คือเรื่องของเรื่องเรากับเค้าคบกันมาเกือบ 10 ปีค่ะ แบบไปๆมาๆ ไม่ได้อยู่ด้วยกันเป็นเรื่องเป็นราวนะค่ะ แต่ทางพ่อแม่ของสองฝ่ายรับรู้ว่าคบกัน
ทุกๆวันสุดสัปดาห์ เค้ามารับไปนอนค้างที่บ้านเค้า ระยะทางจากบ้านเราไปบ้านพี่เค้าก็ 20 กิโลเมตรคร่าวๆค่ะ ไปด้วยมอเตอร์ไซค์นะค่ะ หัวนี่ฟูมากเลยค่ะ555 เป็นแบบนี้มาโดยตลอดระยะเวลาที่คบหา
เค้าเป็นคนไม่ทำงานอะไรเลย พอไปสมัครทำงาน เผลอเปบเดียวไม่เกินสามเดือนได้ออกอีกแล้ว โดยเหตุผลขี้เกียจบ้าง มีเรื่องทะเลาะวิวาทบ้าง เราก็ให้กำลังใจบ้าง ว่าบ้าง ตามเหตุผล แต่หลักๆคือเราเค้าไม่มีความพยายาม จะว่าประมาณนั้นก็ได้ จานไม่เคยล้างเอง ผ้าไม่เคยซัก ห้องนอนตัวเองไม่เคยแม้แต่จะกวาด เรื่องเงินแน่นอนค่ะตลอดเวลาที่คบกันส่วนใหญ่เราออกเงินเวลาไปทานอาหาร หรือเค้าอยากได้อะไรที่ไม่แพงเกินไป เราซื้อให้ เราคบกันด้วยความรัก เรายืนหยัดแบบนี้ ยังรัก ยังรอให้โอกาสเค้าพิสูจน์ตัวเอง พยายามมองข้ามสิ่งไม่ดีในตัวเค้าทุกครั้งที่เจอกันเลย พอมาถึงจุดๆนึง เราไม่ได้ทะเลาะกัน
เราโทรไปบอกเค้าว่า
เรา:เลิกกันเถอะ เราไม่สามารถอยู่ได้โดยที่ไม่รู้ว่าอนาคต คืออะไร ถ้าตลอดเวลาที่ผ่านมาถ้าเราดีกับพี่ ขอให้พี่เคารพการตัดสินใจของเราด้วยนะ
(นี่คือคำสุดท้ายที่พูด)
เค้า:มีคนอื่นใช่ไหม เมื่อไหร่จะกลับมาหาพี่อีก พี่ไม่อยากเลิกนะ
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เราไม่เคยย้อนกลับไปหาเค้า ไม่เคยโทรหาเป็นเวลาได้ 3ปี แล้ว ถามว่ารักไหม เจ็บไหม แน่นอนค่ะ หัวใจมันร่ำร้องตลอดเวลาว่าคิดถึง อยากรู้เค้าเป็นอย่างไร แต่ตัดสินใจแล้ว แม้แต่ก้าวถอยหลังไป เราก้อจะไม่ทำ เพื่อนๆคิดว่าถ้าเพื่อนๆเป็นเรา จะทำอย่าไง แล้วเหตุการณ์ในครั้งนี้เราดูแย่มากไหมค่ะ ที่ทิ้งเค้าไป
ผิดไหม ที่เลิกกับแฟนที่คบมาเกือบ 10 ปี ด้วยเหตุผลนี้
ทุกๆวันสุดสัปดาห์ เค้ามารับไปนอนค้างที่บ้านเค้า ระยะทางจากบ้านเราไปบ้านพี่เค้าก็ 20 กิโลเมตรคร่าวๆค่ะ ไปด้วยมอเตอร์ไซค์นะค่ะ หัวนี่ฟูมากเลยค่ะ555 เป็นแบบนี้มาโดยตลอดระยะเวลาที่คบหา
เค้าเป็นคนไม่ทำงานอะไรเลย พอไปสมัครทำงาน เผลอเปบเดียวไม่เกินสามเดือนได้ออกอีกแล้ว โดยเหตุผลขี้เกียจบ้าง มีเรื่องทะเลาะวิวาทบ้าง เราก็ให้กำลังใจบ้าง ว่าบ้าง ตามเหตุผล แต่หลักๆคือเราเค้าไม่มีความพยายาม จะว่าประมาณนั้นก็ได้ จานไม่เคยล้างเอง ผ้าไม่เคยซัก ห้องนอนตัวเองไม่เคยแม้แต่จะกวาด เรื่องเงินแน่นอนค่ะตลอดเวลาที่คบกันส่วนใหญ่เราออกเงินเวลาไปทานอาหาร หรือเค้าอยากได้อะไรที่ไม่แพงเกินไป เราซื้อให้ เราคบกันด้วยความรัก เรายืนหยัดแบบนี้ ยังรัก ยังรอให้โอกาสเค้าพิสูจน์ตัวเอง พยายามมองข้ามสิ่งไม่ดีในตัวเค้าทุกครั้งที่เจอกันเลย พอมาถึงจุดๆนึง เราไม่ได้ทะเลาะกัน
เราโทรไปบอกเค้าว่า
เรา:เลิกกันเถอะ เราไม่สามารถอยู่ได้โดยที่ไม่รู้ว่าอนาคต คืออะไร ถ้าตลอดเวลาที่ผ่านมาถ้าเราดีกับพี่ ขอให้พี่เคารพการตัดสินใจของเราด้วยนะ
(นี่คือคำสุดท้ายที่พูด)
เค้า:มีคนอื่นใช่ไหม เมื่อไหร่จะกลับมาหาพี่อีก พี่ไม่อยากเลิกนะ
ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เราไม่เคยย้อนกลับไปหาเค้า ไม่เคยโทรหาเป็นเวลาได้ 3ปี แล้ว ถามว่ารักไหม เจ็บไหม แน่นอนค่ะ หัวใจมันร่ำร้องตลอดเวลาว่าคิดถึง อยากรู้เค้าเป็นอย่างไร แต่ตัดสินใจแล้ว แม้แต่ก้าวถอยหลังไป เราก้อจะไม่ทำ เพื่อนๆคิดว่าถ้าเพื่อนๆเป็นเรา จะทำอย่าไง แล้วเหตุการณ์ในครั้งนี้เราดูแย่มากไหมค่ะ ที่ทิ้งเค้าไป