เราครบกัยเเฟนเเรกเเฟนพาไปกินข้าวกับเพื่อนเเฟนถามว่าเราก้อยังไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนเเฟนมากเท่าไหร่......เเต่ปัญหาคือพอตอนจ่ายตังเเฟนหันมาพูดกับเราว่าหารกันช่วยๆกัน....คือเราก้อไม่ได้คิดจะกินฟรีเเต่พูดเเบบนี่ต่อหน้าเพื่อนๆๆเค้าเราเเบบอาย.....จนเพื่อนๆๆมันเเซวขึ้นมาว่าเห้ยเเค่นี้ทำไมต้องให้น้องเค้าออก(เราห่างจากเเฟนเรา3ปี)ซึ่งณ ตอนนั้นเเฟนเรามีเงินเดือนเเร้วเเต่เรายังเนียนมหาลัยอยู่......พอเพื่อนเเฟนเราพูดเล่นจบเเฟนเรารีบพูดว่า...กูกะน้องเเฟร์ๆๆ(คือเราหน้าเเบบนิ่ง)เรื่องนี้เกิดขึ้นครั้งเเรกเราก็อภัยไม่เามาคิด....เเต่มันดันมีครั้งสอง...ครั้งสาม......คือเราไม่ได้มีนิสัยจะกินฟรีอยู่เเร้ว...เเต่พูดเเบบนี่มันหักหน้ากันไหม......เราควรเดินกับผู้ชายเเบบนี้ต่อไปดีไหม.....หรือถ้าจะเลิกเราควรบอกเลิกยังไงคะ
รู้สึกยังไงคะเมื่อไปกินข้าวกับเเฟนเเละเพื่อนเเฟน??เเต่ตอนจ่ายตังเเฟนรีบพูดกับเราว่าหารกันออก