ภาคต่อจากกระทู้ที่ปลิวไปค่ะ

จากที่มีคนหลังไมค์มาขอให้เราเล่าต่อกันเยอะมาก คนอ่านค้างคา จขกท. ก็คาใจเหมือนกัน

ดีนะ ที่เราพิมพ์ใส่โน็ตไว้ เนื้อหาเลยยังอยู่ครบ แต่ขอเรียบเรียงใหม่ และตัดตอนผิดกฏออกนะคะ ใครอ่านแล้ว ข้ามไปอ่านตอนจบได้เลยค่ะ

ย้ำว่าอ่านเป็นอรรถรส งดดราม่าเนอะ


**************************************

กระทู้นี้คือการแชร์ประสบการณ์ แบบเล่าสู่กันฟัง เราจะเล่าแบบละเอียดเพื่อให้คนอ่านได้คิดคิดตามไปพร้อมกับเรา เผื่อจะมีใครบอกอะไรได้บ้าง ว่าสิ่งที่เกิดกับเรานั้น  มันเป็นเพียงอุบัติเหตุทางร่างกาย หรือมาจากความรู้สึกของเรากันแน่


เรื่องมันก็นานมากแล้วล่ะค่ะ ประมาณ 6 ปีที่แล้ว แต่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยลืมได้เลยซักที คิดย้อนกลับไปเมื่อไหร่ ก็ถามตัวเองตลอดว่าเกิดอะไรขึ้น มันเกิดขึ้นได้ยังไง เพราะอะไร คิดเท่าไหร่ก็สับสนไปหมด ประเด็นสำคัญก็คือ เราทั้งคู่ไม่ได้ดื่ม และไม่ได้เมาอะไรเลยค่ะ มีสติครบทุกอย่าง

เพื่อนคนนี้คือ เพื่อนที่เรียนโรงเรียนมัธยมมาด้วยกัน และเข้ามหาลัยที่เดียวกันค่ะ เราจะเรียกชื่อเพื่อนชายเราคนนี้ว่า "เอ็ม" ละกันนะคะ นามสมมุติ

ตอนจบ ม.6 พวกเราต้องเอนเข้ามหาลัย เพื่อนส่วนใหญ่ไปเรียน ม.เอกชน

แต่เอ็มสนใจ สอบเข้ามหาลัยรัฐบาลเหมือนกันกับเรา นางก็มีมาปรึกษาเราตลอด

พอมาอยู่มหาลัย เอ็มก็มีแฟน และต่างคนต่างเรียน นานๆจะได้คุยกันที...

------------------------------------------

จนมาถึงวันเกิดเห็ตนั่นแหละค่ะ

*****+****+******+******+*****


ตอนที่เราเรียนอยู่ปีสอง

เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น กลางดึกของคืนนั้น

เวลาประมานสี่ทุ่มครึ่ง

เราโทรหาเอ็มค่ะ

เอ็ม : ฮัลโหล
เรา :  มารับกูหน่อย
เอ็ม : ห๊า! ไรของเมิง
เรา : เออน่า รีบๆมานะ กูอยู่หอ มารับกูด่วนเลยนะ กูขอร้อง
เอ็ม : อยู่ไหนนะ
เรา : หอกู
เอ็ม : ให้รับไปไหน
เรา : กูขอไปนอนหอได้ป่ะคืนนี้ กูมีปัญหาว่ะ
เอ็ม : เอาจริงหรอ
เรา : อืม รีบมา เดี๋ยวค่อยคุยกัน
เอ็ม : เป็นไรวะ ทำไมต้องรีบ แล้วทำไมต้องมานอนห้องกูด้วย (อีนี่ขี้สงสัยอยู่แล้ว)
เรา : ฟังนะเอ็ม กูจะรอตรงสระว่ายน้ำนะ รีบมา ถึงแล้วโทรมาละกัน

พอเอ็มมาถึงเราก็รีบขึ้นรถ แล้วบอกให้มันรีบออกรถเลยค่ะ

นางก็มาแบบมึนๆ และพาเราไปแบบงงๆอ่ะค่ะ ทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามใส่เราตลอด

ระหว่างทางไปที่หอเอ็ม

เอ็ม : ให้มารับทำไม ทำไมต้องมานอนหอกู
เรา : ก็พรุ่งนี้กูกลับบ้าน ขึ้นรถเช้ามาก กูไม่มีคนไปส่งขึ้นรถ กูเลยจะให้เมิงไปส่งไง ละคิดว่านอนกะเมิงเลยนี่แหละ ง่ายดี ตื่นแล้วก็ไปเลย กูไม่กวนเมิงนานหรอก แค่คืนเดียว (แต่ในใจตอนนั้นคิดว่า ถ้าจะเล่าปัญหา ก็ค่อยเล่าตอนถึงห้องก่อนละกัน ตอนนี้ขี้เกียจพูดมาก)
เอ็ม : ....
เรา : ....

