รุ่นพี่ ม.ปลายกับนายนักบาส ^^

ความรักที่ได้แอบรัก ย้อนกลับไปตอนเราเรียนอยู่ ม.4 ก็เป็นเวลา 9 ปีมาแล้วโน๊ะ เราชื่อ เค้ก เราเป็นเด็กธรรมดาทั่วไป อยู่ห้องคิง (คิงคอง555555) ได้เป็นตัวแทนโน้นนี้บ่อยๆ คัดลายมือ ตอบคำถามคณิตคิดเร็ว แข่งขันภาษาอังกฤษ และอีกหลายอย่าง ^^ เราก็ได้แอบชอบน้องคนนี้มาได้สักพักแล้ว น้องเขาอยู่ ม.3 น้องก็อยู่ห้องคิง ชื่อเป็นตัวย่อเนาะน้องชื่อ ' น้องเอ ' เราจะชอบแอบมองเวลาเห็นเขา แหละชอบบอกเพื่อนว่าชอบเขา 555555 แต่เพื่อนนะหรอ ไม่ได้เห็นด้วยเลย มันไม่หล่อบ้างล่ะ ปากห้อยบ้างละ มันสูงเกินไปบ้างล่ะ !! กำลังใจหดหายมาก แต่ฉันชอบเขาไง ฉันชอบเข้าใจไหม ^^
: ลักษณะบุคลิกของน้องเอ :
- ตัวสูง
- ผิวขาวเหลือง แต่คล้ำเพราะเล่นบาสตากแดด
- จมูกโตโด่ง
- ตาโต  นัยตาสีน้ำตาล , คิ้วเข้มดกดำ , ผมดำดก ไม่อยากคิดถึงตรงนั้นดกไหม 5555555
- ปากห้อยนิดๆ ริมฝีปากชมพูเชียว
- เป็นคนยิ้มง่าย ยิ้มละลาย
- หุ่นน่ากอด
ตอนนั้นน้องยังโตไม่เต็มที่ไง หน้ายังไม่เข้าที่เข้าเข้าทาง แต่รวมๆแล้วคนหน้าตาดีคนหนึ่ง เพราะฉันชอบเขา ^^ เราจะชอบเดินผ่านทุกที่เขาอยู่ ไกลแค่ไหนก็จะผ่าน มีแอบไปเอาตารางเรียนห้องเขาด้วย จะได้ดูว่าน้องเอเรียนอะไรบ้าง 5555 วันหนึ่งเราต้องไปอาคารเรียนของน้องเอ ตื่นเต้นมาก คุณครูให้เอาเอกสารไปส่งแล้วใช้เรากับเพื่อนอีกคน เราก็ไปแบบเต็มใจ อาคารที่เขาเรียนเป็นอาคารไม้ ที่ลงเทียนที่พื้นไม้ด้วย !! เราใส่ชุดนักเรียน ใส่ถุเท้าไง โอ๊ยยยยย >< พื้นลื่นมาก เดินต้องระวังมากๆ และห้องที่ต้องเอาเอกสารไปส่งเป็นห้องสังคม แล้วที่สำคัญกว่านั้น คือน้องเอกำลังเรียนอยู่จ้า เรากลัวจะล้มให้เขาเห็น ก็เดินมาถึงห้องสังคม เดินเอาไปให้คุณครู พยายามมองหาน้องเอ แต่ไม่เห็นเขา เขาไปไหนนะ !! ก็จะเดินกลับห้องตัวเอง ออกมานอกห้องชวนเพื่อน ตอนจะลงบันได เสียวมากกลัวลื่นล้มตกบันได 555555 จนลงมาได้ ก็ใส่รองเท้า .. เอ๊ะ เอ๊ะ นั่นใคร หน้าคุ้นๆ น้องเอของพี่นี่เอง ^^ เดินมาคนเดียว ใส่ชุดนักเรียน กำลังเดินมาทางเรา เพื่อนเราเห็นเลยแซว 'มาล่ะๆ น้องห้อยเมิง' เราก็เดินไปจนจะสวนกัน เราเขินแค่เดินผ่านนะ เพื่อนเรามันผลักไปใส่น้องเอ >< เอดอกกกก น้องเขาก็คงตกใจ เลยเอาแขนบังตัวเองไว้ เราเหมือนจะล้มเขาเลยดึงแขนไว้
น้องเอ : เป็นไรไหมครับพี่
เรา : ไม่ ๆ ตกใจด้วยเขินด้วย ขอบคุณนะ ^^
เพื่อนเรา : เพื่อนที่มันซุ่มซ่ามอย่างว่ามันนะ หยิกแขนเขา
น้องเอ : ครับ ๆ แล้วน้องเขาก็เดินไป นั่นเป็นครั้งแรกที่เรากับเขาได้อยู่ใกล้กันขนาดนั้น แตะเนื้อต้องตัวกันด้วย ><
เรา : เมิงเลวมาก !
