เพราะบรรยากาศมันเป็นใจ ให้คิดถึงเรื่องเก่าๆ..
ด้วยความที่เพื่อนตัวแสบของเราชอบส่งลิงค์กระทู้จากพันทิปมาให้อ่านบ่อยๆ ได้อ่านเรื่องราวของคนอื่น
แล้วบวกกับความว่างและฟุ้งซ่านเล็กน้อย เลยเกิดอยากเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง
ยอ้นไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ..
วันประกาศผลสอบจบม. 6 เทอมสุดท้ายของเรา วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่เราจะได้ไปรร.ที่เราอยู่มา 6 ปี ด้วยกลุ่มเราก็เฮฮาตามประสา
เดินเล่นในโรงอาหาร มีรุ่นน้องผช.ที่เราก็รูจักกันดีเพราะอยู่คณะสีเดียวกันและเป็นกลุ่มที่สนิทๆกันอยู่แล้ว น้องเดินมาแล้วสะกิดบอกเราว่า
น้อง: พี่ตอม เน ให้มาขอเบอร์
เรา: ห๊ะ!! เบอร์พี่อ่ะนะ
น้อง :ใช่ ผมมีอยู่แล้ว ผมให้ไปเลยนะ.....(ถามเพื่ออออออ)
เราก็อืมๆ ไป ในใจตอนนั้นงงค่ะ เพราะน้องเนเนี่ยอยู่ม. 5 เป็นรุ่นน้องเรา 1 ปี ตอนเข้ามาม.4 ค่อยข้างจะฮอต
ด้วยความสูง ขาว หน้าตาดีและมีสเน่ห์ของนาง เพื่อนเราและเด็กในรร.ตอนนั้นกรี๊ดกร๊าดกันมาก แต่ด้วยความที่เราเฉยๆ เพราะดูนางหยิ่งๆ
คิดว่าตัวเองเท่ห์ล่ะมั้ง เราออกแนวจะหมั่นไส้นางเลยก็ว่าได้ แล้วตั้งแต่นางอยู่มากิติศัพท์เรื่องสาวๆนี่มากมาย
เราเลยไม่ได้สนใจเพราะเราอยู่ก็สวยๆของเราไป ขอเบอร์ไปได้ไม่นาน โทรศัพท์เราก็ดัง (ยุค 3310 ครองเมืองนะคะ)
เรา :ฮัลโหล
ปลายสาย : เงียบค่ะ.....(ได้ยินเสียงแว่วๆไกลๆ ว่า ใช่ๆ) แล้ววางไป
คือนางและกลุ่มเพื่อนโทรมาโดยที่ยืนแอบมองเราอยู่เห็นว่าเรารับ ก็เลยวางไป เราก็เอ๊ะ อิเด็กพวกนี้!!
จากนั้นเราก็ไป ล๊ลลา ตามประสากับเพื่อน เนื่องในโอกาสใส่ชุดนักเรียนวันสุดท้ายยยย ไม่ได้สนใจอะไรนางเลย
จนกลับบ้าน ประมาณ 2 ทุ่มกว่า นางโทรมาค่ะ เป็นเบอร์ที่เราไม่ได้เมมไว้ ก็รู้ทันที ว่าเป็นนางแน่ๆ
เรา: ฮัลโหล
เน: 5555 (ขำใส่ค่ะ!! ขำทำไม ใครต้องเขินกันแน่)
เรา : เอ่อ....คือ ขำอะไรคะ
เน : ป่าวๆ พี่ตอม นี่เนนะ ทำไรอยู่(ทำเสียงเข้ม)
เรา : อ่อเหรอ.......พี่รู้นานละ ว่าไงๆ มีไร(จริงๆก็ใจเต้นตึกตัก แต่แอ๊บไว้ก่อน^^)
เน : พี่เลยหรอ อายุน้อยกว่าเน นะ (อ่ะ แล้วแกเรียกชั้นว่าพี่เพื่อออออ)
เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย บ้านอยู่ไหน เกิดวันที่เท่าไหร่ ตามประสาคนเพิ่งรู้จักกัน ซักพักก็เริ่มเข้าเรื่องค่ะนางบอกเราว่านางชอบเรามานานละ
ตั้งแต่เจอตอนแรก เราไม่สนใจนางเลย ผิดกับคนอื่นๆ นางเล่าให้ฟังว่า มีครั้งนึง เพื่อนเราเรียกนาง แต่ด้วยความติสของนางและรำคาญสาวๆพวกนั้น
นางไม่หันมา นางได้ยินเราพูดกับเพื่อนว่า “หยิ่งจังวะ” นางหันมามองที่เราทันที เราเบะปากใส่นาง 555555
แต่ตอนนั้นเราจำไม่ได้หรอกนะ แล้วนางหาว่าเราก็ชอบนางเพราะเคยสบตากัน!!!!! คือ นางคิดไปได้ยังไง
นางเล่าว่าทุกเข้าตอนเดินเข้ารร. เราจะนั่งอยู่ใต้ตึกพร้อมแกงค์เพื่อน แล้วชอบหันมาสบตากับนางตลอด ..... นางขี้ตู่ไปได้
แถมยังบอกว่า เรายิ้มให้นางค่ะ!!!! เอ่อ น้องคะ พี่น่าจะยิ้มให้คนที่เดินข้างหลังน้องมากกว่านะคะ-*-
เพราะบรรยากาศมันเป็นใจ หรืออะไรก็ตาม..
