สวัสดีค่ะ เราได้ติดตามอ่านกระทู้ต่างๆในพันทิปมามากมาย โดยเฉพาะเรื่องความรัก แต่ละเรื่องอ่านไปฟินไป
มาย้อนมองดูความรักของตัวเองก็แอบน้อยใจนิดๆนะว่า ทำไมไม่ฟรุ้งฟริ้งเหมือนคู่อื่นๆบ้างว้า
พูดมายืดยาวเข้าเรื่องเลยค่ะ (ก่อนอื่นขอแทนตัวเราว่า เจน นะค่ะ) ย้อนกลับไปเมื่อปี 2544 เราทำงานอยู่ที่
สปอร์ตคลับแห่งหนึ่ง ส่วนแฟนเราหรอ เป็นลูกค้าVIPของที่นั่นเลยค่ะ (ขอแทนชื่อแฟนว่า เคน นะค่ะ)
ตอนเจอกันครั้งแรกสำหรับเราแล้วเขาก็ดูปกติค่ะ แค่หน้าตาหล่อ ผิวขาว ตี๋ๆ มีรถขับ มีกิจการของตัวเองและกิ๊กเพียบ ก็ธรรมดาค่ะ เพราะที่เราทำงานมักจะเจอหนุ่มๆหล่อๆทุกวันจนชินค่ะ แต่ไม่ค่อยได้คุยกันนะค่ะ
เขาจะมาเล่นกีฬาสัปดาห์ละ2ครั้ง เวลาก็ผ่านไปค่ะ อ่อ ตอนนั้นเราไม่โสดนะ ก็มีแฟนที่แค่คุยๆกันเราเลยไม่ได้สนใจใครค่ะ แต่เขาก็จะทักทายเราเป็นระยะๆ ซึ่งก็เหมือนปกติของลูกค้าทั่วไป จนมีอยู่วันหนึ่งเพื่อนของเราแอบชอบเขาค่ะ เลยมาบอกว่าอยากรู้ว่าเขามีแฟนหรือยัง เราและเพื่อนของเราจึงคิดแผนชั่วร้ายด้วยการ
เจน : เราแกล้งส่งข้อความไปถามดูไหม (ความคิดตื้นๆเลยตอนนั้นแต่ได้ผลค่ะ)
ฟ้า : ดีเลยอยากรู้เหมือนกันว่าโสดไหม (อ่อขอแทนเพื่อนเราว่า ฟ้า นะค่ะ)
ตอนนั้นไม่มีช่องทางติดต่ออื่นๆเลยนอกจากเบอร์โทรของเขา พวกเราตัดสินใจไปซื้อซิมมาและทำการตามแผนที่วางกันไว้ ชักสนุกดีแหะ 😆😆😆
ฟ้า : เราเริ่มส่งข้อความอะไรดีอ่ะ
เจน : ก็ส่งทักทายไปก่อน แต่อย่าบอกว่าใครนะ จะลองดูท่าทีเขาก่อน
ฟ้า : "สวัสดีค่ะ คุณเคน คือเราแอบชอบคุณเคนอ่ะค่ะ ไม่ทราบว่ามีแฟนหรือยังค่ะ ขอคุยได้ไหม"
(เพื่อนเราเริ่มประโยคแรกไป บอกเลยว่าเกือบเลิกเล่นเลยนะ เพราะไม่มีข้อความตอบกลับมาเลย 😑)
เจน : เขาส่งตอบกลับมาป่ะ
ฟ้า : ไม่เลยอ่ะ ส่งสัยมีแฟนแล้วแน่เลย
เจน : เห้ย!! ใจเย็นดิวะ ถ้าเป็นของเราสักวันต้องเป็นของเรา (ตอนนั้นแบบว่าเชียร์เพื่อนค่ะ)
ผ่านไปสัก3วันอยู่ๆก็มีสายเข้ามาประมาณ 10 สายได้ แต่ไม่รับค่ะ เรารีบโทรบอกเพื่อน เพราะซิมที่ใช้ส่งข้อความมันอยู่ที่เรา
เจน : โหลๆๆ ฟ้าๆงานเข้าแล้ว เขาโทรกลับมาแล้วอ่ะ ตั้ง10สายแน๊ะ เอาไงต่อ
ฟ้า : เห้ย จริงดิ ฟ้าอยู่ ตจว.ดิ เอาไงดีอ่า
เจน : หือ!? ไปทำไร?
