ใครๆอาจจะเคยได้ยินเรื่องราวต่างๆจากมหาลัย'แห่งนี้มาบ้างแล้ว เราเองก็เคยได้ยินเรื่องพวกนี้ในรั้วแห่งนี้มาเหมือนกันค่ะ จริงๆก็ไม่เชื่อทุกเรื่องที่เขาเล่าว่า กันมาหรอกนะคะ จนกระทั่งเจอกับตัวเอง...
เริ่มเรื่องแรกเลย 'ตึกอักษร'
เราเรียนที่มหาลัย'แห่งนี้แหละค่ะ รหัส 56 เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณปีที่แล้ว แต่เดือนอะไรนั้นจำไม่ได้แล้ว
เด็กมหาลัยอะเนอะ รู้ๆกันอยู่กินดึกนอนดึก เราเองก็เช่นกัน ใช่ค่ะ เราหิว
เวลาประมาณ 5 ทุ่ม เรากับแฟนก็ชวนออกมาหาไรกินกัน แต่แฟนเราขอกดเงินก่อน เราก็เลยบอกที่ตึกอักษรมีตู้ธนาคารสีฟ้าอยู่ ไปกดที่นั้นแหละใกล้ดี ถ้าปกติมันจะมืดๆน่ากลัวๆ เราคงไม่กล้ามากดเงินที่นี่แน่ แต่วันนั้นเราเห็นมีคนซ้อมเต้นอยู่2คนที่หน้าตึกค่ะ แฟนเราจอดมอไซต์ไว้ที่หน้าตึกติดกับบันไดขึ้น แล้วต้นไม้ก็เยอะมาก ส่วนตู้ATMสีฟ้าก็ต้องเดินเข้าไปอีกหน่อย(เราอาจอธิบายไม่เก่ง)
เราขี้เกียจเดิน เลยบอกนั่งรอบนรถเนี่ยแหละ
ต้องบอกก่อนว่า ตอนแฟนเราขับรถเข้ามาในบริเวณหน้าตึกนี้ จะได้ยินเสียงเหมือนฝนตก เปาะ แปะ ๆ ตลอดเลย
แต่ฝนไม่ได้ตกนะ ตอนแรกเราคิดว่า อาจเป็น ผลอะไรเล็กๆจากต้นไม้ แบบลมพัดแล้วล่วงลงมางี้
กลับมาตอนที่เรานั่งรอบนรถมอเตอร์ไซต์ เราก็ยังคงได้ยินเหมือนอะไรตกลงมาอยู่ เปาะ แปะๆ เราก็ก้มมองที่พื้น ก็ไม่เห็นอะไร แต่ได้ยินตลอด เหมือนฝนตกใส่ใบไม้ถี่ๆ สักพักมันตกมาที่หัวเราแล้วกลิ้ง คือเราจับที่ตกลงหัวไม่ทัน เราก็ไม่อะไร แต่เงยหน้าขึ้นไปมอง เราเห็นเป็นขาคนแต่แค่แว้บเดียวเราก็ก้มหน้าลงมา ก็กลัวแหละแต่ไม่แน่ใจเพราะมองไม่ทันชัดดี เราตะโกนเรียกแฟนให้เร็วๆ แฟนก็บอกว่าตู้มันช้า แล้วไอ้เม็ดอะไรสักอย่างตกลงมาที่ขาเราอีก เราสาบานเลย คือรู้สึกว่าเหมือนมีเม็ดอะไรสักอย่างกลิ้งค่อยๆหล่นลงพื้นไป แต่เรามองยังไงๆก็ไม่มีอะไร แต่รู้สึกว่ากลิ้งหล่นจากขาลงพื้นแน่ๆ เราเลยตัดสินใจมองขึ้นไปอีกรอบ เราเห็นเป็นขาคนนั่งอยู่บนนั้นจริงๆ แบบมองนานเลยแหละ(เป็นลักษณะเหมือนนั่งห้อยขา หัวเข่าชิดติดกัน เห็นแค่ส่วนเข่าลงมาจรดปลายเท้า