สวัสดีค่ะ กระทู้นี้อยากเล่าและเก็บไว้เป็นความจำดีๆนะค่ะ
เริ่มเลยดีกว่า
เรื่องเกิดขึ้นช่วงที่เริ่มฝึกงานค่ะ ช่วงนั้นได้ไปฝึกงานที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เป็นโรงพยาบาลประจำอำเภอค่ะ แทนตัวเราว่า ทิชา นะค่ะ เราเป็นเด็กเริ่มมาฝึกงานใหม่ทำไรก็ไม่เป็นไม่ได้เรื่อง โดนพี่ๆหลายคนดุอยู่บ่อยๆแต่เราขยันค่ะใครใช้อะไรทำหมดพี่ๆเลยเริ่มเห็นความพยายาม ฝึกงานได้ 3 วัน มีหมอเข้ามาใหม่ 5 คนค่ะ เป็นหมอผู้หญิง 3 คน ผู้ชาย 2 คน(หล่อมาก)ชายแท้นะค่ะ บังเอิญเรากับเพื่อนๆที่ไปด้วยกันได้แยกกันฝึกคนละแผนก และเพื่อนได้ฝึกแผนกที่หมอมาใหม่อยู่ แต่ละคนแบบว่ากรี๊ดกร๊าดมากค่ะ เราก็แอบอิจมากนะ เพราะเราเริ่มฝึกแผนกที่ต้องลงชุมชนออกงานอนามัยโรงเรียนต่างๆนาๆ เวลาที่จะอยู่โรงพยาบาลแทบไม่มีเลยค่ะ เวลาเข้าโรงพยาบาลก็ถึงเวลาเลิกงานไปแล้ว จนเราแอบอิจฉาเพื่อนว่าเพื่อนเจอหมอกันทุกคนยกเว้นเราเราก็อยากเจอบ้างไหนเพื่อนบอกว่าหล่อว่าน่ารักเฟรนลี่มาก และแล้วฟ้าก็เข้าข้างค่ะ วันนั้นเดินกลับที่พักเจอหมอคนหนึ่งล้างรถอยู่หลังตึกที่พักของเราค่ะ เราก็มองนะแต่ผ่านๆไม่ได้สนใจไรค่ะ คือแบบเราเหนื่อยมาก แต่พอขึ้นมาห้องค่ะเพื่อนเลยบอกว่าหมอ แทนชื่อว่า หมอภีมนะค่ะ ล้างรถอยู่อ่ะเดินมาไม่เห็นหรอ เรานี้แบบห๊ะจริงหรอ เลยมองลงไปดูค่ะแต่ก็มองไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ (เราสายตาสั้น5555)จนได้หาแว่นมาใส่ค่ะ แต่บังเอิญอีกค่ะเพื่อนบอกว่า หมออีกคนค่ะ หมอนนท์ ก็อยู่ตึกเดียวกับเราชั้นเดียวกันด้วย เรานี้จะดีใจก็ดีใจนะค่ะ แต่เราไม่เคยเห็นค่ะมีแต่เพื่อนเห็น และที่เซอไพร้ค่ะหมอทั้งสองคนอยู่ตึกเดียวกับเราทั้ง2คนค่ะห้องห่างกัน2ห้องค่ะ เรานี้ฟินเบาๆๆ อยากเห็นหน้าอยากเจอแบบเพื่อนบ้าง จนฝึกงานผ่านไปจะ2อาทิตย์ และจะได้ย้ายแผนกค่ะ เรานี้ไม่อยากย้ายค่ะกล้ว (แต่ละคนฝึกแผนกละ2อาทิตย์) และวันนั้นพี่ๆๆให้เราไปเอาเอกสารที่ห้องบริหารค่ะ เราก็เดินไปตอนประมาณ 9โมงค่ะ จำได้ว่าเดินไปแล้วเจอหมอคนหนึ่งค่ะแบบหล่อมากค่ะหล่อจริงๆขาวๆๆๆสูงๆๆ หุ่นแบบน่ากินมากค่ะ ใส่แว่นแบบอร๊ายยยยยอยากกรี๊ดค่ะ เดินถือขนมค่ะ ถือกินตามทางด้วยนะค่ะ5555 เราเลยเดินตามค่ะ แต่ไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นหมอภีมหรือหมอนนท์ เพราะเรายังไม่รู้จัก พอหมอเดินผ่านเด็กค่ะนางก็ยื่นเอาขนมให้เด็กค่ะแบบน่ารักมากค่ะ แต่ตอนนั้นเรารีบค่ะหมอก็เดินแบบไม่เกรงใจให้ใครเดินเลยค่ะ เราจะเดินก็เดินไม่ได้ พอเราจะเดินแซงค่ะนางหันมาค่ะ แต่ค่ะแต่นางใช้หางตามองจ้า เรานี้แบบเกลียดมากค่ะ เราเกลียดคนมองเราแบบนี้มากค่ะ เรารู้ค่ะเราไม่ได้สวยแต่เราก็ไม่ได้แย่มากค่ะ พอพักเที่ยงค่ะ เพื่อนก็มาเล่าเรื่องหมอให้ฟังอีกแล้วค่ะ เราก็นั่งฟังเฉยๆๆนะ เพื่อนคนหนึ่งบอกว่าหมอภีมทั้งหล่อทั้งน่ารักใจดีเฟรนลี่กับทุกคน กับคนไข้จะเข้าไปถามไปตรวจพูดคุยด้วยตลอด ไหว้คนไข้ตลอดมารยาทดีมาก เราก็คิดตามค่ะ แล้วนางก็เล่าต่อว่าเวลามีคนไข้หมอภีมจะวิ่งเอกสารเองเข้าไปหาคนไข้เองไม่ต้องรอพยาบาลหรือรอใคร เวลาทำแผลล้างแผลหมอก็อาสาจะทำเองทั้งหมด ผ่านเรื่องหมอภีมค่ะ หมอนนท์ค่ะนางก็เล่าต่อหมอนนท์นี้หล่อน่ารัก แต่หยิ่งไม่เหมือนหมอภีม
โชคชะตาชอบเล่นตลกกับความรัก
เริ่มเลยดีกว่า
เรื่องเกิดขึ้นช่วงที่เริ่มฝึกงานค่ะ ช่วงนั้นได้ไปฝึกงานที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เป็นโรงพยาบาลประจำอำเภอค่ะ แทนตัวเราว่า ทิชา นะค่ะ เราเป็นเด็กเริ่มมาฝึกงานใหม่ทำไรก็ไม่เป็นไม่ได้เรื่อง โดนพี่ๆหลายคนดุอยู่บ่อยๆแต่เราขยันค่ะใครใช้อะไรทำหมดพี่ๆเลยเริ่มเห็นความพยายาม ฝึกงานได้ 3 วัน มีหมอเข้ามาใหม่ 5 คนค่ะ เป็นหมอผู้หญิง 3 คน ผู้ชาย 2 คน(หล่อมาก)ชายแท้นะค่ะ บังเอิญเรากับเพื่อนๆที่ไปด้วยกันได้แยกกันฝึกคนละแผนก และเพื่อนได้ฝึกแผนกที่หมอมาใหม่อยู่ แต่ละคนแบบว่ากรี๊ดกร๊าดมากค่ะ เราก็แอบอิจมากนะ เพราะเราเริ่มฝึกแผนกที่ต้องลงชุมชนออกงานอนามัยโรงเรียนต่างๆนาๆ เวลาที่จะอยู่โรงพยาบาลแทบไม่มีเลยค่ะ เวลาเข้าโรงพยาบาลก็ถึงเวลาเลิกงานไปแล้ว จนเราแอบอิจฉาเพื่อนว่าเพื่อนเจอหมอกันทุกคนยกเว้นเราเราก็อยากเจอบ้างไหนเพื่อนบอกว่าหล่อว่าน่ารักเฟรนลี่มาก และแล้วฟ้าก็เข้าข้างค่ะ วันนั้นเดินกลับที่พักเจอหมอคนหนึ่งล้างรถอยู่หลังตึกที่พักของเราค่ะ เราก็มองนะแต่ผ่านๆไม่ได้สนใจไรค่ะ คือแบบเราเหนื่อยมาก แต่พอขึ้นมาห้องค่ะเพื่อนเลยบอกว่าหมอ แทนชื่อว่า หมอภีมนะค่ะ ล้างรถอยู่อ่ะเดินมาไม่เห็นหรอ เรานี้แบบห๊ะจริงหรอ เลยมองลงไปดูค่ะแต่ก็มองไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ (เราสายตาสั้น5555)จนได้หาแว่นมาใส่ค่ะ แต่บังเอิญอีกค่ะเพื่อนบอกว่า หมออีกคนค่ะ หมอนนท์ ก็อยู่ตึกเดียวกับเราชั้นเดียวกันด้วย เรานี้จะดีใจก็ดีใจนะค่ะ แต่เราไม่เคยเห็นค่ะมีแต่เพื่อนเห็น และที่เซอไพร้ค่ะหมอทั้งสองคนอยู่ตึกเดียวกับเราทั้ง2คนค่ะห้องห่างกัน2ห้องค่ะ เรานี้ฟินเบาๆๆ อยากเห็นหน้าอยากเจอแบบเพื่อนบ้าง จนฝึกงานผ่านไปจะ2อาทิตย์ และจะได้ย้ายแผนกค่ะ เรานี้ไม่อยากย้ายค่ะกล้ว (แต่ละคนฝึกแผนกละ2อาทิตย์) และวันนั้นพี่ๆๆให้เราไปเอาเอกสารที่ห้องบริหารค่ะ เราก็เดินไปตอนประมาณ 9โมงค่ะ จำได้ว่าเดินไปแล้วเจอหมอคนหนึ่งค่ะแบบหล่อมากค่ะหล่อจริงๆขาวๆๆๆสูงๆๆ หุ่นแบบน่ากินมากค่ะ ใส่แว่นแบบอร๊ายยยยยอยากกรี๊ดค่ะ เดินถือขนมค่ะ ถือกินตามทางด้วยนะค่ะ5555 เราเลยเดินตามค่ะ แต่ไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นหมอภีมหรือหมอนนท์ เพราะเรายังไม่รู้จัก พอหมอเดินผ่านเด็กค่ะนางก็ยื่นเอาขนมให้เด็กค่ะแบบน่ารักมากค่ะ แต่ตอนนั้นเรารีบค่ะหมอก็เดินแบบไม่เกรงใจให้ใครเดินเลยค่ะ เราจะเดินก็เดินไม่ได้ พอเราจะเดินแซงค่ะนางหันมาค่ะ แต่ค่ะแต่นางใช้หางตามองจ้า เรานี้แบบเกลียดมากค่ะ เราเกลียดคนมองเราแบบนี้มากค่ะ เรารู้ค่ะเราไม่ได้สวยแต่เราก็ไม่ได้แย่มากค่ะ พอพักเที่ยงค่ะ เพื่อนก็มาเล่าเรื่องหมอให้ฟังอีกแล้วค่ะ เราก็นั่งฟังเฉยๆๆนะ เพื่อนคนหนึ่งบอกว่าหมอภีมทั้งหล่อทั้งน่ารักใจดีเฟรนลี่กับทุกคน กับคนไข้จะเข้าไปถามไปตรวจพูดคุยด้วยตลอด ไหว้คนไข้ตลอดมารยาทดีมาก เราก็คิดตามค่ะ แล้วนางก็เล่าต่อว่าเวลามีคนไข้หมอภีมจะวิ่งเอกสารเองเข้าไปหาคนไข้เองไม่ต้องรอพยาบาลหรือรอใคร เวลาทำแผลล้างแผลหมอก็อาสาจะทำเองทั้งหมด ผ่านเรื่องหมอภีมค่ะ หมอนนท์ค่ะนางก็เล่าต่อหมอนนท์นี้หล่อน่ารัก แต่หยิ่งไม่เหมือนหมอภีม