สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน
นี้เป็นกระทู้แรกของเราเอง เราจะมาพูดถึง "การคุย" ขอเลือกบางคนมาเป็นกรณีศึกษาในการเล่าเรื่องราวนะค่ะ(จะได้รู้ไงว่าฉันเจออะไรมาบ้าง 55 เจ็บ!)
เราเป็นคนหนึ่ง ที่จะคุยกับใครก็คุยทีละคน ไม่ได้"จับปลา 2 มือ" หรือ "รักพี่เสียดายน้อง" คงเป็นนิสัยของเราที่ ขก. คุยหลายคน ด้วยแหละ (ดูเป็นคนดี
555+
) ก่อนหน้านี้เราคุยกับ ผช มาเยอะพอสมควร จนมันมาถึงจุดๆนึง ที่เรียกว่าเหนื่อยวะ พอและ ไม่คุยกับใครแล้ว กลัวเจ็บวะ ไม่แคร์ใครและ บลาๆๆ... แบบหลายความรู้สึกอ่ะในตอนนี้ เราคุยมาเยอะก็ต้องพบเจอกับ ผช หลายประเภท บางคนนิคุยแบบปังมากอ้ะ ก็คุยเกือบจะได้คบกันแล้วนะสุดท้าย..ก็นะพังค่ะ เพราะว่าแฟนเก่าที่ตอนนั้นเราเป็นเพื่อนกันแล้วหวงก้างเรา ก็ เราอ้ะ คุยกับ เพื่อนแฟนเก่า แล้วมันก็ไม่คุยกับเพื่อนมันเลย ตอนมันรู้ว่าเพื่อนมันคุยกับเรา เอ้า! เลิกกับกูแล้วยังจะขัดขวางกูอีก คุยได้เกือบครึ่งปี พัง! ที่พังไม่ใช่เพราะเรื่องแฟนเก่าเป็นก้างอย่าเดียวนะ พอเหตุการณ์ก้างขวางคอเริ่มคุกคาม บีหายตัวไปเลยค่ะ แล้วฉันละนั่งหงอยงงงวยมันหายไปไหน นิเรา2คนจะเลิกคุยกันเพราะก้างหรอ? ถึงก้างจะเป็นเพื่อนเรา2คน แล้วก้างก็เป็นแฟนเก่าเราก็เถอะ แต่จบคือจบแล้วทำไมเราต้องเอาเรื่องแบบนี้มันตัดสินเรื่องระหว่างเราสองคนด้วยละ คือตอนนั้นเฟลมากอะ ไม่ได้ข่าวอะไรเลย โทรไปไม่รับสาย เฟดไม่ตอบ หายไปเป็นเดือน เพื่อนเราก็มาบอกว่าบีกลับไปคืนดีกับแฟนเก่า คือนางมาตื้อบี บีก็ใจอ่อนกลับไป เรานิน้ำตาเริ่มมาเลยค่ะ แบบออมันเป็นแบบนี้นิเอง โอเคเข้าใจแล้วค่ะ(ดอก) เพื่อนยังบอกอีกนะว่า ตอนบีคืนดีกับนางคนเก่า บีก็ไปคุยกับรุ่นพี่อีกคนด้วย ทำให้เหตุการณ์ รถไฟ2ขบวนชนกัน เกิดขึ้นหน้าประตูโรงเรียน ตอนนั้นแบบเหมือนบีอายมาก โดนประจานหน้าโรงเรียน ส่วนผญ 2 คนนั้นก็ไม่รู้พูดอะไรหน้าโรงเรียนถึงทำให้ คนอย่างบีต้องอายขายขี้หน้า ไอนี้เราก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆคือเราจากน้ำตาคลอเบ้า เปลี่ยนหมวดอารมณ์เป็นสะใจ เอ่อดีชนกันให้ตายไปเลยนะ แล้วก็จบไป
แฟนเก่าขอแทนว่า เอ เพื่อนแฟนเก่าขอแทนว่า บี นะค่ะ
เอ : เป็นคนที่นิ่งๆไม่ค่อยยิ้มหรอก ถ้าสนิทจะปล่อยมุขเงิบมาก แบบว่าให้ 5 บาท เล่นมุขให้เราไม่ถึง 1 บาท
เอจะอยู่กับเพื่อนอีกสองคน กิจกรรมของพวกมันตอนอยู่โรงเรียนคือการปล่อยมุขและต่อมุขไปมา จนแบบเราอยู่ด้วยแล้วขำอะ แบบมีความสุขดี นานๆไป นาน และนานๆไป เราก็เริ่มมีความรู้สึกชอบ (คือตอนนั้นก็ไม่รู้ว่ามันเรียกว่าชอบรึเปล่าอ้ะ) รู้สึกอย่างเดียวว่า "มีความสุข" เราเลยตัดสิ้นใจชอบมัน และชอบมันก่อนสะด้วย พอเพื่อนรู้ทั้งห้องก็แซวดิ!
