มีใคร ยอมแพ้ให้กับ "ระยะทาง เกมและความเงียบ" บ้างป่ะ?

สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคน วันนี้มีเรื่องสงสัยมาอีกล้าววววว ฮ่าๆ
เราเชื่อว่า คนมีความรักหลายคนเจอปัญหานี้อยู่เช่นกัน ประเด็นก็คือ...

1.แพ้ให้ระยะทาง
              เราเชื่อว่ามันไม่ได้มีปัญหาอะไรสำหรับคนที่ "มั่งคง หนักแน่น และใส่ใจกันและกันอย่างสม่ำเสมอ" แต่!!! ด้วยความไกลนี่แหละ มันคือเครื่องพิสูจน์อะไรหลายๆ อย่าง "ต่างคน ต่างมีชีวิต" เค้ามีงาน เราก็มีงาน เค้ามีเวลาส่วนตัว เราก้มีเวลาส่วนตัว แต่เค้าจะใส่ใจเราเสมอ ช่วงแรกเราแบบไม่ได้ชอบหมอนี่เลยนะเว้ย แต่ด้วยความดูแลเอาใจใส่ และความเป็นตัวเขา มันทำให้เรา "รู้สึกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ" จนกลายเป็น "ติด" ซึ่งแน่นอนว่า
......."เขาเป็นคนที่ติดเกมและคอมฯ"........
              คืออันนี้เราไม่มีปัญหาอะไร เพราะไม่ใช่คนจะมาอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ขอแค่บอกแค่นั้นแหละ ด้วยความที่เป็นคนไม่เซ้าซี้ ไม่จู้จี้ ไม่ตาม ไม่โรแมนติกและค่อนข้างห้าวๆ ห่ามๆ อาจจะทำให้เค้าเบื่อเราก็ได้มั้ง จุดเริ่มต้นที่ทำให้เกิดความเงียบคือ "ความสนใจที่อย่างอื่นจนลืมว่ามีเราอยู่นะ"
2. แพ้ให้กับเกม
               อย่างที่บอกว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงที่จะมางี่เง่ากับเกม แต่ช่วงหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา มันทำให้เรา "เหมือนจมลงทะเลน้ำแข็ง" เว่อร์ช่ะ แต่มันจริงๆ เว้ย "เราเข้าใจว่าช่วงกลางวันคือเวลาทำงาน ช่วงกลางคืนคือเวลาเล่นเกม" อันนี้เราเข้าใจดีมาโดยตลอด แต่ช่วงนี้ โทรคุยไม่กี่นาที "พูดแค่ว่า รักจัง คิดถึงจัง" แล้วก็ขอวาง ....เรายังคงโอเคอยู่ แต่ที่เราเริ่มทรมานเพราะ เค้าแค่คุยกับเราแค่นี้วันละครั้ง จากที่เมื่อก่อน  "โทรค้าง ไม่วาง ไม่ก็เช้าเย็น" แล้วก็หายไปแบบไม่ได้บอก ไลน์ไปก็ตอบข้ามคืนไปแล้ว  

"คำว่าเคย ไม่ว่าจะฟังยังไง ยิ้มก็เจ็บอยู่ดี (จากเคยทำแบบนั้น วันนี้ไม่ได้ทำแล้ว ทรมานนะเอาตรงๆ)"

"สิ่งที่ทรมานมากกว่านั้นคือ ออนเฟสบุ๊คทั้งวัน แต่ไม่แม้แต่จะอ่านไลน์เราเว้ย" คือเราไม่ได้ระเเวงเรื่องมือที่สามหรอก เพราะรู้ว่า "คนที่ติดเกมในคอม มันก็ติดเกม ไม่ได้ติดสาว แต่ถ้าเป็นสาวในเกมก็ว่ากันอีกที" แต่เราไม่มีปัญหาเรื่องนั้น หลังจากนั้นไม่นาน เค้าก็โทรมา แน่นอนว่าเราเปิดกล้องคุยตามปกติ แต่นางบอกว่า "ทำไมดูหน้าเศร้า เตงดูเปลี่ยนไปอะ" !!!! (เรานี่สะอึกอะ) เลยถามกลับไปว่า "ทำไมคิดงั้น" เค้าตอบว่า "ก็รู้สึกเหมือนเตงรักเค้าน้อยลง"
...........รู้ป่ะ โมเม้นท์นั้นเราแบบเงียบ แล้วก็ตอบไปว่า "หรอ แต่เค้าก็ยังเหมือนเดิมนี่นา" หลังจากนั้นเราก็ใช้ความเงียบคุยกัน แล้วเค้าก็ขอวาง....
จากนั้นความรู้สึกก็พังไปเรื่อยๆ เราแบบเอาแต่คิดว่า "จะเคลียร์ตรงๆ หรือจะเงียบ" แน่นอนว่าเราเลือกจะเงียบ นี่แหละคือจุดพีค "เราเงียบ เค้าก็เงียบ" จากที่เคยคุยทุกเวลาว่าง ก็แบบ ทักไป กว่าจะตอบ เข้าใจแหละว่าเล่นเกม เข้าใจว่าทำงาน "แต่น่าจะบอกกันบ้าง เงียบไปแบบนี้ อีกคนเค้าทรมานแค่ไหนไม่รู้หรอ"
............ถ้ามันพลาดไม่ได้จริงๆ "ตอบเราตอนรอกำเนิดใหม่ก็ได้ เหอๆ"...........
                   หลังจากนั้น มีครั้งนี้ที่เค้าโทรมา แบบเค้ากำลังเล่นเกม (เสียงกดแป้นพิมและเมาส์เริ่ดมาก) เราก็บอกว่า "อ่อ เล่นเกมก่อนก็ได้ ไม่ไปไหนหรอก" นางก็แบบ "ไม่อยากคุยหรอ ใช่สิ เค้ามันไม่สำคัญ" ..........พอมาเจอคำนี้เรานี่แบบระเบิดมากอะ กำลังจะบอกอธิบายช่ะ เค้าก็คุยกับเพื่อนในเกมไปแล้ว ไม่สนใจเราเลย คือตอนนั้นเราแบบเงียบแบบสุดๆ ส่วนนางก็เงียบแล้วก้สนใจเกม เราพูดอะไรไปแบบนี้ก็ไม่ได้ยิน หรือไม่ก็ไม่ตอบ เราพังมากอะ แล้วยิ่งไปกว่านั้น "นางบอกว่าแค่นี้ก่อนนะ" ตัดไปเลยจ้า
#ถ้าไม่ฟังจะถามหาพระแสงสวรรค์อะไรวะ เจ็บ ยิ้ม


