เฮ้อ ... ผมอยากจะขอคำปรึกษาปัญหาความรัก
กับพี่ๆทั้งหลาย เฮ้อ..เข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมกับแฟนผมคบกันมาได้นานพอควร
ผมรักแฟนของมากและผมก็คิดว่า
เธอรักผมมากเช่นกัน(คิดว่านะ)
ผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข
แต่ความสุขมันจะสร้างขึ้นได้
เราจะต้องมีเงินผมคิดแบบนั้น
อายุผมเองก็พึ่งจะ24
ฐานะก็ไม่ได้ดีอะไรเรียนก็ไม่จบ
เรียกได้ว่าไม่เอาไหนเลย เรียกได้ว่ามองไม่เห็นอนาคตเอาส่ะเลย ผมเลยตัดสินใจออกไปทำงานที่ต่างจังหวัด แล้วให้เธออยู่บ้าน แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ เฮ้อ...ผมมาทำงานได้สักพัก แรกๆเราก็ยังติดต่อพูดคุยกันตลอด พอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เริมเปลี่ยนไปตาม เราพูดคุยกันผ่านทางเฟรชบุ๊ค
ถ้าเป็นแต่ก่อนถ้าหากว่าเธอออนอยู่ถ้าผมทักไป
เธอจะรีบตอบกลับมาทันที แต่เดี๋ยวนี้เงียบ
ทั้งๆที่ออนอยู่ เหมือนไม่อยากคุย พอคุยก็ชอบมาๆหายๆ คุยกันคำหนึ่งเว้นไปสองสามนาที เหมือนกับกำลังคุยกับใครอยู่ เป็นแบบนี้บ่อยๆผมเริ่มรู้สึกได้ล่ะ
ทั้งๆที่คุยกันอยู่ยังไม่ถึงนาทีผมโทรเข้าไปเธอไม่รับสาย พอผมถามเธอ เธอตอบผมว่าไม่ได้ยิน (โอ้โห พึ่งตอบเฟรชผมมายังไม่ถึงนาทีแท้ๆ)
คุยกันสองสามคำก็หาเรื่องมาทะเลาะกันแล้ว
สามนาทีสี่อารมณ์ พอทะเลาะกันบ่อยๆเข้า
ก็ชอบพูด ถ้าเราไม่ดีก็ไปหาคนใหม่สิ ผมเจอคำนี้ผมก็ต้องยอมขอโทษตลอด ถึงผมไม่ใช่ฝ่ายผิดก็ตาม แถมเดี๋ยวนี้มีมุขใหม่ ถ้าเจอคนใหม่ก็บอกด้วยนะจะไปเอง (โอ้โห ผมจะไปเจอใครใหม่อีกล่ะก็มีคุณอยู่คนเดียว) นี้ก็สองวันล่ะที่เธอไม่ติดต่อมาหาผมเลย โทรไปก็ไม่รับ ทักเฟรชก็ไม่ตอบ แบบนี้ผมไม่ต้องสืบเลยใช่มั้ย ? ความรู้สึกผมตอนนี้พูดไม่ออกบอกไม่ถูกผมคงไม่อยากกลับไปที่นั้นอีกนาน รึผมคิดไปเอง รึเปล่า มือถือเธออาจจะหายก็เป็นได้ รึยังไง
รบกวนชี้แนะผมที ความรู้สึกผมตอนนี้ไม่ได้เศร้าเสียใจ แต่ทำไมมันแน่นๆตรงหน้าอก นี้หรือที่เขาเรียกว่าคับแค้นใจ
ผมควรยื้อไว้หรือปล่อยไปดี
กับพี่ๆทั้งหลาย เฮ้อ..เข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมกับแฟนผมคบกันมาได้นานพอควร
ผมรักแฟนของมากและผมก็คิดว่า
เธอรักผมมากเช่นกัน(คิดว่านะ)
ผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข
แต่ความสุขมันจะสร้างขึ้นได้
เราจะต้องมีเงินผมคิดแบบนั้น
อายุผมเองก็พึ่งจะ24
ฐานะก็ไม่ได้ดีอะไรเรียนก็ไม่จบ
เรียกได้ว่าไม่เอาไหนเลย เรียกได้ว่ามองไม่เห็นอนาคตเอาส่ะเลย ผมเลยตัดสินใจออกไปทำงานที่ต่างจังหวัด แล้วให้เธออยู่บ้าน แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ เฮ้อ...ผมมาทำงานได้สักพัก แรกๆเราก็ยังติดต่อพูดคุยกันตลอด พอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เริมเปลี่ยนไปตาม เราพูดคุยกันผ่านทางเฟรชบุ๊ค
ถ้าเป็นแต่ก่อนถ้าหากว่าเธอออนอยู่ถ้าผมทักไป
เธอจะรีบตอบกลับมาทันที แต่เดี๋ยวนี้เงียบ
ทั้งๆที่ออนอยู่ เหมือนไม่อยากคุย พอคุยก็ชอบมาๆหายๆ คุยกันคำหนึ่งเว้นไปสองสามนาที เหมือนกับกำลังคุยกับใครอยู่ เป็นแบบนี้บ่อยๆผมเริ่มรู้สึกได้ล่ะ
ทั้งๆที่คุยกันอยู่ยังไม่ถึงนาทีผมโทรเข้าไปเธอไม่รับสาย พอผมถามเธอ เธอตอบผมว่าไม่ได้ยิน (โอ้โห พึ่งตอบเฟรชผมมายังไม่ถึงนาทีแท้ๆ)
คุยกันสองสามคำก็หาเรื่องมาทะเลาะกันแล้ว
สามนาทีสี่อารมณ์ พอทะเลาะกันบ่อยๆเข้า
ก็ชอบพูด ถ้าเราไม่ดีก็ไปหาคนใหม่สิ ผมเจอคำนี้ผมก็ต้องยอมขอโทษตลอด ถึงผมไม่ใช่ฝ่ายผิดก็ตาม แถมเดี๋ยวนี้มีมุขใหม่ ถ้าเจอคนใหม่ก็บอกด้วยนะจะไปเอง (โอ้โห ผมจะไปเจอใครใหม่อีกล่ะก็มีคุณอยู่คนเดียว) นี้ก็สองวันล่ะที่เธอไม่ติดต่อมาหาผมเลย โทรไปก็ไม่รับ ทักเฟรชก็ไม่ตอบ แบบนี้ผมไม่ต้องสืบเลยใช่มั้ย ? ความรู้สึกผมตอนนี้พูดไม่ออกบอกไม่ถูกผมคงไม่อยากกลับไปที่นั้นอีกนาน รึผมคิดไปเอง รึเปล่า มือถือเธออาจจะหายก็เป็นได้ รึยังไง
รบกวนชี้แนะผมที ความรู้สึกผมตอนนี้ไม่ได้เศร้าเสียใจ แต่ทำไมมันแน่นๆตรงหน้าอก นี้หรือที่เขาเรียกว่าคับแค้นใจ