คิดว่ากูเขิลไหม?ที่แซวกันอะ
อืมมันก็รู้ว่าเราชอบ แล้วมันก็ขอเราคบก่อน คบได้1เดือนเลิก (เรานิแหละขอเลิก) ดูเลวเนอะ เป็นเพื่อนกัน ชอบมันก่อน มันขอคบ เราบอกเลิก ก็ทำไงได้ มันคือความผิดพลาดที่รู้ได้เองว่า นิคือความห่วงใยแบบเพื่อนไม่ใช่แฟนว่ะ
บี : เป็นคนที่เงียบและนิ่งกว่าไอเออีก (ชีวิตนี้เจอแต่คนนิ่งๆ 555) อยู่ต่างโรงเรียนกันเจอกันได้เพราะ มีเพื่อนฝูงเยอะเลยเชื่อมโยงเป็นเครือค่ายเพื่อนเลยอะ ออ ไอเอ อ้ะมันอยู่โรงเรียนและห้องเดียวกับเราค่ะลืมบอก55 ก็ไม่ค่อยเจอกันหรอกนานๆทีเจอ แต่รู้ว่ามันนิสัย "หม้อ" พูดหวานเป็นน้ำตาลเลยอะ ชอบพูดนิ่งๆ แต่ใช้สายตาเป็นตัวสื่อสารมากกว่าสะอีก หน้าตาหรอ ก็ใช้ได้ คือรู้แค่นี้ เริ่มจากการเป็นเพื่อนก่อนเลยค่ะ แล้วพอผ่านๆไป มีจุดๆนึงที่เราได้มาคุย 5วันสุดท้ายก่อนเราไปเรียนต่างจังหวัดค่ะ เราได้ไปกินอะไรด้วยกัน ไปร้านหมอฟันเป็นเพื่อนเรา นั่งรถด้วยกัน ไปสถานที่เที่ยว(คือเที่ยวเป็นเพื่อนเราอะ) แล้วก็คุยแชตแบบ ตัวเธอ ตัวเอง (จะอวกอะ555
) คือเล่นๆไงไม่ได้คิดอะไรเพื่อนกันคือรู้ไส้รู้พุงว่าใครเป็นไง มีข้อตกลงสะด้วย55 "พูดงี้อย่าคิดไกล ใครชอบใครก่อนแพ้นะเธอ"แล้ว
เป็นไงต่างคนต่างแพ้ทางกินกันเอง555 แล้วก็จบเหมือนตามที่กล่าวข้างบนเลยค่ะ
กลายเป็นว่า แฟนเก่ากับเพื่อนแฟนเก่า (ติดในลิสรายชื่อเพื่อนสนิท
)
เหตุการณ์ที่ผ่านมาเราตั้งกฏกับตัวเองว่า
1. เกลียดคนหม้อ
2. ความชัดเจน = มันเป็นสุขที่เราอาจคิดไปเองว่านิแหละการที่เราอยู่กับคน ที่ทำให้เรามีความสุขได้มันคือความรัก..คิดดีๆหวงใยแบบเพื่อนหรือแบบคนรัก
ต่อมาก็มาเจอคนในไลน์ขอแทนว่าเอฟละกัน เราได้เจอเอฟในบีทอกค่ะ เนื่องจากว่า เพื่อนของเอฟเขย่าบีทอกมาหาเรา เราก็เลยรับมา คุยๆกันเลยสนิท แล้วก็เปลี่ยนมาเล่นไลน์ เพื่อนมันส่งไลน์ไอเอฟมาให้เรา ...
