ข้างในใจเราตอนนี้มันช้ำไม่เหลือสิ้นดี...เพราะความเลวของตัวเอง
ประมาณหลายปีก่อน เราเคยตั้งความหวังในความรักไว้มาก
แต่แล้วเค้าก็หลอกเราเหมือนแค่ผู้หญิงในสต็อกของเค้าแค่นั้น
ไม่มีอะไรจะเหลือ ใช้ชีวิตกับการสนุกไปวันๆ คบกับผู้ชายไปเรื่อยๆ
คิดว่าไม่มีใครที่จะมาหยุดที่เราได้หรอก เราจะไม่ให้ผู้ชายเห็นเราเป็นของเล่นแล้ว...
แต่ก็มาเจอกับแฟน ผู้ชายที่(เคย)รักเรามาก
เราเรียกว่าเรา2คน คนละขั้ว แต่สปารก์กันไว
แฟนเป็นวัยรุ่นที่ค่อนข้างหัวโบราญ(ปัญหาหลักที่ทะเลาะกัน)
ดูเหมือนจะหัวใหม่แต่ก็ป่าว ไม่ฟังเวลาใครพูดหลังจากที่เค้าเชื่อไปแล้วถึงแม้สิ่งที่เค้ารู้มันจะผิด
พ่อแม่พูดหรือเพื่อนพูดจะไม่ฟังใครแล้ว
ไม่เปิดรับโลกใหม่ของคนรุ่นใหม่เป็น
แต่เค้ารับได้ในสิ่งที่เราเป็น แต่เราชอบทะเลาะเลิกกันบ่อย
พอเราได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับเค้า แต่ก็ยังทำนิสัยเลวๆเรื่องผู้ชายอื่นกับเค้า
เค้าจับที่เรานอกใจเค้าได้หลายรอบ ยังคงให้อภัย
แต่ความไว้ใจมันไม่เหลือแล้ว มันมีปัญหาเข้ามา
อาทิ เช่น เหมือนเราที่จะกำลังจะปรับปรุงตัว
แต่ก็ยังโดนดูถูกว่า ยังไงเทอก็เป็นแบบนี้เปลี่ยนไม่ได้หรอก
ผลสรุป โดนยุง่ายอยู่แล้วก็ทำไป เพื่อเอาชนะ แต่จริงแล้วมันไม่ได้น่ายินดีเลยสักนิด
หรือไม่ ถ้าแฟนไม่สนใจก็จะไปคุยกับผู้ชายอื่นเพื่อให้เค้าหึง
จำได้ว่าเมื่อปีก่อน แฟนเราไม่ค่อยเข้าหาเพื่อน ไม่ยอมที่จะเป็นมิตรกับเพื่อนเราเลย
แล้วอยู่ๆก็หนีกลับหอ เราแค้น ชั้นโกรธมากๆ เหมือนโดนตบหน้าต่อหน้าเพื่อน
อยู่ๆก็กลับบ้านไปทำธุระของเค้า
เรารู้สึกแบบทำไมเค้าถึงทำกับชั้นแบบนี้ เราน้อยใจจจมาก
วันรุ่งขึ้นก็เลยเล่นแอปเอาไว้หาผู้ชายที่ดังๆตอนนี้
ก็นัดผู้ชายมาหากะว่าเอาไว้ประชดแค่นั้น
ถ่ายรูปอัพลงอินสตราแกรม เพื่อบอกว่าไม่แคร์นะ
เพราะมันก็แฟร์ดีที่ทิ้งเราไว้นอนคนเดียว
และครั้งถัดมาเราเที่ยวผับกับพี่แล้วถูกจับคู่ให้และเมา
แล้วสุดท้ายไปมีอะไรกับคนอื่น
แล้วแฟนเรามารับหลังจากเราเที่ยวเสร็จ ทั้งๆที่เราพึ่งไปมีอะไรกับคนอื่น
แฟนจับได้ในเวลาต่อมา แต่เค้าก็ให้อภัย เค้าพยายามที่จะลืม
เพราะว่าเค้า รักเรา แต่เราไม่เห็นค่าเค้า
