มาถึงตอน 38 กันแล้วนะครับ

เหลืออีกตอนเดียวก็จะจบแล้วแฮะ สำหรับอนิเมที่ตามกันมายาวเกือบ 3 ซีซั่นนี้


นึกอะไรไม่ออกอีกตามเคยเพราะช่วงนี้แอบเหนื่อยๆ เปื่อยๆ เพราะฝนนิดหน่อย เพราะงั้นไปดูภาพกันเลยละกันครับ





ฉากแรกของตอนนี้

กิลด์ฝ่ายมนุษย์ (JDSF) ที่ยังอยู่บนแผ่นดินใหญ่มาช่วยพวกเจ้าโอะ กิลด์อสูรสองฝ่าย กับกิลด์นักบวชเวทรุมตีบอสฮะกุเม็งที่โดนสะกดอยู่ในเขตแดน






กิลด์ปีศาจหิมะก็มาช่วยซับให้กิลด์ JDSF ด้วย (แต่กิลด์ภูมิเทพของซัมปิราคามุยไม่ได้มาแฮะ)




ฉากเจ้าโอะระลึกได้ว่าการเดินทางของตนเองที่ผ่านมาหลายสิบกว่าตอน (ถ้าเป็นมังงะก็หลายร้อยตอน) ไม่ได้สูญเปล่า

ในภาคมังงะคนที่พูดให้เจ้าโอะได้คิดจะเป็นภูมิเทพซัมปิราคามุย แต่ในอนิเมตัดซัมปิราคามุยไป เลยให้ลุงหัวกิลด์อสูรตะวันออกเป็นคนพูดแทน





ด้านลุงสรยุทธ์ก็ยังไม่ไปไหน ยังรายงานข่าวเพิ่มค่ากำลังใจฝ่ายมนุษย์ + ดีบัฟฮะกุเม็งไปเรื่อยๆ




ครอบครัวอาซาโกะเปิดร้านแจกข้าวฟรีให้คนที่หนีฮะกุเม็งออกนอกประเทศไม่ได้

เห็นฉากนี้แล้วถึงเพิ่งนึกได้แฮะ ว่าเรดครั้งนี้มันซัดกันข้ามวันข้ามคืนเลยนี่หว่า





ช่วยกันตอดไปเรื่อยๆ จนบอสเลือดลดเกิน 2 ใน 3 (อันนี้มั่วเอาขำๆ จากที่บอกว่าหลังปล่อยท่าพิเศษแล้วฮะกุเม็งตัวหดเหลือแค่ 1 ใน 3 ของขนาดเดิม เลยตีว่าเลือดคงลดเกิน 2 ใน 3 แล้วมั้ง )

บอสเลยปล่อยท่าพิเศษ สาดหมอกพิษล้างทั้งฟิลด์จนกิลด์ทุกฝ่ายต้องหนีตายออกไปพ้นอาณาเขต เหลือแต่พวกติดของกันพิษอย่างเจ้าโอะกับโทร่าอยู่เท่านั้น







ท่าพิเศษท่าที่สองหลังบอสเลือดลดเกิน 2 ใน 3

หางที่ 7 กับหางที่ 8 ที่เป็นพายุสายฟ้าของโทร่ากับใบหอกคมกริบมากมายหลายร้อยใบ




หางพายุสายฟ้าสกัดการโจมตีของโทร่าได้ ส่วนหางใบหอกก็จิ้มซะเกราะตะขาบหินของเจ้าโอะแตกกระจุยเลย





ด้านแม่เจ้าโอะกับกิลด์นักบวชเวทเองก็สู้กับภูตพรายโคคุเอ็นลูกน้องที่บอสปล่อยออกมาชนิดยิบตาเช่นกัน










ฉากฮิโนวะประกาศนามตัวเองเป็นสัญลักษณ์ว่าจะไม่ยึดติดกับอดีตอีกต่อไปแล้ว

ยังไงก็ชอบเวอร์ชั่นมังงะมากกว่าอยู่ดีแฮะ




เวอร์ชั่นมังงะ




"ตอนนี้พวกเรา...กำลังสู้ไปพร้อมกับดวงตะวัน!"

ฉากโคตรเท่ของตอนนี้

แต่แสงแสบตาไปหน่อยเลยมองไม่เห็นหน้าเจ้าโอะกับโทร่าเลย




แต่เท่ได้ไม่นานก็ได้เรื่อง เพราะเจ้าโอะดันใช้หอกมาไปจนพลังวิญญาณจวนจะหมดกลายเป็นสมิงอีกรอบ




ส่วนอาซาฟุเซะที่ติดตัวโทร่าก็กำลังจะกลายเป็นฮะกุเม็งด้วยความแค้นที่มีต่อฮะกุเม็งเช่นกัน




หัวอาซาฟุเซะทั้ง 4 ร่วมมือกันทำลายหางพายุสายฟ้ากับหาง 2 หางที่ใช้เรียกภูตพรายของฮะกุเม็งได้สำเร็จ (แลกกับเครื่องประดับพังใช้ไม่ได้อีก)






กองหนุนของกิลด์มนุษย์กับปีศาจที่รับมือลูกน้องบอสอยู่นอกอาณาเขต

เริ่มจากบัลที่นำลูกกิลด์ตัวเองมาช่วยอาซาโกะด้วย




ตี้สองคุณพ่อข้ามประตูวิญญาณมาช่วยลูกสาว

ฮาพ่อยูจังที่สุดแล้วแฮะ เล่นขับเครื่องจัมโบ้มาชนใส่ภูตพรายเลย






แล้วก็มาถึงฉากสุดท้ายของตอนนี้

ฉากวิเคราะห์สภาพจิตของฮะกุเม็งโดยเจ้าโอะกับโทร่า เป็นอีกฉากที่ชอบมากในตอนนี้เลยแฮะ เพราะช่วยให้เข้าใจความคิดและแรงจูงใจของฮะกุเม็งได้เยอะขึ้นเลย













แปลกใจนิดหน่อยแฮะที่ฉากหลายฉากที่น่าจะออกมา EPIC กลับออกมาไม่ EPIC เท่าที่ควรเลย ทั้งที่ส่วนใหญ่ก็ทำออกมาตามภาคมังงะทุกอย่าง ไม่รู้เพราะทำออกมาแบบสุกเอาเผากินมากไปรึเปล่า (เผลอๆ ทีมงานอาจกำลังตั้งรับเก็บแรงไว้ปั่นตอนจบตอนหน้าก็ได้ )

แต่ฉาก "พวกเรากำลังสู้ไปพร้อมกับดวงตะวัน" กับฉากฮะกุเม็งเรียกหางที่ 7 กับหางที่ 8 ออกมาสู้กับเจ้าโอะกับโทร่านี่ทำออกมาได้เท่มากแฮะ เท่จนนึกเสียดายเลยว่าหางพวกนี้ไม่น่ามีฉากออกมาน้อยเลย

รอดูฉากเด็ดที่เหลือในตอนหน้าโลดแฮะ ว่าจะทำออกมาได้มันสมกับเป็นตอนสุดท้ายหรือไม่