                       คุณที่เป็นเกมเมอร์ เราอยากบอกนะ ถ้าพวกคุณมีแฟนอะ "บอกเธอบ้างว่าทำอะไรอยู่ เพราะระยะทางที่ไกล ความห่างเหินที่เริ่มไกลออกเรื่อยๆ และความใส่ใจที่มีต่ออีกคนมันลดลง มันจะทำให้อีกคนทรมาน โดยที่พวกคุณไม่มีทางรู้  ถ้าเธอเงียบไป ไม่ใช่อยาก้เรียกร้องความสนใจ หรืออยากทำให้คุณเบื่อหรอก แต่อ่านดีๆ นะ เธอกำลังทรมานที่สุด ทนที่สุด และจะถอยที่สุด เมื่อเธอทนไม่ไหว เธอจะไปเอง" ขออย่างเดียว ใส่ใจเหมือนที่เคย เหมือนตอนที่คุณจีบเธอเเรกๆ จำได้มะ? ถ้าไม่ได้ บอกเลิกเธอซะ เพราะ "ชีวิตของคุณ ไม่มีแฟนก็ไม่ตายหรอก" อีกอย่าง "รักและคิดถึงแค่ลมปาก แต่การกระทำสวนทางแบบนี้มันทำร้ายอีกคนแค่ไหนรู้บ้างป่ะ"  
...."เรายอมถอยให้เกม เพราะมันคือสิ่งที่เค้าชอบและขาดไม่ได้ ที่สำคัญ อยู่หรือไป เราก็ไม่ได้มีผลอะไรกับเค้าอยู่แล้ว".......... #เจ็บสัสๆ

3.แพ้ความเงียบ
                 >>ด้วยความที่เราไม่อะไรไง ไม่อยากให้เค้ารู้ว่าเราเริ่มคิดมากเรื่องนี้  เราก็เลยทรมานอย่างเงียบๆ ฮ่าๆ แต่เราก็พยายามทักไปบอกเค้าก่อนอน ทักไปมอนั่ง และทักไปตอนเที่ยง<< เพื่อที่จะบอกว่า เออ เรายิ้มรู้แล้ว ว่ารักเธอจริงๆ รู้แล้วว่าคิดถึงจะบ้าตายเป้นยังไง แต่นางอ่านข้ามวันจ้า #ขอบคุณ
แต่...เค้าไม่รู้เลยว่าเราหมายถึงอะไร ฮ่าๆ นางเอาแต่ถามว่าคิดถึงเราป่ะ รักเค้าป่ะ มากป่ะ (เชื่อไหมว่าเราไม่ตอบ เพราะเรากำลังเจ็บ คือโกหกไม่เป้น เราจะพูดตามความรู้สึกเสมอ แน่นอนว่าไม่โอเค เราเลยตอบไ้แค่ อืม)
                   จากนั้นก็เจ็บเรื้อรังมาเรื่อยๆ ตรงที่รู้ว่า เวลากลับมาห้องของเค้า ไม่มีเราในลิสต์ชีวิตประจำวันอีกละ เพราะไลน์ที่เราส่งไป เค้าไม่อ่าน แต่ออนเฟส ทรมานตรงน้ำตาไม่ไหลนี่แหละ เชี่ยมาก แล้วอยากโทรไปก็ไม่กล้า เพราะข้อความยังไม่อ่านเลย ถ้าเค้าเมินเราขนาดนี้ เราก็ไม่หน้าด้านขนาดนั้นป่ะ
             เราก็ไประบายกะเพื่อนๆ ทุกคนพูดเหมือนกันว่า "เคลียร์ตรงๆ ไปเลย ว่าไม่โอเรื่องนี้ ถ้าจะหายไป หรือจะมาแค่ตอนรอกำเนิดก็เคลียร์ๆ ไปเลย"
เราก็คิดแบบนั้น แต่ด้วยความที่ "เราคิดว่าถ้าทำแบบนั้นมันคือการกระทำที่งี่เง่า" เราเลยไม่ทำ ได้แต่ส่งข้อความไปคุยเหมือนเมื่อก่อน ตอนที่เราไม่ได้เงียบใส่กันแบบนี้ บอกเลยว่าเจ็บมาก "แต่น้ำตาไม่ไหล ทรมานเชี่ยๆ"
             จากนั้นเราก็บอกกับเพื่อนว่า "เราจะถอยกลับไปตอนที่เราไม่ได้ทรมานขนาดนี้ เราจะถอย เพราะเราเดินมาลึกจนเจ็บ แต่ถ้าถอยไปตอนที่เราไม่ได้รักเค้าขนาดนี้ เราอาจจะโอเคกว่าที่เป้นอยู่ #ไม่คิดว่าตัวเองจะมีโมเม้นท์นี้ในชีวิต"
หลังจากนั้นหนึ่งวัน เราเจ็บแบบเริ่มทนไม่ไหว คิดว่ายังก็ต้องเลิก คือเลิกแน่ๆ "ทนไม่ไหวกับความเหงาและการหายไปแบบนี้อีกแล้ว" แต่เพื่อนบอกว่า "ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งตัดสินใจ ดูไปก่อน" รู้ไหมว่า..