ฟ้า : เรื่องมันยาว เดี๋ยวไปเล่าให้ฟัง
เจน : แล้วข้อความล่ะฟ้า เอาไง หรือปิดเครื่องหนีแม่มเลย 🤔
ฟ้า : ช้าก่อน เจนช่วยส่งข้อความแทนฟ้าสัก2-3วันนะ นะนะนะ พรีสสสสสส!!!!
เจน : อืม!! จะส่งไงดีอ่ะ
ฟ้า : เจนก็ส่งประมาณว่า แอบชอบมานาน ไม่กล้าคุย ไรงี้ บลาๆๆ
เจน : โอเคร รีบกลับมาเร็วๆนะ
เราก็เริ่มส่งข้อความแรกไปว่า.....
เจน : สวัสดีค่ะ คุณเคนไม่ต้องแปลกใจนะค่ะ เรามาดี คือเราแอบชอบคุณมานานแล้วค่ะ แต่ไม่กล้าบอกและ.
: กลัวจะมีแฟนแล้วเลยส่งข้อความมาก่อนค่ะ เราคุยกันได้ไหม (ส่งตามที่ฟ้าบอกเป๊ะๆจ้า คิดเองไม่ออก)
คุณเคน : สวัสดีครับ มาดีแล้วทำไมไม่ยอมรับสาย กลัวอะไร โรคจิตหรือป่าว
เจน : เปิดข้อความอ่าน.....โหยยยย โรคจิตไรวะ สวยขนาดนี้ หึหึ
เราก็ส่งข้อความกลับไปอีกค่ะ ยังคงกล้าสู้อยู่ค่ะ
เจน : "เย็นแล้วอย่าลืมทานข้าวนะค่ะ" ส่งข้อความไปหยอดดูซิจะใจแข็งสักแค่ไหนเชียว
(ไม่มีข้อความตอบกลับจ้า แห้วเลยสิทีนี้)เราก็โทรไปรายงานเพื่อนเราทุกอย่างว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
สักประมาณ5ทุ่ม (ตอนนั้นเราเลิกงานเที่ยงคืนค่ะ)เราส่งข้อความไปอีกค่ะ
เจน : "ฝันดีนะค่ะ ที่รัก จุ๊ฟๆ" หยอดรอบนี้ถ้าไม่ใจอ่อน เราจะคิดว่าเป็นตุ๊ดแน่นอน
สักประมาณเกือบๆตี1 มีข้อความเข้ามาค่ะว่า....
คุณเคน : "ฝันดีครับ ที่รักในอนาคต นอนดึกระวังไม่สบายนะครับ"
เจน : เปิดข้อความอ่าน... นั่งอมยิ้มเฉยเลย เห้ย ตื่นๆๆเขาไม่ได้หมายถึงเราป่ะวะ ยิ้มไร หึหึ
เช้าวันใหม่ เราก็ยังส่งข้อความต่อเนื่องค่ะ....
