เรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งมานานมาก รู้จักมาพอๆกับอายุเรานี่แหละ เค๊าเป็นรุ่นพี่แถวบ้าน เราจะแทนตัวเราว่า J นะ ส่วนพี่เค๊าแทนว่า พี่ T ละกันเนอะ
พี่ T เป็นนักกีฬา เล่นกีฬาเป็นเกือบหมดนะ เวลาเล่นกีฬาอยู่นี่โคตรเท่ 55 เป็นผู้ชายที่ไม่หล่อนะ แต่มีสเน่ห์อ่ะ เอาล่ะ คือเราแอบชอบพี่ T มานานมาก ชอบแบบ ป๊อบปี้เลิฟ แนวเด็กๆปลื้มรุ่นพี่นั่นแหละ ชอบมาตั้งแต่ ปอ 6 นู่นแหนะ (หลายคนคงคิดว่า อีนี่แรดแต่เด็ก 55) แต่มันคือเรื่องจริงค่ะ เวลาที่เราเห็นพี่ T เราจะเขินมาก เขินทำตัวไม่ถูก แต่จะพยายามเดินไปทุกๆที่ ที่คิดว่าจะต้องเจอพี่เค๊า 55 โรคจิตอ่ะ แต่พี่ T ไม่รู้หรอกนะ ว่าเราปลื้มอยู่ แหม๊ ตอนนั้นก็เด็กอ่ะ ชอบคือชอบ ไม่รู้หรอกว่าความรัก ความชบ คืออะไร ..
จนเวลาผ่านไป 3 ปี เราอยู่ ม.3 แล้ว โตมาหน่อยนึง ยัง ยังไม่เลิกชอบพี่ T อีกจ้า ชอบมาตลอด ชอบมาเรื่อยๆ แอบมอง แอบดูทุกทีที่มีโอกาสจ้า พี่ T แข่งกีฬา ต้องมีเราไปดู 555 จริงๆ เป็นความรัก ความชอบที่มันน่ารักนะ แบบ เพ้อฝัน เป็นแฟนพี่เค๊าคงดีเนอะ คงจะมีความสุข แต่ก็รู้ตัวดีแหละค่ะ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราแค่เด็กกะโปโลนี่นา และต่อมาก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เราได้เบอร์พี่เค๊ามา กรี๊ดสิคะ ได้มาแล้วไงต่อล่ะคะ ก็เอาไว้นั่นแหละ ไม่กล้าโทร ป๊อดจริงๆ 55 คิดอยู่นานมากค่ะ เลนตัดสินใจโทรไป ปรากฏว่า เสียงผู้หญิงรับ
เฟลมั้ยละงงง (มาทราบทีหลังว่าเป็นน้องสาวเค๊าค่ะ) หลังจากนั้นเราก็ไม่โทรไปอีกเลย แต่ก็ชอบอยู่นะ ชอบมากกว่าเดิมอีก และเวลาก็ผ่านเลยไป เราขึ้น มอ 4 แล้ว ความชอบดูเหมือนจะทวีคูณไปเรื่อยๆ เข้าขั้นวิกฤตค่ะ เราเลยตัดสินใจให้เพื่อนโทรไปหาพี่ T ค่ะ เบอร์ที่ได้มานานแสนนาน 555 ตัดสินใจโทรไป โดยให้เพื่อนเรา บอกพี่ T ว่า นี่ J เองนะพี่ แล้วก็คุยกัน บลาๆๆๆ หลังจากนั้นเราก็เป็นฝ่ายโทรเองค่ะ ซึ่งพี่ T เค๊ารู้ว่า ครั้งแรกที่โทรหาพี่ พี่รู้นะว่าไม่ใช่เราอ่ะ อ๋อย หน้าแตกมั้ยล่ะ ไม่เนียนเลย จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ทางโทรศัพย์ ซึ่งมีแต่เรานะที่โทรไปหา โทรทุกวัน ได้คุยบ้างไม่ได้คุยบ้าง ถ้าแบบโชคดีมากๆ พี่ T ถึงอยู่คุยกับเรา นอกนั้นจะมีแต่ พี่กินข้าวก่อนนะ พี่ทำงานก่อนนะ พี่จะนอนแล้วนะ เดี๋ยวพี่โทรหานะ แต่ค่ะ แต่ไม่เคยโทรหาเลยสักครั้ง ดีที่สุดก็กด *222 กับฉุกเฉินมานี่แหละ แค่นี้ก็สุดๆล่ะสำหรับเราตอนนั้น คือไม่ได้คิดว่าพี่ต้องโทรมาหาหนูนะ พี่ต้องงั้นงี้นะ เพราะรู้ค่ะ ว่าพี่ T มีคนคุยด้วยเยอะ สังคมเค๊าใหญ่กว่าเรา เพราะเค๊าโตกว่า ไม่แปลกที่ต้องมีแฟน เราก็ไม่ว่านะ เราชอบ แค่ได้คุยก็ดีแล้ว เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ในแบบที่มันถูกลิขิตมาให้เป็น คือเราต้องเป็นฝ่ายตาม และอดทน ทำทุกอย่างให้พี่ T เพียงแค่เค๊าเอ่ยปากขอ ทุกอย่างคือทุกอย่างจริงๆ ลำบากแค่ไหนก็พยายามจนได้ อยากได้อะไรเราทำให้หมดจริงๆ แค่เค๊าบอกว่าไม่ ก็คือ ไม่ เราก็ได้แค่ทำตาม เคยบอกว่าหยูคิดถึงพี่นะ สิ่งที่ได้ยินมาคือคำว่า จ้า เชื่อมั้ยคำว่า ครับ เราไม่เคยได้สัมผัสเลย เราคุยกันมาสักพักใหญ่ๆ พี่กลุ่มเดียวกับเราเลยมาเล่าว่านี่ พี่ T แกคุยกับน้อง F อยู่นะ เรานี่แบบ เห้ยจริงดิ ไม่อยากเชื่อ เจ็บแปลบในใจบอกไม่ถูก (จะเสียใจทำไม เค๊ายังไม่ได้เป็นอะไรกับซักหน่ย ดราม่าแต่เด็ก 55) สรุปคือมันจริงค่ะ พี่เราเลยบอกว่า เนี่ยถ้าไม่เชื่อ ลองไปขอเบอร์พี่ T กับนางดูสิ ..อีนี่ก็บ้าจี้ค่ะ ไปจริงๆ ไปขอเบอร์พี่ T กับน้อง F โอ้ยยย มีความหน้าด้าน
เรา : น้อง F มีเบอร์พี่ T ป่ะ ขอหน่อยสิ
น้อง F : มีค่ะ 085.....
กูเจ็บ 55 เพื่ออะไรคะ ทำร้ายตัวเองทำไม เบอร์ก็เบอร์เดียวกับที่มีแหละค่ะ อีบ้า ..แต่จากเหตุหารณ์นั้น เราเลยไปถามพี่ T เรื่องนี้ พี่ T ก็บอกว่า ก็ไม่ได้ชอบอะไร คุยเหมือนคุยกับทุกคนนั้นแหละ อ่อค่ะ ผู้ชายแรด นางคุยเยอะจริงๆค่ะ แต่ไม่เป็นไรนะ เราสตรอง เราชอบพี่ T และคุยกันต่อไป วันหนึ่งมันมีงานเลี้ยงค่ะ ความพีคก็บังเกิด ผู้ใหญ่ให้พี่ T ร้องเพลง และพี่ T ก็ร้องเพลงจีบน้อง F (ไม่มโนนะ ชะนีรู้สึกได้จริงๆ) น้อง F ก็นั่งฟังไป อีพี่ T ก็ร้องไป คนก็แซวกันทั้งงาน แล้วกูล่ะ เสียใจ
ไม่เป็นไร ด้วยความที่เราชอบเค๊ามาก เราโอเค เราทนได้ จนเวลาผ่านไป สองปี เราอยู่ มอ 6 แล้ว เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ทุกๆวัน ในระหว่าง 2 ปีที่ผ่านมานี้ พี่ T เค๊าเริ่มโทรหาเรามากขึ้นนะ โทรแบบโทรจริงๆอ่ะ มีส่งข้อความมา มันเป็นอะไรที่มีความสุขมากนะคะ สำหรับคนที่ชอบเค๊ามากๆแบบเรา จนวันหนึ่ง มันเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น มันทำให้เราไม่ได้เจอ ไม่ได้ยินเสียงพี่ T ถึง 5-6 ปี แต่เราจะถามจากคนรอบข้างพี่ T ตลอดนะ ว่าเป็นไงบ้าง ฝากความคิดถึงไปหาหน่อย เราส่ง จม.