และแล้วครั้งที่สามที่เค้าจับได้เมื่อเดือนพฤษภาคมอีกครั้ง เป็นเหตุการณ์ที่บังเอิญมาก
แฟนเปิดคอมแล้วก็เจอแชทที่เราคุยกับเพื่อนเรื่องผู้ชายตอนที่เรากลับบ้านเดือนธันวาคม
แต่เมื่อเราทะเลาะกันจากเรื่องเล็กๆทำให้เกิดเรื่องใหญ่
เราอยากให้แฟนเรามาอ่านนะ ว่าที่เทอบอกมีอะไรให้พูดตรงๆ
ตอนนั้นเราก็ตอบตรงๆว่า เธอเราไปจูบกับผู้ชาย เพราะเราคิดว่าตอนนั้นเราเลิกกันแล้วจริงๆ
เราคิดว่าเทอไม่ได้แคร์ดูไม่เสียใจ เพราะแฟนเราเวลาทะเลาะกันชอบไล่เราให้ออกจากห้อง
ข่นของออก เราโคตรโกรธ โคตรแค้น ที่แบบมาอยู่ด้วยแล้วยอมแล้วแต่ทำไมยังมาทำแบบนี้
แต่หลังจากเรารู้แล้วว่าเรารักเค้าจริงๆ รักแบบอยากฝากชีวิตไว้กับเค้า
ใครๆก็คงรับไม่ได้ที่ถูกทำร้ายจิตใจมาตลอด จนเค้าจับได้ประมาณ กลางเดือนพฤษภาคม
ที่เค้าจับได้เราเลิกกัน ตอนนั้นเป็นึวามรู้สึกที่แบบ หลังจากธันวาคม ที่รักเราพยายามจะเป็นคนที่ดี
ที่เทออยากให้เราเป็น เราเริ่มสร้างฐานะด้วยกัน เราลำบากด้วยกัน สุดท้ายแล้วมันพัง
จนตอนนี้ผ่านมาได้เหมือนเดิมเราก็ยังคงลืมเค้าไม่ได้ ยังจำคำพูดของเค้าได้ว่า
"เราไม่ใช่เธอนะที่จะทำอะไรไวแบบนั้น"
"เราไม่ใช่เธอที่จะลืมอะไรได้ง่าย"
"เทอก็รู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน เราทำใจนานกว่าจะลืมได้"
"เราตามเธอไม่ทันแล้ว เราต้องเร็วแค่ไหนถึงจะทัน"
และแล้ววันที่เราได้เป็นแค่แฟนเก่า
อาทิตย์ก่อนเรายังหน้าด้านไปหาเค้าบ้าง
อยากมีโมเม้นต์ที่เราเคยมี คิดถึงเค้า
ไม่คิดเลยว่าเค้าจะเริ่มต้นใหม่กับคนที่เรารู้จักไวมาก
เค้าดูแคร์กันรักกันมากกว่าที่ทำกับเรา
แสดงตัวกันมากกว่ากับเรา
มันรู้สึกเหมือนเวรกรรมตามสนองความเลวที่เคยทำกับเค้าไว้
เราได้พยายามทำทุกอย่างเพื่อนที่จะรั้งเค้าไว้
ทำร้ายร่างกายตัวเอง
กินยาเกินขนาดเพื่อที่จะให้เค้าสนใจ
ร้องไห้วินวองจนโรคชักกำเริบในห้องเค้า
แต่เปล่าเลยกลับดูน่าสมเพศมากกว่าเดิม
นี่เป็นครั้งแรกของชีวิตก็ว่าได้ที่ผ่านมาแล้วยังไม่ลืมเลย
แต่ยังไงเราก็ต้องอยู่ได้ถึงแม้มันจะยากหน่อย
เพราะเราเคยคิดว่าจะฝากชีวิตของเราไว้กับเค้า
เราแพลนทำอะไรด้วยกันหลายๆอย่าง
เคยพยายามทุกอย่างมาด้วยกัน