ก็ไม่พูดไรมาจนถึงหอเอ็มค่ะ เราไม่เคยไปหอมันที่นี่มาก่อนเลย เคยไปแต่หอเก่า นี่เป็นครั้งแรกที่เดินเข้าห้องนี้ บรรยากาศในห้องก็หอพักนักศึกษาทั่วไป ละก็สะอาดดี เพราะนิสัยเอ็ม นางเป็นผู้ชายค่อนข้างเนียบ เนียบแค่ไหนก็มีเครื่องซักผ้าอยู่ในห้องอ่ะค่ะ ตอนที่เห็นเครื่องซักผ้าเราก็ตกใจ มันต้องขนาดนั้นเลยหรอวะ จ้างซัก หรือหยอดเหรียญใต้หอไรงี้ไม่ได้หรอ แต่ก็ไม่ถามนะ เพราะตอนนั้นในใจเราเครียดมากจริงๆ คิดไรไปเรื่อย จนไม่อยากพูดไรมาก และเราก็นั่งลงที่เตียงค่ะ สถาณการณ์คือ ก็ไม่รู้จะทำอะไรอ่ะ ทีวีก็ไม่ได้เปิด ส่วนเอ็มนางก็เปิดคอมเล่นค่ะ นั่งดูนู้นนี่นั่นไปเรื่อยๆ ส่วนเราไม่รู้จะทำไรละ นอนสิคะ บอกว่าจะมานอนก็นอนเลยค่ะ นอนบนเตียงผู้ชายแบบไม่ซีอะไร

แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากจริงๆนะ นี่ก็เพื่อน ตอนมัธยมก็เคยนอนด้วยกันมาละ แต่ไม่ใช่แบบนี้นะ เล่าย้อนกลับไปคือ...ตอนมัธยมจะมีช่วงกีฬาสี อันนั้นสนุกสุดในชีวิตช่วนนั้นแล้วหละ  ได้เที่ยวเตร่กะเพื่อน แม่อนุญาติให้นอนบ้านเพื่อนได้ เพราะเราต้องทำขบวนรถแห่กีฬาสี กว่าจะเสร็จก็ดึก จะกลับบ้านก็อันตราย สรุปก็จบที่ เพื่อนๆได้รวมตัวกัน ล้อมวงดื่ม เฮฮา ปาตี้ ประสาเด็ก แล้วก็นอนรวมกันเป็นสิบคนเลยค่ะ

สถานการณ์ในห้องเอ็มตอนนั้น เรานอนไป ก็นอนไม่หลับ คิดไรเยอะแยะไปหมด สับสน วุ่นวายมาก ชีวิต จะว่าเฮิร์ทก็เฮิร์ทนะ สติไม่อยู่กะเนื้อกะตัว ไม่รู้จะเอาไงต่อดี กับ "เรื่องที่เราหนีมา..."

เรากำลังหนีปัญหาจริงๆค่ะ เรื่องมันเป็นเพราะว่าเรามี ผช. คนนึงมาจีบ ผช. คนนี้ชอบเรามาตั้งแต่เราอยู่ปี 1 แล้ว แต่เราไม่รู้ตัว และไม่รู้จักด้วยว่าเค้าเป็นใคร จนเราขึ้นปี 2 ผช.คนนี้ก็จีบเราแบบจริงจังค่ะ ที่ไม่จีบเราตั้งแต่อยู่ปี 1 เพราะเค้ามีแฟนแล้ว แต่ตอนนี้เค้ามีปัญาหากับแฟนเค้ากำลังจะเลิกกับแฟน เลยมาจีบเรา เราเองก็
ไม่ใช่คนดีอะไรหรอก เราดันเผลอใจไปชอบเค้ากลับ ทั้งๆที่เค้ายังเลิกกับแฟนยังไม่ขาด เรื่องมันบานปลายมาจนเราตัดสินใจจะจบทุกอย่าง และเป็นฝ่ายไปเอง แต่ ผช. คนนี้ดูแคร์เรามากนะ มาหาเรา มาทำดีกับเรา แบบที่ไม่สนใจความรู้สึกแฟนตัวเองเลย จนแฟนเค้ามาตามด่าเรา ด่าเสียหายสารพัด แต่ก็สมควรโดนแล้วหล่ะ เราเองก็ทำไม่ถูก ไม่เช็คให้ชัวร์แต่แรกว่าเค้าเลิกกันจริงรึป่าว

