ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด !! และฉันจะอดทน...แม้แทบขาดใจ T^T

มันเกือบจะล้มมันเหนื่อยมันล้าเหมือนแทบขาดใจ เดินมาจนท้อไม่เจอจุดหมายปลายทางที่ฝัน จะกลับดีไหมถ้าเดินต่อไปยากเย็นขนาดนั้น ยังถามใจ ตลอดชีวิตฉันเชื่อในสิ่งที่คิด หรือมันจะเป็นอะไรที่ผิด และฉันเองที่หลง

ค่ายทำการเปลี่ยนแปลงโปรเองอัตโนมัติไม่ถามลูกค้า ไม่ถามความยินยอมจากลูก จ่ายสูงขึ้นได้เน็ตคุณภาพต่ำ ต้องการความรับผิดชอบจากค่าย ฉันต้องโปรเดิมของฉันคืน

ถึงไร้เดือนเพื่อนยังมีคือชีวิต ถึงไร้มิตรเพื่อนยังมีคือความฝัน ถึงแม้จะไร้แรงแสงตะวัน ในใจฉันยังมีเธอเสมอมา ถึงไร้เธอยังมีเงาให้เฝ้าใฝ่ ไร้หัวใจยังมีตนให้ค้นหา ไร้จักรวาลรานลงตรงใต้ตา มีเวลาอยู่ท่ามค

....ภาวนาให้ใจเจ็บจนเข้มแข็งแม้มันจะไร้เรี่ยวแรง อยู่ฝืนลุกยืนให้ไหว คนคนเดียวมันไม่สิทธิ์ขนาดนั้น ไม่ทำให้ช้ำถึงตาย ยังไงต้องรับให้ได้ ชีวิตแค่โดนทำร้าย....แสรดดดดดปากบอกว่ารักแต่เลือกปล่อยมือ รักคนอ

ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด และฉันจะอดทนแม้แทบขาดใจ จำฝังใจไม่มีลืมเลือน กับความกลิ้งกลอก หักหลังกันแบบซึ่งๆหน้า ไม่ไว้หน้า เหยียบย่ำจิตใจ ไม่มีอีกแล้วความซื่อสัตย์จงรักภักดี จากกันแบบไม่มีเยื่อใยใดใดท

ไม่รู้ว่าเกิดอะไร ไม่เข้าใจความเจ็บนี้ เมื่อร่างกายทุกส่วนก็ไม่มีบาดแผลที่ตรงใหน แต่ทำไมมันเจ็บเกินทน จนแทบยืนแทบไม่ไหว ไม่มีเรี่ยวแรง เกือบลืมหายใจ แค่เธอจะไปจากฉัน * ช่วยบอกได้ไหมเธอ ก่อนที่เธอนั้

เราได้ยินคำตอบเราได้แค่ฝืนยิ้ม น้ำตาแทบไหลเราแค่อยากรู้ความรู้สึกว่าถ้าเขาไม่มีเราเขาจะเป็นห่วงไหม แต่คำตอบที่ได้เหมือนตอกย้ำความเจ็บปวดให้หัวใจ