เราลำบากมาด้วยกันหลายอย่างมาก
ถ้าเอาจริงๆคงเป็นคนที่จริงจังแล้วเรียกว่าแฟนได้คนแรก
ถึงแม้ตอนที่เราอยู่กับเค้าเราไม่ทำตัวน่ารักเลย
เราชอบประชดเค้าแรงๆเวลาทะเลาะกัน
เราชอบทำร้ายข้าวของ
เราชอบทำร้ายจิตใจเค้า
เราชอบทำอะไรแย่ๆ
เราไม่มีความเป็นแม่ศรีเรือน
เรามองข้ามเค้าว่ายังไงเค้าก็รักชั้น
แต่แล้ววันนึงที่ชั้นคิดได้มันสายไปแล้ว
วันที่เราอยากบอกว่าเรารักเค้ามากนะ เราเปลี่ยนได้แล้ว
อะไรที่เทอเคยทำให้ตอนเราอยู่ด้วยกัน พอไม่มีเธอทำได้หมดแล้วนะ
แต่เราก็ยังไม่เข้มแข็งพอสักที
เรายังคงอยู่ที่เดิมยังดูเทอใช้ชีวิตที่สดใสโดยไม่ต้องมีเรา
บางครั้งมันก็เจ็บแต่ถ้าเรารั้งเทอไว้เราก็เจ็บเหมือนกัน
เรายังจำเรื่องของเราได้ดีไม่เคยลืม
ว่าเรารักเทอมากแค่ไหน ว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน
ขอบคุณนะที่เสียเวลากับผู้หญิงนิสัยไม่ดีคนนี้มา1ปีนิดๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.youtube.com/watch?v=oSdTATo4x8s
ps. ขอบคุณที่อ่านด้วยคะ รู้สึกอยากแชร์ประสบการณ์แย่ๆที่เคยทำร้ายใครไว้ แล้วมันไม่ทันที่จะกลับไป
ในวันที่เราทำคนรักเสียใจไปแล้ว และไม่มีวันกลับคืนมา.
ประมาณหลายปีก่อน เราเคยตั้งความหวังในความรักไว้มาก
แต่แล้วเค้าก็หลอกเราเหมือนแค่ผู้หญิงในสต็อกของเค้าแค่นั้น
ไม่มีอะไรจะเหลือ ใช้ชีวิตกับการสนุกไปวันๆ คบกับผู้ชายไปเรื่อยๆ
คิดว่าไม่มีใครที่จะมาหยุดที่เราได้หรอก เราจะไม่ให้ผู้ชายเห็นเราเป็นของเล่นแล้ว...
แต่ก็มาเจอกับแฟน ผู้ชายที่(เคย)รักเรามาก
เราเรียกว่าเรา2คน คนละขั้ว แต่สปารก์กันไว
แฟนเป็นวัยรุ่นที่ค่อนข้างหัวโบราญ(ปัญหาหลักที่ทะเลาะกัน)
ดูเหมือนจะหัวใหม่แต่ก็ป่าว ไม่ฟังเวลาใครพูดหลังจากที่เค้าเชื่อไปแล้วถึงแม้สิ่งที่เค้ารู้มันจะผิด
พ่อแม่พูดหรือเพื่อนพูดจะไม่ฟังใครแล้ว
ไม่เปิดรับโลกใหม่ของคนรุ่นใหม่เป็น
แต่เค้ารับได้ในสิ่งที่เราเป็น แต่เราชอบทะเลาะเลิกกันบ่อย
พอเราได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับเค้า แต่ก็ยังทำนิสัยเลวๆเรื่องผู้ชายอื่นกับเค้า
เค้าจับที่เรานอกใจเค้าได้หลายรอบ ยังคงให้อภัย
