เรามีเรื่องอยากมาระบาย เรารู้ว่าเราทำผิดเรายอมรับแต่แค่อยากละบาย ขึ้นเรื่องเลยแล้วกัน เราเป็นผู้หญิงคนนึง ที่เคยผ่านชีวิตครอบครัวแล้ว มีลูกแล้ว 2 คน และได้เลิกกับแฟนเก่าไปนานแล้ว จนมาเจอผู้ชายคนใหม่ เราเจอกันทางบีทอค์ ซึ่งเราเพิ่งหัดเล่น แต่สำหรับเค้าเราไม่รู้ ณ. ตอนนั้น เราเจอกัน และได้คบกัน แต่ยังไม่ได้กัน แต่จะไปมาหากันอยู่แถบทุกวัน เค้าจะทำงานเป็นกะ ถ้าวันไหนควบ2กะ เค้าก็จะแถบไม่มีเวลาเลย เราจะคอยไปซักผ้า รีดผ้า ทำความสะอาดบ้านให้ หาอาหาร กับข้าวไว้ให้เค้าทาน คือเอาง่ายๆดูแลเค้าทุกเรื่อง ทุกอย่างเลยก็ว่าได้ อ้อลืมบอกไป ระยะทางจากบ้านเราถึงที่บ้านเค้า ห่างกัน70กิโล เราต้องขับรถแบบนี้เกือบทุกวันเพื่อที่จะไปหาแฟนเรา จนมาเมื่อเดือนมกราคม 2558 เราท้อง เรากับแฟนเรายังไม่พร้อม ในหลายๆด้าน แต่เราก็ไม่ได้เอาเด็กออก เราเก็บลูกไว้ จนมาเดือนเมษา 2558 เรามาเห็นข้อความแชทในไลน์แฟน ที่แชทกับ ญ.อื่น และมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน มีส่งรูป ของตัวเองมาให้แฟนเรา มีนัทเจอกัน ไปทานข้าวกัน ในช่วงเดือน ม.ค-เม.ย ซึ้งขณะนั้นเรากำลังแพ้ท้องมาก แล้วแฟนเราก็ยังคุยกับผู้หญิงอื่นอีกหลายๆคน แต่ที่หนักสุดคือผู้หญิงคนนี้ และยังมีอีกคนที่เค้าบอกว่าเป็นแฟน กับแฟนของเรา เราแทบล้มทั้งยืน เราคิดฟุ้งซ่านไปทั่ว ว่าเราคืออะไร เราคือตัวอะไร คนใช้ นางบำเรอหรือว่าอะไร ทั้งที่ก่อนคบกันเค้าบอกว่าโสดไม่มีแฟน และตลอดเวลาที่แฟนเราคบกับเรา จะอยู่กับเราตลอด คือนอกเหนือจากเวลาที่เค้าทำงาน เราเสียใจมาก มากจนเลยคำว่าเสียใจ แต่เพราะรักและอยากให้ลูกมีพ่อ เราเลยให้อภัยเค้า และคิดว่าเค้าจะเลิกติดต่อกับผู้หญิง พวกนั้น พอเราท้องได้6เดือนเราก็ย้ายมาอยู่กับแฟน เพราะท้องเริ่มโต ตลอดเวลาที่อยู่กับแฟน แฟนก็ยังติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ และอีกหลายคน ในบีทอค์ บอกตรงๆเราเสียใจที่สุด คนที่เคยท้องคงจะรู้ ว่าเวลาที่คนท้องเสียใจเป็นยังไง อะไรนิดอะไรหน่อยก็จะร้องไห้ เรานอนร้องไห้ทุกวัน ทุกวัน จนเราท้องได้8เดือน เค้าพาเราไปหาพ่อ แม่เค้า จนเราคลอด แฟนเราก็ยังติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ เราก็ได้แต่เก็บความรู้สึก ทั้งที่ลึกๆแล้วเราเสียใจมาก เพราะทุกอย่างที่เราทำให้แฟน เราทำให้ด้วยใจ
