คือเราแอบชอบเพื่อนสมัยเรียนอนุบาลมาด้วยกันนะคะเราเรียนด้วยกันมาจนจบม.3และต่างคนต่างแยกย้าย
ส่วนเราย้ายมาเรียนที่พัทยากับพ่อและจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยคะ(ลืมบอกเราอยู่หมู่บ้านเดียวกันที่ต่างจังหวัดคะ)
ในความคิดมันเหมือนแบบคือการชอบในวัยเด็กประมาณนั้นมั่ง..แต่พอวันนึง..ด้วยความบังเอิญทำให้เราได้เจอกันอีกครั้ง
ในเดือนเมษายนคะเรากลับบ้านต่างจังหวัดพอดีและมีเทศการที่หมู่บ้านเลยทำให้ได้เจอกันอีกครั้งความรู้สึกตอนนั้นคือใจเต้นมากก
ไม่คิดว่าเราจะได้เจอกันอีกครั้งเขาทักเราก่อนเราได้คุยกันแค่ไม่กี่คำค่ะหลังจากนั้น..พอหลังกลับจากต่างจังหวัดเริ่มค้นหาเพื่อนจากFacebookทีแรกก็ท้อนะคือหาไม่เจอ..จนวันนึงอยู่ดีๆก็เจอเฟสเค้าคะช่วงกลางเดือนมิถุนายน(นานมากใช่ไหมล่ะกว่าจะเจอ)พอเจอก็รีบ @ เฟสเลยจร้า..เพื่อนทักเรามาคำแรก*นึกว่าสาวสวยที่ไหน*ใจนี่เต้นแรงตื่นเต้นสุดๆหลังจากนั้นก็แชทถามกันเรื่องทั่วๆไปปกติ..ยิ่งมารู้ว่าเค้าโสด..นะยิ่งแบบฉันอยากบอกว่าแอบชอบมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วอ่ะ..แต่ไม่กล้ากลัวเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเรากลัวเสียคำว่าเพื่อนไป..แต่ทุกครั้งที่เค้าทักมาเราจะเหมือนคนบ้าตลอดนั้งยิ้มไปแชทไปคือมันมีความสุขดีอ่ะ..อึดอัดนะตั้งใจจะบอกความรู้สึกหลายรอบและแต่ไม่กล้าสักที..คัยมีประสบการณ์แบบนี้หรือมีคำแนะนำดีๆให้เราใจกล้าบอกชอบเค้าบ้างไหมอ่ะ??? เห้อออ...กลัวบอกตอนที่สายไปกลัวเค้ามีแฟนก่อน...แต่ติดตรงที่ไม่กล้าพอ..!!!...เค้าจะรู้ตัวบ้างไหมนะว่ามีคนแอบชอบเค้าอยู่ตรงนี้และก็ชอบเค้ามาตั้งนานแล้วด้วย..