(ปล. ชัดอีกรอบ บีทอกค่ะ ไม่ได้จงใจเขียนผิดหรืออะไรเลย แอ๊ปสีเหลืองพลังผึ้งในโทรสับเราเรียกมันว่า บีทอก หรือ ทอกค่ะสั้นดี>_< 555+)
(ปล.ผญที่อ่านคงแบบแกจะชีวิตดี๊ดี มีเพื่อนที่แสนดีให้ไลน์เพื่อนผชมาเพียบ มนุษยสัมพันธ์ดีค่ะไม่ได้ขอเลยน่าาามันให้เอง มันบอกว่า ก็เห็นเรามีเพื่อนผชเยอะ นั้นก็รับเพื่อนๆของมันในกลุ่มไปเป็นเพื่อนด้วยสะเลยรู้จักไว้เยอะๆ เพื่อนทั่วบ้านทั่วเมืองตายๆ จัดการชีวิตัวเองไม่ทันจริงๆเว้ย555)
พอเราเพิ่มไลน์ มันก็ทักมาเลยจ้าาา ตอนแรกก็พูดว่าพูดแทนตัวเองว่าเราแทนเอฟว่าเธอ เอฟก็บอกว่า
ไลน์ข้อความ...
(เอฟ) จะพูดกูก็ได้ เราเธอมันไกลไป55 เราก็สนองเต็มที่จัดเต็มจัดไปเลยสิค่ะ
(เรา) โอเค ^___^
(เอฟ) โห...รวดเร็วจริงนะ555
จากนั้นก็คุยกันมาเลื่อยๆค่ะ แบบทุกวันทุกเวลา (คุยในที่นี้คือ คุยแบบปกติ แบบเพื่อนอะ ไม่ใช้คุยแบบสถานนะ นะค่ะ) คุยได้เป็นพักๆ ก็หายไป พักๆของเรานิคือ ปีกว่าอะ ก็ยังคงไม่ได้คิดอะไรเฉยๆหายไป ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเพื่อนเยอะแยะ คือไม่ได้คิดอะไรเลยอะ หลังจากหายไป ก็กลับมา ตอนเราอยู่ม5 เอฟก็ทักมาหา เราก็คุยๆไป คุยไปคุยมา ..
ไลน์ข้อความ...
(เอฟ) เราขอเบอร์ได้ป้ะ
(เรา) จะเอาไปทำไมว้ะ
(เอฟ) ...
(เรา) เอาเอ่อเอาไป 095-บลาๆๆๆๆๆๆ
2วิ โทรสับดังเลยจ้า เราก็รับสาย มันก็ชวนคุย เราก็คุยไป แต่ก็คุยไม่ได้มากเรากินก๋วยเตี๋ยวคาปากที่ถนนคนเดินอยู่ไง แล้วแบตก็จะหมด เลยวางสายแล้วบอกไปว่าแบตจะหมดเดี๋ยวขอกลับบ้านก่อนละกันค่อยคุย มันก็งืมๆ แล้วก็วางสายไปได้ด้วยดีค่ะ พอกลับมาถึงบ้าน เราก็ตามตอบข้อความที่มันพิมพ์มาหาตอนเราแบตหมดค่ะ มันก็อ่านอย่างไว แล้วก้เฟดทามมาหาเราเลย โหไวมากอีลิง! มันก็คุยเล่นกันไปอืม จากนั้นก็คุยเลื่อยๆ โทรมาไม่บ่อยหรอก ขอทำบ้าอะไรก็ไม่รู้เบอร์มีก็ไม่โทร เราก็คุยปกติธรรมชาติมีแปลกๆบ้าง (มันแปลกนะไม่ใช่เรา)มันรู้ว่าเราชอบผญ ก็เรียนหญิงล้วนมันธรรมดาเปล่าวะ555 คุยเลื่อยเปื่อยจนผ่านไปเกือบสิ้นปีม 5 มันก็บอกกับเรามา1ประโยค...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้" คอยดูนะเราจะทำให้เธอชอบเราให้ได้ "
.....เรานิทั้งงง เงิบ อ้าปาก คือ งงมากอะไปชอบเราตอนไหนเนี้ย สักพักหายไปเลยค่ะ.......