(ตลอดเวลาเราไม่เคยใช้เงินของแฟนเลย แม้แต่ตอนคลอดลูก เวลาเราไปเที่ยวไหนไปทานข้าวเราเป็นคนจ่ายคนเดียว) หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวเรา มันทำให้เราคิดว่า แฟนเราเค้าคงไม่ได้รักเราจริง คงเป็นแค่ทางผ่าน คงคิดแค่สนุก แต่แค่ต้องรับผิดชอบ กับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะถ้าเค้ารักเราจริงเค้าต้องไม่นอกใจเราไปมีอะไรกับ ญ.อื่น ไม่ทำให้เรากับลูกเสียใจ และเมื่อให้โอกาศแล้วเค้าควรเลิก แต่เค้าเลือกที่จะไม่เลิก ซึ่งในตอนนั้นมันมีผลกับเด็กในครรภ์มาก ตลอดเวลาแฟนเราเค้าไม่เคยบอกรักเราเลย คำว่าคิดถึงก็ไม่มี แค่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเท่านั้น มีแต่เราที่รักเค้าฝ่ายเดียว จนเป็นเหตุให้เราคิดอะไรโง่ๆ ทำอะไรโง่ๆ (ลืบบอก ว่าพอเราคลอดลูกแล้ว เรากับแฟนก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ลูกอยู่กับแม่เรา เรากลับมาอยู่บ้านเรา ) เราคิดว่าถ้าเรามีคนอื่น คุยกับคนอื่น เราคงเลิกคิดถึงเลิกคิดเรื่องแฟนเราได้ เราเลยกลับไปเล่นบีทอค์อีกครั้ง คุยกับทุกคน ทำแบบเดียวกับแฟนเรา จนเราไปสนิทสนมกับผู้ชายคนหนึ่ง มันได้ผลมันทำให้เราไม่คิดถึงแฟน เรากับผู้ชายคนนั้นได้คบกันมา2เดือนกว่าๆ และมีความสัมพันกัน ถามว่าเราจะเลิกมั๊ย เราคิดว่าจะเลิกติดต่อกับผู้ชายคนนี้ เพราะลึกๆแล้วเราก็ยังรักแฟนเรา เราทำใจไม่ได้ถ้าต้องเลิกกับแฟน แต่ยังไม่ทันได้เลิก แฟนเราจับได้ เราก็ทะเลาะกัน เราก็เพิ่งรู้ ณ.วันนั้น ว่าแฟนเรารักเรามาก เราเสียใจที่ทำเรื่องแบบนี้ลงไป เรารู้ว่าเราผิด แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ แฟนเรา บอกว่าให้อภัย และคบกันต่อ ส่วนเราก็เลิกติดต่อกับผู้ชายคนนั้น เลิกเล่นบีทอค์ไปเลย และทำตัวใหม่ เพื่อลบล้างความผิดที่เราได้ทำไว้ แต่เรื่องไม่จบแค่นี้ เรากับแฟนทะเลาะกันทุกวัน ด่าว่าเราสารพัด ดูดถูกเราต่างๆนาๆ ว่ากรี่ยังดีกว่าเรา ด่าเรายิ่งกว่าหมา แต่เราก็อดทน เพราะว่ารักคำเดียว ตลอดเวลาที่เรามีปัญหากัน แฟนเรา ก็ยังติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ และยังคุยกับผู้หญิงในบีทอค์อีกหลายๆคน ซึ่งต่างจากเรา เราเลิกก็คือเลิก ไม่ติดต่อ ไม่ทำอีก แต่ทำไมเค้ายังทำ เราไม่เข้าใจ เราทะเลาะกันหลายครั้งกับเรื่องพวกนี้ ตอนท้ายเราเองเป็นฝ่ายที่เงียบไป เพราะดูเหมื่อนว่าเราเป็นฝ่ายผิดเสมอ ลืมบอกไปว่าทางบ้านเราไม่ชอบผู้ชายคนนี้ เพราะเราเคยผ่านชีวิตคู่มาแล้ว แม่เรากลัวเราลำบากอีก ที่ต้องมาเลี้ยงลูกคนเดียว แต่เราก็พยายามทำให้แฟนเราดูดี พยามทำให้แม่เรายอมรับ แฟนเราออกจากงานช่วงที่เราคลอดลูกพอดี ตอนนี้ก็8เดือนแล้วที่เค้ายังไม่ทำงาน ค่าใช้จ่ายของลูกทุกอย่างทุกเดือนเราเป็นคนจ่ายเอง เราโกหกแม่ว่าแฟนเราเป็นคนจ่ายเพื่อให้แม่เราดูว่าแฟนเรามีความรับผิดชอบ และสามารถดูแลเราได้ ลูกแม่เราเป็นคนเลี้ยงให้