เพื่อนเรา : แล้วได้ผลป่ะล่ะ
เรา : ขอบใจหลายๆ ถถถถถถ เดินยิ้มกลับไปห้อง พอถึงห้อง ก็เรียนๆจะถึงคาบพักเที่ยง ก็มาทานข้าวปกติ ในกลุ่มเรามีกัน 6 คน มี เราเค้ก,ไข่,เหมย,กรีน,นุ่น,แป้ง ก็หาโต๊ะนั่งจองที่ ค่อยมาสั่งข้าวกัน สองคนไปซื้อน้ำ สองคนสั่งข้าว สองคนสั่งส้มตำ แบ่งหน้าที่กัน ^^ เราเป็นคนไปซื้อน้ำ กับอีที่ผลักเราไปหาน้องเอ มันชื่อ อีไข่ แต่เรียกอีไข่เน่า
ก็สั่งน้ำ 6 แก้ว น้ำตามที่ตัวเองชอบ น้ำปั่นอ่ะ ที่มีรสต่างๆให้เลือก เราก็มองหาน้องเอตลอดเลย ไม่เจอเลย พอมานั่งที่โต๊ะ อีไข่เปิดประเด็นทันทีเลย
ไข่ : พวกเมิง !! เมื่อเช้าอีเค้กอ่อยน้องเอ เอดอกกกกผลักกู
เรา : ไม่ๆ เมิงผลักกูไปใส่น้องเขาเว้ย
เหมย : ยังไงๆ ทุกคนตั้งใจฟังอีไข่พูด
เรา : อีไข่อีห่านนนนน กูเขิน เพื่อนล้อสิทีนี้
แล้วตอนนั้นน้องเอกับเพื่อนๆเขา ก็เดินผ่านมา ตายๆน้องเขาได้ยินไหมว่ะ เรารีบก้มหน้าเลย ไม่กล้ามอง น้องก็เดินผ่านไป
พวกเพื่อนก็พากันหัวเราะคิกคักๆ เชี้ยมากค่ะ ! ทานข้าวอิ่มก็นั่งเม้าท์มอยหอยกาบไปเรื่อยๆ จนขึ้นเรียนตอนบ่ายเราก็ไม่ได้เห็นน้องเออีก จนเลิกเรียน ^^ เรานั่งรถสองแถวมาเรียน ก็ต้องรอคนอื่นกว่าจะมาครบก็นาน เพราะเป็นแบบนี้ทุกวัน คนขับรถก็จะขับรถรอบโรงเรียนเพื่อตามหาคนที่มาช้า 55555 แล้วรถก็ขับผ่านไปที่สนามบาส แม่เจ้าโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยย ถอดเสื้อกันเล่นบาสเต็มไปหมด ผู้หญิงที่อยู่บนรถกรี๊ดกันใหญ่ เราก็มองนะ มองไปหาแต่น้องเอ อื้อหื้อหุ่นแซบมาก นี่เด็กแค่ ม.3 นะ ทำไมหุ่นน่ากินจัง อุ๊ย น่ารักจัง ^^ ก็ได้ยินรุ่นน้องคุยกัน 'เมิงๆดูหุ่นพี่เอสิ'  อีกคนก็ตอบ 'มองอยู่ อยากซบจัง' เรานี่แบบของกูๆ อย่ามองๆ ได้แค่คิด เด็กม.2 อะไรแรดแต่เด็กเลยนะ 555 .. กลับถึงบ้านก็ทำการบ้าน กินข้าว อาบน้ำ ดูโทรทัศน์ แล้วภาพน้องเอตอนถอดก็เสื้อลอยมา ลอยอยู่รอบๆ ^^ รีบนอนดีกว่า จะได้ไปเจอหน้าน้องเออีก หน้าจะได้ไหมโทรม 5555