แม่หนูคือสุดยอด Single mom มารีวิวการสอนของแม่ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแม่และพี่ๆทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของหนู ประวัติคร่าวๆคือ ตอนนี้หนูเพิ่งเรียนจบมหาลัยอายุ 22 ปี
มีงานทำดีเรียบร้อยค่ะ ชีวิตมีความสุขแบบนี้จะไม่ให้คิดถึงคุณแม่ได้อย่างไร
พ่อกับแม่หนูเลิกกันประมาณตอน5ขวบมั้ง แม่เลี้ยงมาคนเดียว ทำงานหนักมาก(กอ.ไก่ล้านตัว) แม่มีคนมาจีบเรื่อยๆ เปลี่ยนแฟนบ่อย
เนื่องจากผู้ชายที่เข้ามามักไม่อยากมีภาระบ้าง หรือทำให้คุณแม่ลำบากใจบ้าง แต่ตอนนี้คุณแม่เจอคนที่ใช่และมีความสุขแล้วค่ะ
ตอน ม.ปลาย ช่วงกำลังดื้อ อยากรู้อยากลอง ต้องใช้ชีวิตโรงเรียนประจำคนเดียวเพราะคุณแม่ไปทำงานต่างประเทศกลับมาปีละครั้งแต่ติดต่อกันตลอด
มีคนรอบข้างหลายคนทั้งเพื่อน พ่อแม่เพื่อน ญาติๆ ชอบมาถามหนูว่า แม่เลี้ยงอย่างไรทำไมไม่เกเร? พ่อแม่เลี้ยงอย่างไรทำไมไม่เป็นเด็กมีปัญหา?
คำถามเหล่านี้ถูกถามตั้งแต่จำความได้ หรือมักได้ยินคนเม้าท์มอยว่าใจแตกแน่ๆ
ถึงการกระทำจะเป็นคำตอบที่เรารู้อยู่แก่ใจ แต่ทำทุกวันนี้ไม่ใช่พิสูจน์หรืออยากเอาชนะคำพูดเหล่านั้นแต่มันเป็น Nature จริงๆ คือรักคุณแม่และรักตัวเองไง
แม่หนูไม่ได้ดีไปหมดทุกด้าน แน่นอนคนเป็นsingle mom มักมีความเหนื่อย ความน้อยใจ ความเหวี่ยงลูก ความเครียด ความกดดัน สารพัดสิ่ง แต่หนูขอยกคำสอนที่หนูชอบของคุณแม่ให้ฟังค่ะ (หนูไม่อวยนะคะ หนูขออนุญาตเล่าแม่ด้วยความเป็นจริง)

พอดีคุณแม่ไม่ชอบดูละครตบแย่งสามี แม่เลยไม่อิน แม่ให้มุมมองว่าความรักมีหลายรูปแบบ ไม่จำเป็นต้องเป็นสามีภรรยากัน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันก็ได้ แม้คุณพ่อจะใจดำมากในความเป็นจริงคือไม่ส่งเสียเลี้ยงดูลูก ตอนเด็กๆหนูโทรไปก็ไม่ค่อยอยากคุย อยากเจอก็ไม่ค่อยมา แต่ก็ยังเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต คือรู้ว่ามีแต่ไม่จำเป็น ประมาณนั้น55  mindset นี้สอนให้หนูเข้าใจเวลาที่ตัวเองอกหักว่าไม่จำเป็นต้องโกรธใครที่เขาไม่รักเรา เพราะเขาอาจจะรักเรารูปแบบอื่นก็ได้ รักครั้งแรก hurt อยู่แต่หลังจากนั้นโอเคเลยค่ะ มองคุณแม่เป็นตัวอย่างว่าความรักสามารถเกิดได้ทุกเมื่อ กับใครก็ได้ แต่ความดีคือการทำให้ความสัมพันธ์มีความสุข พ่อกับแม่รักกัน แต่พวกเขาพลั้งพลาดทำไม่ดีต่อกัน คุณแม่ยินดีให้หนูทำกิจกรรมกับพ่อตลอด แม้หนูจะรู้ว่าทั้งสองก็มีความเกลียดกันบ้าง แต่พวกเขาก็ไม่เคยนินทาและกันให้หนูฟัง เพิ่งมานินทาบ้างตอนหนูโตแล้วซึ่งหนูขำๆไปค่ะ ฮ่าๆ

คนเป็น single mom มักจะเครียดว่าหากฉันตายแล้วใครจะดูแลลูก ถ้าวันนึงฉันป่วยไม่มีเงินจะทำยังไง ดังนั้นแม่ทำประกันชีวิตไว้เยอะ แล้วแม่ก็สอนว่าให้คิดเสมอว่าแม่ไม่ได้อยู่กับลูกตลอด ลูกต้องหัดอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ ตอนเด็กๆเราหดหู่มากเพราะแม่ชอบย้ำเรื่องความเป็นความตาย แต่พอโตมาแล้วเริ่มเข้าใจว่าความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว การใช้ชีวิตผิดๆนั้นน่ากลัวเสียกว่า

จากข้อ2 แม่จึงค่อนข้างให้อิสระในการตัดสินใจ ทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งที่กำลังทำมันผิดแต่แม่ใจแข็งให้เดินเพราะจะได้รู้จักเจ็บ แม่หลายๆคนเลี้ยงลูกแบบกล้องวงจรปิด หนูตกใจมากเพื่อนๆมัธยมและมหาลัยมักมีแม่แบบนี้ เชื่อไหมคะว่ายิ่งห้าม ยิ่งเก็บกด ยิ่งหนัก หนูมักเป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนๆและทุกๆคนมักพูดว่า"อยากมีแม่ที่เชื่อใจเราแบบแม่เธอ" หนูจึงจดจำในสมองว่า การเชื่อใจเป็นสิ่งที่สำคัญในความสัมพันธ์ทุกรูปแบบ แม่เชื่อใจหนู หนูเชื่อใจแม่ เราอยู่กันแบบเพื่อน คนอื่นมักมองว่าหนูชอบก้าวร้าว แต่การเถียงกันเป็นปกติของเราเพราะแม่ชอบให้ใช้ตรรกะ แต่ถ้าคุณจะใช้วิธีนี้กับลูกต้องระวังเรื่องอารมณ์ บางครั้งผู้ใหญ่ก็เป็นคนประเภทแพ้ไม่เป็น การเป็นแม่ไม่ใช่เรื่องง่าย หนูเข้าใจค่ะ
-------- เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^------------