[CR] เดินเล่นตามรอยเรื่องเล่า ย่านเมืองเก่าอุบลราชธานี

...ยืมล็อคอินเพื่อนมาเล่า  เล่าไปเรื่อย
          
      
            สวัสดีครับ วันนี้ผมมีสถานที่ที่น่าสนใจมาแนะนำครับ ซึ่งอยู่ในจังหวัดอุบลราชธานี สถานที่นี้นั่นก็คือ "ย่านการค้าเก่าเมืองอุบลฯ"
แต่ผมขอเรียกสั้นๆว่า "ย่านเมืองเก่า" ก็แล้วกันนะครับ ที่ตรงนี้ยังมีตึกเก่าสวยๆ หลงเหลืออยู่ พร้อมกับอาหารการกินที่เยอะแยะมากมาย แต่บริเวณนี้เกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ไป 2 ครั้ง ทำให้ตึกที่เป็นรูปแบบเก่าๆ หายไปค่อนข้างเยอะ คนอุบลฯน่าจะรู้จักกันดีเพราะเมื่อก่อนย่านนี้ค่อนข้างที่จะเป็นศูนย์รวมของการค้าขาย มีท่าเรือสำหรับการขนส่งสินค้าทำให้ย่านนี้คึกคัก แต่ภายหลังมีการสร้างถนนเพิ่มขึ้นเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจ จึงเกิดการสร้างสะพานเสรีประชาธิปไตยขึ้นมาเพื่อเชื่อมระหว่าง อ.เมือง และ อ.วารินชำราบ ที่มีแม่น้ำมูลคั่นไว้ ทำให้การขนส่งสินค้าทางน้ำยุติลง ส่งผลให้ย่านการค้าเก่าลดบทบาททางการค้าตั้งแต่นั้นมา และย่านนี้คนที่อาศัยอยู่ส่วนมากเป็นคนไทยเชื้อสายจีน จึงเป็นกลุ่มวัฒนธรรมที่ค่อนข้างชัดเจน ดูมีเอกลักษณ์ดีครับผมว่า

          พอดีช่วงนี้ผมมีโอกาสได้เข้าไปในบริเวณนี้บ่อยๆ ก็เลยอยากนำมาเล่าต่อให้ได้รู้จักกันครับ แต่จะมาเล่าเฉยๆ ก็จะไม่น่าสนใจ ก็เลยหาตากล้อง     นางแบบมาเดินเล่นถ่ายรูปกันไปเรื่อยครับ 555555 (คนรู้จักกันทั้งนั้น ลากกันมา) ถ่ายไปเรื่อยจริงๆครับ ถ่ายหลายวัน วันไหนไปไหนก็ถ่ายเก็บไว้บ้าง สวยไม่สวยยังไงก็ไม่ว่ากันนะ หากข้อมูลไหนผิดพลาดไปหรืออะไรไม่ถูกไม่ควร แนะนำติชมได้เลยนะครับ

          เริ่มจากของกินกันเลยดีกว่าครับ ใครชอบกินยกมือขึ้น...... เอ้า! เอามือลงได้
ของกินก็เยอะ แต่ผมก็ไม่ได้ไปกินไปถ่ายมาหมดหรอกครับ เริ่มจากตอนเช้าเลยครับ "ตลาดใหญ่" ของชาวอุบลฯ
ก็ขายอาหารหลากหลาย ทั้งมีให้ทานที่ร้านและของสดซื้อไปประกอบอาหารเองที่บ้านครับ ก็อาจจะเหมือนตลาดทั่วไปครับ แต่อาจารย์ที่คณะเล่าให้ฟังว่า ผักสดที่ทำอาหารของคนจีนค่อนข้างเยอะกว่าตลาดอื่นๆ ในอุบลฯ และมีไฮไลท์ครับ พระจะเดินเข้ามาบิณฑบาตภายในตลาดด้วย
ผมว่าแปลกดี แต่อาจจะเป็นเรื่องปกติของทุกที่ที่มีวัดใกล้ตลาดก็ได้ครับ ผมไม่รู้เพราะผมตื่นไม่ทันตักบาตรซักที ครั้งนี้เลยโชคดีได้ตักบาตรกับเขาบ้าง



ข้าวเกรียบ กินกับปากหม้ออร่อยดีครับ


ข้าวจี่ มีหลายร้านเลยครับ แต่เลือกถ่ายอันนี้มาเพราะมันอันเล็กน่ารักดีครับ ทำให้ผมสนใจมันมากกว่าร้านอื่น555555 กินง่ายดีด้วยนะ




ส่วนร้านเหล่านี้จะอยู่หน้าตลาดครับ และมีอีกเยอะครับที่ผมไม่ได้ถ่ายมา


เนี่ยครับเนี่ย สามล้อปั่น จอดเรียงกันหลายคันเลย เคยนั่งกันป่าว


พอเราออกมาจากตลาดก็เจอร้านโรตีรถเข็นที่ขายเป็นประจำ เก็บภาพมาให้ดูครับ


แล้วก็เดินเข้ามาในซอยเรื่อยๆ ในซอยนี้ก็จะมีซาลาเปา และก็ร้านขายข้าวแกงครับ แล้วก็ไม่ได้กินอีกเช่นเคย โฮะๆ


          และมาต่อกันที่ร้าน "เจียวกี่" เลยครับ ร้านขายอาหาร ซึ่งเมื่อก่อนเป็นโรงแรมด้วย เมื่อก่อนนี่ก็นานมากแล้วครับ แต่นานแค่ไหนผมก็ไม่รู้ อาหารก็จะเป็น ข้าวต้ม โจ๊ก ไข่กระทะ ก็ประมาณนี้ครับ




