แวะกิน กิน กิน ณ ตลาด ควางจาง มุมอร่อยกลางกรุงโซล

กระทู้สนทนา

อาหารเกาหลี ประเทศเกาหลีใต้ โซล เที่ยวต่างประเทศ บันทึกนักเดินทาง

แวะกิน กิน กิน ณ ตลาด ควางจาง

สวัสดีค่ะ

ทุกๆคนสบายดีไหมคะ??

สำหรับตัวเพียวเอง นี่เพิ่งปิดเทอมมาหมาดๆๆๆๆๆ สอบหรือคะ ไม่ต้องพูดถึง 5555 เน่า

หนังสือหนังหา ไม่อ่าน เหอๆๆๆ

(ม.เพียวเน้นรายงานกับพรีเซนท์มากกว่าการสอบค่ะ)

แต่เอาจริงๆก็คือต้องอ่านนั่นแหละ เหอๆๆๆๆ

สุดสัปดาห์ต้นเดือนก็เลยขอไปคลายเครียดมาก่อนสอบ หุหุหุ

ไปเดทมาเจ้าค่า แต่เพิ่งจะได้ลงรูป ขออภัยที่ช้าอย่างแรง

ขอขอบคุณ คุณสอง ที่น่ารักมากๆๆๆ ที่คอยถามไถ่ถึงบล๊อกค่ะ

กำลังใจเพิ่มขึ้นมาเยอะค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะ

รอบนี้เพียวไปเป็นนักกินมาค่ะ กรีดร้อง แล้วก็บ่นว่าอ้วนๆๆๆ

วันที่ไปมานี่คือ ท้องฟ้าแจ่มใส ไร้ฝุ่น ไร้หมอก

หุหุ เหมาะกับการถ่ายรูปมากมาย

แต่......คือ จะบอกว่า แดดนี้ โค ตะ ระ ร้อน ร้อนแรงเปรี้ยงๆๆ ฉึ่งๆโป๊ะมากมายค่ะ (เว่อร์ ไป มะ เพียว)

เอาง่ายๆคือ เพียวพกครีมกันแดดติดกระเป๋าเลย กลัวผิวไหม้ (ดำไมกลัว กลัวผิวไหม้ค่ะ)

วันนั้นก็คือ เริ่มสตาร์ทกันที่เวลา 10โมงครึ่ง แน่นอนว่ามันเป็นเวลาหิวเนาะ ช่วงก้ำกึ่ง มือเช้าและกลางวัน มันอันตรายมากกกก

ที่เราไปกันที่แรกเลยก็คือออออ ตลาดควางจัง (광장시장) ตลาดเก่าแก่รวมไปด้วยของกิน หุหุหุหุ

ตลาดนี้เพียวเคยไปครั้งแรกเมื่อสองปีก่อนค่ะ แล้วบวกกับความ มึน คือไม่รู้ว่า รันนิ่งแมนเคยไปถ่ายรายการที่นั่น!!

ป้ายแปะ เพียบอ่ะ ลุงคังโฮดง โน่นนี่ก็มาค่ะ เพิ่งรู้เมื่อตอนไปเมื่อสองปีก่อนนั่นแหละ

ส่วนเกาหลีที่วันนี้พาพ่วงมาด้วย บอกว่า เจ้าตัวยังไม่เคยมาเลย คนไทยรู้จักได้ไงเนี่ย 555 (แอบจิกตาเล็กน้อย)

สรุปคือคนไทยพาเกาหลีทัวร์กินคับ

ร้านไหนอร่อย ลากเข้าไปหมด เหอๆๆ

ร้านแรกที่เข้าไปคือ ร้านขาย บินแดต๊อก

เป็นเหมือนแป้งที่ทำจากถั่วเขียวแล้วก็ไปทอดเป็นแผ่นหนาๆ จานนี้สนนราคา 5000 วอน

ร้านนี้ทานแค่นี้ เพราะจะไปทานอย่างอื่นต่อฮัฟฟฟ

ปกติถ้าทานให้ได้อรรถรสจริงๆจะต้องแบบว่าใส่ถาดฟอยล์อะไรแบบนี้ คือเป็นร้านเดียวกันแต่เป็นร้านนอกกับร้านใน

วันนั้นที่ไป คือด้านนอกมันเต็ม แอบเสียดายค่ะ

ถามว่าอร่อยมั้ย ถ้าจิ้มกับซอสถั่วเหลืองจะอร่อยมาก แต่ถ้าทานเฉยๆอาจจะจืดสำหรับคนไทยไปนิด แต่พอได้อยู่ค่ะ

