#สำหรับหนูที่อายุน้อยกว่า18
โลกในวันที่หนูโตมาเป็นผู้ใหญ่ มันจะไม่เหมือนโลกในวันนี้
ผู้คนจะเปลี่ยนไป อากาศจะเปลี่ยนไป ภูมิประเทศจะเปลี่ยนไป อาหารการกินจะเปลี่ยนไป พลังงานที่เราใช้จะเปลี่ยนไป รูปแบบการใช้ชีวิตของมนุษย์ก็จะเปลี่ยนไป
ความรู้ในมหาวิทยาลัยจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น ไม่ต้องรีบเข้ามหาวิทยาลัย หลายๆ อาชีพจะหายไป
แต่จงเรียนในสิ่งที่ตัวเองรัก
เรื่องที่จริงในวันนี้ มันอาจจะไม่จริงในวันข้างหน้า ชีวิตต้องเรียนรู้การปรับตัวด้วยอัลกอลิทึ่มที่ไม่มีสอนในระบบการศึกษา
โทรทัศน์จะไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับหนู ใช้เวลากับการวิ่งเล่นเยอะๆ
ถ้าหนูยังไม่เคยออกไปเล่นน้ำฝน จงทำซะ
แล้วถ้าหนูโตขึ้นมาเห็นว่าทุกอย่างกำลังล้มเหลว โลกไม่น่าอยู่ เพราะคนเจนเนอเรชั่นก่อนหน้าทำเอาไว้
คุณอาก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วยครับ
#สำหรับน้องที่อายุ18ถึง24
สิ่งที่น้องเรียนมา มันแทบจะใช้ไม่ได้เลยในวันที่น้องเรียนจบ
ความรู้ในห้องเรียน เป็นความรู้ที่ถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่น้องยังไม่เกิด
เพื่อเอาไว้ให้คนในเจนเนอเรชั่นพี่มาใช้ทำงาน
แต่พี่ขอโทษ ที่พี่ไม่ได้อัพเดทมันสำหรับคนรุ่นพวกน้อง
อย่างไรก็ดี พวกพี่ไม่ได้คาดหวังว่าน้องจะทำงานได้ทันทีหลังน้องเรียนจบ
สิ่งที่พวกน้องเพิ่งเรียนมามันไม่สำคัญสำหรับพวกพี่เลย เพราะมันใช้งานไม่ได้
โลกข้างนอกมันกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น
พวกพี่จะสอนน้องทุกอย่างให้ใหม่หมดเอง ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องโทษระบบการศึกษา
ขอโทษที่พี่ต้องมาทำให้น้องผิดหวังในวันที่เพิ่งเรียนจบและกำลังจะได้ใช้ความรู้มาหาเงินทอง
แต่น้องก็ไม่ต้องรีบอยากไปเป็นอายุน้อยร้อยล้านนะ ชีวิตอีกยาวไกล ค่อยๆ เก็บเกี่ยว
ถ้าน้องยังหาตัวเองไม่เจอ จงรีบหาซะ
เพราะน้องจะต้องการสิ่งนั้นมากกว่าความรู้ที่ได้มาจากตำราเรียน
#สำหรับน้องที่อายุ25ถึง34
อย่าเผลอตัวใช้ชีวิตอย่างหลงระเริง ขาดสติ เพราะชีวิตเปราะบางมาก
ความหนุ่มสาวมันมาเร็วและก็ไปเร็ว
เป็นสิบปีที่เช้าวันหนึ่งคุณตื่นขึ้นมา คุณอาจพบว่าชีวิตยังเหมือนเดิม อยู่จุดเดิม
การประสบความสำเร็จเร็ว ไม่ได้แปลว่าจะประสบความสำเร็จตลอดไป
เพราะความสำเร็จในคนเจนเนอเรชั่นของคุณมันได้มาง่าย
โลกกว้างกว่าที่คิด จงเริ่มต้นสะสมคนที่รักเรา ไม่ใช่สถานที่ที่เคยไป
คุณควรเรียนรู้ว่าอะไรคือคุณค่าแท้ อะไรคือคุณค่าเทียม และเลือกข้างให้ถูก
ลดความเห็นแก่ตัว ฝึกการแบ่งปัน