เรากับแฟนเราทะเลาะกันเรื่องลูกกันบ่อยมาก ว่าทำไมไม่เลี้ยงลูกเอง ซึ่งเราเลี้ยงไม่ไหวจริงๆรายได้เรายังไม่แน่นอน และเราต้องเลี้ยงลูกที่มีกับแฟนเก่าอีก2คน เราได้แต่รอเค้าให้เค้ามีความรับผิดชอบ หาเงินมาเลี้ยงลูกของเค้า เพราะเค้าโทษเรา ว่าเราไปมีชู้ เค้าทำใจไม่ได้ ทำให้ทำงานไม่ได้ ซึ่งเราคิดว่ามันไม่ใช่ เราบอกกับแฟนเราว่าถ้าการเงินของเรามั่นคง เราจะได้เอาลูกมาอยู่ด้วย ทุกวันนี้เราก็ยังทะเลาะกันเรื่องลูกอยู่ และเรื่องที่เรานอกลู่นอกทาง ว่าเราต่างๆนาๆ ทั้งที่เราเลิกก็คือเลิกจริงๆ ซึ่งผิดกับเค้าที่ยังทำอยู่ พอพูดว่าแฟนก็บอกว่าก็แค่คุยเฉยๆ แล้วก็หันกลับมาว่าเรื่องของเราอีก เราบอกตรงๆ เราท้อเราพยายามทำดีทุกๆอย่างแต่เค้าก็ยังมาว่าเราอยู่ แล้วที่ตัวเองทำกับไม่ผิด ทุกอย่างเราเป็นคนผิด เราไม่เข้าใจเลยจริง ทุกวันนี้ก็ไม่รู้ว่าทำดีไปเพื่ออะไร ทำไปเค้าก็ไม่เห็นค่า
ฉันรู้ว่าฉันผิด แล้วแฟนไม่ผิดเลยใช่ไหม
(ตลอดเวลาเราไม่เคยใช้เงินของแฟนเลย แม้แต่ตอนคลอดลูก เวลาเราไปเที่ยวไหนไปทานข้าวเราเป็นคนจ่ายคนเดียว) หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับตัวเรา มันทำให้เราคิดว่า แฟนเราเค้าคงไม่ได้รักเราจริง คงเป็นแค่ทางผ่าน คงคิดแค่สนุก แต่แค่ต้องรับผิดชอบ กับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะถ้าเค้ารักเราจริงเค้าต้องไม่นอกใจเราไปมีอะไรกับ ญ.อื่น ไม่ทำให้เรากับลูกเสียใจ และเมื่อให้โอกาศแล้วเค้าควรเลิก แต่เค้าเลือกที่จะไม่เลิก ซึ่งในตอนนั้นมันมีผลกับเด็กในครรภ์มาก ตลอดเวลาแฟนเราเค้าไม่เคยบอกรักเราเลย คำว่าคิดถึงก็ไม่มี แค่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเท่านั้น มีแต่เราที่รักเค้าฝ่ายเดียว จนเป็นเหตุให้เราคิดอะไรโง่ๆ ทำอะไรโง่ๆ (ลืบบอก ว่าพอเราคลอดลูกแล้ว เรากับแฟนก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ลูกอยู่กับแม่เรา เรากลับมาอยู่บ้านเรา ) เราคิดว่าถ้าเรามีคนอื่น คุยกับคนอื่น เราคงเลิกคิดถึงเลิกคิดเรื่องแฟนเราได้ เราเลยกลับไปเล่นบีทอค์อีกครั้ง คุยกับทุกคน ทำแบบเดียวกับแฟนเรา จนเราไปสนิทสนมกับผู้ชายคนหนึ่ง มันได้ผลมันทำให้เราไม่คิดถึงแฟน เรากับผู้ชายคนนั้นได้คบกันมา2เดือนกว่าๆ และมีความสัมพันกัน ถามว่าเราจะเลิกมั๊ย เราคิดว่าจะเลิกติดต่อกับผู้ชายคนนี้ เพราะลึกๆแล้วเราก็ยังรักแฟนเรา เราทำใจไม่ได้ถ้าต้องเลิกกับแฟน แต่ยังไม่ทันได้เลิก แฟนเราจับได้ เราก็ทะเลาะกัน เราก็เพิ่งรู้ ณ.