คิดว่าขาผู้หญิงเพราะเนียนไม่มีขนขา) เราตกใจมาก โดดลงจากรถ พยายามทำเหมือนไม่กลัว ไม่เห็น กลัวเผลอไปทักแล้วเขาตาม แล้วเราก็ตะโกนเรียกแฟนอีก แฟนก็บอกว่าตู้มันยังไม่คืนบัตร แต่ตอนนั้นเราจะร้องไห้แล้ว ไม่เคยเจอที่ชัดขนาดนี้ พอแฟนเราเดินมา ก็ถามว่าเป็นไร เราพูดแค่ว่า ไปเถอะ เร็วๆๆๆๆ แฟนก็เงยมองข้างบน(นางมาบอกทีหลังว่าไม่เห็นอะไร)
พอออกมาจากรั้วมหาลัย' เราก็เล่าให้ฟัง เสียงตัวเราเองสั่นมาก น้ำตาก็ไหล กลัวมากจริงๆ ขนหัวลุก ขนลุกไปหมด เรารีบโทรเล่าให้แม่ฟังเพราะกลัวโดนตาม แม่เราก็บอกว่าเขาไม่ตามหรอก เพราะที่นั้นคงเป็นที่ของเขา เราเองที่เข้าไปเอง ฟังแล้วก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย ตอนนั้นไม่หิวแล้วอยากกลับห้องอย่างเดียว พยายามใจเย็นมากๆ แต่ใจโคตรสั่น พอโอเคแล้วก็เล่าให้เพื่อนฟัง
แต่เราไม่ได้ไปทำบุญให้นะ เพราะเรากลัวเขามาขอ เราเคยเจอแบบนั้นไง แล้วก็ไม่ไป ตึกอักษร ตอนกลางคืนอีกเลย หลอนจนถึงทุกวันนี้ 😭😭😭😭
ป.ล. เดี๋ยวจะมาเล่าเรื่องต่อไป เกี่ยวกับหอพักแถวนี้ให้ได้อ่านอีก เอาแค่ที่เจอกับตัวเองล้วนๆพอ
เรื่องจริงที่เขาเล่าว่า... ถ้าไม่เจอเองคงคิดว่าเป็นแค่เรื่องเล่ารั้วมหาลัย ใน นครปฐม
เริ่มเรื่องแรกเลย 'ตึกอักษร'
เราเรียนที่มหาลัย'แห่งนี้แหละค่ะ รหัส 56 เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณปีที่แล้ว แต่เดือนอะไรนั้นจำไม่ได้แล้ว
เด็กมหาลัยอะเนอะ รู้ๆกันอยู่กินดึกนอนดึก เราเองก็เช่นกัน ใช่ค่ะ เราหิว
เวลาประมาณ 5 ทุ่ม เรากับแฟนก็ชวนออกมาหาไรกินกัน แต่แฟนเราขอกดเงินก่อน เราก็เลยบอกที่ตึกอักษรมีตู้ธนาคารสีฟ้าอยู่ ไปกดที่นั้นแหละใกล้ดี ถ้าปกติมันจะมืดๆน่ากลัวๆ เราคงไม่กล้ามากดเงินที่นี่แน่ แต่วันนั้นเราเห็นมีคนซ้อมเต้นอยู่2คนที่หน้าตึกค่ะ แฟนเราจอดมอไซต์ไว้ที่หน้าตึกติดกับบันไดขึ้น แล้วต้นไม้ก็เยอะมาก ส่วนตู้ATMสีฟ้าก็ต้องเดินเข้าไปอีกหน่อย(เราอาจอธิบายไม่เก่ง)
เราขี้เกียจเดิน เลยบอกนั่งรอบนรถเนี่ยแหละ
ต้องบอกก่อนว่า ตอนแฟนเราขับรถเข้ามาในบริเวณหน้าตึกนี้ จะได้ยินเสียงเหมือนฝนตก เปาะ แปะ ๆ ตลอดเลย