เดี๋ยวมาต่อนะ อาจจะใช้คำพูดงงๆ เอ่อๆ ขอโทษด้วยนะคร้าา
นี้แค่เริ่มต้น... มันยังพังได้อีก
เคยไหม...คุยมาเยอะ "พัง"มาเยอะ จนรู้สึกว่า :นก: ดีกว่า
นี้เป็นกระทู้แรกของเราเอง เราจะมาพูดถึง "การคุย" ขอเลือกบางคนมาเป็นกรณีศึกษาในการเล่าเรื่องราวนะค่ะ(จะได้รู้ไงว่าฉันเจออะไรมาบ้าง 55 เจ็บ!)
เราเป็นคนหนึ่ง ที่จะคุยกับใครก็คุยทีละคน ไม่ได้"จับปลา 2 มือ" หรือ "รักพี่เสียดายน้อง" คงเป็นนิสัยของเราที่ ขก. คุยหลายคน ด้วยแหละ (ดูเป็นคนดี
แฟนเก่าขอแทนว่า เอ เพื่อนแฟนเก่าขอแทนว่า บี นะค่ะ
เอ : เป็นคนที่นิ่งๆไม่ค่อยยิ้มหรอก ถ้าสนิทจะปล่อยมุขเงิบมาก แบบว่าให้ 5 บาท เล่นมุขให้เราไม่ถึง 1 บาท
บี : เป็นคนที่เงียบและนิ่งกว่าไอเออีก (ชีวิตนี้เจอแต่คนนิ่งๆ 555) อยู่ต่างโรงเรียนกันเจอกันได้เพราะ มีเพื่อนฝูงเยอะเลยเชื่อมโยงเป็นเครือค่ายเพื่อนเลยอะ ออ ไอเอ อ้ะมันอยู่โรงเรียนและห้องเดียวกับเราค่ะลืมบอก55 ก็ไม่ค่อยเจอกันหรอกนานๆทีเจอ แต่รู้ว่ามันนิสัย "หม้อ" พูดหวานเป็นน้ำตาลเลยอะ ชอบพูดนิ่งๆ แต่ใช้สายตาเป็นตัวสื่อสารมากกว่าสะอีก หน้าตาหรอ ก็ใช้ได้ คือรู้แค่นี้ เริ่มจากการเป็นเพื่อนก่อนเลยค่ะ แล้วพอผ่านๆไป มีจุดๆนึงที่เราได้มาคุย 5วันสุดท้ายก่อนเราไปเรียนต่างจังหวัดค่ะ เราได้ไปกินอะไรด้วยกัน ไปร้านหมอฟันเป็นเพื่อนเรา นั่งรถด้วยกัน ไปสถานที่เที่ยว(คือเที่ยวเป็นเพื่อนเราอะ) แล้วก็คุยแชตแบบ ตัวเธอ ตัวเอง (จะอวกอะ555
กลายเป็นว่า แฟนเก่ากับเพื่อนแฟนเก่า (ติดในลิสรายชื่อเพื่อนสนิท
เหตุการณ์ที่ผ่านมาเราตั้งกฏกับตัวเองว่า
1. เกลียดคนหม้อ
2. ความชัดเจน = มันเป็นสุขที่เราอาจคิดไปเองว่านิแหละการที่เราอยู่กับคน ที่ทำให้เรามีความสุขได้มันคือความรัก..คิดดีๆหวงใยแบบเพื่อนหรือแบบคนรัก
ต่อมาก็มาเจอคนในไลน์ขอแทนว่าเอฟละกัน เราได้เจอเอฟในบีทอกค่ะ เนื่องจากว่า เพื่อนของเอฟเขย่าบีทอกมาหาเรา เราก็เลยรับมา คุยๆกันเลยสนิท แล้วก็เปลี่ยนมาเล่นไลน์ เพื่อนมันส่งไลน์ไอเอฟมาให้เรา ...
