สวัสดี ! เรื่องมีอยู่ว่าเราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง ก้อคุยกันมาเรื่อย ๆ ตอนแรกเราไม่อยากรู้สึกนะเพราะเราเคยผิดหวังจากความรัก ผิดหวังมาก มากจิงๆ แต่คุยกันไปนาน ๆ เห้ยย ! มันรู้สึกดี ดีมาก แบบว่าเรางอนเค้าง้อ เรางอแงเค้าตามใจ คือเค้ายืนข้าง ๆ เราตลอด ไม่ว่าเจอเรื่องแย่ ๆ แค่ไหน เค้าก้อยังยืนข้าง ๆ เรา แล้ววันหนึ่งเค้าเริ่มหายไป จากที่คุยกันตลอด เค้าแบบมา ๆ หาย ๆ แต่ก้อยังคุยกันเหมือนเดิม แต่เรากลับรู้สึกสับสน คิดมาก เราถามเค้านะ ว่าทำไมถึงเปลี่ยนไป 'นี่เรางี่เง่าเกินไปรึป่าว' เค้าก้อกลับมาคุยเหมือนเดิม ตามใจเรา ง้อเรา ยืนข้าง ๆ เรา เรารู้สึกดีมาก มากจนเราไม่อยากเสียเค้าไป เค้าชอบทำให้เราประชเค้า เราไม่คุยกัน 5 วัน เมื่อวานเราเค้ามาบอกเราว่าเค้ากลับบ้านแล้วนะ เราแบบเห้ยน้ำตาไหล คือเรากำลังจะเสียเค้าไปจิง ๆ ใช่ไหม เค้าบอกว่าคงดีใจที่เค้ากลับบ้าน ไม่มีเค้าเป็นปัญหาของเรา เราแบบคือน้ำตาไหล คิดในใจว่าไม่กลับได้ไหม แบบคือถ้าเค้ากลับไปแล้วเค้ามาอีกมันก้อดี แต่เค้าบอกกับเราว่าแลกสองของการแข่งขันจะไม่เค้า เห้ยนี้คือเราจะไม่ได้เจอกันเลยใช่ไหม แบบน้ำตาไหล ทรมานมากกับความรู้สึก
เราเสียใจ ที่เรารุ้สึกกับเค้าแต่เราไม่ได้อยู่กับเค้า 'เราไม่เคยบอกความรู้สึกของเราให้เค้าฟัง และเราก้อคงจะไม่บอก เราอยากเก็บความรู้สึกนี้ไว้' เราได้แต่บอกเค้าว่าขอให้โชคดี และเราคงได้เจอกันอีกครั้ง 'สุรเดช ไร่ใหย่ No.17 Cadenza_Satun_United'
เคยไมไม่คิดจะรู้สึก แต่สุดท้ายก้อรู้สึก !