สวัสดีฮะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราไม่ค่อยเคยจะมีความคิดมาตั้งกระทู้สักเท่าไหร่
แต่ตอนนี้ลองมาตั้งเพื่ออยากปรึกษา อยากระบาย อยากพูดออกไป
เรื่องมันมีอยู่ว่า ... ช่วงระยะเวลา 2-3 เดือนที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสไปทำงานที่เทสโก้โลตัสแห่งหนึ่ง
แล้วเราก็ได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง(ขอแทนชื่อว่าเจน) พี่เจนเขาเป็นหัวหน้าแผนกที่เราทำอยู่ ขอเล่าแบบย่อ ๆ เลยนะ
เราทำงานได้สักพักก็เริ่มคุยกับพี่เจน เริ่มทำความรู้จัก ทักทาย ชวนคุยบ่อย ๆ หาเรื่องกวนให้ได้คุย ง่าย ๆ ก็คือเราจีบเขานั้นแหละ
แต่เหตุมันมีอยู่ว่า พี่เจนเคยเล่าเรื่องแฟนเก่าคนนึงให้ฟังว่าพี่รักมาก คบกันมา 3 ปี แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกกันเพียงเพราะทอมคนนั้นต้องไปเรียนต่อแล้วย้ายไปเรียนที่จังหวัดอื่น (คือตอนแรกทอมคนนั้นก็ทำงานที่เดียวกับพี่เจนแต่คนละแผนก) เราฟังพี่เจนเล่าอะไรหลาย ๆ เรื่อง แล้วเรารู้สึกสงสารมาก เราไม่คิดว่าคน ๆ นึงจะรอใครได้นานขนาดนี้ ตอนช่วงที่พี่เจนคบกับพี่ทอมคนนั้นแล้วพี่เขาย้ายไปเรียนต่อ พี่ทอมเขาขาดการติดต่อไป 2-3 เดือน
พี่เจนก็คิดว่าเขาคงเรียนหนัก ไม่ค่อยมีเวลา ... #คนเราจะรอได้ขนาดนี้เลยหรอ จนเราแบบมุ่งมั่นที่จะจีบพี่เจนมาก เพราะรู้สึกอยากดูแลพี่เจน
ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน เรารู้สึกเป็นห่วงคน ๆ นี้มากแบบแปลก ๆ จนวันนึงเรามีโอกาสได้มากินเหล้ากับพี่เจนที่บ้านพร้อมกับพี่ที่ทำงานด้วยกันอีก 1 คน
เรากินเหล้ากันเสร็จก็แยกย้าย เราไปส่งพี่อีกคนที่บ้าน แล้วก็แวะกลับมาหาพี่เจน คืนนั้นเรานอนบ้านพี่เจน แล้วพอดึก ๆ มีคนมาเคาะประตูห้อง
แล้วพี่เจนไม่เปิด แล้วก็มีโทรศัพโทเข้ามาตอนแรกพี่เจนไม่รับ แต่สุดท้ายก็รับ แต่สิ่งที่พี่เจนบอกกับในสายไปคือ อยู่กับแฟน #คนที่มาเคาะเป็นใคร
แล้วก็ได้ยินเสียงรถมอไซด์ขับออกไป คือเราถามพี่เจนไปว่าใครหรอ พี่เขาก็บอกไม่ต้องรู้หรอก (คือเราคิดว่าคนนั้นก็คงจะเคยมานอนที่นี้บ่อย ๆ
ถึงเขาออกบ้านได้สบาย ... ) สุดท้ายเราก็หลับ เพราะตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรมาก
จนวันนึงเรามีโอกาสได้คบตกลงเป็นแฟนกับพี่เจน เราแฮปปี้มาก พี่เขาดูแล ใส่ใจ สนใจ พอคบกันไปสักพัก ก็เริ่มมีเรื่องขึ้นมาเรื่อย ๆ
เรื่องแรก แฟนเก่าพี่เขาที่บอกว่าไปเรียนต่อ ติดต่อกลับทางโทรศัพท์บ่อย ๆ แต่พี่เจนบอกว่า ปกติไม่ค่อยติดต่อมาแต่ไม่รู้ช่วงนี้ทำไมติดต่อมาบ่อย
พี่เขาคงเริ่มเห็นปฏิกิริยาของเราว่าเราไม่ชอบ คือเวลาที่แฟนเก่าพี่เขาโทมา เราก็จะเงียบ หรือไม่ก็เดินออกไปไกล ๆ หรือไม่ก็นั่งน่ามึน ๆ ไม่สนใจโลก
