เราว่าเรื่องนี้ มีประเด็นให้เห็นจากที่คุณพิมพ์มาอยู่หลายข้อ

ประเด็นที่ 1 :
ตอนนี้ลูกอายุสามขวบ  ตอนลูกอายุสองขวบก็มีเรื่องให้ต้องแยกบ้านกันอยู่เพราะพ่อเค้าป่วยเป็นอัมภาต ต้องกลับมาอยู่บ้านตัวเองช่วยแม่ดูแล  ตอนนี้พ่อเสียแล้ว แต่ยังคงอยู่บ้านเพราะเลือกเอาลูกเข้ารร.ใกล้บ้าน
ส่วนผมก็อยู่บ้านตัวเองเพราะแม่อายุเยอะแล้ว เจ็ดสิบกว่าอยู่บ้านคนเดียว

....ภรรยาคุณก็ต้องทำหน้าที่ลูก ที่ต้องไปดูแลพ่อแม่ยามเจ็บไข้ได้ป่วย ส่วนคุณก็ทำหน้าที่ลูกคือไม่สามารถทิ้งคุณแม่ได้เช่นกัน ถึงแม้คุณพ่อภรรยาจะเสียไปแล้ว  ภรรยาคุณก็ยังให้ลูกเข้า รร.ใกล้บ้าน เราเห็นด้วยกับภรรยาคุณในข้อนี้มากๆ ลูกจะได้ไม่ต้องตื่นเช้ามากๆ และต้องมาผจญรถติดในเมือง

ประเด็นที่ 2 :
ทุกวันนี้ภรรยาทำอะไรโดยที่ไม่สนใจผมเลย วันธรรมดาผมทำงาน ส.อา.เค้าก็ไปกับลูกสองคน ติดต่อยากมาก วันไหนเค้าว่างจริงๆถึงจะพาลูกมาหาที่บ้านผม เคยถึงขั้นไปรับลูกเพื่อไปหาย่าเพราะเค้าไม่ว่าง เค้ายังไม่ยอมปล่อยให้ลูกมาด้วยเลย กลัวเราดูแลไม่ดี

....ปัญหานี้แก้ง่ายนิดเดียว คุณพ่อก็ไปหาลูกที่บ้านภรรยาเลยสิค่ะ ทำไมต้องโทรหาก่อน ต้องรอภรรยาบอกว่าว่างแล้วมาได้หรอ?? คือภรรยาคุณเค้าอาจคิดได้ว่าต้องบอกให้มาแล้วค่อยมา?  เป็นเราจะไปหาตลอดว่างไม่ว่าง อยู่ไม่อยู่ ไม่สนใจค่ะ ถ้ามีเวลาจะมากจะน้อย จะเจอได้แค่ครึ่ง ชม. หรือ 15 นาที เป็นเราก็ขอให้ได้เจอ ไม่จำเป็นต้องเจอที่บ้านก็ได้ อยู่ห้าง อยู่ที่เรียนพิเศษ ฯลฯ คุณก็ไปเจอลูกในที่นั้นๆได้  ภรรยาคุณเค้าจะได้รู้ว่าคุณพ่อยังรัก และคิดถึง เป็นห่วงอยากอยู่พร้อมหน้าเป็นครอบครัว

เราไม่รู้หรอกว่าคุณทำงานอะไร เข้างานกี่โมงเลิกกี่โมง ลักษณะงานยุ่งมากแค่ไหน  แต่!!!เราเชื่อค่ะว่า ถ้าคุณพ่ออยากเจอมากจริงๆ คุณพ่อจะสามารถบริหารเวลาได้ และคุณก็จะได้เจอลูกมากกว่าแค่วันเสาร์อาทิตย์ ซึ่งที่เล่ามาก็ดูว่า ไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่ และคุณพ่อก็ยังปล่อยให้เป็นแบบนั้นอยู่ จนถึงปัจจุบัน  

ประเด็นที่ 3 :

