สวัสดีค่ะ กระทู้เเรก ของเราเอง จริงๆอยากมาเขียนเล่าเรื่องอะไรต่างๆมานานแล้ว คิดไม่ออกจะเขียนไรดี วันนี้ช้ำในจัด เลยบรรเลงซะเลย เราคบกับแฟนมา 7 ปี(หลายคนคิดว่า เฮ้ยยย เลขอาถรรพ์นีหว่า) 5555+ ใช่หรอ คิดว่าไม่น่าใช่นะ แต่เรากับแฟนดันเหมือนจะข้ามผ่านมันไปไม่ได้ ทำไมอ่ะหรอ เอาตรงๆ ไม่รู้เหมือนกัน
เรา เป็นผู้หญิงที่มีความเป็นตัวของตัวเองชัดเจน ความมั่นใจเต็ม 100 ทุกเรื่อง มุ่งมั่น เอาแต่ใจ ขีโวยวาย ใจร้อน พูดจาเเรงๆ ตรงไปตรงมา ปากมอม ไม่ค่อยง้อใคร ใช้ชีวิตคนเดียวได้ รักการยิ้ม โลกนี้
สนุกทั้งวัน ทุกข์ไม่เคยทำไรฉันได้ (เนี่ยยยยย สายตาชาวบ้านมอง)
เค้า เเฟนเรา ขัดแย้งกันทุกอย่างในเรื่องนิสัย สุภาพบุรุษ เป็นคนนื่งๆ ในสายตาชาวบ้าน ทำให้เราได้ทุกอย่าง ตามใจ ดูแล เอาใจใส่ ไม่ต่างกับพระเอกเลยก้อว่าได้ เพื่อนชวนไปไหนไม่ไป ทำงานเลิกงานกลับบ้าน มารับเราไปทำงานทุกวี่วัน บลาๆ ถ้าไม่ทำงานก้อตัวติดกันเเจ ขีอ้อนสุดๆ
ใครๆชอบมองว่า ไม่น่าคบกันได้ เราไม่เหมาะกับเค้า เค้าควรมีคนที่ดีกว่านี้ ผู้ชายเเบบนี้ไม่น่าจะเจอผู้หญิงคนนี้ สงสารเนอะ โอ้โห้ แต่ละคำพูดไร้ซึ่งความปราณีเรามาก แต่เราก้อดูเเลความรักในเเบบของเราผ่านมาด้วยดีตลอด จนวันนี้มาถึง
เค้าได้ไปเที่ยว ตจว. กับเพื่อนๆ เเล้วกลับมาบอก เราว่า "อยากกลับไปเป็นตัวเอง คนที่ทำอะไรก้อได้ ไม่ต้องคิดอะไร มากมาย ขออยุ่คนเดียว หาคำตอบให้ตัวเองสักพัก ตอนนี้สับสน" หูอื้อ เลยค่ะบอกตรง โอ๊ะโห้ ไปมา2วันขอกลับไปเป็นตัวเอง มันมีอะไรแบบนี้ด้วยหรอ อินี่ก้อคิดต่างๆน่าๆ คำถามมา 108 ไปติดไรว่ะ ไปเปิดตาเรื่องไรมารึป่าว เฮ้ย ไมมันง่ายงี้อ่ะ สับสนไรย่ะ ห๊าาาาา เออพาเราสับสนไปด้วย อาทิตย์ก่อนรักกันโลกเป็นสีชมพู มุ้งมิ้ง อาทิตย์นี้มา โลกจะระเบิด คิอล่ะ ไม่เข้าใจ งง อิตัวโง่สิงร่างทันที
ทีนี้เราควรทำไง - ปล่อยให้เค้าไปใช้ชีวิตแบบเป็นตัวเอง เเบบไม่มีเรางี้ (นี้มันอาการของคนเบื่อรึป่าว รึมีคนอื่น แต่ที่แน่ๆตอนนี้เราฟุ้งซ่าน5555+)
