เมื่อปีก่อนพวกผมได้มีโอกาสถ่ายทำหนังสั้น 1 เรื่อง มันเป็นเรื่องที่ผุดเกิดมากลางวงเหล้า.....ใช่ครับ กลางวงเหล้าเนี่ยะแหละ มันเป็นเรื่องที่พวกผม ใช้เวลาในการถ่ายทำเพียง 1 วัน บ่าย-เย็น จบ......(โคตรจะไว) พวกเรามีกล้อง DSLR ธรรมดาๆ 1 ตัว PC ไว้ใช้ตัดต่อซึ่งไม่ได้เป็นโลโก้ผลไม้แต่อย่างได รวมถึงนักแสดงที่เป็นนักเต้น.....เต้นอย่างเดียว.....ไม่เคยผ่านการแสดงหนังมาก่อนเลยซักคน โปรดักชั่นเฉพาะกิจของเราจึงได้ถือกำเนิดเกิดขึ้นในหนังภาพยนตร์(สั้น)ฟอร์ม(เกือบ)ยักษ์ โดยมีชื่อตามท้องเรื่องว่า ... "มหาวิบัติ ไวรัส ล้างพันธุ์มนุษย์" (ชื่อนี่บอกเลยโคตรกินขาด ใครได้อ่านต้องแบบ ห๊ะ!!!..กล้าตั้งเนอะ!!!..5555+)

ที่เอามาแชร์ เพราะบังเอิญ รุ่นน้องที่ม.พูดถึงพอดี เลยนึกคิดถึงหนังเรื่องนี้ขึ้นมา หนังเรื่องนี้สอนอะไรเราหลายอย่าง ทุกความผิดพลาดทำให้เราได้เรียนรู้และพัฒนาต่อไป หนังเรื่องนี้ไม่ได้เลิศขนาดโปรดักชั่นอื่น อาจมีรายละเอียดที่เก็บได้ไม่ครบบ้างเป็นธรรมดา (ออกตัวล้อฟรี) แต่อยากบอกว่า ใครที่กำลังมีไอเดียสร้างสรรค์ต่างๆอยู่ ลุยเลย!!! อย่ารอนาน เดี๋ยวมันจะหมดไฟและเวลาจะหมดไปโดยไม่ไหลย้อนกลับมา.....จะสำนวนทำไม?.....

เคยมีคำถามว่า อุปกรณ์ไม่เทพ ทำได้ไหม....ได้ครับ มันอยู่ที่การจัดการ ว่าเราจะใช้อุปกรณ์ที่เรามีให้เกิดประโยชน์สูงสุดอย่างไร และไอเดียของเรามีมากขนาดไหน อย่าไปให้ความสำคัญกับอุปกรณ์มันมาก จริงอยู่ถ้ามีอุปกรณ์เทพมันช่วยได้เยอะ ...... แต่ที่สุดแล้ว มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์ทั้งสิ้น ....... เด็กเกิดมายังหัดเดิน ล้มก็ยังเดินใหม่เรื่อยๆ เราเองทำอะไร มันก็ต้องใช้ประสบการณ์ กว่าจะวิ่งได้คล่องขนาดนี้ ล้มไปกี่รอบแล้ว......จะพูดให้เท่ทำไม๊ หากอยากเรียนรู้เรื่องอะไรที่นอกเหนือจากวิชาเรียน .... ความโชคดีของสมัยนี้คือ google และ youtube สามารถเข้าถึงได้ ตราบใดที่มีเน็ตนั่นเองงงงงงงงง ! (ทำเสียงทีวีแชมเปี้ยนจะได้อารมณ์มาก)

เอาหละๆ พล่ามมาจนเมื่อยนิ้ว ผมเองก็เป็นคนที่ไม่ถนัดเรื่องการเขียนเรื่องเสียด้วย ชอบพูดมากกว่า (พูดมาก) ไปดูหนังสั้นกันเลยครับ
ปล.วิจารย์ได้ แต่อย่างแรง เก๊ากลัววววววว