ไปหาพี่ T ตลอดระยะเวลา 5-6 ปีนี้ เราคุยกันทาง จม. นี่แหละ เป็นเดือนๆกว่าจะได้อ่านแต่ละฉบับ แต่มันก็คุ้มค่าการรอ ใน จม. พี่ T เคยเขียนมาบอกเราว่า "ตอนที่พี่ไม่เหมือนเดิม ตอนที่พี่ลำบาก ทุกคนรอบข้างพี่ คนในชีวิตพี่ทุกคนไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครที่นึกถึงพี่ แต่มีแค่ J นะ ที่ทำเพื่อพี่ตลอดมา อยู่ข้างพี่แม้วันที่พี่ตกต่ำที่สุด พี่ไม่เคยเห็นค่าในตัว J เลย ไม่ว่า J จะทำเพื่อพี่แค่ไหน พี่ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าคนที่พี่มองข้าม จะเป็นคนที่ไม่เคยทิ้งพี่ไปไหน" พออ่านแบบนี้ ไม่รุ้จะเสียใจหรือดีใจกันแน่นะ แต่อย่างน้อย เค๊าก็เห้นว่าสิ่งที่เราทำมันมีความหมาย แม้ว่ามันจะช้าไปหน่อย แต่ไม่เป็นไรนะ เราเข้าใจ ตรงกันข้าม อีกคนที่พี่เค๊าชอบ พี่เค๊าคุยด้วย น้องคนนั้นไม่เคยแม้จะถามถึงพี่ T เลยสักครั้ง
พี่ T ก็สัญญานะ ว่าจะกลับมาเจอกัน มาคุยกันเหมือนเดิม ให้อดทนหน่อยนะ รอเค๊าหน่อย อีกไม่นาน และวันนั้นก็มาถึง วันที่เรารอ ใช่ เรารอ พี่ T กลับมา พี่เค๊าก็เปลี่ยนไปค่ะ มีบ้างอย่างเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยโทรหา ก็โทรหาตลอด บอกจาะโทรหานะ ก็โทรตรงเวลา บอกว่าคิดถึงเราก่อน พูดจาเพราะขึ้น พูดครับก็เป็นด้วย น่ารักกกก เราบอกว่าพี่ T เปลี่ยนไปเนอะ แบบนี้ก็ดี แต่แบบเก่าก็ชอบนะ พี่ T เลยบอกว่า แต่พี่ว่า เราเหมือนเดิมนะ ยังเป็นเด็กน้อยเหมือนเดิมเลย แต่โตมาแล้วสวยนะเนี่ยยยย 555 มีความเขินนนน เค๊าดีขึ้นค่ะ จากเรายอมเค๊าทุกเรื่อง ไม่เคยเถียง ไม่มีปากเสียง ไม่มีความเห็น แต่ตอนนี้ก็เป็นเค๊าที่ฟังเรามากขึ้น ตามเรามากจริงๆ ทำในสิ่งที่เค๊าไม่เคยทำ มีคำหนึ่งที่พี่ T พูดกับเรา เราจำได้ไม่ลืมเลย พี่เค๊าบอกว่า เค๊าเจอผู้หญิงมาเยอะ มีหลายแบบ หลายนิสัย แต่มีเรานี่แหละ ที่ไม่เหมือนคนอื่น เค๊าทึ่งในความพยายาม ความอดทนของเรา ไม่เคยคิดเลยว่าเราจะทำให้เค๊าได้ขนาดนี้ เค๊าไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง มีแต่ทำให้ผิดหวัง เมื่อก่อนคุยกับเรา เค๊าก็มีแฟน มีคุยกับคนอื่นอยู๋ แต่แปลกใจ ทำไมเราทนเค๊าจังเลย ไม่เคยคิด ไม่เคยเลยจริงๆ ..