เจน : "กู๊ดมอนิ่ง ที่รัก เช้าแล้วทานข้าวด้วยนะค่ะ เป็นห่วงอันเท่าบ้าน"กดส่งข้อความไปในใจก็คิดนะต้องหวั่นไหวบ้างแหระ เราคารมดีขนาดนี้ ไม่หวั่นไหวก็ตุ๊ดแล้วป่ะ งานมโนก็มาจ้า
คุณเคน : "เช่นกันครับ"

ตอบกลับข้อความอีกแล้วเว้ยยยยยย 😅😅)
เจน : "กู๊ดอีฟนิ่งค่ะ เที่ยงแล้วทานข้าวด้วยน๊า ที่รัก อึ้บๆ" 555 ของจริง
คุณเคน : "เช่นกันครับ" (โห้ ตอบสั้นๆแอบน้อยใจเลย แต่ไม่ได้เป็นไรกันไม่มีสิทธิ์)
เราส่งข้อความหยอดทุกวัน วันละหลายรอบค่ะ ถึงกับต้องซื้อแพ็คเกตข้อความไว้สำหรับส่งเลยทีเดียว
สงสัยกันใช่ไหมค่ะ ว่าทำไมเราต้องส่งเองก็โดนเพื่อนหักหลังไงค่ะ นางไป ตจว.กับแฟนใหม่นางจ้า
พอนางกลับมาถึงมาบอกว่าเจอคนที่ใช่ล่ะ เลิกเล่น หู๊ยยยยย นางพูดง่ายม๊าก เรายังสนุกอยู่เลย พอส่งทุกวันมันเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้วแบบไม่รู้ตัวค่ะ เราเลือกที่จะเล่นต่อ จนวันหนึ่งเรามาคิดๆว่าเลิกเล่นดีกว่า ไปแกล้งเขาแบบนั้นถ้าเกิดรู้ความจริงขึ้นมาจะมองหน้ากันไม่ติด เพราะเรายังทำงานอยู่ที่นั่น อีกอย่างเขาเองก็มาใช้บริการที่นี่ประจำ เราเลยตัดสินใจส่งข้อความสุดท้ายไปให้เขาค่ะ
เจน : สวัสดีค่ะ นี่จะเป็นข้อความสุดท้ายของ... ขอโทษสำหรับการก่อกวน สร้างความวุ่นวายที่ผ่านมาค่ะ แต่ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆกับคุณเคนเลยนะค่ะ ขอยุติการส่งข้อความและจะปิดใช้บริการเบอร์นี้ทันทีค่ะ ขอโทษโปรดให้อภัยด้วยนะค่ะ... ขอบคุณค่ะ (ข้อความสุดท้ายที่ยาวมากค่ะ) กดส่งข้อความไป สักพักมีสายโทรเข้ามาเลยค่ะ เราเลยตัดสินใจรับสาย
เจน : ฮัลโหล สวัสดีค่ะ
คุณเคน : ยอมรับสายแล้วหรอ
เจน : ใช่ค่ะ จะเลิกเล่นแล้วค่ะ ขอโทษทีนะค่ะที่ไปรบกวน
คุณเคน : คุณทำแบบนี้ได้ไง อยู่ๆเดินเข้ามาในชีวิตผม และอยู่ๆจะเดินจากไป ไม่ให้อภัยนะ
เจน : ..........(คิดในใจค่ะ ว่าคือไรว้า)
คุณเคน : ไม่ต้องเงียบเลยนะ คุณเป็นใคร? บอกได้ไหม?