(ปล. ชัดอีกรอบ บีทอกค่ะ ไม่ได้จงใจเขียนผิดหรืออะไรเลย แอ๊ปสีเหลืองพลังผึ้งในโทรสับเราเรียกมันว่า บีทอก หรือ ทอกค่ะสั้นดี>_< 555+)
(ปล.ผญที่อ่านคงแบบแกจะชีวิตดี๊ดี มีเพื่อนที่แสนดีให้ไลน์เพื่อนผชมาเพียบ มนุษยสัมพันธ์ดีค่ะไม่ได้ขอเลยน่าาามันให้เอง มันบอกว่า ก็เห็นเรามีเพื่อนผชเยอะ นั้นก็รับเพื่อนๆของมันในกลุ่มไปเป็นเพื่อนด้วยสะเลยรู้จักไว้เยอะๆ เพื่อนทั่วบ้านทั่วเมืองตายๆ จัดการชีวิตัวเองไม่ทันจริงๆเว้ย555)
พอเราเพิ่มไลน์ มันก็ทักมาเลยจ้าาา ตอนแรกก็พูดว่าพูดแทนตัวเองว่าเราแทนเอฟว่าเธอ เอฟก็บอกว่า
ไลน์ข้อความ...
(เอฟ) จะพูดกูก็ได้ เราเธอมันไกลไป55 เราก็สนองเต็มที่จัดเต็มจัดไปเลยสิค่ะ
(เรา) โอเค ^___^
(เอฟ) โห...รวดเร็วจริงนะ555
จากนั้นก็คุยกันมาเลื่อยๆค่ะ แบบทุกวันทุกเวลา (คุยในที่นี้คือ คุยแบบปกติ แบบเพื่อนอะ ไม่ใช้คุยแบบสถานนะ นะค่ะ) คุยได้เป็นพักๆ ก็หายไป พักๆของเรานิคือ ปีกว่าอะ ก็ยังคงไม่ได้คิดอะไรเฉยๆหายไป ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเพื่อนเยอะแยะ คือไม่ได้คิดอะไรเลยอะ หลังจากหายไป ก็กลับมา ตอนเราอยู่ม5 เอฟก็ทักมาหา เราก็คุยๆไป คุยไปคุยมา ..
ไลน์ข้อความ...
(เอฟ) เราขอเบอร์ได้ป้ะ
(เรา) จะเอาไปทำไมว้ะ
(เอฟ) ...
(เรา) เอาเอ่อเอาไป 095-บลาๆๆๆๆๆๆ
2วิ โทรสับดังเลยจ้า เราก็รับสาย มันก็ชวนคุย เราก็คุยไป แต่ก็คุยไม่ได้มากเรากินก๋วยเตี๋ยวคาปากที่ถนนคนเดินอยู่ไง แล้วแบตก็จะหมด เลยวางสายแล้วบอกไปว่าแบตจะหมดเดี๋ยวขอกลับบ้านก่อนละกันค่อยคุย มันก็งืมๆ แล้วก็วางสายไปได้ด้วยดีค่ะ พอกลับมาถึงบ้าน เราก็ตามตอบข้อความที่มันพิมพ์มาหาตอนเราแบตหมดค่ะ มันก็อ่านอย่างไว แล้วก้เฟดทามมาหาเราเลย โหไวมากอีลิง! มันก็คุยเล่นกันไปอืม จากนั้นก็คุยเลื่อยๆ โทรมาไม่บ่อยหรอก ขอทำบ้าอะไรก็ไม่รู้เบอร์มีก็ไม่โทร เราก็คุยปกติธรรมชาติมีแปลกๆบ้าง (มันแปลกนะไม่ใช่เรา)มันรู้ว่าเราชอบผญ ก็เรียนหญิงล้วนมันธรรมดาเปล่าวะ555 คุยเลื่อยเปื่อยจนผ่านไปเกือบสิ้นปีม 5 มันก็บอกกับเรามา1ประโยค...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.....เรานิทั้งงง เงิบ อ้าปาก คือ งงมากอะไปชอบเราตอนไหนเนี้ย สักพักหายไปเลยค่ะ.......
เดี๋ยวมาต่อนะ อาจจะใช้คำพูดงงๆ เอ่อๆ ขอโทษด้วยนะคร้าา
นี้แค่เริ่มต้น... มันยังพังได้อีก