มันก็จริงอย่างที่พี่ T บอกนะ เราอดทนกับเค๊ามากจริงๆ เค๊าไม่เคยบอกให้เราทนนะ แต่ประมาณว่าอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แต่เราหน้าด้าน เราจะอยู่ ทั้งที่อยู่แบบทุกข์ๆ อยู่แบบรู้ว่าเค๊ามีใครอีกมากมาย ..ความสัมพันธ์ของเราดำเนินมาเรื่อยๆค่ะ ทุกคนคงคิดว่ามันควรจะจบตรงที่เค๊า กลับมาและดีขึ้น แต่มันไม่ใช่ ..สมัยนี้ใครๆก็ต้องมีเฟสบุ๊คกัน เราเลยอยาหให้เค๊าเล่น เผื่อได้ติดต่อเพื่อน จากนั้นมันก็ดูปกติดี แต่มาวันหนึ่ง เค๊าก็กลับไปคุยกับน้องคนนั้น ใช่ค่ะ น้อง F น้องคนนี้ที่ไม่เคยทำอะไรเพื่อเค๊าเลยสักอย่าง พวกเค๊าคุยกันในเฟส ในไลน์ และทางโทรศัพท์ โทรหากัน ทักกันทุกวัน ทุกเช้าพี่ T จะทักและโทรหาน้องคนนี้ก่อนเราเสมอ ทำไมเรารู้น่ะหรอคะ ก็เราเห็น เห็นที่พวกเค๊าคุยกันทุกๆคำ ทกๆครั้งที่เค๊าโทรหากัน พอเราถามก็บอกไม่มีอะไร คุยตามประสาคนเคยรู้จักกัน อ่อหรอ คนเคยรุ้จัก ต้องซื้อเสื้อผ้าให้กัน ด้วยหรอวะ ต้องปลุก ต้องฝันดีทุกวันหรออวะ เป็นแบบนี้เรื่อยๆค่ะ เราก็ถามนะพี่ชอบน้องเค๊าหรอ คำตอบคือ ชอบเรามากกว่า เห้ยย
หน้าชาไปอีก ถามว่าทำไมเราทน อื้ม ก็ไม่รู้ บอกไม่ได้ รักเค๊ามั้งคะ น่าสมเพชเนอะ ยังไม่หมด นอกเหนือจากน้อง F ก็ยังมีคุยกับคนอื่นอีกหลายคน นิสัยเดิม แต่ก็พอรู้ว่าคนื่นเค๊าแค่คุย เรารุ้จักเค๊าดี แต่กับน้อง F นี่ไม่ใช่ค่ะ มันมากกว่านั้น จนวันนึง เค๊าทักมาหาเรา ปกติแหละ เหมือนทุกวัน พอทักมาปุ๊บ เราตอบไปปั๊บเลยค่ะ แต่ไม่อ่าน เห้ย ทำไรวะ หายไปไหน เราเลยลองโทรเฟสไป มันบอกติดอีกสายค่ะ เราเลยโทรศัพท์ไป ปรากฏว่าเค๊าคุยกับน้องคนนั้นอยู่ เรานี่แบบ เห้ยยย จุกอ่ะ เสียใจก็เสียใจ เราก็คุยๆไปนะ ไม่วาง และน้องคนนั้นก็โทรกลับมา หลายสายมากค่ะ เราเลยวางให้เค๊าโทรไปหาน้องคนนั้น (นางเอกไปอี๊ก) แต่ปรากฏว่า น้องคนนั้นโกรธพี่ T ค่ะ ไม่คุยเลย โทรไปไม่รับ เราเลยโทรหาพี่ T อีก เรารับรู้ไดุ้ว่าพี่ T ไม่โอเค ไม่อยากให้คนนั้นโกรธ พอเกิดเรื่องแบบนี้ เราควรดีใจนิ ทำไมวะ ทำไมเราต้องรู้สึกหน่วงๆ บอกไม่ถูก จากวันนั้นพี่เค๊าหายไปเลย 2-3 วัน ไม่ติดต่อ ไม่เล่นเฟส เราเข้าไปดูก็ไม่เคลื่อนไหวอะไรเลย ฮือ ช่วงนั้นเราโคตรเศร้า โคตรเสียใจ หน่วง จุกแบบบอกไม่ถูก รู้สึกผิดที่ทำเค๊าทะเลาะกันหรอ ทำไมต้องรู้สึกผิดด้วน นี่ไม่ได้ทำอะไรผิด และสุดท้ายพี่เค๊าก็ติดต่อมา โดยให้เหตุผลว่าไม่มีโปร ไม่ได้เติมเงิน อืม เราเลยถามว่าโอเคไหม น้องเค๊าคุยด้วยยัง พี่ T ก็บอกว่า ยังไม่คุย โทรหาก็ไม่คุย มีแต่เงียบ พี่โอเค แต่แปลกๆ ไม่คิดว่าเค๊าจะโกรธขนาดนี้ มันไม่ชินเวลาที่ไม่ได้คุยกับน้องคนนั้น ..พอได้ยินคำนี้ มันแทบจะใจสลาย เสียใจแบบบอกไม่ถูกเลยค่ะ เราเลยตัดสินใจบอกเค๊าไป ว่า พี่ หนูขอโทษนะ ที่ทำให้พวกพี่ทะเลาะกัน ขอโทษจริงๆ หนูจะเป็นคนง้อเค๊าให้เอง เค๊าต้องกลับมา ..(ทำไมกูต้องขอโทษ กูเสียใจมากนะ นี่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะ) เราก็บอกให้พี่ T โทรไปหาน้องคนนั้นบ่อยๆ เราก็ฝากข้อความในเฟสบุ๊ค สะกิดไป ฝากคนอื่นไปบอก พูดขอโทษสาระพัด คือ พูดในนามพี่ T ค่ะ แต่เราเป็นคนพิมพ์เอง จนน้องเค๊าหายโกรธ พี่เค๊าเล่าให้ฟังว่าคุยยังไง น้องคนนั้นพูดอะไรบ้าง เอ้อ กูโคตรเจ็บ เจ็บจะตาย เราเลยบอกว่าดีกันแล้ว งั้นเราจะไปเองนะ เราจะไม่อยู่แบบนี้แล้ว แต่พี่เค๊าบอกว่า ไม่ให้ไปไหน เราต้องอยู่กับพี่นะ (ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ ไม่ต้องมาดีกับฉันนนนน) ตอนนี้พวกเค๊าก็คุยกันทุกวัน โทรหากันตลอด ทักกันตลอด ก่อนจะทักมาหาเรา เหมือนเดิม อืมมมมม...เหมือนเราไม่มีความรู้สึก ไม่มีตัวตน ปล.เรารุ้ว่าพี่ T คุยกับน้องคนนั้น แต่ว่าน้องคนนั้นไม่เคยรู้เรื่องเรามาก่อนนะคะ
เราไม่เข้าใจเลยค่ะ เราดีกับเค๊าทุกอย่าง พยายามเพื่อเค๊าตลอด หวังว่าสักวัน ความดีความรักความใส่ใจ จะชนะใจคนแบบพี่เค๊าได้ แต่ทำไมสุดท้ายคนที่ทุ่มเท คนที่พยายาม คนที่ทำดีเพื่อเค๊าทุกอย่าง ต้องมาแพ้ให้คนที่ไม่เคนทำอะไรเพื่อพี่เค๊าเลย แพ้ต้องแต่หลายปีที่แล้ว จนเวลาผ่านมา เราก็ยังเป็นฝ่ายแพ้อยู่ดี ทำไมหรอคะ เราไม่ดียังไง ทำไมจุดจบมันถึงเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เราแพ้ผู้หญฺิงคนนั้นทุกครั้งจริงๆ เราไม่มีอะไรสู้ได้สักอย่าง ..เรารู้หมดทุกสิ่งอย่าง เราเหมือนถือไพ่เหนือกว่านะ แต่มันไม่ใช่ค่ะ เรารู้ แต่เราก็เจ็บมากเหมือนกัน เราทำดีแทบตายเค๊าไม่เคยมอง แต่น้องคนนั้นไม่เคยทำอะไรเลย แต่พี่เค๊าก็รัก เราควรทำไงดีคะ
