ผมสมัครมาเพื่อเขียนเรื่องราวที่ไม่อยากให้เกิดกับคู่รักคู่อื่นครับ เป็นเรื่องที่ผมผิดเองครับ
ผมเคยมีแฟนอยู่คนนึง เธอเป็นคนที่น่ารักมากกกๆ ก่อนผมจะคบเธอ ผมขอเธอเป็นแฟนประมาณ15ครั้งได้ พอได้เป็นแฟน ผมดีใจมากกกกกกกก เราอยู่คนละรร.ครับ เธอเป็นคนที่ไม่เหมือนใครบนโลกนี้ละครับสำหรับผมนะ เธอตลก กวนตีน น่ารักเป็นที่1 เป็นตัวของตัวเอง เราคบกันและส่วนมากเราไปเที่ยวที่เซนทรัลปิ่นเกล้าด้วยกันแทบทุกวัน เราทำบุญด้วยกันหลายครั้ง ผมขอให้เธออยู่กับผมตลอดไป ความรักเรากำลังไปด้วยดีครับ ของที่เธอชอบก็มีหลายอย่างครับ เธอชอบดูการ์ตูน Usavich ทิงเกอร์เบลล์ เธอชอบดูรันนิงแมน เธอชอบ bigbang โดยเฉพาะ Top และชอบอีกหลายวงในค่าย YG เธอชอบกินปลาหมึกมากครับ เธอชอบและอยากเลี้ยงสุนัขฮัสกี้ครับ เราสัญญาว่าจะเลี้ยงมันไว้เต็มบ้านของเรา เธอชอบดุผมครับเวลาผมทำอะไรไม่รู้เรื่อง เวลาไปเที่ยวหรือออกไปข้างนอก เธอชอบใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะ ซึ่งมันน่ารักมากๆสำหรับผม เธอเคยบอกเบื่อผมอยู่2ครั้ง แต่รู้มั้ยผมไม่เคยเบื่อเธอเลยนะ เราทะเลาะกันน้อยมาก เพราะผมไม่ชอบการทะเลาะ กลัวกลัวว่าวันนึงถ้าทะเลาะแล้วเลิกกันจะทำไง ผมสัญญาว่าผมจะพาเขาขึ้นแสตนจตุรมิตรสักครั้งหนึ่ง และสัญญาหลายอย่างว่าจะทำมันด้วยกัน แต่มาวันนึง ผมต้องไปเรียนไกลกับเธอ ผมต้องเรียนหลายปีครับ ผมคิดหนักและสับสนมากครับ ผมรักเขามากครับมากจนผมกลัวว่าเธอเหงาเธอจะอยู่ยังไง เวลาเธออยากเที่ยวเธอจะเที่ยวกับใคร ผมเรียนอยู่นู้นผมจะมีเวลาพาเธอขึ้นแสตนเชียรึป่าว เธอจะรอผมได้รึป่าว ผมคิดหนักมากครับเรื่องนี้ ผมคิดจนพอมาถึงวันนึง "ผมบอกเลิกเธอครับ" เธอยื้อผม แต่ผมโง่ โง่เองที่เลิกจนได้! แต่เธอก็บอกกับผมว่าเราคุยกันแบบเดิมได้มั้ย ผมก็บอกได้ ผมก็คุยกับเขาแบบนี้แหละครับ จนหลังๆผมเริ่มคิดว่าเธอไม่คุยผมแบบเดิม แต่ผมสาบานได้ครับว่าผมคุยกับเธอแบบเดิม ผมเลยขอเขากลับคืนกลับมาเป็นแฟนเหมือนเดิมครับ แต่.......มันไม่ทันแล้วครับ เธอบอกคงไปอยู่จุดนั้นไม่ได้แล้ว ตอนนั้นผมชาไปทั้งตัวครับสักพักน้ำตามาเยอะเลยครับ ตั้งแต่นั้นมาผมกินเหล้าและร้องไห้ทุกวันครับ ผมขอคืนดีหลายครั้ง ผมขอโอกาสสักครั้ง แต่ไม่ได้เลยสักครั้งเลยครับ ผมอยากรู้ความรู้สึกเขาหมดไปตอนไหนแค่นั้นครับ ทำไมตัวผมมันกลับยังรัก รักมากอยู่เหมือนเดิม วันนี้ผมเลยอยากให้เขามาเห็นกระทู้นี้ครับ ผมอยากให้เขารู้ว่าผมยังรักเขาอยู่ไม่เคยเปลี่ยน.........