พักหลัง ๆ พี่เจนเลยไม่ค่อยรับสายของคนนั้น (ขอแทนชื่อว่าพี่เอส) จนวันนึงเราได้ไปกินเหล้ากับพี่เขาอีก แล้วพี่เขาไปเข้าห้องน้ำ
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น หรือเรียกสั้น ๆ ว่าเ-ือก เราหยิบโทสัพพี่เจนขึ้นมาดูอะไรหลาย ๆ อย่าง แล้วไปสะดุดอยู่ต้องข้อความของโทรศัพท์
คือพี่เอสส่งข้อความมาบอกว่ายังคิดถึง ยังรักพี่เจนอยู่ โทหาทำไมไม่รับ ... คือเราอ่านแล้วเราสั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูก
สุดท้ายพี่เจนออกห้องน้ำมา เราก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอตอนเช้าพี่เจนก็จับได้ว่าเราค้นโทรศัพท์พี่เขา เนื่องจากเราไปลบประวัติการเข้าดูออกหมด
พี่เจนก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก เจนก็ไม่ได้ตอบข้อความเอสกลับเลยหนิเห็นไหม (หลังจากนั้นโทศัพท์ก็โดนตั้งรหัสผ่านล็อคไม่ให้เห็นอีก 555)
เรื่องที่สอง ก่อนที่เราจะได้ทำงานที่โลตัสพี่เจนเคยคุยกับพี่คนนึง (แทนชื่อว่าที) มีอยู่คนนึงเราก็ไปทำงานปกติ แต่รู้สึกถึงรังสีอัมหิตมองมาแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนน้องที่ทำงานด้วยกันทักเราว่า พี่ทีมองพี่ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย พี่คนนี้ใช่ป่าวที่เคยคุยกับพี่เจน ... อ้าวววว = = สร้างศัตรูอีกแล้ววว
ก็เลยไปถามพี่เจนว่าเรื่องเป็นยังไง พี่เขาก็บอกนะว่าเคยคุยกับจริง ส่วนวันที่พี่ทีมองเรา คือตอนเช้าไปเจนทักไปบอกพี่ทีว่า เนี่ยคุยกับน้องคนนี้อยู่ จะเลิกคุยกับพี่ทีแล้ว ... (จ้าาาาาาาาาาาาาาาา ไปทำงานแปปเดียวมีศัตรูละ) แล้วอยู่ดี ๆ พี่ทีก็หายไป แล้วพี่เจนก็มาบอกว่าเขาลาออกไปแล้ว ได้งานทำใหม่
เราก็เลยงง อ่าววว
เรา : เจนทำพี่ทีลาออกหรอ ??
พี่เจน : ป่าว พี่เขาจะลาออกแต่แรกแล้ว เขาได้งานใหม่ ..
เรา : อ๋อ หรอ
แล้วเรื่องพี่ทีก็จบไป เราก็ใช้ชีวิตปกติไปทำงาน ไปกินข้าวกับพี่เจน งุ้งงิ้ง ๆ ตามประสาคนคุยกันใหม่ ๆ ระยะเวลาผ่านไปสักพัก คือที่โลตัสจะมีล็อคเกอร์ให้ พนง. เก็บของ แต่ช่วงนั้นมันเต็ม พี่เจนเลยบอกว่าให้มาใช้ของพี่เจนก่อน เราก็เลยโอเคตกลง เลยขอ กุญแจล็อคเกอร์พี่เจนมาก แล้วเรื่องที่สามก็เกิด
เรื่องที่สาม วันนึงเราเปิดเอาของในล็อคเกอร์แล้วมองไปเห็นสมุดโน๊ตเล่มนึง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นเดิม เราก็หยิบมาดู ในนั้นเป็นสิ่งที่พี่เจนเพ้อถึงใครสักคน แต่เราก็เดาไม่ออกว่าใคร ตอนแรกเราคิดว่าคงจะเพ้อถึงพี่เอสที่คบกันมา 3 ปี เพราะพี่เขาบอกว่ารักมาก แต่เราก้เปิดไปเรื่อย ๆ จนเจอ