เจน : ถ้าบอกแล้วจะโกดไหมอ่า ถ้ารู้ว่าเป็นใคร
คุณเคน : จะโกดทำไมอ่ะ
เจน : คือ เอ่อ คือ เอ่อ เราคือเจนค่ะ ที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์สปอร์ตคลับ
คุณเคน : ฮ่าๆๆ รู้แล้วแหระ ถามไปงั้นๆอ่ะ
เจน : ห๊ะ รู้ได้ไงอ่ะ งง
คุณเคน : รู้แล้วกันน๊า
เจน : งั้นต้องขอโทษด้วยน๊า ที่ไปสร้างความรำคาญให้ แค่นึกสนุกไม่มีเจตนาไม่ดีค่ะ
คุณเคน : โกดสิ มาล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นได้ไง (ขอโทดแล้วจะเอาไรว้า)
แล้วเราเลยตัดสินใจวางสายไปเลยและปิดเครื่องไป ตอนนั้นบอกตามตรงใจมันสั่นๆแปลกๆอาการเหมือนคนอกหักเลย นอนไม่หลับ คิดไปต่างๆนาๆ เราปิดเบอร์นั้นไป2วัน อยู่ๆก็นึกได้ว่ายังเหลือค่าโทรนี่หว่าเอามาใช้ให้หมดแล้วหักซิมทิ้งไปเลยดีกว่า พอเปิดเครื่องมี1ข้อความเข้ามาค่ะ ห๊ะ คุณเคน ส่งมาอ่ะ
คุณเคน : ตัวแสบ หายไปไหน เลิกเล่นจริงๆหรอ เหงาเลยนะ นั่งมองโทรศัพท์ทุกชั่วโมงเลยนะ
เรานั่งอ่านข้อความจากเขาทำไมรู้สึกดีแบบนี้วะเนี้ย เอาไงต่อดี คิด คิด คิด เลยตัดสินใจส่งข้อความไปอีกว่า...
เจน : จะปิดเบอร์นี้แล้วนะค่ะ ถ้ามีใจโทรมาอีกเบอร์085xxxxx นะ แต่ถ้าไม่ ก็ต่างคนต่างจบไปนะ...
แล้ววันนั้นเราก็ไม่ได้ไปทำงาน เพราะเป็นวันหยุดของเราพอดี แต่ตรงกับวันที่เขามาเล่นกีฬาที่นั่น
ปกติวันหยุดเราจะชิวๆไปเดินห้าง กินข้าวดูหนัง แต่วันนั้นไม่อยากไปไหนเลย ในใจก็รอโทรศัพท์ด้วยแหระดันยื่นคำขาดไปแบบนั้น ถ้าเขาไม่มีใจ นี่เราจะยืนอยู่จุดไหนหว่า คิดไปต่างๆนาๆสักประมาณ ตี1 เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เราวิ่งๆๆๆไปจับโทรศัพท์มองดูเบอร์ อ้าวไม่ใช่เขาอ่ะ แต่เบอร์แปลกมากเลยไม่รับสาย
เช้าวันรุ่งขึ้นก็โทรเขามาอีกรอบ เบอร์เดิมเลย เรารับสาย กำลังงัวเงียจากการนอนเลย
เจน : ฮัลโหล นี่ใครค่ะ
สายนิรนาม : จำแฟนตัวเองไม่ได้หรอ (เสียงแหบเชียว)
เจน : เห้ย !!! ตาสว่างเลยจ้า อ้าวยังคิดอยู่ว่าเบอร์ใคร คุณเคนนี่เองดีใจอ่ะ
คุณเคน : จำได้ยังอ่ะ (เสียงเขาดูเขินๆนะ เท่าที่เรารู้สึก)
เจน : จำได้สิ ส่งข้อความจีบไปตั้งนานอ่ะ
คุณเคน : เก่งนะ จีบติดด้วย 555
เจน : มีอะไรหรือป่าวโทรมาแต่เช้าเลย (ตอนนั้น 10โมง เช้าสำหรับเรา แหะๆ)
คุณเคน : ป่าว ไม่มีไร โทรมาไม่ได้รึ ไหนว่าถ้ามีใจก็โทรมาได้ไง เอ๊ะหรือเข้าใจผิด
เจน : อิดอก ทำเนียน (คิดในใจเท่านั้นค่ะ ต้องรักษากิริยาหญิงไทย) หรอ ดีใจนะที่โทรกลับมา
คุณเคน : งั้นนอนต่อเถอะ ไม่กวนล่ะ ตื่นแล้วก็ยิงมานะ เดี๋ยวโทรกลับเอง (หล่อแล้วใจดีอีก เริศ!!)
