ส่วนตัวผมเป็นคนชอบงานเขียนของอาจารย์โกวเล้ง และ กิมย้ง วันนี้ขอเอาตัวอย่างคำคมของอาจารย์โกวเล้งให้เพื่อนๆราชดำเนินอ่านกันสนุกๆ
" ความรักนับเป็นเรื่องพิศดารที่สุดจริงๆ มันบางครั้งสามารถบันดาลให้คนโง่เขลา กลายเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องที่สุด แต่บางครั้งกลับสามารถบันดาลให้คนชาญฉลาด กลายเป็นคนโง่เขลาเบาปัญญาได้ "
" คนผู้หนึ่งไม่อาจหนีตัวเองได้ ความผิดพลาดของตัวเอง ความเสียใจของตัวเอง ความรับผิดชอบของตัวเอง ล้วนแต่หนีไม่ได้ เนื่องเพราะนั่นคล้ายเป็นเงาของตัวเอง ซึ่งติดตามตนไปทุกแห่งหน ไม่อาจหนีรอดได้เด็ดขาด "
" นี่มิใช่เป็นเมลัยแล้ว แต่เป็นสุราขมฝาดของชีวิตเมื่อยังมีชีวิตก้ต้องรับไว้ ต้องดื่มไป "
"ในใจพวกเราหากมี อคติ บางครั้งก็อดกระทำผิดมิได้"
"เมื่อมิอาจไม่พ่ายแพ้ ไยไม่พ่ายแพ้อย่างหมดจด"
"นอกจากคนตายแล้ว ผู้ใดในโลกที่มิรู้จักหวาดกลัว"
"เหตุไฉนความอาฆาตแค้นจึงลืมยากยิ่งกว่าบุญคุณ จะลืมบุญคุญผู้อื่นคล้ายดั่งง่ายดายยิ่ง แต่หากจะลืมความอาฆาตแค้นของผู้อื่นก็นับว่าลำบากยิ่งแล้ว ดังนั้น ในโลกจึงมีความเศร้ารันทดมากกว่าร่าเริง"
"สู้ผู้อื่นไม่ได้ แม้ไม่ใช่เรื่องเสียหน้าอันใด คิดยอมรับกลับไม่ง่ายนัก"
"ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้ "
คำคมของโกวเล้ง by Void
" ความรักนับเป็นเรื่องพิศดารที่สุดจริงๆ มันบางครั้งสามารถบันดาลให้คนโง่เขลา กลายเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องที่สุด แต่บางครั้งกลับสามารถบันดาลให้คนชาญฉลาด กลายเป็นคนโง่เขลาเบาปัญญาได้ "
" คนผู้หนึ่งไม่อาจหนีตัวเองได้ ความผิดพลาดของตัวเอง ความเสียใจของตัวเอง ความรับผิดชอบของตัวเอง ล้วนแต่หนีไม่ได้ เนื่องเพราะนั่นคล้ายเป็นเงาของตัวเอง ซึ่งติดตามตนไปทุกแห่งหน ไม่อาจหนีรอดได้เด็ดขาด "
" นี่มิใช่เป็นเมลัยแล้ว แต่เป็นสุราขมฝาดของชีวิตเมื่อยังมีชีวิตก้ต้องรับไว้ ต้องดื่มไป "
"ในใจพวกเราหากมี อคติ บางครั้งก็อดกระทำผิดมิได้"
"เมื่อมิอาจไม่พ่ายแพ้ ไยไม่พ่ายแพ้อย่างหมดจด"
"นอกจากคนตายแล้ว ผู้ใดในโลกที่มิรู้จักหวาดกลัว"
"เหตุไฉนความอาฆาตแค้นจึงลืมยากยิ่งกว่าบุญคุณ จะลืมบุญคุญผู้อื่นคล้ายดั่งง่ายดายยิ่ง แต่หากจะลืมความอาฆาตแค้นของผู้อื่นก็นับว่าลำบากยิ่งแล้ว ดังนั้น ในโลกจึงมีความเศร้ารันทดมากกว่าร่าเริง"
"สู้ผู้อื่นไม่ได้ แม้ไม่ใช่เรื่องเสียหน้าอันใด คิดยอมรับกลับไม่ง่ายนัก"
"ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้ "