สรุปว่าร้านนี้ จ่ายไปทั้งหมดดดดดด 5000 วอนนนนนน และเราก็มุ่งหน้าไปร้านต่อไปงิ

ร้านต่อไปคือ โบริบับ เป็นร้านที่ทานเมื่อสองปีที่แล้ว จนถึงตอนนี้ร้านนี้ก็ยังอยู่ที่เดิม

โบริบับก็คือ บิบิมบับนั่นแหละค่ะ แต่ว่าข้าวที่ใช้เป็นเม็ดข้าวเป็นข้าวบาร์เล่ย์ แล้วก็ร้านนี้ไม่ใส่เนื้อสัตว์ ฮี่ๆ ชอบเลย

ร้านนี้เด็ดที่ โคชูจังที่ราด แล้วก็กลิ่นน้ำมันงา ทานแล้วรู้สึกสุขภาพดีค่ะ รสชาติก็ไม่หวานโดด เปรี้ยวโดด ผักเน้นๆ

คือผักทุกอย่างที่อยู่ในรูปนี้ ลงไปอยู่ในกะละมัง

(กะละมังจริงๆนะ 555)

กะละมังนี้ก็สนนราคาที่ 5000 วอนค่ะ สั่งมาทานคนละครึ่ง (คือมันมีร้านต่อๆไปไง...ต้องเหลือๆแบบพอดีๆ)

อร่อยมั้ย.... บอกเลยว่าอร่อยมากกกกก ยิ่งถ้าใครชอบทานผัก ขอนำเหนอร้านนี้เลยค่ะ

ถ่ายรูปป้ายร้านให้ด้วยเอ้า เผื่อใครหาไม่เจอนะ

ส่วนร้านที่สาม ร้านนี้คนข้างๆรีเควสมาเค่อะ อยากกินเกี๊ยวใส้หมู หรือที่เรียกว่า ยากิมันดู

ร้านนี้จะไม่ใช่เกี๊ยวทอดแต่เป็นการดาดกับกระทะค่ะ

มันน่ากินมากกกก เกี๊ยวตัวพองๆ นี่นั่งเขียนไปน้ำลายไหลไปอ่า

ร้านนี้คือขอซื้อเกี๊ยวแค่ 4 ตัว คือบอกไปว่า ทานมาเยอะแล้ว กินไม่หมดแน่ๆ 555

(ที่จริงขายเจ็ดตัว 6000 วอนนะ ถ้าจำไม่ผิด)

รอประมาณ 5 นาทีก็ได้เกี๊ยวมาเค่อะ ราดซีอิ๊วมาให้เสร็จเรียบร้อย

กัดเข้าไปคำแรกบอกเลยว่า ร้อน 555555

คือเพียวโง่เองอ่ะ งับเลย 555

ต้องยืนพ่นควันออกจากปากซักพักหนึ่งถึงจะทานได้ แล้วก็จริงๆเลยว่า รสชาด อร่อยตามความอวบเลยฮะ

ไส้ตันมากๆหมูเน้นๆ เพียวลืมถ่ายไส้มาให้ดูเลยอ่ะ ไว้คราวหน้าจะไปกินเพื่อจะได้ถ่ายรูปมาให้เพื่อนๆดูนะคะ (ข้ออ้างล้วนๆ)

ถ้าหากสังเกต ร้านนี้จะเป็นร้านเดียวในตลาดควางจังที่ขายเกี๊ยวแบบนี้ค่ะ (คือมองร้านอื่นแล้วไม่มีเลย)

เพราะจัดเกี๊ยวอวบๆไปคนละสองตัว นักกินไทยและเกาหลีก็เริ่มอิ่มค่ะ ถ้าไม่อิ่มก็นะ แหะๆ

แต่.... คือ...อากาศร้อนใช่ป่ะคะ เราก็เลยแบบ เอออออ น้ำผลไม้ 5555

หาเรื่องกินล้วนๆๆ ร้านนี้ราคาไม่แพง

แล้วก็ผลไม้ที่อยู่บนโต๊ะ อันนั้นเอามาใช้หมดเลยค่ะ

ไม่ใช้หัวเชื้อ ผลไม้เนื้อปังๆ ร้านนี้ลูกค้าจีนยืนรอเยอะมากกกกกกกก

สรุปคือ วันนั้น พอเดินออกมาจากตลาดก็แบบว่า.... กางเกงแน่นค่ะ 5555

แต่ไม่ย่อท้อนะ ไปเที่ยวต่อ แต่เดี๋ยวว่าจะไปเที่ยวไหนนั้น ขอให้ติดตามกันตอนต่อไปนะคะ

อ่ะๆๆๆ เอารูปมาแปะรอไว้ก่อง