จากหนุ่มBadboyกลายเป็นผู้ชายอบอุ่น

สวัสดีค่ะเราจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับความรักของเราให้ฟังเราตั้งเป็นกระทู้คำถามนะเพราะเราขกแสดงตัวตนที่ต้องใช้บัตรปชช เราพึ่งเริ่มเขียนพันทิปเป็นครั้งแรกถ้าผิดพลาดยังไงเราก็ขอโทษด้วยนะ เราจะแทนตัวเองว่าพรีมละกัน เมื่อเดือนมีนาคม2557เราได้เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่โรงเรียนซึ่งเป็นวันเปิดเทอมของเราวันแรก เราจะแทนชื่อพี่เขาว่า เอิร์ธละกันนะ พี่เขาเป็นคนนี้ขี้เก็กมาก ดูหยิ่งๆตอนแรกที่เราเจอพี่เขาเราไม่ค่อยชอบเขาเลยเหละเขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากคนหนึงในโรงเรียน พี่เขาตัวสูงดั้งโด่ง ดัดฟัน ผิวขาวออร่ามาก พี่เขาชอบใส่นาฬิกาสีแดง พี่เอิร์ธจะอยู่ในกลุ่มแบดบอยของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ชอบมีเรื่องชกต่อย ชอบหนีเรียนบ้าง บางวันก็ไม่เข้าโรงเรียนเลย เอ่อเราลืมบอกไปเลยว่าพี่เอิร์ธขับบิ๊กไบค์นะพี่เขาถือว่ามีฐานะพอสมควร เรารู้จักพี่เอิร์ธตอนที่มีกิจกรรมโรงเรียน เราจำได้ว่าวันนั้นมีงานประจำปีที่โรงเรียนเรานั่งช่วยเพื่อนขายของเพื่อหาทุนช่วยเด็กบนดอยกันกลุ่มเพื่อนๆเราก็จะทำบราวนี่มาขายกัน ซึ่งวันนั้นเป็นวันที่ทำให้เรารู้สึกได้ว่าเราชอบพี่เขาเป็นวันแรกเหตุเกิดเพราะความซื่อบื่อของเราเองเหละ เพื่อนเราใช้ให้เราเดินไปเอาของบนห้องเรียนให้ซึ่งวันนั้นอาคารเรียนจะไม่มีใครอยู่สักคนเพราะเขาก็ลงมาช่วยงานกันหมดเราก็เดินขึ้นไปบนห้องเพื่อเอาของแต่ก่อนที่เราจะถึงห้องเรียนเรา เราได้กลิ่นบุหรี่ลอยมาจากห้องน้ำหญิงเราเลยเดินไปดูเรารู้สึกกลัวนิดๆพอเราเดินไปถึงหน้าห้องน้ำเราตกใจมากพราะเราเจอรุ่นพี่ผู้ชาย2คนกำลังนั่งดูดบุหรี่กัน ใช่ค่ะหนึ่งในนั้นคือพี่เอิร์ธค่ะเราเจอพี่เขาตอนนั้นเรารู้สึกอายแบบบอกไม่ถูก อยู่ดีๆพี่เอิร์ธก็เดินเข้ามาใกล้เรามากพี่เขาก็ถามเราว่า
E:น้องชื่ออะไรครับ น้องขึ้นมาทำไมเขาไม่ให้ขึ้นอาคารเรียนแล้วไม่ใช่หรอ
P:อ่อชื่อพรีมค่ะ พอดีพรีมขึ้นมาเอาของให้เพื่อนค่ะพอได้กลิ่นบุหรี่ก็เลยเดินมาดู
E:เมื่อกี้พรีมเห็นพวกพี่ดูดบุหรี่กันใช่ป่ะอย่าบอกครูนะพี่ขอร้อง (พี่เอิร์ธทำท่าอ้อนวอนเรามากพี่เขายิ้มพร้อมกับยกมือขอร้องเราตอนนั้นเรายอมรับเลยว่าเรารู้สึกดีมาก ทั้งหน้าตาที่หล่อและรอยยิ้มที่อ่อนหวานของพี่เขา)
P:พรีมไม่บอกหรอกพรีมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้วไม่ต้องห่วงค่ะ
