คนที่มีคนคุยหรือมีแฟนแต่ยังหวงชีวิตโสดเข้ามาแชร์เรื่องราวกันได้ค่ะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ ใครเคยรู้สึกหวงชีวิตโสดบ้างคะ คือเราโสดมานาน2-3ปี ไม่รู้จะเรียกว่านานหรือเปล่า
แต่มันก็นานจนทำให้เราลืมคำว่าแฟนไปเลยค่ะ เราลืมว่าแฟนกันต้องทำยังไง ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงที่
ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ตลอด เข้าร้านอาหาร ดูหนัง เลือกหนังสือ ฟังเพลง เราทำอะไรคนเดียวทุกอย่าง
ไม่ใช่ไม่มีคนเข้ามาเลยนะคะ มีคุยบ้าง เพราะเราก็ไม่คิดจะอยู่โสดไปจนตาย แต่เหมือนเรารู้จักกันทางโซเชี่ยล
คือคุยกันแต่ในชีวิตประจำวันไม่ได้เจอกันเท่าไหร่ ไม่ได้เข้ามารู้อะไรลึกๆของชีวิตเรา
คุยไปไม่นานเราก็รู้สึกไม่ใช่ก็ถอยออกมา เป็นแบบนี้มาหลายคนมากค่ะ ไม่ได้ถึงขั้นไปไหนมาไหนด้วยซักที มีแต่คุยแล้วก็เลิกคุย
จนวันนึงเรามาเจอผช.คนนึง เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อน เรารู้จักกันทั้งสองฝ่ายแต่ไม่เคยคุยกันซักที
จนตอนนี้ได้โอกาสมาคุยกัน ก็โอเคค่ะ เค้าเป็นคนใกล้ตัว เห็นทุกอย่างของชีวิตเรา รู้จักเพื่อนเรา เราก็รู้จักเค้า
มันก็ดีค่ะ แต่ทำไมเรารู้สึกแปลกๆ เวลาเค้าชวนไปดูหนัง ไปไหน2ต่อ2 เราจะรู้สึกแบบ เอางั้นหรอ ไปจริงดิ
อันนี้คือรู้สึกในใจนะคะ55555 แบบ มันไม่ชิน เราชินกับการไปไหนมาไหนคนเดียว เราสบายใจกว่า
เห้อม คืออะไรคะเนี่ย เราก็งงตัวเอง ทั้งที่รู้สึกดีกับเค้าแท้ๆ แต่กลับมารู้สึกแปลกๆเวลาต้องใช้ชีวิตแบบคนเป็นแฟน
คือเค้าเรียกว่าหวงชีวิตโสดปะคะ มีผ.มันดีค่ะ!! แต่ชั้นยังสลัดความรู้สึกแปลกประหลาดที่อยากใช้ชีวิตคนเดียวนี้ออกจากหัวไม่ได้เลยค่ะโอ้ย ชีวิต!!