เมื่อคุณเริ่มมั่นคงในชีวิตในอีกสิบปีข้างหน้า โลกใบนี้จะมีคนแก่มากกว่าคนรุ่นคุณ
คุณจะต้องทำงานเสียภาษีเพื่อดูแลพวกเขา
ถ้ายังไม่เคยล้มเหลว จงหัดล้มซะ
จงล้มเหลวให้เร็วที่สุดอย่างน้อยหนึ่งครั้งในช่วงนี้ เพราะคุณจะได้มีเวลาลุกขึ้นวิ่งในตอนที่ยังมีแรง
#สำหรับเพื่อนที่อายุ35ถึง44
ไม่มีอาชีพอะไรที่มั่นคง ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นลูกจ้างใคร หรือใครจะเป็นลูกจ้างคุณ
องค์กรธุรกิจไม่ได้ต้องการความจงรักภักดีจากคุณ พวกเขาต้องการความรู้ความสามารถ คุณต้องเสาะแสวงหาความรู้ตลอดเวลา
การเสาะแสวงหาความรู้สำคัญกว่าตัวความรู้
คำถามสำคัญกว่าคำตอบ
และถ้าคุณยังไม่สามารถตั้งคำถาม ทำไม? กับทุกเรื่องของชีวิตได้ ชีวิตคุณจะต้องเผชิญ midlife crisis
จงปรับตัว จงปรับตัว จงปรับตัว
ไม่มีอะไรมีคุณค่าเท่ากับความสามารถและความดี
โลกต้องการคนดีที่กล้าหาญ
ถ้าคุณเป็นคนดีที่ไม่กล้าหาญ จงหัดกล้าหาญซะ
เพราะคุณคือเจนเนอเรชั่นที่เชื่อมโลกเก่ากับโลกใหม่เข้าไว้ด้วยกัน และคุณคือความหวังสุดท้าย
ลองนึกว่าคุณอยากให้ใครมางานศพคุณ แล้วคุณจะเข้าใจชีวิต
#สำหรับพี่พี่ที่อายุ45ขึ้นไป
ถ้ามีอะไรสามอย่างอยากแนะนำผม ผมขอเป็นของขวัญวันเกิดปีที่ 44 ผมด้วยครับ
ขอบคุณมากครับทุกคำอวยพร
#CR. FB : Sutirapan Sakkawatra
'จดหมายจากผู้ชายอายุ 44'
โลกในวันที่หนูโตมาเป็นผู้ใหญ่ มันจะไม่เหมือนโลกในวันนี้
ผู้คนจะเปลี่ยนไป อากาศจะเปลี่ยนไป ภูมิประเทศจะเปลี่ยนไป อาหารการกินจะเปลี่ยนไป พลังงานที่เราใช้จะเปลี่ยนไป รูปแบบการใช้ชีวิตของมนุษย์ก็จะเปลี่ยนไป
ความรู้ในมหาวิทยาลัยจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น ไม่ต้องรีบเข้ามหาวิทยาลัย หลายๆ อาชีพจะหายไป
แต่จงเรียนในสิ่งที่ตัวเองรัก
เรื่องที่จริงในวันนี้ มันอาจจะไม่จริงในวันข้างหน้า ชีวิตต้องเรียนรู้การปรับตัวด้วยอัลกอลิทึ่มที่ไม่มีสอนในระบบการศึกษา
โทรทัศน์จะไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับหนู ใช้เวลากับการวิ่งเล่นเยอะๆ
ถ้าหนูยังไม่เคยออกไปเล่นน้ำฝน จงทำซะ
แล้วถ้าหนูโตขึ้นมาเห็นว่าทุกอย่างกำลังล้มเหลว โลกไม่น่าอยู่ เพราะคนเจนเนอเรชั่นก่อนหน้าทำเอาไว้
คุณอาก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วยครับ
#สำหรับน้องที่อายุ18ถึง24
สิ่งที่น้องเรียนมา มันแทบจะใช้ไม่ได้เลยในวันที่น้องเรียนจบ
ความรู้ในห้องเรียน เป็นความรู้ที่ถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่น้องยังไม่เกิด
เพื่อเอาไว้ให้คนในเจนเนอเรชั่นพี่มาใช้ทำงาน
แต่พี่ขอโทษ ที่พี่ไม่ได้อัพเดทมันสำหรับคนรุ่นพวกน้อง
