ผมจะอยู่ไปทําไมผมไม่รู้จะทํายังไงดีผมไม่มีอะไรจะให้เสียอีกแล้วผมก็มีแต่คนตอกย้ำผมจะมีชีวิตไปเพื่ออะไรผมลุกขึ้นมาหลายครั้งแล้วแต่ครั้งนี้ผมลุกขึ้นไม่ไหวแล้วไปโรงเรียนก็โดนว่าไปปัญญาอ่อนบ้างแหละผมไม่รู้ว่าผมมีค่าไหมผมยิ่งอยู่มันก็เหมือนว่าผมไม่มีค่าพ่อผมก็ไม่ดีแม่ผมก็หาแต่ผัวไม่สนใจผมแล้วพ่อผมงานก็ไม่ทําวันๆเอาแต่นอนมีแต่ผมต้องทํางานตอนนี้ผมไม่รู้จะสู้เพื่ออะไรทุกคนนั้นเลือกทางเดินได้แต่ผมกับเลือกอะไรแทบไมไ่ด้อะไรสักอย่างชีวิตผมตอนเด็กเคยสบายเคยมีเงินมีทุกอย่างแต่ทุกอย่างมันกลับกันจากหน้ามือกลายเป็นหลังมือเพื่อนผมพอเครียดอะไรก็จะมาลงแต่ผมไม่รู้ว่าจะเสียแล้วอยู่ที่โรงเรียนทุกต่างดูถูกผมขนาดคุณครูยังดูถูกผมเหมือนผมตายทั้งเป็นเหมือนกับศพที่เดินได้ไม่รู้จะสู้ไปทําไมผมกลับบ้านไปทุกคนก็ไม่สนใจผมส่วนน้องผมมีแย้งเลี้ยงน้องผม ผมกับน้องต่างกันมากผมไม่รู้จะเดินไปทางไหนมองไปรอบทุกคนต่างมีครอบครัวแต่ผมนั้นโดดเดียวผมมองไปรอบๆผมดูแล้วผมก็ไม่ต่างจากหมาที่อยากอยู่กับครอบครัวผมนั้นไม่มีค่าอะไรทําดีก็ไม่มีใครสนใจผมอยากรู้ว่า ควรเลือกทางไหนเป็นคนดีไม่มีใครสนใจ คนเลวมันเป็นแล้วดีไมครับผมสับสนมากตอนนี้ผมไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน ใครรู้ก็ช่วยบอกผมหน่อยนะครับ
ผมล้มจนลุกขึ้นไม่ไหวแล้วผมอยู่ม3พ่อแม่ผมก็ :)แล้วผมก็โดนคนอื่นแกล้งผมก็โดนว่าบ้างแหละใครมีอะไรก็มาลงที่ผมควรทําไงดีครั