คือเราลองมาสังเกตุตัวเองดูอะ แบบเวลาเรามีความสุขเราก็จะร้องเพลงทั้งวันเลยมาทุกแนว
พอเราเศร้า ปกติคนเศร้า เศร้ามากๆเลยนะ คงอยากดิ่งทิ้งตัวนิ่งไม่ทำไร แต่เราก็แบบว่าร้องเพลงเศร้า เพลงแนวปลอบใจตัวเอง
เวลาว่าง เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ทำอาหาร แม้กระทั่งตอนสลิมสลือนอนไม่หลับก็จะร้องเพลง
เวลางานยุ่งนั่งปั่นงานคิดงาน ย้ำว่าคิดงาน ก็ร้องเพลงแบบ ปากร้องสมองคิดไม่ตีกันด้วย
เวลาคนเยอะๆและไม่กล้าร้องก็จะร้องเพลงในใจ นิ้วกระดิกนิ้วเดียวแบบเนียนๆไม่มีคนรู้
คืออย่างน้อยสุดก็วันละสองสามเพลง งงเหมือนกันเป็นคนหรือวิทยุ

......เรายังปกติใช่ไหม ชักไม่ชัวร์.......
ปล.เราไม่ได้มีอาชีพเป็นนักร้องนักดนตรีนะ เสียงงั้นๆ แต่เล่นต่อเพลงส่วนมากจะชนะ
ทำไมเราชอบร้องเพลงตลอดเวลา
พอเราเศร้า ปกติคนเศร้า เศร้ามากๆเลยนะ คงอยากดิ่งทิ้งตัวนิ่งไม่ทำไร แต่เราก็แบบว่าร้องเพลงเศร้า เพลงแนวปลอบใจตัวเอง
เวลาว่าง เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ทำอาหาร แม้กระทั่งตอนสลิมสลือนอนไม่หลับก็จะร้องเพลง
เวลางานยุ่งนั่งปั่นงานคิดงาน ย้ำว่าคิดงาน ก็ร้องเพลงแบบ ปากร้องสมองคิดไม่ตีกันด้วย
เวลาคนเยอะๆและไม่กล้าร้องก็จะร้องเพลงในใจ นิ้วกระดิกนิ้วเดียวแบบเนียนๆไม่มีคนรู้
คืออย่างน้อยสุดก็วันละสองสามเพลง งงเหมือนกันเป็นคนหรือวิทยุ
......เรายังปกติใช่ไหม ชักไม่ชัวร์.......
ปล.เราไม่ได้มีอาชีพเป็นนักร้องนักดนตรีนะ เสียงงั้นๆ แต่เล่นต่อเพลงส่วนมากจะชนะ