ตอนคบเป็นแฟนหกปีก็ปกติดี เจอกันแทบทุกวัน แต่พอมีลูกทุกอย่างเปลี่ยนไป  

....ชีวิตคุณเปลี่ยนตั้งแต่ลูกคลอดออกมาลืมตาดูโลกวันแรกแล้วค่ะ  ไม่มีทางที่ชีวิตจะกลับไปเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือความรับผิดชอบต่อลูกน้อยค

ตัวเรา ชีวิตส่วนตัวหายไปโดยสิ้นเชิงตั้งแต่ลูกคลอด ไม่ได้ดูหนัง ดูซีรีย์ ดูละคร เล่นกีฬา ช๊อปปิ้ง เดินห้าง ท่องเที่ยว  เวลา 1 วันหรือ 24 ชม. หมดไปกับลูก ข้าวก็ต้องรีบกิน น้ำก็ต้องรีบอาบ ผมหวีนับครั้งได้รวบตึงตลอด

เรามาย้ำอีกที ชีวิตคุณไม่มีทางเหมือนเดิมค่ะ  ชีวิตต้องปรับและต้องเปลี่ยนเพื่อลูกค่ะ


ประเด็นที่ 4 :
หลังจากท้อง ภรรยาออกจากงานเลี้ยงลูกเต็มตัว แต่เค้ามีเวลาว่างขายของออนไลน์ มีรายได้พอสมควร เค้าใช้เงินตรงนี้ซื้อของใช้ส่วนตัวกับของลูก ราบจ่ายอื่นๆไม่มี

คือก่อนหน้านี้ให้เงินเดือนเค้าเป็นเงินสด เค้าก็ใช้ตามสบาย ผมเห็นของบางอย่างไม่จำเป็น น่าจะประหยัดได้ ผมเลยขอให้เค้าทำบัญชีเพื่อที่จะได้ดูว่า รายรับรายจ่ายของครอบครัวเป็นยังไงแต่เค้าไม่ทำ และประชดไม่ต้องให้เงินเค้าแล้ว
ผมก็เลยไม่ให้จริงๆ แต่เอาเงินเข้าบัญชีเปิดใหม่แทน เอาเงินฝากไว้เหมือนที่ให้เค้า แต่เค้าไม่รู้

....เราว่าภรรยาคุณดีนะ คิดหารายได้เข้าช่วยครอบครัว ไม่ได้อยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียว ซึ่งจริงๆ แล้วแค่เลี้ยงลูกก็เหนื่อยมากๆ
บางคนอาจคิดว่า เด็ก ก็แค่ กิน นอน อึ ร้อง กิน นอน อึ ร้อง กิน นอน อึ ร้อง สิ่งแค่นี้มันวนเวียน ทำซ้ำๆ กันทุกวัน มันมีความเครียดนะ
ไหนจะลูกไม่สบาย กินนมน้อยลง ไม่กินข้าว ไอ จาม ไม่อึ ฯลฯ สารพัดปัญหาที่ทำให้กังวลใจได้ทุกวัน

บางคนพูดว่า ดีจัง ได้อยู่บ้านเลี้ยงลูกไม่ต้องไปทำงาน  ขอบอกว่ามันเหนื่อยมากๆๆๆๆๆ เราแค่ลาคลอดประมาณเกือบสี่เดือน รู้ซึ้งเลยค่ะ
การอยู่บ้าน 24 ชม. เลี้ยงลูกเล็ก เหนื่อยแต่มีความสุขนะ  แต่คนเราต้องมีสังคมค่ะ การมาทำงานออฟฟิคได้ผ่อนคลายได้พูดคุยแลกเปลี่ยน
ประสบการณ์กับแม่ๆ ที่ทำงาน มันคือการคลายเครียดค่ะ  ซึ่งภรรยาคุณลาออกจากงานมาเลี้ยงลูก 24 ชม. เราชื่นชมนะ

