่เขาเราว่าเราอยู่คนเดียวดีกว่า.เราควรจะทำไงดีคะ
จากคนคุยกลายเป็นพี่น้อง
เราก็เข้าใจน่ะคะแต่เรายังเชื่อว่าถ้าเราพยายามเปลี่ยนทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงได้ เราบอกว่าเรายังเหมิอนเดิมน่ะ แต่พี่เขาก็ยำ้กับเราอยู่ตลอดๆว่าไม่กลับมาแล้วแต่เราก็เลือกที่จะอยู่ที่เดิมอ่ะค่ะ
ไม่รู้จะเริ่มต้นใหม่ยังไงถ้าเรามีใครเพื่อมาแทนที่พี่เขาเราว่าเราอยู่คนเดียวดีกว่า.เราควรจะทำไงดีคะ