แต่ฝนไม่ได้ตกนะ ตอนแรกเราคิดว่า อาจเป็น ผลอะไรเล็กๆจากต้นไม้ แบบลมพัดแล้วล่วงลงมางี้
กลับมาตอนที่เรานั่งรอบนรถมอเตอร์ไซต์ เราก็ยังคงได้ยินเหมือนอะไรตกลงมาอยู่ เปาะ แปะๆ เราก็ก้มมองที่พื้น ก็ไม่เห็นอะไร แต่ได้ยินตลอด เหมือนฝนตกใส่ใบไม้ถี่ๆ สักพักมันตกมาที่หัวเราแล้วกลิ้ง คือเราจับที่ตกลงหัวไม่ทัน เราก็ไม่อะไร แต่เงยหน้าขึ้นไปมอง เราเห็นเป็นขาคนแต่แค่แว้บเดียวเราก็ก้มหน้าลงมา ก็กลัวแหละแต่ไม่แน่ใจเพราะมองไม่ทันชัดดี เราตะโกนเรียกแฟนให้เร็วๆ แฟนก็บอกว่าตู้มันช้า แล้วไอ้เม็ดอะไรสักอย่างตกลงมาที่ขาเราอีก เราสาบานเลย คือรู้สึกว่าเหมือนมีเม็ดอะไรสักอย่างกลิ้งค่อยๆหล่นลงพื้นไป แต่เรามองยังไงๆก็ไม่มีอะไร แต่รู้สึกว่ากลิ้งหล่นจากขาลงพื้นแน่ๆ เราเลยตัดสินใจมองขึ้นไปอีกรอบ เราเห็นเป็นขาคนนั่งอยู่บนนั้นจริงๆ แบบมองนานเลยแหละ(เป็นลักษณะเหมือนนั่งห้อยขา หัวเข่าชิดติดกัน เห็นแค่ส่วนเข่าลงมาจรดปลายเท้า คิดว่าขาผู้หญิงเพราะเนียนไม่มีขนขา) เราตกใจมาก โดดลงจากรถ พยายามทำเหมือนไม่กลัว ไม่เห็น กลัวเผลอไปทักแล้วเขาตาม แล้วเราก็ตะโกนเรียกแฟนอีก แฟนก็บอกว่าตู้มันยังไม่คืนบัตร แต่ตอนนั้นเราจะร้องไห้แล้ว ไม่เคยเจอที่ชัดขนาดนี้ พอแฟนเราเดินมา ก็ถามว่าเป็นไร เราพูดแค่ว่า ไปเถอะ เร็วๆๆๆๆ แฟนก็เงยมองข้างบน(นางมาบอกทีหลังว่าไม่เห็นอะไร)
พอออกมาจากรั้วมหาลัย' เราก็เล่าให้ฟัง เสียงตัวเราเองสั่นมาก น้ำตาก็ไหล กลัวมากจริงๆ ขนหัวลุก ขนลุกไปหมด เรารีบโทรเล่าให้แม่ฟังเพราะกลัวโดนตาม แม่เราก็บอกว่าเขาไม่ตามหรอก เพราะที่นั้นคงเป็นที่ของเขา เราเองที่เข้าไปเอง ฟังแล้วก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย ตอนนั้นไม่หิวแล้วอยากกลับห้องอย่างเดียว พยายามใจเย็นมากๆ แต่ใจโคตรสั่น พอโอเคแล้วก็เล่าให้เพื่อนฟัง
แต่เราไม่ได้ไปทำบุญให้นะ เพราะเรากลัวเขามาขอ เราเคยเจอแบบนั้นไง แล้วก็ไม่ไป ตึกอักษร ตอนกลางคืนอีกเลย หลอนจนถึงทุกวันนี้ 😭😭😭😭
ป.ล. เดี๋ยวจะมาเล่าเรื่องต่อไป เกี่ยวกับหอพักแถวนี้ให้ได้อ่านอีก เอาแค่ที่เจอกับตัวเองล้วนๆพอ