เจน : เครค่ะ ไว้เดี๋ยวยิงไปนะ (จริงๆอยากคุยต่อเลยแหระ แต่เราต้องไว้ลายเราบ้างไง เดี๋ยวเหยื่อตื่นหมด)
รักนี้ 10 ปี ไม่มีเปลี่ยนไป 😘😘
มาย้อนมองดูความรักของตัวเองก็แอบน้อยใจนิดๆนะว่า ทำไมไม่ฟรุ้งฟริ้งเหมือนคู่อื่นๆบ้างว้า
พูดมายืดยาวเข้าเรื่องเลยค่ะ (ก่อนอื่นขอแทนตัวเราว่า เจน นะค่ะ) ย้อนกลับไปเมื่อปี 2544 เราทำงานอยู่ที่
สปอร์ตคลับแห่งหนึ่ง ส่วนแฟนเราหรอ เป็นลูกค้าVIPของที่นั่นเลยค่ะ (ขอแทนชื่อแฟนว่า เคน นะค่ะ)
ตอนเจอกันครั้งแรกสำหรับเราแล้วเขาก็ดูปกติค่ะ แค่หน้าตาหล่อ ผิวขาว ตี๋ๆ มีรถขับ มีกิจการของตัวเองและกิ๊กเพียบ ก็ธรรมดาค่ะ เพราะที่เราทำงานมักจะเจอหนุ่มๆหล่อๆทุกวันจนชินค่ะ แต่ไม่ค่อยได้คุยกันนะค่ะ
เขาจะมาเล่นกีฬาสัปดาห์ละ2ครั้ง เวลาก็ผ่านไปค่ะ อ่อ ตอนนั้นเราไม่โสดนะ ก็มีแฟนที่แค่คุยๆกันเราเลยไม่ได้สนใจใครค่ะ แต่เขาก็จะทักทายเราเป็นระยะๆ ซึ่งก็เหมือนปกติของลูกค้าทั่วไป จนมีอยู่วันหนึ่งเพื่อนของเราแอบชอบเขาค่ะ เลยมาบอกว่าอยากรู้ว่าเขามีแฟนหรือยัง เราและเพื่อนของเราจึงคิดแผนชั่วร้ายด้วยการ
เจน : เราแกล้งส่งข้อความไปถามดูไหม (ความคิดตื้นๆเลยตอนนั้นแต่ได้ผลค่ะ)
ฟ้า : ดีเลยอยากรู้เหมือนกันว่าโสดไหม (อ่อขอแทนเพื่อนเราว่า ฟ้า นะค่ะ)
ตอนนั้นไม่มีช่องทางติดต่ออื่นๆเลยนอกจากเบอร์โทรของเขา พวกเราตัดสินใจไปซื้อซิมมาและทำการตามแผนที่วางกันไว้ ชักสนุกดีแหะ 😆😆😆
ฟ้า : เราเริ่มส่งข้อความอะไรดีอ่ะ
เจน : ก็ส่งทักทายไปก่อน แต่อย่าบอกว่าใครนะ จะลองดูท่าทีเขาก่อน
ฟ้า : "สวัสดีค่ะ คุณเคน คือเราแอบชอบคุณเคนอ่ะค่ะ ไม่ทราบว่ามีแฟนหรือยังค่ะ ขอคุยได้ไหม"
(เพื่อนเราเริ่มประโยคแรกไป บอกเลยว่าเกือบเลิกเล่นเลยนะ เพราะไม่มีข้อความตอบกลับมาเลย 😑)
เจน : เขาส่งตอบกลับมาป่ะ
ฟ้า : ไม่เลยอ่ะ ส่งสัยมีแฟนแล้วแน่เลย
เจน : เห้ย!! ใจเย็นดิวะ ถ้าเป็นของเราสักวันต้องเป็นของเรา (ตอนนั้นแบบว่าเชียร์เพื่อนค่ะ)
ผ่านไปสัก3วันอยู่ๆก็มีสายเข้ามาประมาณ 10 สายได้ แต่ไม่รับค่ะ เรารีบโทรบอกเพื่อน เพราะซิมที่ใช้ส่งข้อความมันอยู่ที่เรา
เจน : โหลๆๆ ฟ้าๆงานเข้าแล้ว เขาโทรกลับมาแล้วอ่ะ ตั้ง10สายแน๊ะ เอาไงต่อ
ฟ้า : เห้ย จริงดิ ฟ้าอยู่ ตจว.ดิ เอาไงดีอ่า
เจน : หือ!? ไปทำไร?