................."สิ่งที่ชนะเราคือความรักที่มีต่อเกมของเค้า และความเงียบที่เขามอบให้เรา"..............

                   เราแบบจะเทแล้วอะ ตอนนี้คือเพื่อออกจากความรู้สึกยิ้มนี่ ต้องเลิก "สนใจคนที่เค้าไม่สนใจเรามันก็เท่ากับศุนย์" แต่ประมาณหลังจากนั้นสามชั่วโมง เค้าโทรมา แต่เราติดธุระไม่รับ พอเสร็จธุระก็โทรกลับ
                    ...ใช่ เราคุยเหมือนปกติมากอะ เพราะจะเทแล้ว ก็เลยจะแบบอยากแสดงว่าเรารักเค้ามาก และช่วงที่เค้าเงียบไปเรารู้แล้วว่า "ผู้หญิงเป้นแบบนี้นี่เอง" เราแบบคุยเหมือนไม่เคยพังมาก่อนอะ เค้าก็พูดก็คุยเหมือนเดิม แต่รอบนี้เราบอกเค้าว่า เรารู้สึกยังไงตอนที่อาทิตย์ที่ผ่านมา เค้าให้เราเล่า เค้าบอกเค้าอยากรู้ (ความคิดคือ ไม่รู้จริงๆ ใช่ไหมวะ ว่ากูทรมานเพราะจะตายห่าอยู่ละ แต่ช่างยิ้ม กูจะเทละ) เราก็พยายามจะบอกความในใจ แต่มันพูดไม่ออก เพราะอยากที่บอก เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบพูดเรื่องอะไรแบบนี้ ก็เลยพูดไม่ออก
.
.
.
                    สุดท้าย เราก็คบต่อไป ถ้าเงียบแบบนี้ เจอแบบนี้อีก เราคงไม่ฝืนแบบนี้อีกแล้วแหละ เราไม่อยากรู้สึกเชี่ยๆ แบบนั้นอีก
แล้วก็ "เราถอยมาแล้วนะ ถึงไม่มากอะ แต่ก็ถอยแล้ว"

.................................................ยอมแพ้ว่ะ ใส่ใจกันบ้างดิ แล้วใครกันแน่ที่เปลี่ยนไป.........................................................

#ถอย แสดงว่าลดลง รู้ป่ะ?
#ไม่พูด ไม่ใช่ไม่รู้สึกนะ
#ปล่อยอีกคนไว้แบบนี้ อย่าคบเลย บอกเลิกเลย อย่ายิ้อ
"เงียบนิ่งและหายไป ก็ไม่ต่างอะไรกับการเตรียมตัวก่อนบอกเลิกนั่นแหละ"

"เธอคงเป็นเจ็บหรอก มีแต่เราแหละ เธอฟั่นเพือนไปแล้ว"






........................มาแชร์กันเถอะ.......................................
ปล.เราไม่บอกเลิก เพราะผู้ชายที่คุยแล้วสบายใจ เป็นได้ทั้งพี่ น้อง เพื่อน พ่อ และแฟน ในคนๆ เดียวกันแบบเค้าหาได้ยาก เรารักเค้ามากนะเว้ย แต่ไม่อยากเจอแบบนี้อีก เพราะ "ทะเลาะกันทีไร เราจะใช้ความเงียบคุยกันทุกที"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่