รู้สึกเบื่อและเกลียดพ่อ ไม่อยากเจอหน้า ขยะแขยง ทำใจยังไงดี

ผมอายุ 32 ปีแล้วทำงานราชการ เล่าเลยนะครับตั้งแต่จำความได้พ่อของผมเป็นคนที่เล่นการพนัน  และไม่เคยมีอาชีพทำ ของทุกอย่างในบ้านแทบจะจำนำหมด รู้สึกเสียความรู้สึกกับพ่อมาก เบื่อเหนื่อยไม่อยากเห็นหน้า ทุกครั้งที่แกโทรมาก็มีแต่เรื่องเงินตลอด แต่ก่อนบ้านที่อยู่ก้อโทรมมาก คนก้อพูดว่าลูกเป็นตั้งข้าราชการทำไมให้พ่ออยู่บ้านหลังเก่าๆ เราก้อไปกู้เงินมาสร้างให้ใหม่ทั้งที่เราไม่ได้อยู่   ช่วงเดือน มค.ก้อขับมอไซด์ไปชนคนแก่ ต้องเสียเงินให้เขา 3 หมื่น เนื่องจากมอไซด์เก่าเราเลยซื้อให้ใหม่ เมื่อวานนี้ก้อโทรหาเราว่าบ้านจะถูกตัดไฟค่าไฟ 1700 ไม่มีปัญญาไปจ่าย รู้สึกท้อมากครับ เหนื่อยเบื่อ เซ็งนะ รู้ว่าไม่ดีที่คิดกับพ่อแบบนี้แต่ถ้าพ่อไม่มาเลวกะเราแบบนี้เราคงไม่คิดหรอกครับ เคยมีไหมที่จะถามว่าสบายดีไหม มีแต่ว่ามีเงินไหม  เบื่อรำคาญ อยากจะหนีๆไปซะให้พ้น เบื่อที่สุด

แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเรามีลูกเราจะได้รับกรรมไหมที่เราคิดไม่ดีกับพ่อ
แล้วเราจะคิดยังไงให้รู้สึกเฉยๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตเรา

ถ้าใครมีครอบครัวที่พ่อแม่ทำงาน และเลี้ยงดูลูกก้อคงไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกนี้

พ่อไม่มีทางรู้หรอกว่าเราหาเงินยากลำบากขนาดไหน