มีใครลาออกจากงานเพราะอึดอัดใจกับคนที่ทำานบ้างคะ ถ้าเจอเด็กฝึกงานตีสองหน้าจะทำยังไงกับน้องเค้าดี

เป้นกระทู้แรกเลยที่เราลองเขียนดู เพราะเพิ่งเจอเหตุการแบบนี้มาหมาดๆ เรียนจบออกมาก้ได้งานทำเลยคะ เป้นประสานงานอยุ่บริษัทที่ฝึกงานนั้นและ แรกๆ อะไรๆก้ดูจะอบอุ่นไปทุกอย่าง เช้ามาก้ช่วยกันทำความสะอาดออฟฟิช กลางวันก้นั่งกินข้าวกันคุยกันสนุกสนานเฮฮา ผู้บริหารที่นี่ใจดีมาก ฝ่ายวบุคคลก้รักสัตว์ เลขาผู้จัดการอายุ 50 กว่าๆล่ะ ก็สอนงานสอนการเราดีทุกอย่าง เพื่อนร่วมงานก็โอเคดี อยู่มาวันนึง อะไรๆก้เริ่มเปลี่ยนไป เราเริ่มทำงานคล่องขึ้นเรียนรู้งานได้ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่สิ่งที่แปลกไป ป้าคนที่เป้นเลขาคอยสอนงานเราก็เริ่มหุดหงิด เหวี่ยง ด่า บ่น หน้าตึง ไม่พูดไม่จา แรกๆเราก็คิดว่าเป็นเพราะงานมันเครียด พอทนไปสักพัก เหตุการเริ่มแย่ลง มีเด้กฝึกงานมาใหม่เป็นรุ่นน้องที่เดียวกับเรา ป้าเขาก้เอาอกเอาใจกันดีเป็นพิเศษ เราก็ว่าดีนะ ที่น้องจะได้ไม่รู้สึกว่าที่นี่ทำงานลำบาก พอสักพัก มันไม่ใช่แแบบที่เราคิด เริ่มมีข่าวลือแปลกๆในแง่ลบของเราออกมาโดยผ่านจากป้าเลขาเนี่ยแหละ เช่น เรานอยที่ป้าขี้บ่นบ้างล่ะ  เราบ่นเงินเดือนน้อยบ้าล่ะ เราไม่ถุกกับป้าที่ทำเอกสารบ้างล่ะ หนักเข้า เป้นแรงกดดดันที่ทำให้เราอยู่ไม่ไหว เราตั้งใจว่าเราจะออกไปหางานทำแถวบ้าน ไม่ใช่เพราะว่าเงินเดือนน้อย แต่เราไม่สามารถอยู่ได้โดยที่มีความกดดันรอบตัว จากที่เคยกินข้าวสนุกสนานทุกคนลุกหนี อย่างกับเราเป็นตัวอะไรสักอย่าง ความงงเริ่มบังเกิดกับเรา เราทำความดีสารพัด คอยดุแลความเรียบร้อย ดูแลความสะอาด ให้ออฟฟิช เรามาทำงานทุกวันเสาซึ่งส่วนมากคนที่นี่ไม่ค่อยมา เพื่อมาดูแลออฟฟิช เราคอยปลอบคอยเป็นห่วงคนในนั้นราวกับครอบครัวของเรา เรายอมรับผิด ในสิ่งที่เราไม่ได้ผิด เพื่อการอยุ่ร่วมกันขอทุกคน แต่แล้ววันหนึ่งป้าก็เรียกเราไปพุดและพูดกับเราด้วยเรื่องที่เราไม่เคยพูดที่ทำงาน ป้าบอกเราว่า ถ้าเราจะออกก้ออกไปเลยนะ ออกไปทำงานที่เงินเดือนเยอะๆอย่างที่อยากทำ เราช็อกมาก เพราะเราไม่คิดว่าป้าจะรุ้ แต่ป้ารู้มาแบบผิดๆ เราแค่เคยพุดกับเด็กฝึกงานสองคนว่า ที่นี่ดีมาก ขนาดมีคนมาจากพี่ไปทำงานเงินเดือน 18000พี่ยังไม่ไปเลย กลับกลายเป็นว่า เราอยากออกเพราะเงินเดือนน้อย แถมทุกคนในที่ทำงานก้ทำแบบไม่สนใจตอนเราจะออก ขนาดเราลาออกมาแล้ว ยังรู้สึกเหมือนคนมีมลทินติดตัวมา กลายเป็นคนอกตัญญูกับบริษัท เพราะเห็นว่าบริษัทเงินเดือนน้อย เราไม่มีดอกาสได้ชี้แจ้งอะไร เราก็ต้องออกมาอย่างเงียบๆ ขนาดว่าเราออกมาได้สักอาทิตย์ ยังมีคนไปพูดว่า เรานินทาคนในนั้นสารพัด ซึ่งเราก็รู้แหละ ว่าต้องเป็นน้องฝึกงาน น้องเค้ามาฝึกในตำแหน่งเดียวกับงานที่เราทำ เราถูกเอามาเปรียบเทียบกันเสมอ คือนี่งงว่า พี่ไปทำอะไรให้ ตอนที่น้องเค้ามาแกๆ ป้าไม่คุยกับน้องเลยเพราะน้องไม่มีสำมาคารวะ แต่เราก้เป็นกาวช่วยติดใจให้ป้ากับน้องเขาเข้ากันได้ นีร่คือผลของการเป็นคนดีหรือป่าว สุดท้ายวันที่เราลาออกจากงานมาเรายังถูกมองว่าทรยศบริษัทอีก เราควรอโหสิให้น้องเค้าไหม หรือเราควรอยุ่เฉยๆต่อไปดี เวลาเจอหน้าน้องเค้าก้ทำพูดจาดี พอลับหลังก้ใส่ไฟ เอาความลับของเราไปพูด เจอคนแบบนี้บอกเลยหน้าด้านไม่เท่า