E:ขอบคุณนะครับน้องพรีม(พูดพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนหวานของพี่เขา) เดี๋ยวพี่กับเพื่อนจะไปช่วยถือของนะแทนคำขอบคุณ
P:ไม่เป็นไรเดี๋ยวพรีมถือเองก็ได้เกรงใจพวกพี่
E:ไม่เป็นไรแค่นี้เองพี่ช่วยได้
พอพี่เขาพูดจบพี่เขาก็เดินไปคุยกับเพื่อนสักพักพี่เขาก็เดินมาช่วยเราถือของที่ห้องเรียนของเราเอ่อเราลืมบอกไปเลยว่าเราอยู่ม.4 ส่วนพี่เอิร์ธอยู่ม.6 พี่เอิร์ธถือของให้เราหมดเลยพี่เขาบอกว่าเดี๋ยวพี่เขาถือเองกลัวเราจะยกไม่ไหว พอถือมาถึงที่ซุ้มขายของพี่เขาก็วางบนโต๊ะ
P:ขอบคุณนะค่ะพี่เอิร์ธ
E:ไม่เป็นไรแค่นี้เองสบายมาก
ก่อนพี่เขาจะเดินไปพี่เขาก็โบกมือบายบ้ายเราพร้อมกับยิ้มให้เราเหมือนตอนอยู่ที่ห้องน้ำ ตอนนั้นเรารู้สึกดีมากแบบบอกไม่ถูกเรารู้สึกได้ว่าเราเริ่มชอบพี่เขาเราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเราชอบคนแบบนั้นไปได้ไง ทั้งเกเร ชอบเที่ยวชอบหนีเรียนชอบมีเรื่องชกต่อย แต่พี่เขาก็ยังมีมุมน่ารักอยู่นะ ยิ้ม หลังจากกิจกรรมวันนั้นเสร็จเราก็เริ่มถามเรื่องเกี่ยวกับพี่เอิร์ธกับเพื่อนเรา เรานั่งหาเฟสพี่เขาจนสุดท้ายเราก็เจอ เราไม่รอช้าเลยรีบกดแอดเฟรนพี่เขาทันทีพอผ่านไปสัก10นาทีพี่เขาก็รับแอดเรารู้สึกตกใจมากเพราะเพื่อนเราเคยแอดพี่เขาไปแต่พี่เขาก็ไม่รับ แต่ที่น่าตกใจกว่านั้นคือพี่เขาทักเรามาค่ะเราหัวใจเต้นแรงมากหน้าตาก็แดงไปหมดไม่รู้ทำไมเหมือนกันเราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนจะว่าพี่เขาเป็นคนแรกเลยก็ว่าได้ที่เรารู้สึกแบบนี้
E:สวัสดีครับใช่น้องพรีมรึเปล่า
P:ใช่ๆพรีมเองค่ะพี่เอิร์ธทักมามีไรป่าวหรือว่ายังกลัวว่าพรีมจะเอาเรื่องนั้นไปบอกครู555
E:บ้า เรื่องนั้นพี่ลืมไปหมดแล้ว พี่เห็นพรีมแอดมาพี่เลยทักไปหาเฉยๆ
P:อ่อค่ะ
E:จริงๆตอนแรกพี่ก็เห็นเฟสพรีมเด้งขึ้นมาบนเฟสพี่ตอนแรกก็ว่าจะแอดไปแล้วแต่อยู่ดีๆพรีมก็แอดมาก่อนพี่ก็รีบกดรับเลย
P:เห้ยขนาดนั้นเลยหรอ
E:พี่พูดจริงๆนะพี่ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องรีบกดรับแอดเร็วขนาดนั้นพี่ยัง งง ตัวเองเหมือนกัน
P:หู้ยยยเขิน
E:เอิร์ธก็เขินเหมือนกันต้องนั่งทำใจตั้งนานกว่าจะกล้าทักจริงๆพี่ไม่ค่อยทักใครก่อนเลยนะ
P:ก็พี่ดังแล้วหยิ่งไง (พี่เอิร์ธมีคนชอบมากในโรงเรียนของเราก็นั้นเหละเพราะพี่เขาหล่อไงแถมรวยอีกต่างหากมีความแบดบอยนิดๆ)
E:แต่พี่ไม่หยิ่งกับพรีมนะ
พอเราตอบพี่เขาเสร็จเราเขินมากเขินแบบบอกไม่ถูก เรานั่งคุยกับพี่เขานานมากจนเราต้องนอนหลับคาโทรศัพท์
เดี๋ยวเรามาเขียนต่อนะค่ะ พอดีมีงานที่ต้องทำนิดหน่อยพิมพ์มากก็ไม่ได้เดี๋ยวคุณชายจะงอนเพราะไม่สนใจเขา