ฟ้า : เรื่องมันยาว เดี๋ยวไปเล่าให้ฟัง
เจน : แล้วข้อความล่ะฟ้า เอาไง หรือปิดเครื่องหนีแม่มเลย 🤔
ฟ้า : ช้าก่อน เจนช่วยส่งข้อความแทนฟ้าสัก2-3วันนะ นะนะนะ พรีสสสสสส!!!!
เจน : อืม!! จะส่งไงดีอ่ะ
ฟ้า : เจนก็ส่งประมาณว่า แอบชอบมานาน ไม่กล้าคุย ไรงี้ บลาๆๆ
เจน : โอเคร รีบกลับมาเร็วๆนะ
เราก็เริ่มส่งข้อความแรกไปว่า.....
เจน : สวัสดีค่ะ คุณเคนไม่ต้องแปลกใจนะค่ะ เรามาดี คือเราแอบชอบคุณมานานแล้วค่ะ แต่ไม่กล้าบอกและ.
: กลัวจะมีแฟนแล้วเลยส่งข้อความมาก่อนค่ะ เราคุยกันได้ไหม (ส่งตามที่ฟ้าบอกเป๊ะๆจ้า คิดเองไม่ออก)
คุณเคน : สวัสดีครับ มาดีแล้วทำไมไม่ยอมรับสาย กลัวอะไร โรคจิตหรือป่าว
เจน : เปิดข้อความอ่าน.....โหยยยย โรคจิตไรวะ สวยขนาดนี้ หึหึ
เราก็ส่งข้อความกลับไปอีกค่ะ ยังคงกล้าสู้อยู่ค่ะ
เจน : "เย็นแล้วอย่าลืมทานข้าวนะค่ะ" ส่งข้อความไปหยอดดูซิจะใจแข็งสักแค่ไหนเชียว
(ไม่มีข้อความตอบกลับจ้า แห้วเลยสิทีนี้)เราก็โทรไปรายงานเพื่อนเราทุกอย่างว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
สักประมาณ5ทุ่ม (ตอนนั้นเราเลิกงานเที่ยงคืนค่ะ)เราส่งข้อความไปอีกค่ะ
เจน : "ฝันดีนะค่ะ ที่รัก จุ๊ฟๆ" หยอดรอบนี้ถ้าไม่ใจอ่อน เราจะคิดว่าเป็นตุ๊ดแน่นอน
สักประมาณเกือบๆตี1 มีข้อความเข้ามาค่ะว่า....
คุณเคน : "ฝันดีครับ ที่รักในอนาคต นอนดึกระวังไม่สบายนะครับ"
เจน : เปิดข้อความอ่าน... นั่งอมยิ้มเฉยเลย เห้ย ตื่นๆๆเขาไม่ได้หมายถึงเราป่ะวะ ยิ้มไร หึหึ
เช้าวันใหม่ เราก็ยังส่งข้อความต่อเนื่องค่ะ....