ลายมือแปลก ๆ เขียนแทรกขึ้นมาระหว่างหน้ากระดาษ สรุปคือ พี่เจนมีคนคุยอีกคน (แทนชื่อว่าพี่เจ) ในนั้นมีชื่อพี่เจอยู่ ด้วยความสงสัยว่าเขาคือใคร
เราเลยถามพี่เจนว่า ในสโตร์นี้มีคนทอมชื่อเจรึป่าว พี่เจนบอกว่ามี ทำไมมีอะไรรึป่าว เราเลยบอกว่าป่าว แต่ในใจเราคิดนะว่าพี่เจเนี่ยคงเป็นคนที่คุยด้วยอีกคน
แต่เราก็คิดอีกแบบว่าคงไม่หรอกมั้ง พี่เจนรักพี่เอสมาก เพ้อหาบ่อย ๆ เต็มหน้าเฟต คงไม่มีอะไร (แต่ก็แอบเลิกคิดไม่ได้เก็บความสงสัยมาตลอด)
จนวันนึงเราไปส่งพี่เจนทำงานตอนเช้าเรายืนคุยกับพี่เจนทางเข้า แล้วพี่เจก็เดินมาพอดี แหม๊ะ ... จะบังเอิญไปป่ะ !! แต่ก็ไม่ได้อะไรนะ
ก็ให้พี่เจนเข้าไปทำงานตามปกติ พอเรากลับหอ สักพักพี่เจนโทมาบอกว่ามาหาหน่อย ไม่อยากทำงานแล้ว เราก็งงแล้วก้บอกว่าใจเย็น ๆ นะเดี๋ยวเราไปหา
พอเราไปหาพี่เจนก็เดินมา เราก็ถามว่า
เรา : เป็นอะไร ใจเย็น ๆ
พี่เจน : โมโหหงุดหงิด
เรา : ทำไม ??
พี่เจน : ก็วันนี้ต้องปรับสต๊อกสินค้า แล้วก็เจอเจมันกวน ไม่ยอมปรับสต๊อคให้ (คือการปรับสต๊อคสินค้าต้องให้พนง.แผนก SC ปรับ ) #คือตรงนี้ เจ้าของกระทู้ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เข้าใจ TT เอาเป็นว่า ประมาณว่า เจมันพูดกวน ไม่ยอมปรับให้แล้วก็ถามวนไปวนมา ก็เลยทะเลาะกันในโลตัส เกือบตีกัน
แต่ดีมีคนมาห้ามไว้ทัน
เรา : อ่าว ถามอะไรหน่อย เจนไม่เคยคุยกับพี่เจหรอ (ใช่เวลาถามไม๊ !! แต่อยากรู้อ่ะ)
พี่เจน : ก็บอกไปแล้วว่าไม่เคยคุย แค่เพื่อนร่วมงาน ทำไมจะต้องให้คุยกับทอมทุกคนในสโตร์เลยใช่ไม๊ !!
เรา : ป่าว เราแค่ถามดู เราสงสัยเราก็เลยถาม
พี่เจน : มีอะไรอีกไม๊ที่สงสัย มีอะไรอีก ข้องใจอะไรอีก (เสียงเหวี่ยง ๆ หน้าดุ ๆ โมโห ๆ)
เรา : ป่าว ไม่มี ใจเย็น ๆ นะ ไปคุยกับพี่เจดี ๆ จะได้ทำงานกันได้สะดวก อย่าไปมีปันหากัน
(ลืมแล้วว่าอะไรต่อ แต่หลังจากนั้นพี่เจนก็ไปทำงานปกติ แต่เราก็สงสัยเรื่องพี่เจอยู่ดี คือมันเป็นเซ็นต์อ่ะ)
จนวันนี้ เราอยู่ห้องพี่เจนคนเดียว คือเรามานอนบ้านพี่เขา ปกติเราอยู่หอ ... ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นเคย เราก้เดินดูอะไรไปเรื่อย ๆ จนเจอ
เมมเมอลี่ 1 อัน ความจำ 4 GB ด้วยความเ-ือกเช่นเคย เราก็เลยจับมันมาเปิดในคอม คือแบบเห้ยยยย เมม 4 จิกเต็มมมม มีแต่รูป
เราไม่รอช้า เปิดเลยค่าาา ผ่างงงงง
รูปพี่เจนกับพี่เอส รูปพี่เจนกับพี่ที และที่สำคัญ รูปพี่เจนกับพี่เจ คือประเด็นมันอยู่ที่พี่เจ
คนอื่นเขายอมพูดความจริง แต่นี่อะไร โกหกทำไมมมมมม เขาไปไหนต่อไหนด้วยกันตั้งมากมาย รูปนี่หวานมากกกกกกกกกกกก
โกหกเราทำไมว่าไม่เคยคุย แค่เพื่อนร่วมงาน เราอุตส่าเชื่อใจเขา ทำไมทำแบบนี้ !! ไหนคนที่บอกว่ารักพี่เอสมาก รักมากแล้วนี่เลิกกับพี่เอสแปปเดียว