วันนั้น ว่าแฟนเรารักเรามาก เราเสียใจที่ทำเรื่องแบบนี้ลงไป เรารู้ว่าเราผิด แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ แฟนเรา บอกว่าให้อภัย และคบกันต่อ ส่วนเราก็เลิกติดต่อกับผู้ชายคนนั้น เลิกเล่นบีทอค์ไปเลย และทำตัวใหม่ เพื่อลบล้างความผิดที่เราได้ทำไว้ แต่เรื่องไม่จบแค่นี้ เรากับแฟนทะเลาะกันทุกวัน ด่าว่าเราสารพัด ดูดถูกเราต่างๆนาๆ ว่ากรี่ยังดีกว่าเรา ด่าเรายิ่งกว่าหมา แต่เราก็อดทน เพราะว่ารักคำเดียว ตลอดเวลาที่เรามีปัญหากัน แฟนเรา ก็ยังติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ และยังคุยกับผู้หญิงในบีทอค์อีกหลายๆคน ซึ่งต่างจากเรา เราเลิกก็คือเลิก ไม่ติดต่อ ไม่ทำอีก แต่ทำไมเค้ายังทำ เราไม่เข้าใจ เราทะเลาะกันหลายครั้งกับเรื่องพวกนี้ ตอนท้ายเราเองเป็นฝ่ายที่เงียบไป เพราะดูเหมื่อนว่าเราเป็นฝ่ายผิดเสมอ ลืมบอกไปว่าทางบ้านเราไม่ชอบผู้ชายคนนี้ เพราะเราเคยผ่านชีวิตคู่มาแล้ว แม่เรากลัวเราลำบากอีก ที่ต้องมาเลี้ยงลูกคนเดียว แต่เราก็พยายามทำให้แฟนเราดูดี พยามทำให้แม่เรายอมรับ แฟนเราออกจากงานช่วงที่เราคลอดลูกพอดี ตอนนี้ก็8เดือนแล้วที่เค้ายังไม่ทำงาน ค่าใช้จ่ายของลูกทุกอย่างทุกเดือนเราเป็นคนจ่ายเอง เราโกหกแม่ว่าแฟนเราเป็นคนจ่ายเพื่อให้แม่เราดูว่าแฟนเรามีความรับผิดชอบ และสามารถดูแลเราได้ ลูกแม่เราเป็นคนเลี้ยงให้
เรากับแฟนเราทะเลาะกันเรื่องลูกกันบ่อยมาก ว่าทำไมไม่เลี้ยงลูกเอง ซึ่งเราเลี้ยงไม่ไหวจริงๆรายได้เรายังไม่แน่นอน และเราต้องเลี้ยงลูกที่มีกับแฟนเก่าอีก2คน เราได้แต่รอเค้าให้เค้ามีความรับผิดชอบ หาเงินมาเลี้ยงลูกของเค้า เพราะเค้าโทษเรา ว่าเราไปมีชู้ เค้าทำใจไม่ได้ ทำให้ทำงานไม่ได้ ซึ่งเราคิดว่ามันไม่ใช่ เราบอกกับแฟนเราว่าถ้าการเงินของเรามั่นคง เราจะได้เอาลูกมาอยู่ด้วย ทุกวันนี้เราก็ยังทะเลาะกันเรื่องลูกอยู่ และเรื่องที่เรานอกลู่นอกทาง ว่าเราต่างๆนาๆ ทั้งที่เราเลิกก็คือเลิกจริงๆ ซึ่งผิดกับเค้าที่ยังทำอยู่ พอพูดว่าแฟนก็บอกว่าก็แค่คุยเฉยๆ แล้วก็หันกลับมาว่าเรื่องของเราอีก เราบอกตรงๆ เราท้อเราพยายามทำดีทุกๆอย่างแต่เค้าก็ยังมาว่าเราอยู่ แล้วที่ตัวเองทำกับไม่ผิด ทุกอย่างเราเป็นคนผิด เราไม่เข้าใจเลยจริง ทุกวันนี้ก็ไม่รู้ว่าทำดีไปเพื่ออะไร ทำไปเค้าก็ไม่เห็นค่า