เคยทุ่มเทเพื่อใครสักคนมั้ยคะ ? สุดท้ายถึงได้รู้ ว่าไม่มีทางสู้คนในใจเค๊าได้เลย
พี่ T เป็นนักกีฬา เล่นกีฬาเป็นเกือบหมดนะ เวลาเล่นกีฬาอยู่นี่โคตรเท่ 55 เป็นผู้ชายที่ไม่หล่อนะ แต่มีสเน่ห์อ่ะ เอาล่ะ คือเราแอบชอบพี่ T มานานมาก ชอบแบบ ป๊อบปี้เลิฟ แนวเด็กๆปลื้มรุ่นพี่นั่นแหละ ชอบมาตั้งแต่ ปอ 6 นู่นแหนะ (หลายคนคงคิดว่า อีนี่แรดแต่เด็ก 55) แต่มันคือเรื่องจริงค่ะ เวลาที่เราเห็นพี่ T เราจะเขินมาก เขินทำตัวไม่ถูก แต่จะพยายามเดินไปทุกๆที่ ที่คิดว่าจะต้องเจอพี่เค๊า 55 โรคจิตอ่ะ แต่พี่ T ไม่รู้หรอกนะ ว่าเราปลื้มอยู่ แหม๊ ตอนนั้นก็เด็กอ่ะ ชอบคือชอบ ไม่รู้หรอกว่าความรัก ความชบ คืออะไร ..
จนเวลาผ่านไป 3 ปี เราอยู่ ม.3 แล้ว โตมาหน่อยนึง ยัง ยังไม่เลิกชอบพี่ T อีกจ้า ชอบมาตลอด ชอบมาเรื่อยๆ แอบมอง แอบดูทุกทีที่มีโอกาสจ้า พี่ T แข่งกีฬา ต้องมีเราไปดู 555 จริงๆ เป็นความรัก ความชอบที่มันน่ารักนะ แบบ เพ้อฝัน เป็นแฟนพี่เค๊าคงดีเนอะ คงจะมีความสุข แต่ก็รู้ตัวดีแหละค่ะ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราแค่เด็กกะโปโลนี่นา และต่อมาก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เราได้เบอร์พี่เค๊ามา กรี๊ดสิคะ ได้มาแล้วไงต่อล่ะคะ ก็เอาไว้นั่นแหละ ไม่กล้าโทร ป๊อดจริงๆ 55 คิดอยู่นานมากค่ะ เลนตัดสินใจโทรไป ปรากฏว่า เสียงผู้หญิงรับ
เรา : น้อง F มีเบอร์พี่ T ป่ะ ขอหน่อยสิ
น้อง F : มีค่ะ 085.....
พี่ T ก็สัญญานะ ว่าจะกลับมาเจอกัน มาคุยกันเหมือนเดิม ให้อดทนหน่อยนะ รอเค๊าหน่อย อีกไม่นาน และวันนั้นก็มาถึง วันที่เรารอ ใช่ เรารอ พี่ T กลับมา พี่เค๊าก็เปลี่ยนไปค่ะ มีบ้างอย่างเปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยโทรหา ก็โทรหาตลอด บอกจาะโทรหานะ ก็โทรตรงเวลา บอกว่าคิดถึงเราก่อน พูดจาเพราะขึ้น พูดครับก็เป็นด้วย น่ารักกกก เราบอกว่าพี่ T เปลี่ยนไปเนอะ แบบนี้ก็ดี แต่แบบเก่าก็ชอบนะ พี่ T เลยบอกว่า แต่พี่ว่า เราเหมือนเดิมนะ ยังเป็นเด็กน้อยเหมือนเดิมเลย แต่โตมาแล้วสวยนะเนี่ยยยย 555 มีความเขินนนน เค๊าดีขึ้นค่ะ จากเรายอมเค๊าทุกเรื่อง ไม่เคยเถียง ไม่มีปากเสียง ไม่มีความเห็น แต่ตอนนี้ก็เป็นเค๊าที่ฟังเรามากขึ้น ตามเรามากจริงๆ ทำในสิ่งที่เค๊าไม่เคยทำ มีคำหนึ่งที่พี่ T พูดกับเรา เราจำได้ไม่ลืมเลย