ลิขิตริษยา/ไสยศาสตร์มนต์ดำไม่ใช่มีแต่ในละคร/ถึงพ.ศ.นี้มันยังมีอยู่จริง(รึป่าว)

ลิขิตริษยา/ไสยศาสตร์มนต์ดำไม่ใช่มีเเต่ในละคร/ถึงพ.ศ.นี้มันยังมีอยู่จริง

ฉันคิดนานเลยนะคะว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีมั้ย ไม่อยากเก็บประสบการณ์นี้ไว้คนเดียว
อยากเล่าไว้ให้เป็นประสบการณ์ให้คนรุ่นใหม่ฟัง ใครไม่เชื่อก็คิดว่าอ่านนิยายนะคะ
หากรำคาญคิดว่าทำให้รกบอร์ดก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ




ดูลิขิตริษยาแล้วหลายๆอย่างในละครมันเหมือนกับที่ฉันเจอมา(ดูไปก็ขนลุกไป)
/เเต่ในละครเหมือนจะโอเว่อร์ละครเดินเรื่องเร็วเป็นเพราะคงอยากให้คนดูเข้าใจเร็ว/
คุณหลวงดูเหมือนโง่แต่เพราะคุณหลวงโดนทำของใส่เลยหน้ามืดตามัว

เเต่ในชีวิตจริงที่ฉันเจอใช้เวลาหลายปีเลย(ครอบครัวเกือบเเตกสลายลูกๆจิตใจแย่)
กว่าฉันจะรู้ว่าครอบครัวเราโดนผู้หญิงอย่างซ่อนกลิ่นทำของใส่/ของไม่เห็นตัวไม่เห็นตนบอกไปก็ไม่มีใครเชื่อ
(ฉันเองแรกๆก็ไม่เชื่อค่ะแต่หลายๆอย่างที่เจอกับตัวเองจังๆเลยเชื่อ)อยากรู้เเล้วใช่มั้ย/ชีวิตครอบครัวฉันเจออะไร แล้วฉันรู้ได้ยังไง

ฉันกับสามีเจอกันตั้งเเต่ฉันจบม.3(2524) สามีเรียนเทคโนปี5จนสามีเรียนจบ ได้ทำงานเราจึงอยู่ด้วยกันสามีทำงานคนเดียว
ส่วนฉันก็เรียน สามีส่งฉันเรียนจนจบ ปวท (สมัยนั้น)
จบเเล้วสามีไม่ให้ทำงานให้เป็นเเม่บ้านอย่างเดียว คำพูดที่เค้าบอกคือ
"เงินน้อยเเต่อยู่ใกล้กันมีความสุขกว่าเงินเยอะเเล้วอยู่ไกลกัน"ตอนนั้นฉันก็เด็กไงเค้าบอกอะไรก็เชื่อ
จนฉันตั้งท้องลูกคนแรกและลูกคนที่สองก็ตามมา(หัวปีท้ายปี)เรื่องทำงานนอกบ้านฉันเลยต้องพับใส่ในลิ้นชักเก็บไว้

สามีเป็นคนใจดี/พูดจาไพเราะ(เข้าทำนองคารมเป็นต่อรูปหล่อเป็นรอง)/รักครอบครัว/
รับผิดชอบทุกๆอย่างไม่เคยให้ฉันต้องลำบากไม่นินทาว่าร้ายใครรวมๆแล้วเป็นคนดีทุกคนที่รู้จักครอบครัวเราจะทราบว่าครอบครัวเรารักกัน
(เล่าให้ฟังจะได้รู้จะได้เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น)

(2548)ชีวิตดำเนินต่อไปลูกๆเเยกย้ายไปเรียนที่อื่น/สามีหน้าที่การงานสูงขึ้น/
ขอเรียนต่อปริญญาโท/ตกเย็นมาไปตีกอร์ฟมีงานเลี้ยง/งานสังสรรค์/งานสังคมเยอะขึ้น
เสาร์อาทิตย์ไม่ไปดูงานก็ไปออกรอบตีกอล์ฟฉันรักเเละเชื่อใจไม่เคยคิดหวาดระแวงว่าเค้าจะไปมีใครอื่น
/ก็ปล่อยให้เค้าทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ/ฉันเองก็ไม่มีเวลาเพราะรับพ่อกับเเม่ที่แก่เเละป่วยมาอยู่ด้วย
แม่มีโรคประจำตัวเบาหวานความดันโรคหัวใจ/พ่อฉันเป็นอัมพาตต้องดูแลตลอด