- ไม่ปล่อย แต่จะดื้อดึงใช้ชีวิตแบบนี้ เเล้วค่อยมาคุยกันทีหลังจะปรับอะไรกัน (คือจะยื้อแบบสุดกำลัง แต่ผลถ้าเค้าหมดใจนี้เสียแรงฟรีเลยนะ)
ใครเคยก้าวไม่ผ่าน ปีที 7 ในเรื่องความรักบ้าง
เรา เป็นผู้หญิงที่มีความเป็นตัวของตัวเองชัดเจน ความมั่นใจเต็ม 100 ทุกเรื่อง มุ่งมั่น เอาแต่ใจ ขีโวยวาย ใจร้อน พูดจาเเรงๆ ตรงไปตรงมา ปากมอม ไม่ค่อยง้อใคร ใช้ชีวิตคนเดียวได้ รักการยิ้ม โลกนี้
เค้า เเฟนเรา ขัดแย้งกันทุกอย่างในเรื่องนิสัย สุภาพบุรุษ เป็นคนนื่งๆ ในสายตาชาวบ้าน ทำให้เราได้ทุกอย่าง ตามใจ ดูแล เอาใจใส่ ไม่ต่างกับพระเอกเลยก้อว่าได้ เพื่อนชวนไปไหนไม่ไป ทำงานเลิกงานกลับบ้าน มารับเราไปทำงานทุกวี่วัน บลาๆ ถ้าไม่ทำงานก้อตัวติดกันเเจ ขีอ้อนสุดๆ
ใครๆชอบมองว่า ไม่น่าคบกันได้ เราไม่เหมาะกับเค้า เค้าควรมีคนที่ดีกว่านี้ ผู้ชายเเบบนี้ไม่น่าจะเจอผู้หญิงคนนี้ สงสารเนอะ โอ้โห้ แต่ละคำพูดไร้ซึ่งความปราณีเรามาก แต่เราก้อดูเเลความรักในเเบบของเราผ่านมาด้วยดีตลอด จนวันนี้มาถึง
เค้าได้ไปเที่ยว ตจว. กับเพื่อนๆ เเล้วกลับมาบอก เราว่า "อยากกลับไปเป็นตัวเอง คนที่ทำอะไรก้อได้ ไม่ต้องคิดอะไร มากมาย ขออยุ่คนเดียว หาคำตอบให้ตัวเองสักพัก ตอนนี้สับสน" หูอื้อ เลยค่ะบอกตรง โอ๊ะโห้ ไปมา2วันขอกลับไปเป็นตัวเอง มันมีอะไรแบบนี้ด้วยหรอ อินี่ก้อคิดต่างๆน่าๆ คำถามมา 108 ไปติดไรว่ะ ไปเปิดตาเรื่องไรมารึป่าว เฮ้ย ไมมันง่ายงี้อ่ะ สับสนไรย่ะ ห๊าาาาา เออพาเราสับสนไปด้วย อาทิตย์ก่อนรักกันโลกเป็นสีชมพู มุ้งมิ้ง อาทิตย์นี้มา โลกจะระเบิด คิอล่ะ ไม่เข้าใจ งง อิตัวโง่สิงร่างทันที
ทีนี้เราควรทำไง - ปล่อยให้เค้าไปใช้ชีวิตแบบเป็นตัวเอง เเบบไม่มีเรางี้ (นี้มันอาการของคนเบื่อรึป่าว รึมีคนอื่น แต่ที่แน่ๆตอนนี้เราฟุ้งซ่าน5555+)
- ไม่ปล่อย แต่จะดื้อดึงใช้ชีวิตแบบนี้ เเล้วค่อยมาคุยกันทีหลังจะปรับอะไรกัน (คือจะยื้อแบบสุดกำลัง แต่ผลถ้าเค้าหมดใจนี้เสียแรงฟรีเลยนะ)