แต่ความไว้ใจมันไม่เหลือแล้ว มันมีปัญหาเข้ามา
อาทิ เช่น เหมือนเราที่จะกำลังจะปรับปรุงตัว
แต่ก็ยังโดนดูถูกว่า ยังไงเทอก็เป็นแบบนี้เปลี่ยนไม่ได้หรอก
ผลสรุป โดนยุง่ายอยู่แล้วก็ทำไป เพื่อเอาชนะ แต่จริงแล้วมันไม่ได้น่ายินดีเลยสักนิด
หรือไม่ ถ้าแฟนไม่สนใจก็จะไปคุยกับผู้ชายอื่นเพื่อให้เค้าหึง
จำได้ว่าเมื่อปีก่อน แฟนเราไม่ค่อยเข้าหาเพื่อน ไม่ยอมที่จะเป็นมิตรกับเพื่อนเราเลย
แล้วอยู่ๆก็หนีกลับหอ เราแค้น ชั้นโกรธมากๆ เหมือนโดนตบหน้าต่อหน้าเพื่อน
อยู่ๆก็กลับบ้านไปทำธุระของเค้า
เรารู้สึกแบบทำไมเค้าถึงทำกับชั้นแบบนี้ เราน้อยใจจจมาก
วันรุ่งขึ้นก็เลยเล่นแอปเอาไว้หาผู้ชายที่ดังๆตอนนี้
ก็นัดผู้ชายมาหากะว่าเอาไว้ประชดแค่นั้น
ถ่ายรูปอัพลงอินสตราแกรม เพื่อบอกว่าไม่แคร์นะ
เพราะมันก็แฟร์ดีที่ทิ้งเราไว้นอนคนเดียว
และครั้งถัดมาเราเที่ยวผับกับพี่แล้วถูกจับคู่ให้และเมา
แล้วสุดท้ายไปมีอะไรกับคนอื่น
แล้วแฟนเรามารับหลังจากเราเที่ยวเสร็จ ทั้งๆที่เราพึ่งไปมีอะไรกับคนอื่น
แฟนจับได้ในเวลาต่อมา แต่เค้าก็ให้อภัย เค้าพยายามที่จะลืม
เพราะว่าเค้า รักเรา แต่เราไม่เห็นค่าเค้า
และแล้วครั้งที่สามที่เค้าจับได้เมื่อเดือนพฤษภาคมอีกครั้ง เป็นเหตุการณ์ที่บังเอิญมาก
แฟนเปิดคอมแล้วก็เจอแชทที่เราคุยกับเพื่อนเรื่องผู้ชายตอนที่เรากลับบ้านเดือนธันวาคม
แต่เมื่อเราทะเลาะกันจากเรื่องเล็กๆทำให้เกิดเรื่องใหญ่
เราอยากให้แฟนเรามาอ่านนะ ว่าที่เทอบอกมีอะไรให้พูดตรงๆ
ตอนนั้นเราก็ตอบตรงๆว่า เธอเราไปจูบกับผู้ชาย เพราะเราคิดว่าตอนนั้นเราเลิกกันแล้วจริงๆ
เราคิดว่าเทอไม่ได้แคร์ดูไม่เสียใจ เพราะแฟนเราเวลาทะเลาะกันชอบไล่เราให้ออกจากห้อง
ข่นของออก เราโคตรโกรธ โคตรแค้น ที่แบบมาอยู่ด้วยแล้วยอมแล้วแต่ทำไมยังมาทำแบบนี้
แต่หลังจากเรารู้แล้วว่าเรารักเค้าจริงๆ รักแบบอยากฝากชีวิตไว้กับเค้า
ใครๆก็คงรับไม่ได้ที่ถูกทำร้ายจิตใจมาตลอด จนเค้าจับได้ประมาณ กลางเดือนพฤษภาคม
ที่เค้าจับได้เราเลิกกัน ตอนนั้นเป็นึวามรู้สึกที่แบบ หลังจากธันวาคม ที่รักเราพยายามจะเป็นคนที่ดี
ที่เทออยากให้เราเป็น เราเริ่มสร้างฐานะด้วยกัน เราลำบากด้วยกัน สุดท้ายแล้วมันพัง
