ใครมีแฟนอยู่ไกลบ้าง ปัญหาเรื่องแฟนเก่า ไม่ค่อยได้เจอกันและไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานๆบ้าง

เราคบกันมา7 ปีใก้ลจะเข้า8ปี เราเจอกันเพราะมาทำงานที่กทมได้1ปีเค้าก็ต้องกลับบ้านเกิดเพราะคนที่บ้านป่าวแต่ตอนนี้เราสองคนอยู่ไกลกันคะตลอดเวลาที่คบกันแฟนเคยมาบ้านเราเพียงแค่2ครั้งแฟนเราอยู่สมุสาครส่วนเราอยู่กทม แฟนเราอายุ 34ปี ส่วนเราอายุ26ปี  ตลอดเวลาที่คบกัน 5ปีเราไม่เคยมีปัญหาทะเลาะกันเลยทั้งๆที่เราอยู่ไกลกันส่วนใหญ่จะเป็นดิฉันไปหาบ้างบางครั้งเมื่อก่อนนิสัยแฟนของดิฉันเป็นคนชอบเที่ยวกินเหล้า ติดเพื่อนฝูง กลับดึกตี1-2ทุกวันดิฉันก็มักจะรอเค้าโทรกลับมาบอกว่ากลับถึงบ้านแล้วนะนี่คือสิ่งที่ดิฉันทำทุกวันซึ่งเป็นสิ่งที่ดิฉันยอมรับได้และทำความเข้าใจแฟนมาตลอดพอวันเวลาผ่านไปแฟนดิฉันเล่นเฟสบุ๊คจึงทำให้ได้เจอกับแฟนเก่าสมัยเค้าอายุ17อีกครั้งเค้าลูก1คนอายุ5ขวบได้แต่ไม่ใช่ลูกของแฟนดิฉันคะ วันหนึ่งดิฉันเข้าไปเฟสแฟนแล้วได้อ่านข้อความที่เค้าคุยกันแฟนเก่าเค้าหลายๆอย่างกำลังบอกว่าผู้หญิงแฟนเก่าเค้าอยากได้วันเก่าๆคืน พยายามออนแฟนดิฉัน จากคุยในเฟสบุ๊คก็ย้ายไปคุยในไลน์เปิดกล้องคุยกันตอนนั้นดิฉันร้องไห้ทุกวันประมาณ2เดือนได้คะขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับพูดตรงๆนะคะเหมือนคนตายทั้งเป็นจนดิฉันทนไหวจึงบอกแฟนให้เลิกคุยและบอกเหตุผลต่างๆว่าเพราะอะไรรวมทั้งถามสาเหตุที่เลิกกับแฟนเก่าเค้าบอกกับเราว่าแฟนเก่าทิ้งเค้าไปมีคนใหม่ ยิ่งถามยิ่งเค้าเล่าดิฉันยิ่งเจ็บ ระหว่างที่เกิดเรื่องดิฉันจะค่อยไปๆมาหาแฟนตลอดจนแน่ใจว่าเค้าเลิกติดต่อกันแล้วหลังจากวันนั้นดิฉันกลายเป็นคนขี้ระแวง ชอบจับผิดแฟนบ่อยๆทั้งๆที่เมื่อก่อนเราคบกันแบบห่างๆไม่เคยทะเลาะกันแฟนก็พยายามบอกกับเราว่าเค้าเลิกเป็นแบบนั้นแล้วรักเราคนเดียว บางครั้งดิฉันก็ชอบพูดเรื่องเก่าๆถามแต่เรื่องเก่าๆเค้าก็มักจะบอกว่าไม่มีแล้วตอนนั้นเค้าอาจจะเมาแล้วก็เป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นตอนเค้าบอกดิฉันรู้สึกอุ่นใจแต้พอวันใหม่ตกเย็นๆก็เป็นแบบเดิมคิดมากบางครั้งเผลอคิดไปว่าเค้าไปแอบเจอกับแฟนหรือไม่ก็แอบคุยกันบางทีแอบหมั่นไส้ที่เค้าอยู่ใก้ลแฟนเก่าเพราะเป็นคนพื้นที่เดียวกันพอคิดมากๆสะสมบางทีก็เริ่มเอาเรื่องที่คิดไปทะเลาะกับเค้าความขี้หึงของดิฉันเพิ่มขึ้นคิดไปต่างๆนานเพราะดิฉันอยู่ห่างกับแฟนและแฟนเป็นคนไม่ชอบคุยโทรนานศัพท์นานๆมันก็ทำให้ดิฉันยิ่งคิดมากและชอบน้อยใจอยู่คนเดียวเพราะเราก็ยังรอแฟนกลับถึงบ้าน รอโทรศัพท์บางครั้งเค้าลืมโทรเราก็มักจะงอลระยะหลังๆเป็นหนักเวลากลางคืนก็ไม่ค่อยได้คุยกันเราจึงเก็บความน้อยใจไปโววายใส่เค้าเพราะเค้านอนหลับไปก่อนทั้งๆที่บอกว่าจะโทรมาเราจนเค้าเริ่มตะคอกใส่เรา เราเลยถามเค้าไปตรงว่าทำไมต้องตะคอกแรกเค้าบอกเพียงว่าเค้าก็ไม่รู้เหมือนกันครั้งที่สองดิฉันเลยถามไปตรงว่าพักนี้เป็นอะไรเค้าบอกเหนื่อยงาน เครียดงาน เค้าไม่ชอบคุยโทรศัพท์นานๆเค้บอกตัวเองหลายครั้งแล้วเชื่อใจกันบางดิ เราเลยตกลงกันว่าวันนึงคุยกัน1ครั้งไม่ดึกมากเพราะเค้าไม่ได้เที่ยวไหนเหมือนเมื่อก่อนส่วนใหญ่จะนั่งกินกับญาติพี่น้อง บางครั้งเค้าเครียดและเหนื่อยงาน อย่างเช่นกลับถึงบ้านก็จะคุยกันว่าถึงบ้านแล้วนะตัวเองรับรู้ก็คือรู้เรื่อง เค้าเพียงบอกสั้นๆว่าในชีวิตตอนนี้ที่เค้ามี3อย่างพอคือ การงาน  ที่บ้าน และก็ตัวเอง
เค้าไม่เคยคิดนอกใจรักใครรักจริงเลิกระแวงได้แล้วนะเค้ารักเราต่างคนต่างรู้ว่ารักกันก็น่าจะพอแล้ว  เรารักเค้ามากจนกลัวว่าวันนึงเค้าจะไม่รักเรา วันนี้เราเสียใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาตลอดและพยายามปรับตัวใหม่อีกครั้งแต่ไม่รู้สายเกินไปไมแล้วถ้าเค้าเบื่อเราแล้วจะทำไงต่อไปดี เรารู้สึกผิดที่เราคิดไรก็พูดไปตรงๆทั้งๆที่เค้ายังไม่ได้ทำ ตอนนี้เรากำลังหาทางแก้ไขตัวเองอยู่ให้กลับมาเหมือนเดิมเนื่องจากดิฉันไม่มีโอกาสได้เจอแถมยังมีอุปสรรคหลายๆอย่างเนื่องจากทางบ้านต้องการให้แฟนมาหาที่บ้านมากกว่าคะ ดิฉันหมดหนทางคะสบสนไม่รู้จะแก้ไขตรงไหนดี  กลัวว่าจะไปทำให้เค้าเบื่อเรามากกว่าเดิมอยากให้กลับมาเป็นแบบเดิมเหมือนตอน 5ปีก่อนจังแอบเศร้า T___T