😂 นัก มวย เจ้า กรรม 😁🐱

[อันนี้ ด.ช. หูแหลม แสดงแบบแทน ด.ช. หมิว (นักมวย)]

เกิดเป็นชาย นักสู้ ต้องรู้รักเรียน
ทั้งอ่านเขียน กีฬา ท้าตีท้าต่อย
เด็กชาย หมิว ฝันเป็นแชมป์ ตั้งแต่ตัวน้อย
ฝากตัวเป็น ศิษย์ ครูต๋อย ค่ายมวยข้างบ้าน

ขยันฝึก สมองไว และใจสุดสู้
ถูกใจครู สอนแม่ไม้ สนุกสนาน
ซ้อมทุกวัน เฮ็สส เฮ็สส....ไป จนเชี่ยวชาญ
อัดต้นกล้วย ล้มหมดลาน (พาลอดกิน)

ครู ต๋อย เห็น ศิษย์ดีเด่น อยากจะส่งเสริม
ไปประเดิม ลงสนาม เวทีต่างถิ่น
นายสนาม ดูนักมวย หน่วยก้าน น่าฟิน
จัดให้ลง แมทช์ หินหิน สักห้ายกพอ

จะเขียนป้าย หน้าสนาม เรียกคนตามเชียร์
ครูเพลียเพลีย เชียร์กันได้ อีท่าไหนหนอ...
^{หมิว หมิว หมิว หมิว} ตะโกนยังไง ก็ติดในคอ
เอ้า ครูขอ ตั้งชื่อให้ ใช้ สมิง ละกัน

ถึงเวลา พากันมา ที่หน้าสนาม
เดินดูตาม ป้าย ข้าง-หน้า ครูฮาสุดกลั้น
ป้ายขึ้นชื่อสิ มง ศ. ครูต๋อย ใครเขียนยังงั้น ?
รีบแก้ใหม่ ยังทัน รีบแก้ไวไว

นักมวยพร้อม ขึ้นมา อยู่หน้าเวที
ตั้งหน้าวอร์ม กันดีดี เฮ็สส เฮ็สส กันใหญ่
เอ๊ะ ศิษย์เรา หน้าตาหดหู่ มู่ทู่ยังไง
ปากเบะเบะ "คู เค้าไม่ อยากขึ้นชกละ"

ครูต๋อย เริ่มมะโห "เอ็งเป็นไรไป ?"
"ป้ายนี่ไง ไม่ใช่ ชื่อเค้าแล้วน่ะ,
สม งิ ศ. ครูต๋อย นี่ใคร ไม่รู้อ้ะ"
ครูต๋อย ผงะ อยากจะบร้า ตายเสียจริงจริ๊ง
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

(เครดิต อ่านมาจาก ต่วย ตูน หลายสิบปีแล้ว
ตอนอ่าน หัวเราะ แทบขาดใจ)