ขออธิบายก่อนว่า ตัวผมจบสายศิลป์ และป.ตรีนิเทศ เรียบร้อยแล้ว   

แต่ความรู้สึกลึกๆด้านใน  มันบอกมาหลายปีแล้วว่าตัวผมเองชอบอะไร สมัยมัธยม ผมเป็นที่เกเร่ ติดเกมส์ และมีปัญหาในเรื่องส่วนตัว ทำให้ไม่สนใจการเรียน ที่บ้านเอาหนังสือสายวิทย์มากองให้บอกว่าต้องเข้าสายวิทย์ ผมก็ค้านเพราะตอนนั้นคิดว่าจะสายอะไรก็ไม่สำคัญ อยู่ที่ตัวเรา พอจบมาก็เริ่มเรียนมหาลัย แต่ความฟัน คืออยากเป็นแพทย์ผู้เชียวชาญด้านความงาม และศัลยกรรม หรือเรื่องความงาม  

ผมมีแว้วด้านนี้ตั้งแต่ม.ปลายแล้ว ผมโง่อังกฤษแต่อ่านโครงสร้างเคมีในเครื่องสำอางค์ง่ายๆได้ อ่านpaperด้านความงามเป็นภาษาอังกฤษได้(หัดแปล) จนผมผสมเครื่องสำอางค์ง่ายๆใช้เอง ปกติผมเป็นเด็กสมาธิสั้นแต่ในเรื่องนี้ผมหาข้อมูลและขลุกตัวได้เป็นวันๆไม่เบื่อเลย เข้าใจสารเคมีในเครื่องสำอางค์ ศัพท์เฉพาะได้ ช่วงอยู่มัธยม เพื่อนในชั้นมีปัญหาผิวหน้ามาหน้าแพ้ผมก็ช่วยรักษาให้หายไปหลายคน   ช่วงใกล้จบคุณครูแนะแนวยังเสียดายจะหาทุนเรียนด้านทำสปา หรือด้านแพทย์แผนตะวันออกให้เรียนไปพลางๆ แต่ตอนนั้นยังคิดไม่ได้  

มาถึงตอนนี้ตอนที่ผมจบมหาลัยแล้ว ผมเข้าใจดีแล้วว่า การที่เราทำงานในสิ่งที่รักมันเป็นยังไง  ผมอยากรู้ว่า ร.ร.มัธยมยังรับเข้าเรียนอยู่ไหม ถามเป็นความรู้ เพระเคยคุยกับที่บ้านโดนต่อต้านอย่างหนักเลย T-T