ผมว่าผมคงไม่ได้กลับไปคบกับเธอแล้วแหละ ผมคงต้องวนเวียนกับภาพความทรงจำและคำสัญญาต่างๆที่ผมอยากทำแต่ไม่มีโอกาสได้ทำแล้ว ผมอยากบอกกับทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ สำหรับคนที่มีคนรักอยู่ รักษาเขาไว้เถอะครับ ก่อนจะทำอะไรคิดดีๆครับ เวลามันไม่สามารถย้อนกลับไปได้นะ คุณอาจจะใช้อารมวู่วามจนเลิกกัน บางคนเขาได้รับโอกาสที่กลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่ได้รับโอกาสนั้น
สุดท้ายอยากบอกเธอว่า "เค้าขอโทดนะที่บอกเลิกในวันนั้น ที่ทำให้เธอต้องร้องไห้ เค้าก็ร้องไห้ไม่ต่างกับเธอหรอก ขอโทดที่ทำสัญญาต่างๆนั้นไม่เป็นจริง ถ้าเธอเข้ามาเห็นอ่ะ เค้ากำลังจะออกรถนะ เธออยากนั่งรถเค้าไม่ใช่อ่อ กลับมานั่งได้มั้ย กลับมาอยู่ข้างๆเค้าได้มั้ย เค้ายังรักเธออยู่นะ"
ความรักของแกหมดไปตอนไหน
ผมเคยมีแฟนอยู่คนนึง เธอเป็นคนที่น่ารักมากกกๆ ก่อนผมจะคบเธอ ผมขอเธอเป็นแฟนประมาณ15ครั้งได้ พอได้เป็นแฟน ผมดีใจมากกกกกกกก เราอยู่คนละรร.ครับ เธอเป็นคนที่ไม่เหมือนใครบนโลกนี้ละครับสำหรับผมนะ เธอตลก กวนตีน น่ารักเป็นที่1 เป็นตัวของตัวเอง เราคบกันและส่วนมากเราไปเที่ยวที่เซนทรัลปิ่นเกล้าด้วยกันแทบทุกวัน เราทำบุญด้วยกันหลายครั้ง ผมขอให้เธออยู่กับผมตลอดไป ความรักเรากำลังไปด้วยดีครับ ของที่เธอชอบก็มีหลายอย่างครับ เธอชอบดูการ์ตูน Usavich ทิงเกอร์เบลล์ เธอชอบดูรันนิงแมน เธอชอบ bigbang โดยเฉพาะ Top และชอบอีกหลายวงในค่าย YG เธอชอบกินปลาหมึกมากครับ เธอชอบและอยากเลี้ยงสุนัขฮัสกี้ครับ เราสัญญาว่าจะเลี้ยงมันไว้เต็มบ้านของเรา เธอชอบดุผมครับเวลาผมทำอะไรไม่รู้เรื่อง เวลาไปเที่ยวหรือออกไปข้างนอก เธอชอบใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะ ซึ่งมันน่ารักมากๆสำหรับผม เธอเคยบอกเบื่อผมอยู่2ครั้ง แต่รู้มั้ยผมไม่เคยเบื่อเธอเลยนะ เราทะเลาะกันน้อยมาก เพราะผมไม่ชอบการทะเลาะ กลัวกลัวว่าวันนึงถ้าทะเลาะแล้วเลิกกันจะทำไง ผมสัญญาว่าผมจะพาเขาขึ้นแสตนจตุรมิตรสักครั้งหนึ่ง และสัญญาหลายอย่างว่าจะทำมันด้วยกัน แต่มาวันนึง ผมต้องไปเรียนไกลกับเธอ ผมต้องเรียนหลายปีครับ ผมคิดหนักและสับสนมากครับ ผมรักเขามากครับมากจนผมกลัวว่าเธอเหงาเธอจะอยู่ยังไง เวลาเธออยากเที่ยวเธอจะเที่ยวกับใคร ผมเรียนอยู่นู้นผมจะมีเวลาพาเธอขึ้นแสตนเชียรึป่าว เธอจะรอผมได้รึป่าว ผมคิดหนักมากครับเรื่องนี้ ผมคิดจนพอมาถึงวันนึง "ผมบอกเลิกเธอครับ" เธอยื้อผม แต่ผมโง่ โง่เองที่เลิกจนได้! แต่เธอก็บอกกับผมว่าเราคุยกันแบบเดิมได้มั้ย ผมก็บอกได้ ผมก็คุยกับเขาแบบนี้แหละครับ จนหลังๆผมเริ่มคิดว่าเธอไม่คุยผมแบบเดิม แต่ผมสาบานได้ครับว่าผมคุยกับเธอแบบเดิม ผมเลยขอเขากลับคืนกลับมาเป็นแฟนเหมือนเดิมครับ แต่.......มันไม่ทันแล้วครับ เธอบอกคงไปอยู่จุดนั้นไม่ได้แล้ว ตอนนั้นผมชาไปทั้งตัวครับสักพักน้ำตามาเยอะเลยครับ ตั้งแต่นั้นมาผมกินเหล้าและร้องไห้ทุกวันครับ ผมขอคืนดีหลายครั้ง ผมขอโอกาสสักครั้ง แต่ไม่ได้เลยสักครั้งเลยครับ ผมอยากรู้ความรู้สึกเขาหมดไปตอนไหนแค่นั้นครับ ทำไมตัวผมมันกลับยังรัก รักมากอยู่เหมือนเดิม วันนี้ผมเลยอยากให้เขามาเห็นกระทู้นี้ครับ ผมอยากให้เขารู้ว่าผมยังรักเขาอยู่ไม่เคยเปลี่ยน.........
ผมว่าผมคงไม่ได้กลับไปคบกับเธอแล้วแหละ ผมคงต้องวนเวียนกับภาพความทรงจำและคำสัญญาต่างๆที่ผมอยากทำแต่ไม่มีโอกาสได้ทำแล้ว ผมอยากบอกกับทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ สำหรับคนที่มีคนรักอยู่ รักษาเขาไว้เถอะครับ ก่อนจะทำอะไรคิดดีๆครับ เวลามันไม่สามารถย้อนกลับไปได้นะ คุณอาจจะใช้อารมวู่วามจนเลิกกัน บางคนเขาได้รับโอกาสที่กลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่ได้รับโอกาสนั้น
สุดท้ายอยากบอกเธอว่า "เค้าขอโทดนะที่บอกเลิกในวันนั้น ที่ทำให้เธอต้องร้องไห้ เค้าก็ร้องไห้ไม่ต่างกับเธอหรอก ขอโทดที่ทำสัญญาต่างๆนั้นไม่เป็นจริง ถ้าเธอเข้ามาเห็นอ่ะ เค้ากำลังจะออกรถนะ เธออยากนั่งรถเค้าไม่ใช่อ่อ กลับมานั่งได้มั้ย กลับมาอยู่ข้างๆเค้าได้มั้ย เค้ายังรักเธออยู่นะ"