ซึ่งก่อนหน้านี้คุณบอกว่าให้เงินภรรยาใช้ แต่ตอนหลังไม่ได้ให้ เพราะภรรยาบอกไม่ต้องให้  คือ เค้าประชด ซึ่งคุณก็รับรู้
คุณเลยเอาเงินไปเก็บไว้อีกบัญชีไว้ให้ภรรยา        คำถามค่ะ ภรรยารู้ไหม??? คำตอบคือ ไม่รู้??? แล้วจะให้รู้ตอนไหนค่ะ ไม่บอก เค้าก็ไม่รู้
ชีวิตไม่ใช่ละคร ตอนจบจะได้แฮปปิ้งเอ็นดิ้ง ว่าโห้สามีชั้นช่างดีหนักหนาเก็บเงินไว้ให้   แต่ถ้าชีวิตจริงต้องสื่อสารโดยการพูดให้รู้ ให้เข้าใจค่ะ

เราไม่รู้หรอกว่า ณ ตอนนั้นคุณให้เงินภรรยาไว้ใช้จ่าย คุณคิดถึง คชจ.อะไรบ้าง  คชจ.ลูก? คชจ.ในบ้าน? ให้เก็บเงินด้วย? แล้วนึกถึง คชจ.ส่วนตัวของภรรยาบ้างไหมค่ะ  ผู้หญิงนะของบางอย่าง มันอาจดูไร้สาระในสายตาของผู้ชาย แต่มันทำให้มีความสุขทางใจได้ ทำให้ได้ชาร์ตพลังกลับไปเลี้ยงลูกต่อไป  
ถ้าคิดจะให้เงินใช้แล้ว ต้องเชื่อใจ  ถ้ามาจุกจิก ให้ทำบัญชี ซื้อนี้ก็บ่น ซื้อนี้ก็ว่า ถ้าเป็นเราด่าเปิงไปแล้ว 555 และก็จะทำแบบภรรยาคุณคือ งั้นก็ไม่ต้องให้ ให้แล้วคุม อย่าให้ดีกว่าค่ะ

แต่เราเข้าใจในมุมของคุณพ่อนะ อยากประหยัด อยากใช้เงินอย่างคุ้มค่า ซื้อของที่จำเป็นเท่านั้น  คำว่าของที่ไม่จำเป็นของคุณพ่อคืออะไรค่ะ ยกตัวอย่างมาหน่อยจิ

ประเด็นที่ 5 :
พยายามคิดหาสาเหตุ อยากรู้ว่าสาเหตุหลักคือเรื่องเงินใช่มั๊ย เค้าคิดว่าไม่จำเป็นต้องมีเราก็อยู่ได้ใช่มั๊ย หาเงินเองได้ เลี้ยงลูกเองได้ สามีเลยกลายเป็นส่วนเกินในชีวิตไป

......คำตอบในประเด็นที่ 5 คืออยู่ในด้านบนทั้งหมด  

ถามว่าเงินจำเป็นไหม  ตอบดังๆ เลยว่า จำเป็นมากกกกกก  ลูกต้องกินต้องใช้ เงินทั้งนั้นค่ะ  
เหมือนกับความเห็นด้านบน คุณทำให้ภรรยารู้สึกว่าชั้นสามารถเลี้ยงลูกโดยไม่อาศัยเงินคุณได้แล้ว  คุณเป็นคนทำให้ภรรยาคิดแบบนั้นเองนะ

ถามว่าสายเกินไปไหมที่จะกลับมาเป็นครอบครัว  ก็ตอบดังๆ ว่าไม่สายยยยยยยยยย

เพียงแต่คุณต้องปรับวิถีชีวิตตัวเอง รวมทั้งความคิดนิดหน่อย เพื่อให้ได้ครอบครัวกลับมา

ลองไปคิดดูนะคะ ว่าจะทำอย่างไร

เป็นกำลังใจให้คุณพ่อค่ะ

ปล. อาจจะตอบยาวมาก  ฮ่า ฮ่า และก็ไม่รู้ว่าตอบตรงใจคุณพ่อไหม ถือว่าแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันล่ะกันเนอะ ^ ^