บรรยากาศที่ร้านดีครับ ผมชอบ ดูเรียบง่าย สบายๆ พ่อแม่ผู้ปกครองพาลูกหลานมาทานข้าวก่อนไปส่งที่โรงเรียน ก่อนไปทำงาน
เห็นแล้วก็อบอุ่น น่ารักดีครับ เห็นแบบการดำเนินชีวิตอีกแบบหนึ่งซึ่งต่างจากตัวเอง ที่นอนดึกตื่นสาย555555 แต่ต้องไปเรียนให้ทัน พร้อมงานที่ต้องส่ง
ไม่ได้มีชีวิตที่สโลวแบบนี้เลย น่าเห็นใจผมนะครับผมว่า


ต่อมาาาาาาาาา...ร้านอื่นๆนะครับ ไม่ได้ถ่ายรูปบรรยากาศร้านเท่าไหร่

ข้าวต้มปลา


ก๋วยเตี๋ยวปลา


ข้าวเกรียบปลา ที่ "ร้านชามาเล"


ภาพถ่ายตึกเก่า ใน "ร้านชามาเล" ตึกนี้ก็อยู่ข้างๆร้านนั่นแหละครับ


ขนมรังผึ้ง ในย่านนี้จะมีร้านดังอยู่ 1 ร้านครับ 5555555555 คือ "ร้านป้าปื้ด" เป็นแม่ค้าสายติสท์ แต่ขนมในรูปไม่ใช่ร้านป้านะครับ
ผมซื้อมาจากอีกร้านหนึ่งที่มีป้ายบอกว่าสูตรเดียวกัน ก็อร่อยดีครับ ป้าปื้ดโด่งดังและคนรู้จักเยอะครับ
ผมก็อยากจะกินซักครั้ง แต่หลายวันที่ไปมาเนี่ย ป้าแกก็ไม่มาขาย ก็เลยอดไปลองของดี5555555555 ที่จะเล่าก็คือ
ป้าปื้ดไม่ค่อยขายให้ครับ หน้าไม่รับแขกอีกด้วยแต่ขนมอร่อย หลายคนไปซื้อบางทีแกก็มองหน้าแล้วก็ไม่พูดด้วย
บางทีก็บอกหมดแล้วแต่ยังเหลือเยอะอยู่เลย อาจจะติดจองมั้งครับ555555555
ต้องมีเทคนิคในการซื้อครับ หลายคนบอกมา ต้องยืนรอ นานแค่ไหนก็ต้องรอ พอป้ารำคาญแกจะขายให้เอง555555555
เท่มากกกกก หลายคนโวยป้าครับ บอกว่าจะมาขายทำไม อร่อยขนาดไหนก็ไม่กินหรอกแบบนี้
แต่ผมว่าป้าเท่มากครับสามารถคงเอกลักษณ์ของตัวเองได้ยาวนาน
ถ้าใครมีประสบการณ์แบบไหนกับร้านนี้มาเล่าสู่ผมฟังหน่อยนะครับ ผมยังไม่มีโอกาสได้กินเลย



สายๆมาเราก็ไปนั่งกินกาแฟโบราณ ชานม บลาๆๆ ที่ "ร้านจักรวาลใจ" ครับ


นั่งๆดื่มน้ำกันไปเพลินๆจิตใจ ก็เหลือบไปเห็นฝั่งตรงข้ามมีรถเข็นขายของหวาน แต่ตอนนั้นกินไม่ไหวครับ เลยขอผ่านไป

          


          ต่อมาอีกที่ "บันบุรีครับ" เรามาเปิดตัวนางแบบกันที่นี่เลย พอดีนัดเจอกันที่นี่ ก็เลยเก็บภาพมาฝากนิดหน่อย
เป็นร้านชากาแฟแหละครับ ร้านแต่งอย่างงามเลยครับพี่ ร้านก็กว้างขวาง ที่จอดรถก็สะดวก





เดินไปเรื่อยเลยแหละครับ หลังจากนี้



เนี่ย ผมชอบมากบรรยากาศแบบเนี้ย เก่าๆ แต่รูปนี้คือปัจจุบันนะครับ รักก็ตรงเนี้ยแหละ
เห็นมั้ยเมืองนี้ชิคๆ คูลๆ น่ามาเดินเล่น


.
.
.
.
.



ผ่างงง!! เอาสิๆนี่เด็กปั้นผม


เดินๆๆไป


เอ้า นั่งๆ



กำแพงข้างหลังเนี่ยเป็นดินครับ น่าจะเป็นบ้านที่พังแล้วแต่ใช้ดินทำผนัง เราก็บุกเข้าไปถ่ายนิดๆ หน่อยๆ






ตึกหลังนี้ปัจจุบันเป็นร้านทองครับ และยังได้รับรางวัลสถาปนิกสยามด้วยครับ อาจารย์บอกมา55555555 ผมไม่ค่อยรู้ไรเองหรอกครับ


รู้สึกผิดเหมือนชวนมาทรมานยังไงก็ไม่รู้ครับ แฮ่ ไม่ร้อนหรอกเนอะๆ












ตึกนี้สวยมากครับ ในอดีตเป็น "ภัตตาคารบัวขาว" เจ้าของต้องการให้เป็นภัตตาคารที่สวยที่สุดเลยสร้างขึ้นมา
และขายอาหารฝรั่ง เพราะเมื่อก่อนมีทหารจีไอมาอยู่ที่อุบลฯเพื่อทำสงคราม  และปัจจุบันตึกนี้ได้เปิดเป็นธนาคาร



เดินลัดเลาะลงมาที่ริมมูล ก็จะเจองานกราฟิตี้