คนคุยกี่คนนนนนนนนนนนนนน เห้ยยยยย เรามีคำถามมากมายในหัว เราเห็นเราสั่นไปหมด แล้วมีอีกอย่างนึงคือ พี่เจนจะทำอะไรแบบเดิม ๆ ซ้ำ ๆ
ไปกับคนใหม่ในที่เดิม ๆ ทำแบบเดิม ใช้คำพูดตัวอักษรในการเซฟรูปแบบเดิม ... คือแบบ เอิ่บบบบบ
เข้าใจเราป่ะ เธอเข้าใจเราป่ะ
แล้วนี้แบบคือเราเป็นเด็กต่างจังหวัด มาเรียนที่เชียงใหม่ เรากำลังจะจบ แล้วถ้าเราจบ กลับบ้านไปหางานทำ พี่เจนเขาจะไม่ทำแบบ
คุยกับคนอื่นขณะคบกับเราหรอ คืออออออออออออออออออออออออ เอาไงกันดีหละกับหัวใจ เอาไงกันดีหละกับความรัก !!
คือเราก็งงว่าเรามาตั้งอะไร 555 แต่เราอยากระบายยยยยย คือตอนนี้พี่เขายังไม่รู้ว่าเรารู้ความจริงแล้ว แต่เราเกลียดคนโกหกมาก
ตอนนี้เราสับสนมากว่าเราจะบอกพี่เขาดีไม๊ว่าเรารู้แล้ว แล้วเราจะโดนด่าไม๊ ว่าไปยุ่งของ ๆ เขา แต่ถ้าเราไม่ยุ่งเราก็ไม่รู้ เราก็เป็นควายต่อไปสินะ ๆ ๆ ๆ
ใครก็ได้ช่วยหาทางออกให้เราที
ความลับไม่มีในโลก
แต่ตอนนี้ลองมาตั้งเพื่ออยากปรึกษา อยากระบาย อยากพูดออกไป
เรื่องมันมีอยู่ว่า ... ช่วงระยะเวลา 2-3 เดือนที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสไปทำงานที่เทสโก้โลตัสแห่งหนึ่ง
แล้วเราก็ได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง(ขอแทนชื่อว่าเจน) พี่เจนเขาเป็นหัวหน้าแผนกที่เราทำอยู่ ขอเล่าแบบย่อ ๆ เลยนะ
เราทำงานได้สักพักก็เริ่มคุยกับพี่เจน เริ่มทำความรู้จัก ทักทาย ชวนคุยบ่อย ๆ หาเรื่องกวนให้ได้คุย ง่าย ๆ ก็คือเราจีบเขานั้นแหละ
แต่เหตุมันมีอยู่ว่า พี่เจนเคยเล่าเรื่องแฟนเก่าคนนึงให้ฟังว่าพี่รักมาก คบกันมา 3 ปี แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกกันเพียงเพราะทอมคนนั้นต้องไปเรียนต่อแล้วย้ายไปเรียนที่จังหวัดอื่น (คือตอนแรกทอมคนนั้นก็ทำงานที่เดียวกับพี่เจนแต่คนละแผนก) เราฟังพี่เจนเล่าอะไรหลาย ๆ เรื่อง แล้วเรารู้สึกสงสารมาก เราไม่คิดว่าคน ๆ นึงจะรอใครได้นานขนาดนี้ ตอนช่วงที่พี่เจนคบกับพี่ทอมคนนั้นแล้วพี่เขาย้ายไปเรียนต่อ พี่ทอมเขาขาดการติดต่อไป 2-3 เดือน
พี่เจนก็คิดว่าเขาคงเรียนหนัก ไม่ค่อยมีเวลา ... #คนเราจะรอได้ขนาดนี้เลยหรอ จนเราแบบมุ่งมั่นที่จะจีบพี่เจนมาก เพราะรู้สึกอยากดูแลพี่เจน
ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน เรารู้สึกเป็นห่วงคน ๆ นี้มากแบบแปลก ๆ จนวันนึงเรามีโอกาสได้มากินเหล้ากับพี่เจนที่บ้านพร้อมกับพี่ที่ทำงานด้วยกันอีก 1 คน
เรากินเหล้ากันเสร็จก็แยกย้าย เราไปส่งพี่อีกคนที่บ้าน แล้วก็แวะกลับมาหาพี่เจน คืนนั้นเรานอนบ้านพี่เจน แล้วพอดึก ๆ มีคนมาเคาะประตูห้อง
แล้วพี่เจนไม่เปิด แล้วก็มีโทรศัพโทเข้ามาตอนแรกพี่เจนไม่รับ แต่สุดท้ายก็รับ แต่สิ่งที่พี่เจนบอกกับในสายไปคือ อยู่กับแฟน #คนที่มาเคาะเป็นใคร
แล้วก็ได้ยินเสียงรถมอไซด์ขับออกไป คือเราถามพี่เจนไปว่าใครหรอ พี่เขาก็บอกไม่ต้องรู้หรอก (คือเราคิดว่าคนนั้นก็คงจะเคยมานอนที่นี้บ่อย ๆ
ถึงเขาออกบ้านได้สบาย ... ) สุดท้ายเราก็หลับ เพราะตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรมาก
จนวันนึงเรามีโอกาสได้คบตกลงเป็นแฟนกับพี่เจน เราแฮปปี้มาก พี่เขาดูแล ใส่ใจ สนใจ พอคบกันไปสักพัก ก็เริ่มมีเรื่องขึ้นมาเรื่อย ๆ
เรื่องแรก แฟนเก่าพี่เขาที่บอกว่าไปเรียนต่อ ติดต่อกลับทางโทรศัพท์บ่อย ๆ แต่พี่เจนบอกว่า ปกติไม่ค่อยติดต่อมาแต่ไม่รู้ช่วงนี้ทำไมติดต่อมาบ่อย
พี่เขาคงเริ่มเห็นปฏิกิริยาของเราว่าเราไม่ชอบ คือเวลาที่แฟนเก่าพี่เขาโทมา เราก็จะเงียบ หรือไม่ก็เดินออกไปไกล ๆ หรือไม่ก็นั่งน่ามึน ๆ ไม่สนใจโลก
พักหลัง ๆ พี่เจนเลยไม่ค่อยรับสายของคนนั้น (ขอแทนชื่อว่าพี่เอส) จนวันนึงเราได้ไปกินเหล้ากับพี่เขาอีก แล้วพี่เขาไปเข้าห้องน้ำ
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น หรือเรียกสั้น ๆ ว่าเ-ือก เราหยิบโทสัพพี่เจนขึ้นมาดูอะไรหลาย ๆ อย่าง แล้วไปสะดุดอยู่ต้องข้อความของโทรศัพท์
คือพี่เอสส่งข้อความมาบอกว่ายังคิดถึง ยังรักพี่เจนอยู่ โทหาทำไมไม่รับ ... คือเราอ่านแล้วเราสั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูก
สุดท้ายพี่เจนออกห้องน้ำมา เราก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอตอนเช้าพี่เจนก็จับได้ว่าเราค้นโทรศัพท์พี่เขา เนื่องจากเราไปลบประวัติการเข้าดูออกหมด
พี่เจนก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก เจนก็ไม่ได้ตอบข้อความเอสกลับเลยหนิเห็นไหม (หลังจากนั้นโทศัพท์ก็โดนตั้งรหัสผ่านล็อคไม่ให้เห็นอีก 555)
เรื่องที่สอง ก่อนที่เราจะได้ทำงานที่โลตัสพี่เจนเคยคุยกับพี่คนนึง (แทนชื่อว่าที) มีอยู่คนนึงเราก็ไปทำงานปกติ แต่รู้สึกถึงรังสีอัมหิตมองมาแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนน้องที่ทำงานด้วยกันทักเราว่า พี่ทีมองพี่ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย พี่คนนี้ใช่ป่าวที่เคยคุยกับพี่เจน ... อ้าวววว = = สร้างศัตรูอีกแล้ววว
ก็เลยไปถามพี่เจนว่าเรื่องเป็นยังไง พี่เขาก็บอกนะว่าเคยคุยกับจริง ส่วนวันที่พี่ทีมองเรา คือตอนเช้าไปเจนทักไปบอกพี่ทีว่า เนี่ยคุยกับน้องคนนี้อยู่ จะเลิกคุยกับพี่ทีแล้ว ... (จ้าาาาาาาาาาาาาาาา ไปทำงานแปปเดียวมีศัตรูละ) แล้วอยู่ดี ๆ พี่ทีก็หายไป แล้วพี่เจนก็มาบอกว่าเขาลาออกไปแล้ว ได้งานทำใหม่
เราก็เลยงง อ่าววว
เรา : เจนทำพี่ทีลาออกหรอ ??
