สวัสดีค่ะ ดิฉัน อายุ 28 ปี ตอนที่ดิฉันกำลังเรียนอยู่นั้น รู้สึกว่าทางที่เรียนรู้มันไม่ใช่ตัวเรา เลยคิดจะซิ้ว ตอนปี 2 แต่ก้อไม่ได้ซิ้ว เพราะที่บ้านไม่เห็นด้วย จึงทนเรียนให้จบอย่างตั้งใจเรียนมาก เพราะสมัยก่อนลำบากมาก แม่เลี้ยงดิฉันกับน้องสาวมาด้วยตัวคนเดียว ดิฉันจึงตั้วใจเรียน หวังว่าอนาคตจะมีชีวิตที่ดี
พอจบจากมหาวิทยาลัย ดิฉันก้อหางานทำไม่ได้เกือบ 1 ปี ระหว่างนั้นเครียดมาก จนปีถัดมาดิฉันได้ทำงานในบริษัทที่ใหญ่โต สวัสดิการดีมาก แต่ด้วยความทะเยอทะยานจึงเรียนสายงานที่ใกล้เคียงกัน เพื่อต่อยอด และลาออกจากงาน หลังทำมาได้ 2 ปี เพื่อเรียนให้จบ
เมื่อจบแล้วดิฉันได้ไปสมัครงาน แต่ทำได้ไม่กี่วันก้อลาออก เป็นอย่างนี้มา 2-3 ที่ เป็นเวลา 6 เดือน เนื่องจากไม่ถนัด และไม่ชอย ที่เรียนเพราะได้เงินเยอะ ความรับผิดชอบทางกฎหมายสูงมาก จึงกลัว
ตอนนั้นดิฉันไม่รุ้ว่าจะทำอาชีพอะไรดี จึงไปเรียนเสริมสวย ที่ศูนย์ฝึกอาชีพ และไปทำงานตามร้านเสริมสวยระหว่างเรียน เป็นเวลา 6 เดือน แต่ก็ไม่สามารถเรียนตัวเองได้ เนื่องจากค่าครองชีพในกรุงเทพสูงมาก และร้านที่ไปทำก้อไม่ค่อยมีลูกค้า (แบ่ง%) ประกอบกับความสามารถยังไม่ดีพอ
ดิฉันจึงตัดสินใจกลับมาทำงานใกล้เคียงกับที่เคยเรียนมา ทำได้ 1 ปีก้อลาออก เพราะไม่มีเงินเหลือเก็บเลย ค่ากิน ค่าเดินทาง จึงออกมาหางานใหม่อีก แต่ก้ออยู่ไม่ได้ เพราะไม่ชอบ ไปสมัครงานราชการก้อสอบภาค ก ไม่ผ่าน กลัวไปหมด
ประกอบกับตอนนี้แม่ที่เลี้ยงดูดิฉันก้ออายุมากแล้ว จึงทั้งเครียดทั้งกังวลที่ทำให้ครอบครัวผิดหวัง ดิฉันจึงมองหาอาชีพเฟรนไชส์ทำ เผื่อจะมีรายได้บ้าง แต่ตอนนี้ก้อกลัวเพราะที่พัก เดินทางทุกอย่างมีค่าใช้จ่ายหมด
ดิฉันควรทำอย่างไรดีค่ะ เหมือนชีวิตวนไปเวียนมา อยู่ในเขาวงกตที่ยังหาทางออกไม่เจอ เห็นใครทำงานอะไรได้ดี ก้ออยากทำเหมือนเค้า อายุจะ 30 แล้วยังเลี้ยงครอบครัวและมีที่พักเป็นหลักเป็นแหล่งได้เลยค่ะ ไม่อยากให้ครอบครัวต้องผิดหวัง
ขอบคุณทุกท่านน่ะค่ะ ที่รับฟัง และให้ข้อคิดดีๆ ขอบคุณค่ะ
ใครมีคำแนะนำดีๆบ้างค่ะ กับการใช้ชีวิต
พอจบจากมหาวิทยาลัย ดิฉันก้อหางานทำไม่ได้เกือบ 1 ปี ระหว่างนั้นเครียดมาก จนปีถัดมาดิฉันได้ทำงานในบริษัทที่ใหญ่โต สวัสดิการดีมาก แต่ด้วยความทะเยอทะยานจึงเรียนสายงานที่ใกล้เคียงกัน เพื่อต่อยอด และลาออกจากงาน หลังทำมาได้ 2 ปี เพื่อเรียนให้จบ
เมื่อจบแล้วดิฉันได้ไปสมัครงาน แต่ทำได้ไม่กี่วันก้อลาออก เป็นอย่างนี้มา 2-3 ที่ เป็นเวลา 6 เดือน เนื่องจากไม่ถนัด และไม่ชอย ที่เรียนเพราะได้เงินเยอะ ความรับผิดชอบทางกฎหมายสูงมาก จึงกลัว
ตอนนั้นดิฉันไม่รุ้ว่าจะทำอาชีพอะไรดี จึงไปเรียนเสริมสวย ที่ศูนย์ฝึกอาชีพ และไปทำงานตามร้านเสริมสวยระหว่างเรียน เป็นเวลา 6 เดือน แต่ก็ไม่สามารถเรียนตัวเองได้ เนื่องจากค่าครองชีพในกรุงเทพสูงมาก และร้านที่ไปทำก้อไม่ค่อยมีลูกค้า (แบ่ง%) ประกอบกับความสามารถยังไม่ดีพอ
ดิฉันจึงตัดสินใจกลับมาทำงานใกล้เคียงกับที่เคยเรียนมา ทำได้ 1 ปีก้อลาออก เพราะไม่มีเงินเหลือเก็บเลย ค่ากิน ค่าเดินทาง จึงออกมาหางานใหม่อีก แต่ก้ออยู่ไม่ได้ เพราะไม่ชอบ ไปสมัครงานราชการก้อสอบภาค ก ไม่ผ่าน กลัวไปหมด
ประกอบกับตอนนี้แม่ที่เลี้ยงดูดิฉันก้ออายุมากแล้ว จึงทั้งเครียดทั้งกังวลที่ทำให้ครอบครัวผิดหวัง ดิฉันจึงมองหาอาชีพเฟรนไชส์ทำ เผื่อจะมีรายได้บ้าง แต่ตอนนี้ก้อกลัวเพราะที่พัก เดินทางทุกอย่างมีค่าใช้จ่ายหมด
ดิฉันควรทำอย่างไรดีค่ะ เหมือนชีวิตวนไปเวียนมา อยู่ในเขาวงกตที่ยังหาทางออกไม่เจอ เห็นใครทำงานอะไรได้ดี ก้ออยากทำเหมือนเค้า อายุจะ 30 แล้วยังเลี้ยงครอบครัวและมีที่พักเป็นหลักเป็นแหล่งได้เลยค่ะ ไม่อยากให้ครอบครัวต้องผิดหวัง
ขอบคุณทุกท่านน่ะค่ะ ที่รับฟัง และให้ข้อคิดดีๆ ขอบคุณค่ะ