11-12-13 มิย..ผมได้มาร่วมสังสรรเพื่อนร่วมรุ่นที่จันทบุรีและตราด..
เกิดความประทับใจหลายอย่างที่นี่..
อันแรกที่จันทบุรีนอกจากกินผลไม้กันแบบไม่อั้นแล้ว...
ได้ไปเยี่ยมโรงงานทำน้ำมังคุดโดยข้าราชการครูคนหนึ่ง..
เริ่มต้นจากเงินเพียง 500,000บาทเพียง 6ปีวันนี้เงินหมุนเวียนกว่า 500ล้าน/ปี...
ด้วยความขยันและความทุ่มเททางวิชาการของสามีภรรยาที่อายุเพียง40ต้นๆ...
ภรรยาเล่าให้ฟังว่าเริ่มต้นยังไงพัฒนาอย่างไรและวางแผนชีวิตอย่างไร..???
แต่ที่น่าสนใจคือจากปี2558 ที่เราเปลี่ยนระบบการปกครอง...
ไทยเราถูกตัดยอดซื้อไปเกือบหมดต้องมาหายอดในประเทศแทน...
และที่น่าห่วงคือรอบๆเรากำลังผุดโรงงานแบบเดียวกัน...
ซึ่งจะเป็นคู่แข่งในอนาคต...
วันที่สองเราไปพักที่เกาะกูด..
ที่นี่เราได้รู้ว่า..ทั้งเกาะที่มีคนอยู่2,000กว่าคนได้เตรียมรับมือความเจริญที่กำลังเข้ามาพร้อมนักท่องเที่ยว..
ด้วยชุมชนเข้มแข็งพวกเค้าพยายามหยุดความเจริญที่จะทำลายสิ่งแวดล้อมที่กำลังเข้ามา...
พวกเค้าหยุดเรือเฟอร์รี่ที่จะขนรถยนต์เข้ามา...
ให้มีเรือเร็วนำ ผดส เข้ามาแค่วันละเที่ยว...
และไม่ให้เปิดเทคหรือเฮฮาปราตี้เกิน4 ทุ่ม...
อาคารต่างๆต้องสร้างห่างจากจุดน้ำถึงที่ชายหาด20เมตร..
และที่สำคัญพวกเค้าปฎิเสธรับอุทยานแห่งชาติเพื่อรักษาป่า..
โดยช่วยกันป้องกันรักษากันเอง...
ที่นี่เค้ามีโรงแยกขยะเพื่อให้เกิดประโยชน์และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม..
หลายสิ่งหลายอย่างเป็นสิ่งที่ชุมชนที่นี่เพื่อรักษาเกาะกูดให้ลูกหลาน..
ที่นี่จึงไม่มีความรกรุงรังเหมือนสมุยหรือเกาะช้าง...
มาแล้วประทับใจจนคิดว่าจะมาอีก...
ขอขอบคุณชุมชนเกาะกูดที่พยายามสู้กับการทำลายที่มากับความเจริญ...
ขอขอบคุณ ผอ.ณรงค์ ผอ.รร.ประถมคลองจ้าว เกาะกูด ผู้ให้ข้อมูล...
คนอุบล
เรือไปเกาะกูด
ทะเลเกาะกูด
ชุมชนชาวเลเกาะกูด
ชุมชนเข้มแข็งที่เกาะกูด...คนอุบล
เกิดความประทับใจหลายอย่างที่นี่..
อันแรกที่จันทบุรีนอกจากกินผลไม้กันแบบไม่อั้นแล้ว...
ได้ไปเยี่ยมโรงงานทำน้ำมังคุดโดยข้าราชการครูคนหนึ่ง..
เริ่มต้นจากเงินเพียง 500,000บาทเพียง 6ปีวันนี้เงินหมุนเวียนกว่า 500ล้าน/ปี...
ด้วยความขยันและความทุ่มเททางวิชาการของสามีภรรยาที่อายุเพียง40ต้นๆ...
ภรรยาเล่าให้ฟังว่าเริ่มต้นยังไงพัฒนาอย่างไรและวางแผนชีวิตอย่างไร..???
แต่ที่น่าสนใจคือจากปี2558 ที่เราเปลี่ยนระบบการปกครอง...
ไทยเราถูกตัดยอดซื้อไปเกือบหมดต้องมาหายอดในประเทศแทน...
และที่น่าห่วงคือรอบๆเรากำลังผุดโรงงานแบบเดียวกัน...
ซึ่งจะเป็นคู่แข่งในอนาคต...
วันที่สองเราไปพักที่เกาะกูด..
ที่นี่เราได้รู้ว่า..ทั้งเกาะที่มีคนอยู่2,000กว่าคนได้เตรียมรับมือความเจริญที่กำลังเข้ามาพร้อมนักท่องเที่ยว..
ด้วยชุมชนเข้มแข็งพวกเค้าพยายามหยุดความเจริญที่จะทำลายสิ่งแวดล้อมที่กำลังเข้ามา...
พวกเค้าหยุดเรือเฟอร์รี่ที่จะขนรถยนต์เข้ามา...
ให้มีเรือเร็วนำ ผดส เข้ามาแค่วันละเที่ยว...
และไม่ให้เปิดเทคหรือเฮฮาปราตี้เกิน4 ทุ่ม...
อาคารต่างๆต้องสร้างห่างจากจุดน้ำถึงที่ชายหาด20เมตร..
และที่สำคัญพวกเค้าปฎิเสธรับอุทยานแห่งชาติเพื่อรักษาป่า..
โดยช่วยกันป้องกันรักษากันเอง...
ที่นี่เค้ามีโรงแยกขยะเพื่อให้เกิดประโยชน์และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม..
หลายสิ่งหลายอย่างเป็นสิ่งที่ชุมชนที่นี่เพื่อรักษาเกาะกูดให้ลูกหลาน..
ที่นี่จึงไม่มีความรกรุงรังเหมือนสมุยหรือเกาะช้าง...
มาแล้วประทับใจจนคิดว่าจะมาอีก...
ขอขอบคุณชุมชนเกาะกูดที่พยายามสู้กับการทำลายที่มากับความเจริญ...
ขอขอบคุณ ผอ.ณรงค์ ผอ.รร.ประถมคลองจ้าว เกาะกูด ผู้ให้ข้อมูล...
คนอุบล
เรือไปเกาะกูด
ทะเลเกาะกูด
ชุมชนชาวเลเกาะกูด