พี่เจน : ป่าว พี่เขาจะลาออกแต่แรกแล้ว เขาได้งานใหม่ ..
เรา : อ๋อ หรอ
แล้วเรื่องพี่ทีก็จบไป เราก็ใช้ชีวิตปกติไปทำงาน ไปกินข้าวกับพี่เจน งุ้งงิ้ง ๆ ตามประสาคนคุยกันใหม่ ๆ ระยะเวลาผ่านไปสักพัก คือที่โลตัสจะมีล็อคเกอร์ให้ พนง. เก็บของ แต่ช่วงนั้นมันเต็ม พี่เจนเลยบอกว่าให้มาใช้ของพี่เจนก่อน เราก็เลยโอเคตกลง เลยขอ กุญแจล็อคเกอร์พี่เจนมาก แล้วเรื่องที่สามก็เกิด
เรื่องที่สาม วันนึงเราเปิดเอาของในล็อคเกอร์แล้วมองไปเห็นสมุดโน๊ตเล่มนึง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นเดิม เราก็หยิบมาดู ในนั้นเป็นสิ่งที่พี่เจนเพ้อถึงใครสักคน แต่เราก็เดาไม่ออกว่าใคร ตอนแรกเราคิดว่าคงจะเพ้อถึงพี่เอสที่คบกันมา 3 ปี เพราะพี่เขาบอกว่ารักมาก แต่เราก้เปิดไปเรื่อย ๆ จนเจอ
ลายมือแปลก ๆ เขียนแทรกขึ้นมาระหว่างหน้ากระดาษ สรุปคือ พี่เจนมีคนคุยอีกคน (แทนชื่อว่าพี่เจ) ในนั้นมีชื่อพี่เจอยู่ ด้วยความสงสัยว่าเขาคือใคร
เราเลยถามพี่เจนว่า ในสโตร์นี้มีคนทอมชื่อเจรึป่าว พี่เจนบอกว่ามี ทำไมมีอะไรรึป่าว เราเลยบอกว่าป่าว แต่ในใจเราคิดนะว่าพี่เจเนี่ยคงเป็นคนที่คุยด้วยอีกคน
แต่เราก็คิดอีกแบบว่าคงไม่หรอกมั้ง พี่เจนรักพี่เอสมาก เพ้อหาบ่อย ๆ เต็มหน้าเฟต คงไม่มีอะไร (แต่ก็แอบเลิกคิดไม่ได้เก็บความสงสัยมาตลอด)
จนวันนึงเราไปส่งพี่เจนทำงานตอนเช้าเรายืนคุยกับพี่เจนทางเข้า แล้วพี่เจก็เดินมาพอดี แหม๊ะ ... จะบังเอิญไปป่ะ !! แต่ก็ไม่ได้อะไรนะ
ก็ให้พี่เจนเข้าไปทำงานตามปกติ พอเรากลับหอ สักพักพี่เจนโทมาบอกว่ามาหาหน่อย ไม่อยากทำงานแล้ว เราก็งงแล้วก้บอกว่าใจเย็น ๆ นะเดี๋ยวเราไปหา
พอเราไปหาพี่เจนก็เดินมา เราก็ถามว่า
เรา : เป็นอะไร ใจเย็น ๆ
พี่เจน : โมโหหงุดหงิด
เรา : ทำไม ??
