แฟนเก่าที่ทำเราเจ็บ เศร้าปนฮา55555 มาตอบคำถามเราหน่อย

เราเลิกกันได้ประมาณ5เดือนกว่าแล้วเราคบกันมาอีกแค่1วันก็จะครบรอบ2ปีเค้าบอกเลิกเราเค้ามาบอกว่าใจเขาเปลี่ยนไปเค้าชอบคนอื่นเราเลยถามเค้า
เรา : ชอบมานานยัง?
เค้า : เดือนกว่าๆแล้ว
คือในใจตอนนั้นเจ็บมาก คิดไปว่าทำไมที่ผ่านมาไม่มีความหมายหรอ 2ปีแพ้แค่เดือนเดียวหรอ ในหัวตอนนั้นมีแต่คำว่าทำไมๆๆ
วันนั้นเรายื้อไว้นานมากยื้อจนมาถึงวันครบรอบ2ปี ยิ่งยื้อยิ่งเหนื่อยเราเลยตัดสินใจยอมเลิกทั้งๆที่ไม่อยากเลิกแต่ก็ต้องมาเจอหน้ากันทุกวันมันเจ็บจี้ดเลยหล่ะ
พอเลิกได้อาทิตย์กว่าเรารู้ว่าแฟนเก่าของเขากลับมาคุยด้วยเรานี่หัวร้อนเลยทักแชทเขาไป สติหลุดไปเลยผ่านไปอีกอาทิตย์นึงเค้าขึ้นสถานะคบกับแฟนเก่าเขาวินาทีนั้นแค้นมากคือแบบ ยิ้มอะไรเนี่ย ให้เกรียติความรักกูบ้างทำเป็นเสียใจหน่อยก็ได้จากที่เจ็บตอนนั้นยิ่งเจ็บกว่าเดิมพันเท่าแค้นด้วยวันนั้นสวดมนเลยครัช พาหุง อิติปิโส ชินบัญชร แผ่เมตรตา มาหมดคือเราจะไม่ใช่คนกินเหล้าไงสวดหนักมากช่วงนั้นทุกคืนไม่งั้นนอนไม่หลับ ถึงกับบอกว่าอย่าได้มาเจอกันอีกเลยชาตินี้ ละมารู้ความจริงอีกเรื่องนึงคืออันนี้พีคมากโอ้โหโพไซดอนเลยละ แอบเห็นแชทที่เพื่อนเราคุยกับมันมันบอกว่ามันไม่ได้รักเรามา1ปีแล้ว คือวินาทนั้นโอ้โหอี ยิ้ม!! หลอกกู!! ปีนึงนี่ไม่ใช่น้อยๆละที่ทำอะไรๆด้วยกันคือไรวะ แต่ออกอาการไม่ได้นั่งอยู่ที่สาธารณะตอนนั้น555 คิ้วนี่ขมวด-ห่าไรก็ไม่อร่อย
ยิ่งสวดมนหนักเข้าไปอีกธรรมมะเท่านั้นที่ฉันจะพึ่ง ตอนนั้นก็มีเพื่อนมาจีบเราตอนนั้นยังเฮิทอยู่ใครมาอ่อยเราก็เล่นด้วยจนเราตกลงคบกันแต่ไม่ถึงเดือนก็เลิกเพราะรู้ตัวเองดีว่าไม่ได้รัก แค่อารมพาไปเท่านั้นไม่อยากทำเขาเจ็บเหมือนที่เราเจ็บมันไม่ใช่วิถีคนจริง55555เราก็ยังตัดใจจากเค้าไม่ได้ด้วยก็ส่องเฟสเค้าทุกวันลืมได้ก็ ยิ้มละ จนเวลาผ่านไปเดือนกว่าเราเห็นเค้าเลิกกับแฟนเก่าเค้าในใจนี่แบบสาแก่ใจอีช้อยนัก สมน่า!!!5555แต่เราพยายามข่มใจไม่ให้กลับไปคุยกับเค้านะแต่ก็ทำไม่ได้จนวันนึงทักเขาไป เป็นพวกเจ็บแล้วไม่เจียมเราก็คุยปกติไม่หวานนะไม่ย้อนอดีตด้วยก็คุยปกติสนุกทั่วไป เขาทำงานที่สวนน้ำทำงานช่วงปิดเทอมเราก็ขับรถผ่านบ่อยแต่มองไปทุกครั้งก็เจอเค้าทุกครั้งที่มองเขาก้ยังเป็นคนน่ารักๆคนเดิมไม่เปลี่ยนเราจำทุกอย่างที่เป็นเค้าได้มองแวบแรกก็รู้เลยแต่เรื่องเรียนไม่จำ โง่มากเรื่องเรียนสายตาเรด้าของเราเห็นเขาชัดกว่าคนอื่นๆอีกคือระยะห่างของตัวรถกับพื้นที่ที่เขางานมันห่างกันมากนะตั้งแต่จบม.6มาก็ไม่ได้เจอเขาเลย นี่ก็เป็นทางเดียวที่เราจะเจอเขาคือการแอบมองเวลารถวิ่งผ่านมันก็เป็นอีกฟีลนึงนะ ทรมานใจดี แต่เราก็คุยกันแต่ก้ไม่ทุกวันเรารู้ว่าเขาไปแอบชอบคนอื่นเราเห้นเค้าเพ้อเศร้าๆแต่เราไม่อยากให้เขาเศร้าเราก็พยายามคุยเรื่องตลกๆกับเขาเจ็บสัสกูรักอีดวกหันมามองกุเดี๋ยวนี้!! แต่เวลาเราคุยกับเค้าเรารู้สึกสบายใจนะทั้งๆที่รู้ว่าเขาทำเราเจ็บบางวันเขาก็คุยดีด้วยนะเหมือนบทสนทนาของเราอยู่ดีๆมันก็เหมือนรถไฟคุยไปคุยมา สัสตี1 คุยลืมเวลาไปเลยแต่บางทีเขาก็เหมือนไม่อยากคุยแต่เราก็ไม่ใส่ใจไร เพราะในใจเราคิดว่าเราจะไม่มีทางใจอ่อนให้กับคนอย่างเขาอีก ละไปคุยทำไม?5555 จนวันนึงเรารู้ตัวเองว่าเราตัดใจจากเขาได้แล้วแต่พอนานๆไปเราก้แค่หลอกตัวเองเพื่อให้ตัวเองสบายใจ แต่ก็ไม่ได้อยากกลับไปแต่กลับไปก็ดี ไรวะความรู้สึกอะไรนี่!! แต่เวลาเราคุยกับกับเขามันผ่อนคลายเราอยากรู้ว่าเขาคิดอะไรในหัว เค้าคุยกับเราเพื่ออะไรทั้งๆที่ตอนบอกเลิกนี่ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา คุยแบบเพื่อนหรอ? คุยไปงั้นๆ? แต่เราอยากบอกเธอนะถ้ายังรู้สึกกลับมาเติมเต็มกันได้ไหมเริ่มใหม่ได้ไหม ไม่ได้ไม่เป็นไร...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่