การยุติธรรมแท้ๆ เป็นการบริหารให้เกิดการอดโทษและเพื่อให้เกิดการเบียดเบียนน้อยที่สุด.

^.  การตราบทกฎพระอัยการต่างๆขึ้นมาในเชิงสัญลักษณ์  ซึ่งข้อเท็จจริงแล้วไม่ได้มุ่งหมายโทษ แต่เป็นตั้งต่อสร้างสมมุติบัญญัติไว้เป็นกรณีๆในเชิงสะท้อนปัญหาและการจัดการ

     การประพฤติซึ่งเป็นผลให้เกิดปัญหาเชิงสัญลักษณ์ ซึ่งที่สุดนั้น ประพฤติอันเป็นสัญลักษณ์นั้นเป็นจักรกลแล้ว และเป็นสัญกรณ์สำคัญที่ครอบคลุมไปทั้งอาณาจักร ในอาณาจักรที่ทุกคนต้องเล่นและกระทำบทบาทเช่นนั้นตามแบบนั้น(กฎ และบัญญัติ)ตามตัวแบบของการตราบทเช่นเรื่องพันท้ายนรสิงห์เป็นอย่างที่มีมานั้นก็มี หรือการพิธีประกาศอัศวเมธ  หรือบูชายัญอย่างไรอย่างหนึ่งแต่โบราณไกลก็ดี

     ก็หากให้ทำอย่างละครช่วยพาออกวิดีโอแล้วให้นักยุติธรรมเข้าชม แล้วทำไมบทที่ต้องตายจริงอย่างพระนรสิงห์  หรือบทไม่รับเงิน-ทองจริงๆอย่างพระภิกษุแท้  ทำไม?นักยุติธรรมจึงไม่ไปดำเนินการขอชมเช่นนั้นบ้าง  แต่ทำแนะนำสำคัญนักว่า วิดีโอเรื่องคนผิดลอยนวลอย่างหนึ่งนี้ พระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งองค์ใดในอนาคตข้างหน้าคงควรจะชอบ เราจะต้องเสนอออกไป!

     อดใจไม่กระทำผิด(หรือยัง?) กับอดใจไม่เอาโทษ(กระทำอยู่!) แล้วกระทำเป็นเชิงสัญลักษณ์แล้วเป็นจบ  สังคมที่ลงโทษกันด้วยแค่การถ่ายรูป(วิดีโอคอนฯ) ก็มีเกิดขึ้นแล้วที่ประเทศไทยนี่น่ะหรือ?

ถ้าสังคมไทยเราปรานีปราศรัยกันดีเช่นนี้มากแล้วจริง  เต็มไปด้วยการอดโทษแล้วในทั่วทุกหนแห่ง  ก็จงประกอบตัวอย่างที่จะกระทำไว้  แล้วก็จงกระทำไว้ให้มากเช่นที่จะเป็นจริงนั้นเถิด.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่