(สามีซื้อรถเข็น/ซื้อเครื่องดูดเสมหะให้ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเค้าดูแล)
และเเล้วก็มีข่าวเข้าหูฉันเป็นระยะ ว่าสามีพาคนนั้นคนนี้ไปออกรอบตีกอล์ฟพอฉันถามเค้าก็บ่ายเบี่ยง
ตอนนั้นฉันต้องทำใจ เพราะฉันไม่มีเวลาตามสามี/ฉันต้องเลือกระหว่างพ่อแม่กับสามี
ฉันเลือกพ่อแม่/ฉันปล่อยสามีไม่ตาม(ฉันก็ยังจับไม่ได้เเบบคาหนังคาเขาสามีทำตัวเหมือนปกติมีบ้างบอกไป ตจว ไปทำงานฉันก็เชื่อ
(โง่เน๊าะ)ฉันก็ต้องปล่อยให้เค้าไป
ผู้หญิงไม่ใช่ใครที่ไหน คนในตำบลเดียวกันบ้านห่างไม่กี่กิโลเธอรู้จักครอบครัวฉันดี
หลังๆนี่เธอเยาะเย้ยฉัน เดินผ่านฉันเธอเชิดหน้าใส่(ฉันเห็นนะแต่ไม่รู้ว่าเธอคั่วสามีฉัน)
วันไหนไม่เห็นฉันเธอจะถามเพื่อนฉันว่า(เป็นเพื่อนรุ่นพี่/เพื่อนฉันก็เพื่อนเธอตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเค้าเป็นเพื่อนกัน)ซี้ไม่มาหรอ/
พอถามบ่อยๆเพื่อนฉันเลยถามว่าถามหามันทำไมเธอไม่ตอบค่ะฉันได้เเต่เเปลกใจ

2550/พ่อฉันเสีย
วันที่พ่อตาย(ตอนเช้า)สามีหายตัวไปตั้งเเต่เช้าหาตัวไม่เจอติดต่อไม่ได้(ช่วงนี้เราห่างเหินกันมากฉันเฝ้าพ่อที่ร.พ.นานเป็นเดือนๆ)
2551ต้นปีแม่ฉันตามพ่อไป
แม่ตายได้สามเดือนฉันจับได้ว่าเค้านอกใจเค้าคุยmsnคุยกันเรียกแทนตัวกันพ่อแม่
ลูกชายฉันตั้งบันทึกการสนทนาไว้แต่สามีไม่รู้คุยเสร็จเค้าจึงไม่ได้ลบฉันมาเปิดเล่นเห็นอีเมลแปลกๆ
ก็คลิ๊กเข้าไปดู....
วันนั้นหากโลกมันถล่มได้ฉันอยากให้มันถล่มเดี๋ยวนั้นต่อหน้าเลย
ฉันกรีดร้องเหมือนคนบ้า(ใครไม่เจอจะไม่มีวันรู้)
ควบคุมสติไม่ได้ความเสียใจความผิดหวัง

แต่เค้าก็ยังไม่ยอมรับ/ฉันไม่มีภาระแล้วฉันเริ่มตามเค้า
ฉันเห็นตลอดความเปลี่ยนเเปลงของเค้า
เคยนอนหนุนแขนก็บอกเมื่อย
ขอแยกผ้าห่ม
นอนหันหลังให้ตลอด
(อันนี้เคยถามค่ะว่าพ่อทำไมไม่นอนหันหน้ามาทางหนูเค้าตอบเจ็บหู)
นั่งใจลอยกดรีโมททีวีแบบไม่มีจุดหมาย(หน้ามองทีวีตาลอยมือกดรีโมทเปลี่ยนช่องนู้นช่องนี้ใจไปไหนไม่รู้)
อยากไปไหนก็ไปไม่ห่วงเรา
ทะเลาะกันชอบไล่/ขึ้นกูขึ้นทั้งๆที่ผ่านมาไม่เคยเป็น
(เห็นความเปลี่ยนแปลงเเล้วใช่มั้ยคะ)

มีต่อนะคะ