อย่างไรก็ดี พวกพี่ไม่ได้คาดหวังว่าน้องจะทำงานได้ทันทีหลังน้องเรียนจบ
สิ่งที่พวกน้องเพิ่งเรียนมามันไม่สำคัญสำหรับพวกพี่เลย เพราะมันใช้งานไม่ได้
โลกข้างนอกมันกลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น
พวกพี่จะสอนน้องทุกอย่างให้ใหม่หมดเอง ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องโทษระบบการศึกษา
ขอโทษที่พี่ต้องมาทำให้น้องผิดหวังในวันที่เพิ่งเรียนจบและกำลังจะได้ใช้ความรู้มาหาเงินทอง
แต่น้องก็ไม่ต้องรีบอยากไปเป็นอายุน้อยร้อยล้านนะ ชีวิตอีกยาวไกล ค่อยๆ เก็บเกี่ยว
ถ้าน้องยังหาตัวเองไม่เจอ จงรีบหาซะ
เพราะน้องจะต้องการสิ่งนั้นมากกว่าความรู้ที่ได้มาจากตำราเรียน
#สำหรับน้องที่อายุ25ถึง34
อย่าเผลอตัวใช้ชีวิตอย่างหลงระเริง ขาดสติ เพราะชีวิตเปราะบางมาก
ความหนุ่มสาวมันมาเร็วและก็ไปเร็ว
เป็นสิบปีที่เช้าวันหนึ่งคุณตื่นขึ้นมา คุณอาจพบว่าชีวิตยังเหมือนเดิม อยู่จุดเดิม
การประสบความสำเร็จเร็ว ไม่ได้แปลว่าจะประสบความสำเร็จตลอดไป
เพราะความสำเร็จในคนเจนเนอเรชั่นของคุณมันได้มาง่าย
โลกกว้างกว่าที่คิด จงเริ่มต้นสะสมคนที่รักเรา ไม่ใช่สถานที่ที่เคยไป
คุณควรเรียนรู้ว่าอะไรคือคุณค่าแท้ อะไรคือคุณค่าเทียม และเลือกข้างให้ถูก
ลดความเห็นแก่ตัว ฝึกการแบ่งปัน
เมื่อคุณเริ่มมั่นคงในชีวิตในอีกสิบปีข้างหน้า โลกใบนี้จะมีคนแก่มากกว่าคนรุ่นคุณ
คุณจะต้องทำงานเสียภาษีเพื่อดูแลพวกเขา
ถ้ายังไม่เคยล้มเหลว จงหัดล้มซะ
จงล้มเหลวให้เร็วที่สุดอย่างน้อยหนึ่งครั้งในช่วงนี้ เพราะคุณจะได้มีเวลาลุกขึ้นวิ่งในตอนที่ยังมีแรง
#สำหรับเพื่อนที่อายุ35ถึง44
ไม่มีอาชีพอะไรที่มั่นคง ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นลูกจ้างใคร หรือใครจะเป็นลูกจ้างคุณ
องค์กรธุรกิจไม่ได้ต้องการความจงรักภักดีจากคุณ พวกเขาต้องการความรู้ความสามารถ คุณต้องเสาะแสวงหาความรู้ตลอดเวลา
การเสาะแสวงหาความรู้สำคัญกว่าตัวความรู้
คำถามสำคัญกว่าคำตอบ
และถ้าคุณยังไม่สามารถตั้งคำถาม ทำไม? กับทุกเรื่องของชีวิตได้ ชีวิตคุณจะต้องเผชิญ midlife crisis
จงปรับตัว จงปรับตัว จงปรับตัว
ไม่มีอะไรมีคุณค่าเท่ากับความสามารถและความดี
โลกต้องการคนดีที่กล้าหาญ
ถ้าคุณเป็นคนดีที่ไม่กล้าหาญ จงหัดกล้าหาญซะ
เพราะคุณคือเจนเนอเรชั่นที่เชื่อมโลกเก่ากับโลกใหม่เข้าไว้ด้วยกัน และคุณคือความหวังสุดท้าย
ลองนึกว่าคุณอยากให้ใครมางานศพคุณ แล้วคุณจะเข้าใจชีวิต
#สำหรับพี่พี่ที่อายุ45ขึ้นไป
ถ้ามีอะไรสามอย่างอยากแนะนำผม ผมขอเป็นของขวัญวันเกิดปีที่ 44 ผมด้วยครับ
ขอบคุณมากครับทุกคำอวยพร
#CR. FB : Sutirapan Sakkawatra