จนถึงคืนนั้นก็มีเรื่องอีก เราขอตัดขาดกับ ผช. คนนั้น แต่เค้าไม่ยอม จะมาหาเราที่หอ จะตามมาง้อเราให้ได้ รู้ที่อยู่เราจากเพื่อนเรียบร้อยแล้ว เราไม่อยากมีปัญหาอีก ถ้าเค้ามาหาเรา แล้วถ้าแฟนเค้าตามมาอีกล่ะ และถ้าเค้าไม่หยุด แฟนเค้าก็ระรานเราอีก เราเลยตัดสินใจหนีค่ะ ไม่อยากเจอ ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น อยากตัดใจจากเค้า และอยากให้เค้าตัดใจจากเราด้วย ซึ้งเราเศร้ามากนะตอนนั้น

(ที่เลือกขอความช่วยเหลือจากเอ็ม มากกว่าจะไปหาเพื่อนสนิทคนอื่นๆในมหาลัย เพราะ ผช. คนนั้น ไม่รู้จักกับเอ็มค่ะ เค้าตามหาเราไม่เจอแน่นอน)

และบรรยากาศในห้องเอ็มตอนนั้นคือ อยู่กับแบบเงียบๆ เอ็มก็ไม่ได้ถามไรเราอีก เราก็ไม่ได้เล่าให้เอ็มฟังว่าเกิดอะไรขึ้น มีแต่นอนคิดนั่นนี่ไปคนเดียว

จนถึงตี 1 เราก็พยามขมตานอนแล้วนะ แต่มันก็คิดมากจนนอนไม่หลับอีกอยู่ดี เอ็มก็ปิดไฟแล้ว เหลือแต่ไฟหน้าจอคอม สลัวๆ เอ็มยังนั่งอยู่หน้าคอมเหมือนเดิมค่ะ เหมือนว่าจะเปิดดูบอล เราก็ไม่ได้หันไปมองนะ กำลังกล่อมตัวเองให้หลับอยู่ เสียงบอลจบไป และก็มีเสียงเม้าคลิกเล่นอย่างอื่นไปเรื่อยๆ ผ่านมาจนถึงตี 2 เอ็มก็ยังไม่มานอน เราก็เริ่มคิดละ ว่ามันคงไม่อยากมานอนกะเรามั้ง คงกลัวจะดูไม่ดีมั้ง แฟนนางก็มีแล้ว (แฟนนางเป็นรุ่นพี่ที่เรียนจบไปก่อนแล้ว) อีกอย่างเราโตกันแล้วนิ  ไม่ได้เหมือนสมัยมัธยมซะหน่อย

ตอนนี้ความรู้สึกผิดก็มาาา เรามารบกวนคนอื่นชัดๆ จนเจ้าของห้องเค้าไม่ได้นอน จะเรียกมันมานอนก็จะหาว่าอยากนอนกะมัน (คือตูเดือนร้อนจริงๆไม่งั้นไม่มาหรอก) เอาวะ ชิ่งหลับก่อนเลยดีกว่า มันไม่นอนก็ช่างมัน คืนนี้คงนั่งหน้าตอมถึงเช้าอ่ะดูแล้ว (เพราะบางทีเราเองก็เป็น บางวันเล่นคอมเพลินจนเช้าได้)

นอนเงียบๆไปซักพัก เราได้ยินเสียงคอมชาร์ทดาวค่ะ เราก็คิดในใจ เห้ย!! สรุปจะมานอนแล้วสินะ

หลับๆๆๆ ห้ามให้มันรู้เด็ดขาดว่าเรานอนไม่หลับ ขี้เกียจคุยกะมัน

ในใจเรา คือ "ตูรู้ตัวแล้วววว ตูมารบกวนเมิงจนเมิงไม่กล้านอนช่ายม้ายยยย เมิงคงรอตูหลับก่อนล่ะสิ เมิงถึงจะแอบบมานอน"

ในห้องที่เงียบ และไฟก็มึดลงอีกระดับนึงแล้ว เพราะไม่มีแสงจากจอคอม แต่แสงจากข้างนอกก็พอทำให้มองเห็นอะไรๆบ้าง เรานอนเว้นที่ให้เอ็ม และหันหลังให้ค่ะ เรานอนนิ่งเงียบอยู่แบบนั้น และเอ็มก็ขึ้นเตียงมาจากทางปลายเตียง เรานอนหลับตาอยู่ในผ้าห่มและฟังแต่เสียงเท่านั้น ไม่ได้หันไปมอง

พอเอ็มมาถึงบนเตียงปุ๊บ นางเหมือนจะดึงผ้าห่มจากเราค่ะ เราก็โอเค ต้องห่มผืนเดียวกันสินะ เพราะผ่าห่มมันมีอันเดียวนิ