พี่เจน : ก็วันนี้ต้องปรับสต๊อกสินค้า แล้วก็เจอเจมันกวน ไม่ยอมปรับสต๊อคให้ (คือการปรับสต๊อคสินค้าต้องให้พนง.แผนก SC ปรับ ) #คือตรงนี้ เจ้าของกระทู้ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เข้าใจ TT เอาเป็นว่า ประมาณว่า เจมันพูดกวน ไม่ยอมปรับให้แล้วก็ถามวนไปวนมา ก็เลยทะเลาะกันในโลตัส เกือบตีกัน
แต่ดีมีคนมาห้ามไว้ทัน
เรา : อ่าว ถามอะไรหน่อย เจนไม่เคยคุยกับพี่เจหรอ (ใช่เวลาถามไม๊ !! แต่อยากรู้อ่ะ)
พี่เจน : ก็บอกไปแล้วว่าไม่เคยคุย แค่เพื่อนร่วมงาน ทำไมจะต้องให้คุยกับทอมทุกคนในสโตร์เลยใช่ไม๊ !!
เรา : ป่าว เราแค่ถามดู เราสงสัยเราก็เลยถาม
พี่เจน : มีอะไรอีกไม๊ที่สงสัย มีอะไรอีก ข้องใจอะไรอีก (เสียงเหวี่ยง ๆ หน้าดุ ๆ โมโห ๆ)
เรา : ป่าว ไม่มี ใจเย็น ๆ นะ ไปคุยกับพี่เจดี ๆ จะได้ทำงานกันได้สะดวก อย่าไปมีปันหากัน
(ลืมแล้วว่าอะไรต่อ แต่หลังจากนั้นพี่เจนก็ไปทำงานปกติ แต่เราก็สงสัยเรื่องพี่เจอยู่ดี คือมันเป็นเซ็นต์อ่ะ)
จนวันนี้ เราอยู่ห้องพี่เจนคนเดียว คือเรามานอนบ้านพี่เขา ปกติเราอยู่หอ ... ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นเคย เราก้เดินดูอะไรไปเรื่อย ๆ จนเจอ
เมมเมอลี่ 1 อัน ความจำ 4 GB ด้วยความเ-ือกเช่นเคย เราก็เลยจับมันมาเปิดในคอม คือแบบเห้ยยยย เมม 4 จิกเต็มมมม มีแต่รูป
เราไม่รอช้า เปิดเลยค่าาา ผ่างงงงง
คนอื่นเขายอมพูดความจริง แต่นี่อะไร โกหกทำไมมมมมม เขาไปไหนต่อไหนด้วยกันตั้งมากมาย รูปนี่หวานมากกกกกกกกกกกก
โกหกเราทำไมว่าไม่เคยคุย แค่เพื่อนร่วมงาน เราอุตส่าเชื่อใจเขา ทำไมทำแบบนี้ !! ไหนคนที่บอกว่ารักพี่เอสมาก รักมากแล้วนี่เลิกกับพี่เอสแปปเดียว
คนคุยกี่คนนนนนนนนนนนนนน เห้ยยยยย เรามีคำถามมากมายในหัว เราเห็นเราสั่นไปหมด แล้วมีอีกอย่างนึงคือ พี่เจนจะทำอะไรแบบเดิม ๆ ซ้ำ ๆ
ไปกับคนใหม่ในที่เดิม ๆ ทำแบบเดิม ใช้คำพูดตัวอักษรในการเซฟรูปแบบเดิม ... คือแบบ เอิ่บบบบบ
แล้วนี้แบบคือเราเป็นเด็กต่างจังหวัด มาเรียนที่เชียงใหม่ เรากำลังจะจบ แล้วถ้าเราจบ กลับบ้านไปหางานทำ พี่เจนเขาจะไม่ทำแบบ
คุยกับคนอื่นขณะคบกับเราหรอ คืออออออออออออออออออออออออ เอาไงกันดีหละกับหัวใจ เอาไงกันดีหละกับความรัก !!
คือเราก็งงว่าเรามาตั้งอะไร 555 แต่เราอยากระบายยยยยย คือตอนนี้พี่เขายังไม่รู้ว่าเรารู้ความจริงแล้ว แต่เราเกลียดคนโกหกมาก
ตอนนี้เราสับสนมากว่าเราจะบอกพี่เขาดีไม๊ว่าเรารู้แล้ว แล้วเราจะโดนด่าไม๊ ว่าไปยุ่งของ ๆ เขา แต่ถ้าเราไม่ยุ่งเราก็ไม่รู้ เราก็เป็นควายต่อไปสินะ ๆ ๆ ๆ
ใครก็ได้ช่วยหาทางออกให้เราที