ด้วยความที่เพื่อนตัวแสบของเราชอบส่งลิงค์กระทู้จากพันทิปมาให้อ่านบ่อยๆ ได้อ่านเรื่องราวของคนอื่น
แล้วบวกกับความว่างและฟุ้งซ่านเล็กน้อย เลยเกิดอยากเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง
ยอ้นไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ..
วันประกาศผลสอบจบม. 6 เทอมสุดท้ายของเรา วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่เราจะได้ไปรร.ที่เราอยู่มา 6 ปี ด้วยกลุ่มเราก็เฮฮาตามประสา
เดินเล่นในโรงอาหาร มีรุ่นน้องผช.ที่เราก็รูจักกันดีเพราะอยู่คณะสีเดียวกันและเป็นกลุ่มที่สนิทๆกันอยู่แล้ว น้องเดินมาแล้วสะกิดบอกเราว่า
น้อง: พี่ตอม เน ให้มาขอเบอร์
เรา: ห๊ะ!! เบอร์พี่อ่ะนะ
น้อง :ใช่ ผมมีอยู่แล้ว ผมให้ไปเลยนะ.....(ถามเพื่ออออออ)
เราก็อืมๆ ไป ในใจตอนนั้นงงค่ะ เพราะน้องเนเนี่ยอยู่ม. 5 เป็นรุ่นน้องเรา 1 ปี ตอนเข้ามาม.4 ค่อยข้างจะฮอต
ด้วยความสูง ขาว หน้าตาดีและมีสเน่ห์ของนาง เพื่อนเราและเด็กในรร.ตอนนั้นกรี๊ดกร๊าดกันมาก แต่ด้วยความที่เราเฉยๆ เพราะดูนางหยิ่งๆ
คิดว่าตัวเองเท่ห์ล่ะมั้ง เราออกแนวจะหมั่นไส้นางเลยก็ว่าได้ แล้วตั้งแต่นางอยู่มากิติศัพท์เรื่องสาวๆนี่มากมาย
เราเลยไม่ได้สนใจเพราะเราอยู่ก็สวยๆของเราไป ขอเบอร์ไปได้ไม่นาน โทรศัพท์เราก็ดัง (ยุค 3310 ครองเมืองนะคะ)
เรา :ฮัลโหล
ปลายสาย : เงียบค่ะ.....(ได้ยินเสียงแว่วๆไกลๆ ว่า ใช่ๆ) แล้ววางไป
คือนางและกลุ่มเพื่อนโทรมาโดยที่ยืนแอบมองเราอยู่เห็นว่าเรารับ ก็เลยวางไป เราก็เอ๊ะ อิเด็กพวกนี้!!
จากนั้นเราก็ไป ล๊ลลา ตามประสากับเพื่อน เนื่องในโอกาสใส่ชุดนักเรียนวันสุดท้ายยยย ไม่ได้สนใจอะไรนางเลย
จนกลับบ้าน ประมาณ 2 ทุ่มกว่า นางโทรมาค่ะ เป็นเบอร์ที่เราไม่ได้เมมไว้ ก็รู้ทันที ว่าเป็นนางแน่ๆ
เรา: ฮัลโหล
เน: 5555 (ขำใส่ค่ะ!! ขำทำไม ใครต้องเขินกันแน่)
เรา : เอ่อ....คือ ขำอะไรคะ
เน : ป่าวๆ พี่ตอม นี่เนนะ ทำไรอยู่(ทำเสียงเข้ม)
เรา : อ่อเหรอ.......พี่รู้นานละ ว่าไงๆ มีไร(จริงๆก็ใจเต้นตึกตัก แต่แอ๊บไว้ก่อน^^)
เน : พี่เลยหรอ อายุน้อยกว่าเน นะ (อ่ะ แล้วแกเรียกชั้นว่าพี่เพื่อออออ)
เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย บ้านอยู่ไหน เกิดวันที่เท่าไหร่ ตามประสาคนเพิ่งรู้จักกัน ซักพักก็เริ่มเข้าเรื่องค่ะนางบอกเราว่านางชอบเรามานานละ
ตั้งแต่เจอตอนแรก เราไม่สนใจนางเลย ผิดกับคนอื่นๆ นางเล่าให้ฟังว่า มีครั้งนึง เพื่อนเราเรียกนาง แต่ด้วยความติสของนางและรำคาญสาวๆพวกนั้น
นางไม่หันมา นางได้ยินเราพูดกับเพื่อนว่า “หยิ่งจังวะ” นางหันมามองที่เราทันที เราเบะปากใส่นาง 555555
แต่ตอนนั้นเราจำไม่ได้หรอกนะ แล้วนางหาว่าเราก็ชอบนางเพราะเคยสบตากัน!!!!! คือ นางคิดไปได้ยังไง
นางเล่าว่าทุกเข้าตอนเดินเข้ารร. เราจะนั่งอยู่ใต้ตึกพร้อมแกงค์เพื่อน แล้วชอบหันมาสบตากับนางตลอด ..... นางขี้ตู่ไปได้
แถมยังบอกว่า เรายิ้มให้นางค่ะ!!!! เอ่อ น้องคะ พี่น่าจะยิ้มให้คนที่เดินข้างหลังน้องมากกว่านะคะ-*-