จนตอนนี้ผ่านมาได้เหมือนเดิมเราก็ยังคงลืมเค้าไม่ได้ ยังจำคำพูดของเค้าได้ว่า
"เราไม่ใช่เธอนะที่จะทำอะไรไวแบบนั้น"
"เราไม่ใช่เธอที่จะลืมอะไรได้ง่าย"
"เทอก็รู้ว่าเราเป็นคนแบบไหน เราทำใจนานกว่าจะลืมได้"
"เราตามเธอไม่ทันแล้ว เราต้องเร็วแค่ไหนถึงจะทัน"
และแล้ววันที่เราได้เป็นแค่แฟนเก่า
อาทิตย์ก่อนเรายังหน้าด้านไปหาเค้าบ้าง
อยากมีโมเม้นต์ที่เราเคยมี คิดถึงเค้า
ไม่คิดเลยว่าเค้าจะเริ่มต้นใหม่กับคนที่เรารู้จักไวมาก
เค้าดูแคร์กันรักกันมากกว่าที่ทำกับเรา
แสดงตัวกันมากกว่ากับเรา
มันรู้สึกเหมือนเวรกรรมตามสนองความเลวที่เคยทำกับเค้าไว้
เราได้พยายามทำทุกอย่างเพื่อนที่จะรั้งเค้าไว้
ทำร้ายร่างกายตัวเอง
กินยาเกินขนาดเพื่อที่จะให้เค้าสนใจ
ร้องไห้วินวองจนโรคชักกำเริบในห้องเค้า
แต่เปล่าเลยกลับดูน่าสมเพศมากกว่าเดิม
นี่เป็นครั้งแรกของชีวิตก็ว่าได้ที่ผ่านมาแล้วยังไม่ลืมเลย
แต่ยังไงเราก็ต้องอยู่ได้ถึงแม้มันจะยากหน่อย
เพราะเราเคยคิดว่าจะฝากชีวิตของเราไว้กับเค้า
เราแพลนทำอะไรด้วยกันหลายๆอย่าง
เคยพยายามทุกอย่างมาด้วยกัน
เราลำบากมาด้วยกันหลายอย่างมาก
ถ้าเอาจริงๆคงเป็นคนที่จริงจังแล้วเรียกว่าแฟนได้คนแรก
ถึงแม้ตอนที่เราอยู่กับเค้าเราไม่ทำตัวน่ารักเลย
เราชอบประชดเค้าแรงๆเวลาทะเลาะกัน
เราชอบทำร้ายข้าวของ
เราชอบทำร้ายจิตใจเค้า
เราชอบทำอะไรแย่ๆ
เราไม่มีความเป็นแม่ศรีเรือน
เรามองข้ามเค้าว่ายังไงเค้าก็รักชั้น
แต่แล้ววันนึงที่ชั้นคิดได้มันสายไปแล้ว
วันที่เราอยากบอกว่าเรารักเค้ามากนะ เราเปลี่ยนได้แล้ว
อะไรที่เทอเคยทำให้ตอนเราอยู่ด้วยกัน พอไม่มีเธอทำได้หมดแล้วนะ
แต่เราก็ยังไม่เข้มแข็งพอสักที
เรายังคงอยู่ที่เดิมยังดูเทอใช้ชีวิตที่สดใสโดยไม่ต้องมีเรา
บางครั้งมันก็เจ็บแต่ถ้าเรารั้งเทอไว้เราก็เจ็บเหมือนกัน
เรายังจำเรื่องของเราได้ดีไม่เคยลืม
ว่าเรารักเทอมากแค่ไหน ว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน
ขอบคุณนะที่เสียเวลากับผู้หญิงนิสัยไม่ดีคนนี้มา1ปีนิดๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ps. ขอบคุณที่อ่านด้วยคะ รู้สึกอยากแชร์ประสบการณ์แย่ๆที่เคยทำร้ายใครไว้ แล้วมันไม่ทันที่จะกลับไป