เจน : "กู๊ดมอนิ่ง ที่รัก เช้าแล้วทานข้าวด้วยนะค่ะ เป็นห่วงอันเท่าบ้าน"กดส่งข้อความไปในใจก็คิดนะต้องหวั่นไหวบ้างแหระ เราคารมดีขนาดนี้ ไม่หวั่นไหวก็ตุ๊ดแล้วป่ะ งานมโนก็มาจ้า
คุณเคน : "เช่นกันครับ"
เจน : "กู๊ดอีฟนิ่งค่ะ เที่ยงแล้วทานข้าวด้วยน๊า ที่รัก อึ้บๆ" 555 ของจริง
คุณเคน : "เช่นกันครับ" (โห้ ตอบสั้นๆแอบน้อยใจเลย แต่ไม่ได้เป็นไรกันไม่มีสิทธิ์)
เราส่งข้อความหยอดทุกวัน วันละหลายรอบค่ะ ถึงกับต้องซื้อแพ็คเกตข้อความไว้สำหรับส่งเลยทีเดียว
สงสัยกันใช่ไหมค่ะ ว่าทำไมเราต้องส่งเองก็โดนเพื่อนหักหลังไงค่ะ นางไป ตจว.กับแฟนใหม่นางจ้า
พอนางกลับมาถึงมาบอกว่าเจอคนที่ใช่ล่ะ เลิกเล่น หู๊ยยยยย นางพูดง่ายม๊าก เรายังสนุกอยู่เลย พอส่งทุกวันมันเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้วแบบไม่รู้ตัวค่ะ เราเลือกที่จะเล่นต่อ จนวันหนึ่งเรามาคิดๆว่าเลิกเล่นดีกว่า ไปแกล้งเขาแบบนั้นถ้าเกิดรู้ความจริงขึ้นมาจะมองหน้ากันไม่ติด เพราะเรายังทำงานอยู่ที่นั่น อีกอย่างเขาเองก็มาใช้บริการที่นี่ประจำ เราเลยตัดสินใจส่งข้อความสุดท้ายไปให้เขาค่ะ
เจน : สวัสดีค่ะ นี่จะเป็นข้อความสุดท้ายของ... ขอโทษสำหรับการก่อกวน สร้างความวุ่นวายที่ผ่านมาค่ะ แต่ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆกับคุณเคนเลยนะค่ะ ขอยุติการส่งข้อความและจะปิดใช้บริการเบอร์นี้ทันทีค่ะ ขอโทษโปรดให้อภัยด้วยนะค่ะ... ขอบคุณค่ะ (ข้อความสุดท้ายที่ยาวมากค่ะ) กดส่งข้อความไป สักพักมีสายโทรเข้ามาเลยค่ะ เราเลยตัดสินใจรับสาย
เจน : ฮัลโหล สวัสดีค่ะ
คุณเคน : ยอมรับสายแล้วหรอ
เจน : ใช่ค่ะ จะเลิกเล่นแล้วค่ะ ขอโทษทีนะค่ะที่ไปรบกวน
คุณเคน : คุณทำแบบนี้ได้ไง อยู่ๆเดินเข้ามาในชีวิตผม และอยู่ๆจะเดินจากไป ไม่ให้อภัยนะ
เจน : ..........(คิดในใจค่ะ ว่าคือไรว้า)
คุณเคน : ไม่ต้องเงียบเลยนะ คุณเป็นใคร? บอกได้ไหม?
เจน : ถ้าบอกแล้วจะโกดไหมอ่า ถ้ารู้ว่าเป็นใคร
คุณเคน : จะโกดทำไมอ่ะ
เจน : คือ เอ่อ คือ เอ่อ เราคือเจนค่ะ ที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์สปอร์ตคลับ
คุณเคน : ฮ่าๆๆ รู้แล้วแหระ ถามไปงั้นๆอ่ะ
เจน : ห๊ะ รู้ได้ไงอ่ะ งง
คุณเคน : รู้แล้วกันน๊า
เจน : งั้นต้องขอโทษด้วยน๊า ที่ไปสร้างความรำคาญให้ แค่นึกสนุกไม่มีเจตนาไม่ดีค่ะ
คุณเคน : โกดสิ มาล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นได้ไง (ขอโทดแล้วจะเอาไรว้า)
แล้วเราเลยตัดสินใจวางสายไปเลยและปิดเครื่องไป ตอนนั้นบอกตามตรงใจมันสั่นๆแปลกๆอาการเหมือนคนอกหักเลย นอนไม่หลับ คิดไปต่างๆนาๆ เราปิดเบอร์นั้นไป2วัน อยู่ๆก็นึกได้ว่ายังเหลือค่าโทรนี่หว่าเอามาใช้ให้หมดแล้วหักซิมทิ้งไปเลยดีกว่า พอเปิดเครื่องมี1ข้อความเข้ามาค่ะ ห๊ะ คุณเคน ส่งมาอ่ะ
คุณเคน : ตัวแสบ หายไปไหน เลิกเล่นจริงๆหรอ เหงาเลยนะ นั่งมองโทรศัพท์ทุกชั่วโมงเลยนะ
เรานั่งอ่านข้อความจากเขาทำไมรู้สึกดีแบบนี้วะเนี้ย เอาไงต่อดี คิด คิด คิด เลยตัดสินใจส่งข้อความไปอีกว่า...