พี่เค๊าบอกว่า เค๊าเจอผู้หญิงมาเยอะ มีหลายแบบ หลายนิสัย แต่มีเรานี่แหละ ที่ไม่เหมือนคนอื่น เค๊าทึ่งในความพยายาม ความอดทนของเรา ไม่เคยคิดเลยว่าเราจะทำให้เค๊าได้ขนาดนี้ เค๊าไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง มีแต่ทำให้ผิดหวัง เมื่อก่อนคุยกับเรา เค๊าก็มีแฟน มีคุยกับคนอื่นอยู๋ แต่แปลกใจ ทำไมเราทนเค๊าจังเลย ไม่เคยคิด ไม่เคยเลยจริงๆ ..มันก็จริงอย่างที่พี่ T บอกนะ เราอดทนกับเค๊ามากจริงๆ เค๊าไม่เคยบอกให้เราทนนะ แต่ประมาณว่าอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แต่เราหน้าด้าน เราจะอยู่ ทั้งที่อยู่แบบทุกข์ๆ อยู่แบบรู้ว่าเค๊ามีใครอีกมากมาย ..ความสัมพันธ์ของเราดำเนินมาเรื่อยๆค่ะ ทุกคนคงคิดว่ามันควรจะจบตรงที่เค๊า กลับมาและดีขึ้น แต่มันไม่ใช่ ..สมัยนี้ใครๆก็ต้องมีเฟสบุ๊คกัน เราเลยอยาหให้เค๊าเล่น เผื่อได้ติดต่อเพื่อน จากนั้นมันก็ดูปกติดี แต่มาวันหนึ่ง เค๊าก็กลับไปคุยกับน้องคนนั้น ใช่ค่ะ น้อง F น้องคนนี้ที่ไม่เคยทำอะไรเพื่อเค๊าเลยสักอย่าง พวกเค๊าคุยกันในเฟส ในไลน์ และทางโทรศัพท์ โทรหากัน ทักกันทุกวัน ทุกเช้าพี่ T จะทักและโทรหาน้องคนนี้ก่อนเราเสมอ ทำไมเรารู้น่ะหรอคะ ก็เราเห็น เห็นที่พวกเค๊าคุยกันทุกๆคำ ทกๆครั้งที่เค๊าโทรหากัน พอเราถามก็บอกไม่มีอะไร คุยตามประสาคนเคยรู้จักกัน อ่อหรอ คนเคยรุ้จัก ต้องซื้อเสื้อผ้าให้กัน ด้วยหรอวะ ต้องปลุก ต้องฝันดีทุกวันหรออวะ เป็นแบบนี้เรื่อยๆค่ะ เราก็ถามนะพี่ชอบน้องเค๊าหรอ คำตอบคือ ชอบเรามากกว่า เห้ยย
เราไม่เข้าใจเลยค่ะ เราดีกับเค๊าทุกอย่าง พยายามเพื่อเค๊าตลอด หวังว่าสักวัน ความดีความรักความใส่ใจ จะชนะใจคนแบบพี่เค๊าได้ แต่ทำไมสุดท้ายคนที่ทุ่มเท คนที่พยายาม คนที่ทำดีเพื่อเค๊าทุกอย่าง ต้องมาแพ้ให้คนที่ไม่เคนทำอะไรเพื่อพี่เค๊าเลย แพ้ต้องแต่หลายปีที่แล้ว จนเวลาผ่านมา เราก็ยังเป็นฝ่ายแพ้อยู่ดี ทำไมหรอคะ เราไม่ดียังไง ทำไมจุดจบมันถึงเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เราแพ้ผู้หญฺิงคนนั้นทุกครั้งจริงๆ เราไม่มีอะไรสู้ได้สักอย่าง ..เรารู้หมดทุกสิ่งอย่าง เราเหมือนถือไพ่เหนือกว่านะ แต่มันไม่ใช่ค่ะ เรารู้ แต่เราก็เจ็บมากเหมือนกัน เราทำดีแทบตายเค๊าไม่เคยมอง แต่น้องคนนั้นไม่เคยทำอะไรเลย แต่พี่เค๊าก็รัก เราควรทำไงดีคะ