เจน : จะปิดเบอร์นี้แล้วนะค่ะ ถ้ามีใจโทรมาอีกเบอร์085xxxxx นะ แต่ถ้าไม่ ก็ต่างคนต่างจบไปนะ...
แล้ววันนั้นเราก็ไม่ได้ไปทำงาน เพราะเป็นวันหยุดของเราพอดี แต่ตรงกับวันที่เขามาเล่นกีฬาที่นั่น
ปกติวันหยุดเราจะชิวๆไปเดินห้าง กินข้าวดูหนัง แต่วันนั้นไม่อยากไปไหนเลย ในใจก็รอโทรศัพท์ด้วยแหระดันยื่นคำขาดไปแบบนั้น ถ้าเขาไม่มีใจ นี่เราจะยืนอยู่จุดไหนหว่า คิดไปต่างๆนาๆสักประมาณ ตี1 เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เราวิ่งๆๆๆไปจับโทรศัพท์มองดูเบอร์ อ้าวไม่ใช่เขาอ่ะ แต่เบอร์แปลกมากเลยไม่รับสาย
เช้าวันรุ่งขึ้นก็โทรเขามาอีกรอบ เบอร์เดิมเลย เรารับสาย กำลังงัวเงียจากการนอนเลย
เจน : ฮัลโหล นี่ใครค่ะ
สายนิรนาม : จำแฟนตัวเองไม่ได้หรอ (เสียงแหบเชียว)
เจน : เห้ย !!! ตาสว่างเลยจ้า อ้าวยังคิดอยู่ว่าเบอร์ใคร คุณเคนนี่เองดีใจอ่ะ
คุณเคน : จำได้ยังอ่ะ (เสียงเขาดูเขินๆนะ เท่าที่เรารู้สึก)
เจน : จำได้สิ ส่งข้อความจีบไปตั้งนานอ่ะ
คุณเคน : เก่งนะ จีบติดด้วย 555
เจน : มีอะไรหรือป่าวโทรมาแต่เช้าเลย (ตอนนั้น 10โมง เช้าสำหรับเรา แหะๆ)
คุณเคน : ป่าว ไม่มีไร โทรมาไม่ได้รึ ไหนว่าถ้ามีใจก็โทรมาได้ไง เอ๊ะหรือเข้าใจผิด
เจน : อิดอก ทำเนียน (คิดในใจเท่านั้นค่ะ ต้องรักษากิริยาหญิงไทย) หรอ ดีใจนะที่โทรกลับมา
คุณเคน : งั้นนอนต่อเถอะ ไม่กวนล่ะ ตื่นแล้วก็ยิงมานะ เดี๋ยวโทรกลับเอง (หล่อแล้วใจดีอีก เริศ!!)
เจน : เครค่ะ ไว้เดี๋ยวยิงไปนะ (จริงๆอยากคุยต่อเลยแหระ แต่เราต้องไว้ลายเราบ้างไง เดี๋ยวเหยื่อตื่นหมด)